BK3 Kontje   A-A-T.

Dit liedje heb ik weer gemaakt op een gedichtje van een vriendin, die hier, vind ik, erg goed in is. Het kan als koorwerkje gezongen worden, of als blokfluittrio gespeeld worden, maar het komt denk ik het beste tot zijn recht als het als trio wordt uitgevoerd, waarbij de eerste stem ook wordt gezongen door een solist(e).

Ook hier is de rede dat ik het al eerder geplaatste liedje naar voren haal het feit dat er nu een gezongen versie is, met een intro.

Het gedicht luidt als volgt:
Kontje

Sloffend loopt de oude man
met het hijgende hondje
zijn dagelijkse rondje
van boompje naar boompje.
Elk boompje een droompje
voor het hijgende hondje
met het wiebelende kontje.

De man rust wat uit
Een aai over de snuit
van het hijgende hondje
dat op zijn rondje
een hoopje doet
omdat het moet,
een plasje maakt
dat het boompje raakt
in mijn tuin! Foei, hondje
met het wiebelende kontje

Dan stappen ze op.
Het hondje aan kop.
De klus is geklaard.
Ze lopen bedaard
naar het laatste boompje,
het laatste droompje
van het hijgende hondje
met het wiebelende kontje.
Dag hondje en oude meneer!
Ik zie jullie morgen wel weer!

Fieke Bijmans

In het filmpje speelt Boris, het hondje van mijn kleinkinderen de hoofdrol.

http://youtu.be/hBHJlw5mzTY

http://youtu.be/KdhtSDnBOVI  Gezongen versie

Bijlagen:
Kontje (met intro) bladmuziek.pdf (5.7 MB)   

Met spitse vingertjes   S-A-T.

De tekst is weer naar een gedicht van Fieke Bijmans, die deze ontboezeming schreef in het blad van de Muziekschool.

Aan de oude versie heb ik een nieuwe toegevoegd met intro en tussenspelletjes en ook nu weer heb ik het liedje gezongen, zodat de slecht leesbare tekst weg kon blijven.

Er zijn meerdere uitvoeringen mogelijk; alleen met blokfluiten of alleen met koor, maar het kan ook op verschillende manieren gecombineerd worden.
Enfin, zie maar. Het gedicht gaat als volgt:

Doremifasol
Voor de blokfluitdocent

Met spitse vingertjes
boven de blokfluitgaatjes
trachtte zij te spelen
in de muzikale straatjes
van haar docent.

Helaas nog niet gewend
aan de gladde fluit,
blies zij elk toontje
er bevend uit.

Haar leraar, even later, dacht:
Ik moet niet als een dikke kater
het kind de schrik op 't lijf gaan jagen !

Ik zal voorzichtig aan haar vragen
of ze 't nog een keertje doet !
Misschien komt 't ooit nog goed !

Voor het filmpje heb ik een foto gebruikt van enkele leerlingen, maar die heb ik dan weer op allerlei manieren bewerkt.

http://youtu.be/x_drGMM9v-M

http://youtu.be/0IQi41wio-8 

(gezongen versie)

Bijlagen:
Met spitse vingertjes (met intro) bladmuziek.pdf (8 MB)