Hallo lieve luitjes.
Moest vandaag heel vroeg m'n bed uit want de vliegende poetsbrigade kwam.
Mijn poetsiepoets is één uit de duizenden, zij zou de beste reclame zijn voor Red-Bull, alleen, ze drinkt enkel koffie. Het bakje troost heeft bij haar toch een andere uitwerking als bij mij hoor. Wat heeft die vrouw een pak energie. Straks ziet mijn stulpje er pico bello uit.
Vanmiddag boodschappen doen. Vinden jullie nou ook dat alles met de dag duurder lijkt te worden? Ik hou aan het eind van mijn budget steeds een beetje meer maand over, pffff. Gelukkig schijnt de zon nog gratis!
  Wens jullie dan ook een fijne zonnige dag toe!

Hello everybody!
Hebben jullie het ook altijd zo moeilijk om te beslissen wat de pot moet schaffen?
Ik anders wel!
Gisteren was het een slaatje, vandaag wordt het Tomaat-Crevette. Lekker fris, maar vooral snel klaar. Want met dit goede weer ga ik geen uren in de keuken staan. Wie weet hoelang we deze zomer nog in de regen moeten zitten. Dus profiteren is de boodschap.
Het aardbeidessert was gisteren een echte topper en daarom maak ik het vandaag opnieuw, want 'k heb nog voldoende van die 'Liefdeszoentjes' over. En zoals beloofd geef ik jullie het recept. Wel wat beweging nemen achteraf want het is een echte dikmaker. Maar is dat niet zo met alle lekkere dingen?! De manier van bewegen laat ik aan jullie over, maar één tip wil ik jullie nog meegeven...Met een half uur sex verbrand je 150 calorieën.

AARDBEIRDESSERT

Ingrediënten (6 pers.):
300g kokoskoekjes.(Lange vingers kan ook)
3dl zoete witte wijn
300gr verse aardbeien
3dl light slagroom
1 zakje vanillesuiker
Bereiding:
Verkruimel paar koekjes (hou deze op kant) en verdeel de rest over glazen of dessertcoupes. Besprenkel ze met witte wijn. Maak de aardbeien schoon en verwijder de kroontjes. Halveer ze en verdeel ze over de koekjes. Zet de coupes 5 min koel weg en klop intussen de room stijf met de vanillesuiker. Schep met een lepel of met de spuitzak spuit je toefjes slagroom op de aardbeien en afwerken met koekjeskruimels.

Smakelijk!!

Wat voel ik mij een bofkont vergeleken met al die mensen die nu op een muf kantoor of in een fabriek staan te werken. Heb heerlijk genoten van het zonnetje op mijn terrasje met een spannend boek: "Over mijn lijk" van Les Standiford. Het ijzingwekkende verhaal en een koel briesje maakten dat de uren ongezien snel wegtikten. Zo snel dat ik pas bij het grommelen van mijn maag tot de conclusie kwam dat etenstijd al overschreden was. Dan maar een slaatje ineengeflanst en als toetje een aardbei dessert. Mmmmm, lekker!!! Meer moet dat niet zijn, toch!
En om die lekkere calorieën wat af te slanken, seffens nog een wandelingetje maken en dan is het weer tijd om ons voor te bereiden op een zalige nacht.
Dus aan al mijn blogbezoekertjes wens ik voor straks lekker slapen en tot wakkers!

Wat zou ik graag nog eens met blote voeten door het gras lopen, of in een plas springen, als een onbevangen kind.
Helaas, als volwassene zijn we kwetsbaar geworden voor de invloeden en meningen van buitenaf. Ons huidige voortdurend verlangen naar goedkeuring en waardering belet ons vaak om het aanwezige kind in ons te durven tonen. We hebben een identiteit aangenomen al naargelang onze sociale functie in de maatschappij. We laten ons leiden door wat hoort en niet door wat we graag willen. Heel vaak is die identiteit een act, een voorstelling voor het publiek. Want geef toe lieve mensen, zouden jullie niet eens echt weer zo onbevangen als een kind willen zijn? Ik alvast wel!
Daarom dat ik dit stukje van Ramses Shaffy heel toepasselijk vind, ik geef het jullie graag mee.

"Het leven is heerlijk, het leven is mooi
Maar vlieg uit in de lucht en kruip niet in een kooi
Mens, durf te leven
Je kop in de hoogte, je neus in de wind.
En lap aan je laars hoe een ander het vindt.
Hou een hart vol van warmte en van liefde in je borst.
Maar wees op je vierkante meter een Vorst!
Wat je zoekt, kan geen ander je geven
Mens, durf te leven!"

Tere bloempjes
toch wonderschoon.
't Symboliseert: liefde

Met zijn wortels ver uiteen lopend
staan ze stevig in de aarde.
Een groep van knoppen op iedere tak.
Sommigen nog niet geheel geopend.
't Heeft zorg en voedsel nodig om te groeien.
't Heeft tijd en zon nodig om te bloeien.
Sommigen hebben doorns, waar je je aan kunt prikken.

Zo is het ook met de mens...

Een mens
soms zo teer,
toch wonderschoon.

Ieder mens straalt liefde uit.
Liefde heeft voor hen zo veel waarde.
Kom je wankel in het leven te staan
kunnen sommige knoppen niet open gaan.
De mens heeft tijd en voedsel nodig om te groeien.
De mens heeft zorg en warmte nodig om te bloeien.
  Soms voel je je zo alleen
en prikt een medemens door je heen.
Dan stroomt er een traan
die je rustig stromen kan laten gaan.
De mens staat niet graag alleen in het leven.
De mens wilt altijd wel liefde geven.

Een mens
soms zo teer
toch wonderschoon.