෴❤️ Groninger families Luitjes

Mijn oma haar zoon Tjerk Luitjes werd in 1928 *heilsofficier en begon zijn loopbaan als voorganger in het Leger des Heils korps (kerkelijke gemeente) in Veendam;

daarna volgden de korpsen in o.a. Utrecht, Nijverdal, Delfzijl en Winschoten

Vanuit het Leger des Heils in Winschoten werd Tjerk op 22 februari 1933 uitgezonden naar het Voormalig Nederlands-Indië .

Zijn bestemming was Semarang.

De reis met de boot duurde één maand en hij arriveerde hij op 23 maart 1933 in Priok en vandaar werd de reis voortgezet naar Semarang.

Toen Tjerk zijn twee jaar jongere vrouw Maria leerde kennen had hij al gewerkt in de plaatsen: Batavia, Bandung en Bora .

Maria was ook officier van het Leger des Heils, ze trouwden op acht april 1936 in Bora.

Vandaar vertrokken zij naar Manado (North Sulawesi Indonesia.) waar hun twee kinderen Tineke en Jan werden geboren. (Trientje 13 mrt '37 - mrt '37) en Jan: 18-02-'38-2004 in Arnhem)

Daarna werd het gezin nog een paar keer overgeplaatst naar o.a. Ambon en nog eens weer naar Batavia.

De tweede wereldoorlog brak aan: Maria Luitjes en hun zoon Jan kwamen in het jappenkamp Ambarawa Banjoebiroe 10 Midden-Java ()Bron: NIOD, IC 033.184 (verbeterd en alfabetisch gesorteerd)

;

Luitjes-Sikking, M.; kampnummer in Bunsho III ; 3569; (deel van) gebouw van het kamp K17; 1 eigen kind

kampnr.: 3569

(deel van) gebouw van het kamp K17

1 eigen kind

Ambarawa lag ongeveer 45 km ten zuiden van Semarang; de plaats Banjoebiroe lag ongeveer 5 km ten zuiden van Ambarawa. Dit kamp was ondergebracht in de Gevangenis, iets ten oosten van de plaats zelf. Op 07.08.45 werden enige nabij gelegen KNIL-officierswoningen en barakken bij het kamp getrokken.

Over het Indische Onze Vader
Een Indisch meisje leerde het Onze Vader zingen in het klooster van de zusters Ursulinen in Batavia. Toen zij tijdens de Tweede Wereldoorlog gevangen zat in een jappenkamp zong zij elke avond dit lied. Dit bracht veel gevangenen hoop en troost. Om deze reden wordt dit gezongen gebed het Indische Onze Vader genoemd.

Na de oorlog is Tjerk terug gegaan om Maria en hun 8 jarige zoon te zoeken. Samen zijn ze naar Australië gereisd.

Op 24 augustus 1946 vertrokken zij met het Passagiersschip "ms Sibajak" vanuit Brisbane richting Nederland, eind oktober 1946 stonden zij weer met de voeten op Nederlandse bodem.

In 1950 gingen Tjerk en Maria Luitjes terug naar het zendingsveld in Semarang en hebben daar o.a. in het "William Booth ooghospitaal" gewerkt.

In 1956 kwamen ze voorgoed terug in Nederland; ze werden bevorderd tot Majoor en mijn oom kwam te werken in de reclasseringsgemeenschap van het Leger des Heils "Groot Batelaar" , alwaar ze bevorderd werden tot Brigadier.

De brigadiers Luitjes zijn na een bewogen leven "Bevordert tot Heerlijkheid" op

Maria Luitjes-Sikking 31 maart 1980 te Ede

Tjerk Luitjes 14 juli 1989 te Ede

N.B. Een "Heilsofficier' is een heilssoldaat die zich geroepen voelt om het Evangelie te verkondigen in woord en daad en zich volledig beschikbaar stelt om te dienen binnen het Leger des Heils.

Kruis van Verdienste: Luitjes, T.

Gegevens dapperheidsonderscheiding
Datum Koninklijk Besluit	07-01-1950 No. 10
Registernummer	1734
Mutatie	Nederlands-Indië - Ambon - per roeiboot met 8 man naar Ceram overgestoken en via Toeal, Dobo en Merauke op 31 maart 1942 naar Australië
Mutatieperiode	7 - 8 februari 1942

Persoonsgegevens
Nationaliteit	Nederlandse
Rang, functie of beroep	Landstorm korporaal
Onderdeel	Wapen der Infanterie, Koninklijk Nederlands-Indisch Leger
Geboren	9 november 1907 in Groningen