Een beetje zilver.
Wie door zijn raam naar buiten kijkt,
ziet mensen, groot en klein
gezichten, blij en opgewekt,
en ook die zorg'lijk zijn.
Maar't uitzicht op de medemens
veranderd snel en goed
wanneer men achter't heldere glas
een laagje zilver doet,
dan wordt dat raam een spiegelglas
waardoor je niets kunt zien
geen naaste en medemens
alleen jezelf misschien.
Soms wordt door zilver of door goud
beneveld onze blik
dan zien we elke dag opnieuw
alleen ons eigen ik!
>
Die heel diep van binnen, in het gevoel van je gevoel, klinkt een piep klein stemmetje, dat zecht precies wat ik bedoel.
over alles in de wereld. Over blijdschap en verdriet. Over zoveel andere dingen, maar vooral, ik vergeet je niet!!!
De kermis van het leven! In de kermis van 't leven, draaien we allen mee. Met het rad van avontuur, alleen of met z'n twee. En valt het goede nummer, dan heb je weer een prijs, er zijn ook vele nieten, dat brengt je van de wijs. Toch zijn er mooie dingen. Als je ze maar wilt zien. Kijk hoe de bloemen bloemen bloeien, of is dat je ontgaan misschien? Hoor de vogels zingen, in het vroege ochtendrood. Kijk eens naar de herfstkleuren, met het mooie geel en rood. Zie de winter met zijn sneeuwbui, het maakt een mooi wit kleed. Als je dat allemaal eens optelt, weet je dat je hebt geleefd!
Zoeken met Google
Een stapje verder Wat is het moeilijk om je los te laten We hebben samen zoveel meegemaakt. Niet eerder heeft de liefde voor een kind mij zo onzegbaar diep geraakt. Jou kleine handje in de mijne een lach op je gezicht. Twee stralende blauwe kijkers blonde lokken in het ochtendlicht. Zelf al op ontdekkings reis. Toch nog even op mijn schoot. lieve kleine boef. Je wordt in eens zo groot!!!!
De bejaarden in Ospel zitten zeker niet achter de geraniums, sterker nog: ze verkopen ze!!!
Hier ben ik heel trots op!
Wat een stel snoezepoesjes!
Er is geen schonere bloem op aarde dan een vergeetmijniet. Vergeetmeniet is een woord van liefde. Vergeetmeniet is een woord van trouw. Laat over ons de stormwind loeien slingerend en buigend zoals het riet. En dat wij altijd vrienden blijven Zoals een kleine vergeetmeniet.
Vandaag heb ik zin in gedichtjes, lees maar mee! Een mens zonder liefde is een mens zonder hart. Een mens zonder vrienden, is een mens zonder smart. Een mens zonder pijn, is een mens zonder gevoel. Een mens zonder iets, is een mens zonder doel.
Ik wens je liefde zonder lijden Veel geluk en tederheid en een hand die jou zal leiden door de plooien van de tijd en als het ooit eens niet wil lukken en je droevig bent, of kwaad zal ik voor jou een roosje plukken en hopen dat het over gaat!
03-11-2009
Geweldig.
Een mooi verhaal.... Toen ik in de eerste klas zat van de middebare, zag ik een jongen van mijn klas naar huis lopen met al zijn boeken. Kyle was de naam, ik vroeg me af waarom hij al die boeken mee naar huis nam. Ik dacht bij mezelf; ' Vast weer zo'n nerd. ' Ik had een druk weekend gepland, zaterdag avond een feest en zondag zou ik gaan voetballen met mijn vrienden. Ik haalde mijn schouders op en liep door. Terwijl ik verder liep, zag ik een groepje jongens aan komen rennen. Ze renden naar Kyle en sloegen hem al zijn boekenuit zijn handen en lieten hem struikelen op de vieze natte grond. Ik zag zijn bril door de lucht vliegen, hij lande een paar meter verder in het gras.
Hij keek op en ik zag een trieste blik in zijn ogen. Ik had medelijden met hem en liep op hem af. Ik hielp hem zijn boeken op te rapen en terwijl hij zocht om zijn bril zag ik een traan over zijn wang rollen. Toen ik de boeken weer aan hem gaf keek ik hem aan en zei tegen hem; ' Alsof die Jongens niks beters te doen hebben ' . Hij keek me aan en zei;' Hartstikke bedankt '. Er verscheen een glimlach op zijn gezicht. Dit was 1 van de glimlachen die echte dankbaarheid uitstraalden. Ik vroeg hem waar hij woonde. Hij bleek bij mij om de hoek te wonen, Hij vertelde me dat hij hiervoor altijd naar een priveschool ging. Voorheen zou ik nooit met dat soort mensen omgaan. Kyle en ik hebben de hele terugweg gepraat. Ik tilde zijn boeken. Ik vroeg hem of hij zin had om mee te gaan voetballen van het weekend. Hij wilde en in het weekend leerde ik Kyle nog beter kennen. Ik mocht hem echt, en mijn vrienden dachten er net zo over. Maandag; Daar was Kyle weer met zijn stapel boeken. Ik sprak hem aan en zei dat hij nog eens gespierd zou worden als hij elke dag die boeken mee zou nemen. Hij moest lachen en ik nam de helft van zijn boeken over. Vier Jaar ging er voorbij.Kyle en ik waren de beste vrienden geworden. In het laatste Jaar begonnen we te denken aan studeren. Kyle zou naar Groningen gaan en ik naar Delft. Ik wist dat we altijd vrienden zouden blijven, ookal gingen we zo ver van elkaar weg. Kyle wilde dokter worden, ik hield het bij Prof-voetballer, Studeren was gewoon niks voor mij. Het eindexamen narderde, Kyle zou tijdens de uitreiking van zijn diploma een speech houden. Ik plaagde hem door te zeggen dat hij een nerd was, maar ik was zo blij dat ik zelf niet op dat podium hoefde te staan. Op de dag van de uitreiking zag ik Kyle. Hij zag er goed uit, zelf's die bril van hem stond hem goed. Er waren dagen dat hij echt geluk uitstraalde, waardoor hij soms meer afspraakjes had dan mij Soms was ik gewoon jaloers op hem. Vandaag was 1 van die dagen. Ik kon zien dat hij zenuwachtig was voor de speech. Ik sloeg mn arm om hem heen en wenste hem succes. Hij keek met aan met zijn dankbaare blik, lachte, en zei; ' Bedankt. ' Daar stond hij dan.Hij schraapte zijn keel en begon; ' Je eindexamen is een periode waarin je mensen bedankt die je hebben geholpen door deze moeilijke tijd heen te komen. Je ouders, broers, zussen, misschien Je mentor.. Maar het belangrijkste van allemaal; Je vrienden. Ik sta hier om Jullie te vertellen dat het hebben van een goeie vriend het mooiste is wat Je kunt hebben. Ik sta hier om Jullie te vertellen dat er niets mooiers is dan iets te kunnen betekenen voor een ander '. ' Ik zal Jullie een verhaal vertellen. ' Ik keek met ongeloof naar Kyle toen hij begon te vertellen over onze eerste ontmoeting. Hij wilde die week zelfmoord plegen. Hij vertelde dat hij zijn schoolkluis had leeggehaald, zodat zijn moeder later niet al die boeken naar huis hoefde te dragen. Kyle keek me diep in mijn ogen aan en liet een kleine glimlach zien, ' Gelukkig leef ik nog '. Nadat Kyle zijn verhaal had gehouden over dat ene moment in zijn leven hoorde ik het publiek emotioneel zuchten. Ik zag zijn vader en moeder diezelfde dankbare blik zoals Kyle die had naar mij toe werpen. Nu pas realiseerde ik me wat ik had betekent voor Kyle. Onderschat nooit de kracht van een actie, Met een klein gebaar kun je iemands leven veranderen. In voor- en tegenspoed. Op de een of andere manier zijn we altijd met elkaar verbonden! ° Je hebt nu 2 keuze's.. 1 : Stuur dit verhaal door... 2 : Doe alsof het Je niet raakt en gooi het weg.. Ik koos voor keuze 1.. Zoals je ziet.. Doe dit ook, en laat zien Dat je om anderen geeft! En Dat Moet Je Gewoon Waarderen.
Sorry als ik de komende tijd niet zoveel bezoekjes afleg,heb het tegenwoordig erg druk! Haal het volgende week weer in! Groetjes van ons en we wensen jullie een mooie week en weekend!!!!
Komt een neger de polikliniek binnen stormen en roept: "Help! Help! Ik heb mijn middelvinger eraf gesneden! Help!" Een toegesnelde chirurg bekijkt de vinger (die hij wel had meegenomen naar het ziekenhuis) en moet helaas tot de conclusie komen dat zijn eigen vinger er niet aan genaaid kan worden.
Maar de chirurg zegt: "Ik heb nog wel een vinger van een blanke man liggen, dat zou wel lukken.
" Die gekleurde man helemaal blij en zo werd er weer een vinger aangezet en met succes.
Drie weken later staat de gekleurde man in de tram en houd zich stevig vast aan de bovenste railing.
Een oudere vrouw ziet hem staan, loopt naar hem toe en zegt: "Zo schoorsteenveger! Tussen de middag weer even lekker thuis geweest?!"
**************************************** Een kleine jongen van acht stond voor een schoenwinkel en staarde naar de mooie schoenen in de etalage. Hij liep zelf op blote voeten en bibberde af en toe in de kou van oktober. Een keurig geklede dame vroeg hem waarom hij zo naar die schoenen keek. "Ik heb God gevraagd of Hij mij een paar schoenen wil geven", zei hij. De dame pakte hem bij de hand en samen gingen ze naar binnen. Ze vroeg in de winkel om vier paar sokken voor de jongen en ook een bak water, zeep en een handdoek. Ze nam de kleine jongen mee naar achteren, deed haar handschoenen uit, knielde bij het knulletje neer en waste z'n kleine voetjes,waarna ze die afdroogde met de handdoek. De bediende kwam inmiddels met de sokken. Ze vroeg het jongetje welke kleur hij het mooist vond en toen kocht ze ook een paar schoenen. Nadat ze had betaald, gaf ze hem de overige paar sokken en zei: "Je zult je nu een stuk beter voelen" en aaide hem over zijn bol. Eenmaal buiten wilde ze weglopen, maar het kereltje pakte haar hand en keek naar haar op, terwijl tranen in zijn ogen stonden. Hij vroeg: "Bent u de vrouw van God?"
Uit: Het Zoeklicht! ****************************************
Als er geen Nederlanders en Belgen waren,hadden we geen mopjes meer!
Een Belg zit te genieten van zijn ontbijt, dat uit koffie, croissants, boter & jam bestaat, wanneer een Nederlander die kauwgum kauwt naast hem komt zitten en ongevraagd een gesprek begint.
De Nederlander: 'Dus jullie Belgen eten het hele broodje op?' De Belg: 'Ja natuurlijk.'
De Nederlander: (die irritant belletjes zit te blazen met zijn kauwgum) 'Wij niet, in Nederland eten wij alleen de binnenkant op. De korstjes sparen wij op in een container, recycleren we, bakken er opnieuw broodjes van en verkopen die weer aan België.'
De Nederlander: 'Eten jullie die broodjes met jam?' De Belg: 'Ja natuurlijk.' De Nederlander: (Nog irritanter sliertjes trekkend uit zijn mond met de kauwgum) 'Wij niet, in Nederland eten we alleen vers fruit, we verzamelen alle schillen, pitten en restanten in een container, recycleren ze en maken er jam van, dan verkopen we dat weer aan België.'
De Belg: 'Hebben jullie ook sex in Nederland?' De Nederlander: 'Ja, natuurlijk.' De Belg: 'En wat doen jullie na de sex met de condooms?' De Nederlander: 'Ja zeg, die gooien we weg natuurlijk ! !!' De Belg: 'Wij niet, in België verzamelen we ze in een container, recycleren ze en smelten ze om tot kauwgum en verkopen die weer aan Nederland.'
Broek: Nadat een pas getrouwd bruidspaar de bruidssuite van het hotel heeft betreden, doet de bruidegom zijn broek uit en geeft het aan zijn kersverse bruidje met de woorden: "Trek deze broek van mij eens aan." Met een ietwat verbaasd gezicht doet ze wat hij zegt en merkt even later op: "Zie je nou wel, die broek past mij toch niet!" De bruidegom ziet dat tafereel geamuseerd aan en zegt dan heel doordringend: "Heel goed, onthoud dus dat IK de broek draag en niet jij."
Even later geeft het bruidje haar slipje aan haar bruidegom en zegt: "Dan wil ik nu graag, dat jij ook even mijn slipje past." Hij gaat argeloos op haar verzoek in. Het komt echter niet verder dan zijn rechter bovenbeen en moet dan wel opmerken: "Ik kom helemaal niet in je slipje." "Juist", zegt het bruidje, "en als jouw houding niet verandert, dan blijft dat ook zo!"
Een soldaat zat achter in een bus toen er een jonge vrouw die in verwachting was instapte. Zij ging zitten, wat bij de soldaat een glimlach opwekte. De jonge vrouw voelde dat hij om haar lachte en ging ergens anders zitten, waarop ze de soldaat weer hoorde lachen. Zij verwisselde een tweede, derde en zelfs een vierde maal en steeds begon de soldaat harder te lachen. De jonge vrouw was zwaar beledigd en liet de soldaat arresteren.
Toen de zaak voor de rechter kwam, vroeg hij de soldaat zijn eigenaardig gedrag te verklaren. De soldaat zei: "Edelachtbare, toen de jonge vrouw in de bus stapte,zag ik in wat voor positie zij verkeerde. Ze ging zitten onder de reclame: Verwijder iedere verdikking. Ik moest lachen en de vrouw verwisselde van plaats maar ging nu zitten onder de bioscoopreclame: Binnenkort verwacht. Ik moest weer lachen en de vrouw verwisselde weer van plaats. Nu onder een reclame van UNOX die als tekst had: Ik weet een worstje te waarderen. Toen kon ik niet meer, maar het werd nog erger. Zij wisselde voor de laatste maal van plaats en kwam toen onder de reclame van DUNLOP autobanden te zitten. Hierop stond: DUNLOP's rubberartikelen hadden dit ongeluk kunnen voorkomen."
Met de geboorte van een kind is er een heel nieuw leven dat begint. Negen maanden lang zaten wij in spanning tot aan de dag van de bevalling. Het ging niet zoals je noemt in sneltrein vaart maar na vele uren was het klusje toch geklaard. En zie daar, bij het avondlicht zagen we voor het eerst jou gezicht. Het was een Vrijdag in April dat jij ter wereld kwam, zo mooi en zo klein en maar 3250 gram. Het was net of de zon heel hard ging schijnen en dat die warmte in ons hart nooit meer zou verdwijnen. Geluk en blijdschap breng je ons leven binnen het is dan ook niet moeilijk om jou te beminnen. Toch zal het leven niet altijd rozengeur en manenschijn zijn er zullen tijden komen met verdriet en pijn. Maar alles in het leven heeft een richting en een doel heb dan vertrouwen in jezelf en luister naar je gevoel. Gevoelens geven je altijd duidelijkheid, dan raak je jezelf niet kwijt. Welke weg je ook in zal slaan weet dat we altijd achter je blijven staan. Ga vooral lachend door het leven dan zal het leven jou veel plezier geven!!! OMA EN OPA
Wij mijn man en ik zijn al heel lang, mijn man 35 jaar en ik 23 jaar bestuursleden van onze buurtvereniging mijn man heeft hier 3 jaar geleden een lintje voor gekregen,wij doen van alles organiseren. Afgelopen zondag hebben we een snertwandeling gehad, lekker door de bossen, met een gids erbij. We hadden ook nog prachtig weer, dus de dag kon niet stuk. De naam zegt het al, onder de pauze kregen we natuurlijk een lekkere kop snert met brood en spek. Hier achter komen wat foto's van deze zondag! . . .
Een keer moet het begin zijn, of je nu wilt of niet. Een keer wil je bereiken, wat je in de verte ziet. Een keer zul je moeten kiezen, van alles om je heen. Een keer zul je moeten zeggen, er is er voor mij maar een. Een man of vrouw om van te houden, en die voor je vecht. Een plaats om thuis te komen, een thuis maar dan ook echt. Het klinkt misschien kortzichtig, met al die inspraak om je heen. Toch is het goed te zeggen er is er voor mij maar een!
Ik kijk en kijk, En vind eindelijk wat ik zoek Daar verborgen, Daar in de verste hoek. Achter mijn jeugd, Dat is omhuld door genegenheid . Links van mijn kennis, Door het spoor van verderf geleid. Stap ik over de brokstukken, En de kleine stukjes geschiedenis. Wegduikend voor de langs schietende gedachten Hoop ik dat ik me vergis. Ik zie onze herinneringen, Waarvan geen meer intact. Ik zie onze jaren, Door ontbrekende maanden in elkaar gezakt. Ik raap de stukken bij elkaar, Loop dezelfde route terug die ik voorheen had genomen En vóór mijn jeugd en kennis, Zet ik neer waar voor ik was gekomen.
.
.
.
