Het Uwe en het mijne

'k Hield vast omsloten in mijn hand een schone edelsteen;
zo zuiver en zo schitterend vond ik er nimmer een.
Het was mijn eigendom, mijn schat, geschenk van God de Heer,
geen ander die 't bewaken zou, zo liefdevol en teer.

Doch zie – daar vroeg op zek're dag de Meester mijn juweel...

Ik smeekte Hem: “Ach, Vader, nee! Dat niet, dat is te veel!”

Toen sprak de Meester zacht tot mij: "Ik doe 't uit liefde, kind,

opdat gij eenmaal in mijn kroon het schoner wedervindt."

Ach Meester, 't is mijn grootste schat, mijn wond're diamant;

ik zal er trouw voor zorgen, Heer, met liefdevolle hand.

“Dat weet ik”, sprak Vaders stem, "maar als men rooft uw steen?”

Geen dief heeft ooit de drempel van mijn woning overschreên.

En waar uw dierbaar kleinood is, daar zal uw hart ook zijn,

uw schat is u slechts voorgegaan en straalt in zonneschijn.

God sprak – mij trof een diepe blik vol deernis, mild en zacht –

toen heeft Hij stil mijn kost'bre schat in veiligheid gebracht.

In 't vale, bleke morgenlicht, stond ik, verblind van smart,

en drukte toen de lege doos zacht schreiend aan mijn hart.

Toch sprak ik: “Meester, ik vertrouw op Uw onfeilbaar Woord:

ik weet dat nu mijn liefst bezit ons beiden toebehoort.”

..

als achterom kijken

je pijn doet

als vooruit kijken

je bang maakt

kijk dan naast je

IK ben er altijd

 

O Here God, ons liefst verlangen,

dit kind van ons, dit liefdespand,

wij hebben het van U ontvangen,

wij geven het U in Uwe Hand.

 

Als U het zelf niet vast blijft houden,

nu het in onze handen is,

dit kind voor´t licht bestemt, hoe zouden

wij´t hoeden voor de duisternis.

 

Geef dat wij niets zozeer begeren,

als dat ons kind U kennen zal,

die U in Christus onze Here,

geopenbaard hebt eens voor al.

 

Geef dat het van ons leert te kijken,

naar Hem die ´t licht der wereld is,

en altijd meer op Hem gaat lijken,

een lichtglans in de duisternis.

 

Opdat het eens met ons mag wonen,

Heer, in Uw hoge, heilige stad,

als al wie Christus´stralend schone,
verschijning hebben liefgehad.

..

De Heer zegt niet, dat je maar niet moet huilen
 Dat het er nu op aan komt, sterk te zijn
 Hij weet toch Zelf wat zwakheid is, en pijn?
 Mijn kind, zegt Hij, kom nu maar bij Mij schuilen
 De Heer zegt niet, dat je maar niet moet vragen
 En dat je flinker zijn moet dan je bent
 Hij heeft toch Zelf óók het "waarom" gekend?
 Mijn kind, zegt Hij, laat Mij maar helpen dragen!

                                                           Dien de Haan

. .

..

U bent mijn Schuilplaats

en mijn Schild;

op Uw Woord

heb ik gehoopt.

Psalm 119:114

..

Een eeuwig God is de Heere,

Schepper van de einden der aarde,

Hij wordt noch moede noch mat,

Zijn verstand is niet te doorgronden.

Hij geeft de moede kracht en

de machteloze vermeerdert Hij sterkte.

Jongelingen worden moede en mat,

zelfs jonge mannen struikelen,

maar wie de Heere verwachten,

putten nieuwe kracht;

zij varen op met vleugelen als arenden;

zij lopen, maar worden niet moede;

zij wandelen, maar worden niet mat.

Jesaja 40:28-31

..

Jezus zei:

Wat wilt u,

dat Ik u doen zal?

Mattheüs 20:32

..

Wijs mij Uw weg, HEERE,

laat mij wandelen op het pad

van Uw waarheid,

vervul mijn hart met ontzag

voor Uw Naam.

U, Heere, mijn God,

zal ik loven met heel mijn hart,

Uw Naam voor eeuwig prijzen.

Psalm 86:11

..

Jesaja 43:1-2

..

De Geest komt onze zwakheden te hulp, want wij weten niet

wat wij bidden zullen zoals het behoort.

De Geest Zelf echter pleit voor ons

met onuitsprekelijke verzuchtingen.

Romeinen 8:26

..