Sparen voor de kleinkinderen – waarom ik het ben gaan doen

Lieve lezers,

Ik moet eerlijk toegeven dat ik nooit zo bezig was met geld opzijzetten. Vroeger hield ik het wel bij, hoor. Een huishoudboekje en wat spaargeld voor “je weet maar nooit”. Maar sparen voor de kleinkinderen? Daar dacht ik vroeger niet aan. Totdat ik op een middag naar mijn kleinzoon zat te kijken terwijl hij met zijn Lego speelde. “Oma, later wil ik een uitvinder worden,” zei hij met een grote glimlach.

En ik dacht: wat zou het mooi zijn als ik hem daar een beetje bij kon helpen.

Geen grote bedragen, gewoon een beetje

Ik ben geen rijke oma. Mijn pensioen is prima, maar ik moet ook opletten. Toch lukt het me om af en toe wat opzij te zetten. Vroeger dacht ik dat sparen voor de kleinkinderen iets was voor mensen met veel geld, maar dat hoeft dus helemaal niet.

Ik ben gewoon begonnen met elke maand ¤10 apart zetten voor elk kleinkind. Dat lijkt niet veel, maar over tien jaar is dat toch een mooi bedrag. En als ik een keer wat meer heb, zoals met kerst of vakantiegeld, dan stop ik er iets extra’s bij.

Het belangrijkste: je begint gewoon. Ook al is het een klein beetje.

Waar laat je het geld?

Daar stond ik dan. Spaargeld apart zetten, ja — maar waar? Eerst hield ik het in een oude sok, figuurlijk dan. Gewoon op mijn gewone spaarrekening, maar ik raakte het per ongeluk soms aan. Dus heb ik drie aparte potjes geopend bij mijn bank: eentje voor Sam, eentje voor Mila en eentje voor Nora.

Sommige mensen gebruiken een kinderspaarrekening of zelfs een beleggingsrekening. Dat laatste vond ik wat spannend — ik wil niet dat het geld opeens minder waard wordt. Dus ik houd het simpel. Gewoon spaargeld, op naam van mezelf, maar bedoeld voor hen.

Wat als ze het later "verpesten"?

Dat is een gedachte die me wel eens bezighoudt, ik zal eerlijk zijn. Wat als ze later 18 worden en het geld gebruiken voor iets waar ik het niet mee eens ben? Een dure brommer of, erger nog, iets doms?

Maar toen dacht ik: je spaart niet om te bepalen wat ze ermee doen, je spaart omdat je van ze houdt. Ik geef het met liefde. En ik hoop dat ze er iets moois mee doen. Misschien gebruiken ze het voor hun studie, of om op zichzelf te wonen. Maar als het een reisje wordt om de wereld te ontdekken — nou, dan ben ik daar eigenlijk ook wel trots op.

Het gaat niet alleen om geld

Wat ik ook geleerd heb: sparen is niet alleen geld apart zetten. Het is ook een manier om te laten zien dat je aan ze denkt. Soms schrijf ik een briefje en leg ik dat bij het spaarpotje. Of ik bewaar een kaartje dat ze mij gestuurd hebben. Alles bij elkaar is het een stukje van mezelf dat ik later meegeef.

Ik vertelde laatst aan mijn dochter dat ik spaarde voor de kinderen. Ze was er stil van. “Mam, dat is zó lief,” zei ze. En toen begon ze zelf ook te denken aan hoe ze het verder konden oppakken.

Mijn tip: begin gewoon

Ben je ook een opa of oma, en denk je na over sparen voor je kleinkind(eren)? Mijn tip is simpel: begin gewoon. Wacht niet op het perfecte moment of op “genoeg geld”. Al is het maar ¤5 per maand — het gaat om het gebaar. En over een paar jaar ben je blij dat je begonnen bent.

Oh, en schrijf het op! Maak een briefje, een lijstje of zelfs een boekje waarin je bijhoudt wat je doet en waarom. Wie weet geef je niet alleen geld mee, maar ook een herinnering die ze hun leven lang bijblijft.

Dankjewel dat je weer mijn blog hebt gelezen. Laat gerust een reactie achter als je zelf tips of verhalen hebt. We leren allemaal van elkaar, toch?

Een warme groet,
Oma Suus
👵💗 drie kleinkinderen, een spaarpotje en een groot hart