Nog één nachtje slapen en dan is het eindelijk zover. Onze Azie reis gaat dan echt beginnen. Toen we eind februari hoorden, dat we binnen 2 maanden ons huis moesten verlaten, had ik het gevoel dat we te weinig tijd hadden om alles goed te regelen, maar toen we eenmaal besloten hadden voorlopig niet naar een ander huis te zoeken, maar eerst te gaan reizen, duurde het eigenlijk best lang totdat eindelijk dinsdag 25 april de verhuiswagen voor kwam rijden.
We hadden hierdoor wel voldoende tijd om mee te blijven doen met alle leuke dingen die de Costa te bieden heeft, zoals de wekelijkse wandelingen, onze gezellige bridgemiddagen en natuurlijk ons weekendje Antequera, dat door Pleun en Hein met zoveel enthousiasme was georganiseerd en waar we nog lang met een big smile aan terug zullen denken.
15 April vierde Kees zijn 69ste verjaardag en die gelegenheid hebben we aangegrepen om nog eenmaal van al onze dierbare vrienden afscheid te nemen met een drankje en een hapje.
Toen Kees 60 werd, hebben we hetzelfde gedaan voor onze familie en vrienden in Nederland. We vertrokken 14 dagen later voor ons grote avontuur richting Spanje en nu zijn we 9 jaar verder en hebben we met pijn in ons hart afscheid genomen van alle mensen die de laatste 9 jaar zo belangrijk voor ons geworden zijn en die we allemaal heel erg gaan missen, maar zij zijn ook de reden om over 5 maanden weer naar Spanje terug te keren en naar onze Cooper natuurlijk. Wat mis ik dat beestje nu al, hoewel ik zeker weet dat hij het de komende maanden heel goed gaat hebben bij Henny en Rudi.
Ook in Nederland was het één en al afscheid nemen en laat ik daar nu heel slecht in zijn . Ik heb dan ook stiekem heel wat traantjes gelaten en ook na ons bezoek aan Berlijn, waar onze dochter Olga met haar Timo woont, hield ik het niet droog, maar nu hebben we iedereen gehad en zijn we klaar voor de volgende stap. Op naar Bali.
Morgenochtend komt om 12 uur de taxi voor om ons naar Schiphol te brengen en dan gaan we even lekker 17 uur opgevouwen zitten in de Boeing 777-300 van Garuda tot Jakarta en daarna in een Airbus richting Denpasar, maar daarna begint het grote genieten. Eerst even 2 weken bijkomen op de playa in Sanur en zondag achter het internet om naar Radio Rijnmond te luisteren en hopelijk genieten van een spannende wedstrijd met uiteindelijk een klinkende overwinning voor Feyenoord en als beloning eindelijk na 18 jaar de Kampioensschaal om zo heel snel de verschrikkelijke ervaring van afgelopen zondag weg te spoelen.
Als we geinstalleerd zijn in Sanur laat ik weer wat van me horen.
. Ik heb dan ook stiekem heel wat traantjes gelaten en ook na ons bezoek aan Berlijn, waar onze dochter Olga met haar Timo woont, hield ik het niet droog, maar nu hebben we iedereen gehad en zijn we klaar voor de volgende stap. Op naar Bali.
