O, Als ik dood zal , dood zal zijn
kom dan en fluister iets liefs,
mijn bleeke oogen zal ik opslaan
en ik zal niet verwonderd zijn.
En ik zal niet verwonderd zijn;
in deze liefde zal de dood
alleen een slapen, slapen gerust
een wachten op u, een wachten zijn.
Jan Hendrik Leopold.
20-07-2015
Daggedicht maandag 20 juli 2015
Als daggedicht kies ik deze keer een gedicht van Han G.Hoekstra, over wie nog niet zo lang een biografie is verschenen geschreven door Joke Linders & Janneke van der Veer.
Het dorpsmeisje
Ze kwam uit een klein dorp, ergens verloren tusschen weilanden en verweerde dijken. En van haar moeder wist elk van te voren, dat zij niet lang meer naar haar kind zou kijken.
De boer zag voor zich toen zij werd geboren, hij had een zoon gehoopt, maar liet niets blijken, ze speelde met de anderen tusschen 't koren: Men vond haar op heur doode moeder lijken.
En spoedig raakte zij van hen vervreemd. Soms kon zij in den late avond staan, als een die, luisterend, een stem verneemt, maar niet de duist're herkomst kan bepalen.
Een zwoelen zomer is zij weggegaan, haastig, als om een schade in te halen.
