wandelende tas.
Wij Pien, Roos,het vrouwtje en het baasje, waren onze Pinck kwijt. Overal gezocht, misschien ergens opgesloten. Wij hebben gemiauwd en het vrouwtje heeft geroepen. Maar nee hoor nergens was ze. Zou ze naar buiten geglipt zijn. Dat kan toch niet. Nogmaals werd het hele huis na gekeken, maar nee hoor. Toen wij de moet hadden opgegeven, en even op de bank gingen zitten, met de gedachte waar kan ze zijn. Zou ze geschrokken zijn, en zich goed hebben verstopt. Waar moeten we zoeken, pfff. Plotseling zag het vrouwtje haar boodschappen tas die op zijn kop lag bewegen, zou ze daar onder zitten het vrouwtje tilde de tas op. En ja hoor daar kwam het kopje van Pinck te voorschijn. Wat waren wij blij, dat wij haar gevonden hadden.
Stoeien op bed
