Maar ook nu was er voor iedereen, zeep, rijst, mie, bakolie etc en voldoende reisgeld om weer thuis te kunnen komen. Bekijk hier de foto´s maar en let op hun gezichten!
Iedereen komt aan de beurt om hun verhaal te vertellen.
In de maand april hebben ze een zelfde actie ondernomen maar nu in het dekenaat Mena op 18 april 2012.wat op een behoorlijke afstand van Naob is gelegen. Daar waren de volgende aktiviteiten: 1. Als eerste hebben allen deelgenomen aan de Eucharistieviering voorgegaan door de deken van Mena. 2. De kinderen van de school aldaar brachten enkele muziek nummers met de angklung instrumenten. 3. Uitleg over de ziekte "lepra" en hoe ze zich moeten verzorgen, maar ook over gezonde voeding.
Tijdens de kerkdienst.
De school kinderen met hun angklung muziek.
De bijeenkomst van de patienten waar men dan spreekt over hun ziekte "Lepra"
Gezien het sukses van de eerste bijeenkomst wil Sr. Marcella nog twee maal een soort gelijke bijeenkomst organiseren voor andere patienten die ooit bij hen opgenomen waren. Voor de komende bijeenkomst, in de maand april, heeft ze al geld overgemaakt gekregen van "vrienden van Br. Leo". Als dit festijn heeft plaats gehad kunt U hier weer lezen wat ze er mee gedaan hebben.
Naast de patienten die in het ziekenhuis zijn opgenomen zijn er nog meer dan 100 ex-patienten die van deze gelegenheid gebruik hebben gemaakt om naar Naob terug te gaan, om zich goed te laten onderzoeken en nakijken. Maar er was ook belangstelling van de gepensioneerde bisschop van Atambua en ook de gouverneur van de NTT. Deze belangstelling doet ook iedereen goed.
Sr. M. Marcella die bij de stichting HOS een aanvraag indiende om de internationale dag van de lepra te kunnen vieren met hun (ex)-patienten doet verslag van de gebeurtenissen. Hier foto´s van de prijsuitreiking!
Er werden wedstrijden gehouden in het onderhouden van de gebouwen. Maar ook in het maken van gezonde, eenvoudige maaltijden met de plaatselijke grondstoffen als Ubi, Mais etc
Verder was er een wedstrijd in het aanplanten van bananen-bomen.
Tot slot van deze dagen kreeg ieder nog een pak mee waar van alles in zat voor hun dagelijkse leven als rijst, supermie, zeep, shampoo, ketjap etc. Of ze er blij mee waren? Ze werden na deze dagen ook weer naar de stad Kefamenanu gebracht met de vrachtwagen waar ze dan verder vervoer konden vinden en daar hadden ze dan ook geld voor mee gekregen. De zusters zijn bijzonder dankbaar voor de bijdrage van de HOS, zodat ze dit festijn goed hebben kunnen vieren.
