Ik ben Ellen, de dochter van Marcella. Mama heeft Alzheimer.

Het is een vreselijke ziekte. Niet alleen zij die er door getroffen worden maar ook hun familie gaan door een ware hel.

Ik zocht een uitlaatklep voor mijn gevoelens van verdriet en onmacht: dit dagboekblog is mijn verhaal over de langzame aftakeling van mama en hoe ik dat zeer moeizaam tracht te verwerken.

Ik hoop dat het anderen, die hetzelfde meemaken, wat kan helpen of simpelweg wat troost kan brengen.

In de zijkolommen vind je, voor iedereen die meer wilt weten over dementie van het type Alzheimer, heel wat nuttige algemene uitleg.