Kleurenbladeren
Geel
Is nog lang niet alles
Maar al best wel veel
Rood
Eindig bladerleven
De daling naar de dood
Ze zweven rond mijn hoofd
Wiegend op de lucht
Een enkel blad gelooft
In de zwakke windenzucht
In een weg weer terug naar boven
Een andere boom misschien
Maar snel stopt het geloven
Als ze de bodem zien
Stampend door de plassen
Roodwitte paddestoel
Tijd voor warme jassen
Beginnend herfstgevoel
Dieren die verdwijnen
Maar er toch nog zijn
Het bladerdak moet kwijnen
Verliezen dat doet pijn
Wachtend op de storm
Het einde definitief
Kaal straks is de norm
Deze herfst is nog te lief
Bladeren vragen hoog
Wanneer valt het doek
Het bos een regenboog
Een dwarrelend kleurenboek
Bruin
Niet alleen de stam
Maar vol tot aan de kruin
En groen?
Dat is nog even wachten
Dat mag de lente doen...