Zieleroerselen
Inhoud blog
  • ik
  • De hemel op aarde
  • Geluk
  • De Golf
  • Luisterend leven
  • Altijd thuis
  • Ongrijpbaar
  • Tijdelijk afscheid
  • Dankbaarheid
  • Gouden momenten
  • Even maar ....
  • Engeltje
  • In mijn bron
  • Het theater van het leven
  • Een muur
  • De weg even kwijt.
  • Een ander weten
  • Afscheid
  • Liefde als norm
  • Het veldboeket
  • Diep van binnen
  • De geboorte van een gedicht
  • Mijn leven
  • Zijn
  • Een hart als een open boek
  • Levend licht
  • Vlinder
  • Het mysterie
  • Het sneeuwtapijt
  • Buiten/binnen
  • De ijsvogel
  • Op de pier
  • Ervaren
  • In de stilte
  • Wie ben JIJ
  • Lieve jij
  • Woorden, gezegden die mij raken

    Over mijzelf
    Ik ben Afke, en gebruik soms ook wel de schuilnaam .
    Ik ben een vrouw en woon in (Nederland) en mijn beroep is verleden tijd, doe graag dingen waar ik blij van wordt..
    Ik ben geboren op 23/04/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
    Mijn hobby's zijn: gedichten schrijven, spiritualiteit, reiki, deeksha, spelen en delen.

    Zoeken in blog


    Categorieën



    Gedichten uit het hart
    Lieve jij,
    07-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Even maar ....





    Een woord
    een gebaar
    even maar
    een verkeerde snaar
    geraakt
    verwarring
    een hoofd dat maalt
    denkt zeker te weten
    stapt in het verhaal
    voor een moment vergeten
    waar de kracht ligt.
    Het licht gedoofd
    verlaten
    alleen
    niet wetend waarom
    het licht verdween.
    Al vechtend
    ontdekken
    de heilloze strijd
    zoekend naar balans
    naar binnen keren
    dwars door pijn heen leren
    vergeven
    wat even niet werd begrepen.
    Overgave
    neerleggen bij God
    waarvoor geen oplossing leek
    laten gaan
    in vertrouwen
    Zijn wil accepterend
    en uiteindelijk vinden
    Zijn gulle liefde
    veel groter dan elke wens
    Hij kent de mens.

    5 april 2009 apf.

    Reageer (16)

    03-07-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Engeltje






    Onder verdriet en veel geween
    daar in het kleine huis
    ligt een engeltje heel sereen
    hij is nu weer thuis.

    Door een ongeluk zo wreed verstoord
    het leven van dit kleine kind
    't verdriet zo moeilijk vaak verwoord
    hij werd zo teer bemind.

    In mijn kinderogen
    lag in zijn kistje wonderschoon
    dit broertje, stil en ingetogen
    zo bijzonder en toch zo heel gewoon.

    Dit engeltje is me altijd bijgebleven
    door al die jaren heen
    ik voel me nog sterk met hem verweven
    alleen zijn lichaam hier verdween.

    Als ik in mijn auto zit
    weet ik al een hele tijd
    hij is bij me elke rit
    dit engeltje raak ik nooit meer kwijt. 

    dec. 1996 apf

    Reageer (31)

    23-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.In mijn bron



     
       
    In mij, in mijn bekkenschaal
    zo midden in mijn bron
    liggen drie kristallen optimaal
    stralend als de zon.

    De eerste kristal is van het licht
    de kracht, dat is de tweede
    de derde heeft een ander gezicht
    dat is de kristal van de vrede.

    Samen smelten zij ineen
    tot Liefde die alles omvat
    ik zie, ik voel en weet meteen
    dit komt niet zomaar op mijn pad.

    Dit is de liefde waarin ik deel
    met hem, met haar en met jou
    deze liefde zo universeel
    is de liefde waarop ik vertrouw.

    Dank o Heer, voor dit gedicht
    zo diep vanuit mijn wezen
    het voelt zo blij, oneindig licht
    zo héél, ja zo genezen.

                                                                       dec. 1996 apf
    .

    Reageer (32)

    01-06-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het theater van het leven



    Het theater van het leven.

    Als spelers in een spel
    staan wij op het toneel
    maar bedenk wel
    God heeft de regie over het geheel.
    Een drama spelen wij vandaag
    misschien een blijspel morgen
    de ene keer vrolijk, de andere keer geklaag
    een lach, afgewisseld met zorgen.
    Zo gaat het in ons dagelijks leven
    pijn en verdriet, of vrede en geluk
    steeds zal het spel een ander beeld geven
    de ene dag hemelhoog, de andere zit je stuk.
    Van elk moment mogen we leren
    zo heeft God het geregiseerd
    we kunnen loslaten en naar binnen keren
    maar ook toegeven aan wat ons ego begeert.
    God geeft ons de vrijheid om te kiezen
    dat is zo spannend in dit spel
    willen we ons in deze wereld verliezen?
    Kiezen we voor de hemel, of toch voor de hel?
    Gaan we voor gelijk of geluk in het leven
    kiezen we voor geld en macht
    illusie kan even bevrediging geven
    maar wordt altijd weer ontkracht.
    Alleen als we naar binnen keren
    de regie laten bij God de Heer
    onze levenslessen willen leren
    worden we gedragen, keer op keer.

    13 april 1997 apf



     

    Reageer (3)

    31-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een muur




    EEN MUUR

    VERSPERT MIJN LEVENSWEG OP WEG NAAR 'T GROTE LICHT;

    DIE MUUR IS DOOR MIJZELF GEBOUWD, MET BEIDE OGEN DICHT.

    REEDS IN MIJN EERSTE LEVENSJAAR BEN IK AAN DE MUUR GAAN BOUWEN

    EN IK KREEG HULP VAN IEDEREEN, MET METSELEN EN SJOUWEN.

    NU ZIE IK DUS HET LICHT NIET MEER, AL WEET IK DAT HET ER IS,

    NU STAAT DE MUUR MIJ IN DE WEG EN IK BLIJF IN DUISTERNIS.

     

    VAN BOVENAF IS LAATST DE MUUR WAT SCHEUREN GAAN VERTONEN;

    JUIST TOEN IK 'T REPAREREN WOU, ZAG IK DOOR EEN SPLEET DAT SCHONE,

    DAT HELDERE OOGVERBLINDEND LICHT, IK WILDE ER NAARTOE,

    MAAR ACH, DE MUUR WAS VEEL TE HOOG, IK WAS BOVENDIEN TE MOE.

     

    'T VERLANGEN NAAR HET GODDELIJKE LICHT KWAM STEEDS WEER BIJ MIJ BOVEN

    'T IS GEK, MAAR ALS IK EROVER SPRAK, WILDE NIEMAND MIJ GELO­VEN.

    TOTDAT IK LAATST MET IEMAND SPRAK, EEN VRIENDELIJKE MAN,

    DIE VERTELDE OVER HET SCHONE LICHT, HIJ WIST ER HEEL VEEL VAN.

    HIJ ZEI MIJ OOK, WAT IK MOEST DOEN OM ER DICHT BIJ TE KOMEN;

    IK MOEST, ZEI HIJ, SNEL AAN DE SLAG EN OPHOUDEN MET DROMEN.

     

    ZO BIK IK NU, JAAR IN JAAR UIT, DE STENEN VAN MIJN MUUR

    EN GROTE BLIJDSCHAP VULT MIJN HART, ALS IK DOOR EEN SPLEETJE GLUUR.

    BEDANKT OH GOD, DAT U MIJ HELPT DE MUUR WEER AF TE BOUWEN,

    ZODAT IK WANNEER HET IS VOLBRACHT, UW GOEDHEID KAN AANSCHOU­WEN.

     

    schrijver onbekend.

    Reageer (10)

    30-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De weg even kwijt.


    De weg even kwijt.

    Je bent de weg even kwijt
    het is donker om je heen
    je voert een hele zware strijd
    je voelt je helemaal alleen.

    Je voelt je zelfs van God verlaten
    Hij, die er toch altijd was voor jou
    je kunt er zo moeilijk over praten
    waarom, waarom is het zo donker nou.

    Weet, God heeft jou niet alleen gelaten
    Hij wacht op jou al een hele tijd
    je mag met Hem over alles praten
    ja, alles kun je bij Hem kwijt.

    Maar eerst moet je luisteren naar Hem
    dat doe je met je hart
    daar fluistert altijd Zijn stille stem
    niet in je hoofd, dat is alleen maar verward.

    Dat hoofd, dat maakt vele verhalen
    maar helpen doet het je niet
    je raakt er alleen maar door aan het dwalen
    het geeft je geen houvast, zoals je ziet.

    Je zit nu vol met vele bange vragen
    je weet het allemaal niet meer
    en toch, juist nu zal Hij je dragen
    Hij steunt ook jou, keer op keer.

    God is liefde moet je weten
    Hij houdt zijn kind'ren altijd vast
    God is liefde, nooit vergeten
    Hij is het, die altijd op ons past.

    Hoe donker het leven soms ook mag zijn
    hoe angstaanjagend vele dingen
    hoe moeilijk soms verdriet en pijn
    Hij blijft ons altijd met Zijn liefde omringen.

    Als we die liefde toelaten in ons leven
    niet zelf aan het roer willen staan
    God de leiding willen geven
    zullen we in rust en vrede verder gaan.

    19-5-1997 apf

    Reageer (26)

    29-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een ander weten








    Een ander weten.

    Op een dag zal ik hier niet meer zijn
    dan zal ik wandelen in het licht
    verlost van alle zorg en pijn
    dan heb ik mijn werk hier op aarde verricht.

    Op die dag dan ben ik vrij
    'k zal geen adres meer achterlaten
    'k weet alleen God is mij heel nabij
    met Hem kan ik over alles praten.

     Die dag, wordt ik opnieuw geboren
    stralend in het licht
    in liefde omhuld als nooit tevoren
    mijn blik op het oneindige gericht.

    Ik zal voelen de verbondenheid
    van alle wezens om me heen
    weg is elke grens en tijd
    want in wezen zijn we allen één.

    Dank o Heer, voor het zekere weten
    diep vanuit mijn bron
    lange tijd was ik vergeten
    nu ben ik terug, waar ik lang geleden begon.

    Ik weet me in U geborgen
    in een ander weten, in een andere tijd
    U zult altijd voor mij zorgen
    tot in alle eeuwigheid.

    13 april 1997 apf

    Reageer (285)

    27-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Afscheid






    Afscheid.

    In woorden kunnen we vaak niet zeggen
    wat we van binnen voelen
    het is zo moeilijk uit te leggen
    wat we in ons hart bedoelen.
    Alleen een paar armen om je heen
    een kus, een lief gebaar
    vertellen je, je bent niet alleen
    er staat altijd iemand voor je klaar.
    Er zijn nu uren van eenzaamheid
    en ook uren van pijn
    maar weet, er komt ook weer een tijd
    dat het licht zal zijn.
    Nu voel je alleen maar het verdriet
    en talloos zijn de vragen
    maar weet dat God jouw altijd ziet
    juist nu, zal Hij je dragen.

     apf dec. 1998

    Reageer (44)

    21-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Liefde als norm

     

     

     

     

     

     

     

                
          

              

    Geen regels, geen grenzen, geen vorm

    het leven is onbeperkt

    als we liefde gebruiken als norm

    hierin door God gesterkt.

    Echt leven dat maakt vrij

    het zet je nergens vast

    aan illusie voorbij

    op aarde ben je gast.

    Leef als een koning

    want dat ben jij in werkelijkheid

    heel de aarde is je woning

    ben je echt bereid

    te gaan voor wie je bent

    liefde, licht en kracht

    door God gekend.

    Hoe eng het overgeven

    aan iets dat veel groter is dan jij

    maar vanuit Gods liefde leven

    maakt je helemaal vrij.

     

    21 mei 2009 apf

     

    Reageer (23)

    06-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het veldboeket
    Klik op de afbeelding om de link te volgen















    Het veldboeket.
     

    Het leven is een veldboeket,
    zo mooi, zo wonderschoon
    ik heb de bloemen in een vaas gezet

    zo bijzonder en toch zo heel gewoon.

    De eerste bloem vertelt van vertrouwen

    De basis van mijn bestaan.

    Kracht daar kun je echt op bouwen

    dat accepteren, daar heb ik lang over gedaan.

    Moed is de vaak geknakte bloem

    die zakte geregeld in mijn schoenen

    en nu ik het toch even zo benoem

    herinner ik mij al de tranen die ik weg moest boenen.

    Maar nu staat moed fier te stralen

    ik doe mijn ding en weet

    dat ik de eindstreep glansrijk ga halen

    omdat ik mezelf niet meer vergeet.

    Liefde en licht, ze vergezellen mij

    zijn altijd om me heen

    met hen zij aan zij

    ga ik overal heen.

    Begrip, geduld en mededogen

    kwaliteiten zuiver en goed

    doen menig traantje drogen

    ik heb ze in mijzelf ontmoet.

    Intensiteit het vuur van binnen

    dat brandt in mij en spoort me aan

    om echt aan het leven te beginnen

    nooit meer aan de kant blijven staan.

    De Waarheid in mij

    diep verborgen

    maakt me vrij

    toont me een nieuwe morgen.

    In vreugde en vrede samen leven

    samen werken, samen delen

    elkaar liefde en aandacht geven

    in verbinding samen helen.

    Vrijgevigheid en overvloed

    ook zij, gaan zij aan zij

    wie goed doet, goed ontmoet

    deze wetten maken vrij.

    Verwondering over alles wat bestaat

    over wie ik werkelijk ben

    over hoe alles in het leven gaat

    en hoe ik dit alles herken.

    Dankbaarheid, de laatste bloem uit het boeket

    dankbaarheid dat komt nu boven

    als laatste in de vaas gezet

    in dankbaarheid wil ik o Heer, U, in alles loven.  
                      
      
    8 juli 2008 apf

     

     

     

     

     

     

     

    Reageer (31)

    05-05-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Diep van binnen



    De stilte, zo diep van binnen
    daar vind ik, wie ik ben
    er is ruimte om te bezinnen
    ik vind er terug, alles wat ik al ken.

    Daar is mijn thuis
    en al wat ik moet weten
    geen angst, geen ruis
    ik was het heel lang vergeten.

    Ja, in de stilte, zo diep van binnen
    stoppen alle vragen.
    Altijd mag ik opnieuw beginnen
    ik wordt door God gedragen.

    In die stilte, valt alle materie weg
    er is geen illusie meer
    als ik alles bij God neerleg
    vind ik, wie ik in wezen ben, weer. 

    8 mei 2008 apf

    Reageer (19)

    27-04-2009
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De geboorte van een gedicht

    Bekijk de afbeelding op ware grootte 


                    


    De geboorte van een gedicht.


    Zoals water stroomt door de vallei 

    zo stroomt Gods liefde door jouw en mij.

    Ik open mijn hart in groot verlangen

    om Zijn liefde te ontvangen.

    Dan vormen zich heel spontaan

    woorden, waarmee ik aan de slag kan gaan.

    Ik stoei en speel met zinnen

    dankbaar voor wat ik hoor van binnen.

    Stralend vanuit Gods licht

    ontstaat vanzelf een gedicht.

     

    29 maart 2009, apf.

     

              

    Reageer (53)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Mijn leven





    Mijn leven
     

    De wereld omarmen

    harten verwarmen

    in liefde leven

    van harte geven.

     

    Jezelf mogen zijn

    springen op de trein

    van de eeuwigheid

    altijd bereid.

     

    De dag met God beginnen

    in de stilte van binnen

    leven, genieten, flierefluiten

    en dan de dag met U o Heer, afsluiten.

     

    Steeds weer bezinnen

    opnieuw beginnen

    met liefde verweven

    Zo wil ik leven.

     

    26 juli ’08 apf

    Reageer (1217)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zijn



    Zijn.

     

    de stilte in het niets

    de volheid in de leegte

    ervaring in liefde en licht

     

    geen woorden

    geen vragen

    geen tijd

     

    alleen maar Zijn

    een moment

    in de eeuwigheid.

     

    19 juni ’08 apf

    Reageer (30)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een hart als een open boek



    Een hart als een open boek.

     

    Laat je hart als een open boek zijn

    voor iedereen te lezen

    zoals de zon voor ons allen schijnt

    moet je hart voor een ieder open wezen.

    Laat ieder mens in je liefde delen

    houd je hart open voor iedereen gelijk

    dan kan je met liefde pas echt helen

    en tot zegen zijn voor allen die het bereikt.

    Laat je liefde voluit stromen

    tot vreugde en zegen voor allemaal

    het zal duizendvoudig bij jou weer komen

    en jou zegenen …optimaal.

    Wees dus heel gul met liefde geven

    er is ruim voldoende voor iedereen

    het brengt zoveel vreugde in het leven

    zoveel verbondenheid door alles heen.

     

    jan. 1997 apf

    Reageer (4)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Levend licht

     



     

     Levend licht

    Bron in mij

     op vrede gericht

    voelt zich vrij

    om te stralen

    naar ieder mens

    niet gebonden door talen

    zonder oordeel, zonder grens.

    Ik laat me maar gaan

    voel me vrij

    heb lief en spontaan

    opent mijn hart en is blij.

    Met de voeten in de aarde

    en het hart hemelhoog

    kennend mijn eigen waarde

    dansend naar de regenboog.

    Levend in het licht

    spelend in de zon

    doe stil op aarde mijn plicht

    vanuit het licht van de bron.

     

    Apf 5 juni ’08

     

    Reageer (17)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vlinder

     

     

     

     


    Vlinder.                  

     

    Ik ben vergeten dat ik een vlinder ben

    ik blijf nog steeds rupsje spelen

    met angst en pijn, omdat ik dat ken

    terwijl ik zo graag wil delen.

     

    Al het oude is zo vertrouwd

    als stier hou ik het stevig vast

    luchtkastelen heb ik gebouwd

    wat niet bij me past.

     

    Ik ben een vlinder, ik wil leven

    ik wil vliegen hemelhoog

    ik ben een vlinder, ik wil zweven

                  naar de zon en de regenboog.

     

    Als vlinder vlieg ik van bloem naar bloem

    fladderend in de wind

    ik zie een bijtje, zoem..zoem..zoem

    en ben gelukkig als een kind.

     

    Nu ik eindelijk een vlinder mag zijn

    voel ik, dit  is wat ik wil

    ‘k zit niet meer vast in angst en pijn

    van binnen wordt het helemaal stil.

     

     

     

     apf

     3 sept. 2007

     

     

     

     

     

            

    Reageer (71)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het mysterie
                     

     

     

     

     

     

     

     

     

    Het mysterie

     

    Het mysterie van het leven

    gaat vaak ons verstand te boven

    wie zal ons hierop antwoord geven

    wat moeten we wel of niet geloven?

    Heel lang geleden zette ik op papier

    "God is liefde, zeker weten

    God is liefde, nooit vergeten".

    'k Kom het nu steeds tegen hier.

    De God die ik in mijn jeugd leerde kennen

    stond mijlenver boven mij

    nooit heb ik hieraan kunnen wennen

    Hij was ook nog wreed daarbij.

    Dat ging mijn begrip al gauw te boven

    een God waarvoor je vrezen moet

    daar kon ik echt niet in geloven

    dat voelde voor mij beslist niet goed.

    De God die ik in gedachten had

    was altijd in en om me heen

    een God die mij beschermt op mijn pad

    die God, laat zijn kind nooit alleen.

    Heel diep in mij heb ik altijd geweten

    en daarin heb ik het echt niet mis

    al was ik het dan vaak vergeten,

    dat er zo'n God van Liefde is.

    Het is zo simpel, dat mysterieuze leven

    "Gods liefde" is het antwoord op alle vragen

    ik hoef alleen maar te vergeven

    en zijn liefde uit te dragen.

    Als ik mij met Hem wil verbinden

    En met een open hart durf te leven

    Dan zal ik vrede vinden

    En steeds meer in liefde geven.

     

    Jan. 2007 apf

    Reageer (18)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het sneeuwtapijt



    Het sneeuwtapijt

    De wereld is met een wit kleed bedekt

    zo stil en zo sereen

    het voelt haast heilig, onbevlekt

    alle vuiligheid verdween.

     

    Go, als dit zo eens blijven kon

    't is toch wel buitengewoon

    zo wit en stralend in de zon

    dit sneeuwkleed zo wonderschoon.

     

    Even droom ik hierover voort

    een wereld zo wondermooi

    zo ongerept en ongestoord

    in deze wintertooi.

     

    Maar algauw zie ik weer stappen staan

    in dat prachtige tapijt

    wie heeft dat nou weer gedaan

    'k ben weer een illusie kwijt.

     

    Ik dacht even dat het kon

    alle rottigheid in één keer weg

    alleen een stralend wit kleed daar in de zon

    maar jammer ik heb pech.

     

    Want ik hoor de mensen alweer zeuren

    wat is het weer een troep

    dat moet ons nu weer gebeuren

    al die rotzooi op de stoep.

     

    Maar mensen kijk eens in het rond

    er heerst zo'n diepe rust

    die ik nog nergens elders vond

    't is of God de aarde kust.

     

    De sneeuwvlokken dwarrelen alweer neer

    zij bedekken weer even wat wij hebben verstoord

    die vlokken zo wit, zo zacht en teer

    't is fantatisch in één woord.

     

    Als kind al kon ik er uren naar kijken

    het bracht zo'n stilte mee

    en nu doet het wel weer blijken

    het geeft me nog altijd het gevoel van vree.

     

    Maar als ik aan de dieren denk

    weet ik dit kan niet blijven

    maar deze sneeuw ervaar ik als een geschenk

    dus wil ik er even over schrijven.

     

    december 1996, apf

     

     

     

     

     

    Reageer (5)

    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Buiten/binnen




    Als we, wat buiten ons is, naar binnen halen
    omarmen in het licht
    zal vrede binnen dalen
    en buiten met een stralend gezicht
    opgaan in het Christuslicht.
     
    apf. dec. 2008 


            





    Reageer (3)

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Archief per jaar
  • 2016
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.nl - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jou eigen blog!