Ondanks invalidieteit toch een volkstuin en ik vind dat leuk.
Vanmorgen even naar de volkstuin geweest. Ik had gisteren van een ander volkstuinlid slaplantjes gekregen en kijken of ik, die plantjes, voldoende water gegeven heb na het planten. Op de tuin trof in Gerrit, Ate enJohannes en het valt mij steeds meer op dat de tuinleden heel vriendschappelijk met elkaar omgaan. Je kunt van eenieder alles krijgen. Johannes had mij geholpen met het vastzetten van de bonenstaken en ik kan nu de bonen planten. Ik wil staakdubbele witten en staaksnij boontjes planten. Ik heb steeds meer plezier in deze volkstuin en wat nog meer is, is dat ik beter begin te lopen. Een jaar geleden kon ik amper van mijn scootmobiel afkomen en nu loop ik al hele stukken. Bij de sloot haal ik al water om de plantjes water te geven en het lukt al prima. Wel moet ik nog na een half uur gaan zitten want dan heb ik geen adem meer, maar dat wordt ook al steeds beter. Gelukkig kan ik bij mijn vrouwtje langs om koffie te drinken en even op adem te komen. Bij de welkoop, een landbouwwinkel, heb ik een middel gekocht tegen de aardappelziekte, nlphytophthora infestans,. Ik wil niet wat in Leeuwarden gebeurde dat een iemand de hele tuin aansteekt met deze ziekte, omdat hij niet wilde spuiten. Ook heb ik een middel gekocht tegen de framboozenkever, want er zitten altijd wormpjes in een framboos en dat is niet leuk voor de kleinkinderen.
