14 mei 2017
Het vrouwtje is op een soort van vakantie geweest. Maar heeft super hardt moeten werken, samen met een paar andere dames. Daar snappen wij( Pien en Roos) niets van, voor ons is het iedere dag vakantie, en liggen 16 uur per dag te luieren, in de mensenwereld is dat anders om. Maar het vrouwtje werd thuis gebracht door haar beste maatje. Ja er komen veel namen voor in de mensenwereld hoor. Maar ook een heel aardige man. Hij is niet gek op dieren dat was duidelijk, dat wisten wij al van de vorige keren als het beste maatje bij ons kwam. Nu hebben katten daar een neus voor, zo ook wij ( Pien en Roos.) Dus wij denken, je moet maar aan ons wennen, en ga dan niet op een stoel zitten, die vlak bij onze slaapmandjes staat. Op de bank kwamen wij steeds te dicht bij, aan tafel liepen wij steeds voor hem langs, en nu probeerde hij de stoel voor het raam. Dat maakt voor ons ( Pien en mijn zusje Roos) niets uit. Tussen die stoelen, in ons huis staan er 2, staat onze krabpaal, wij juist heel veel aan die paal krabben. Zegt dat beste maatje oh ja dat mag. Maar steeds schrok het beste maatje er van. En als wij ( Roos en Pien) op de vensterbank wilde klommen wij via zijn stoel omhoog. Dan zei hij " niet dichter bij of in mijn nek gaan liggen" het vrouwtje moet dan altijd lachen en zegt dan ze zijn lief hoor. Dan zegt dat beste maatje " ja voor jou" Ook hebben Roos en ik, voor zijn voeten zitten stoeien, Ik Pien lig dan bij de tafelpoot, waar dat maatje zijn koffie staat, en Roos springt dan boven op mij. Dan schrikt dat beste maatje pas echt joh. Zegt het vrouwtje ik kan ze best mee nemen naar jou, dat is leuk. Zegt dat beste maatje, ja hoor lopen ze zo in het park. Zegt het vrouwtje, en ik ook om ze te zoeken. Toen wij klaar waren met hem plagen, gingen wij de koffer eens grondig besnuffelen, en haar tas. Wat voor een rare lucht het vrouwtje mee had gebracht, is niet te geloven. Het vrouwtje zei tegen ons, dat is van een hulphond, die was ook op die vakantie. De volgende keer willen wij ook wel mee, wij hebben toch een reis mand moet dat toch kunnen,daar gaan wij (Pien en Roos) wel wat op verzinnen. Maar goed die lucht was niet zo lekker vonden wij. Dus begonnen wij (Pien en Roos ) onze geur er ook aan te zetten, dus lekker kneden in die tas en nagels laten glijden langs de koffer. Dan moesten wij ons uit rekken, zegt het vrouwtje, tegen die man die hier ook woont, wat zijn ze gegroeid, zegt dat beste maatje tegen die man, heb je aan ze getrokken. Hoe verzint hij het, nee natuurlijk niet, wij hebben lekker het natvoer dubbel gehad. En heel veel brokjes, en wij hebben lekker alles steeds opgegeten. Toen moest dat beste maatje, dat het vrouwtje thuisbracht, weer verder naar de camping. En zei tegen die man die hier woont, de volgende reis dat ze mee vaart, breng ik ons liefje weer thuis. Kunnen wij ( Pien en Roos) al vast plaag dingen verzinnen, dat wordt weer lachen.
