De herfst is in aantocht en de volkstuin begint al aardig leeg te raken. De meeste boonstaken zijn al opgeruimd en staan in het clubhuis te wachten op het volgende volkstuinjaar. Het volgende jaar koop ik nog 20 bamboestokken bij want de prinsessenboontjes die aan de stokken groeide zijn mij en vooral mijn vrouw goed bevallen. De aardappels, winterwortelen en uien staan in kisten in het hok achter het huis. Ik ben niet ontevreden ook niet om de opbrengst van de tuin en vooral omdat mijn gezondheid nu stukken beter is dan verleden jaar. Toen ik aan de volkstuin begon kon ik amper lopen en ook de suikerspiegel was steeds veel te hoog. Ik moest 10 keer per dag spuiten en dat hing mij de keel uit. De huisarts mevrouw Ten Hoeve heeft mij een heel goed advies gegeven. Probeer het en als het niet kan even rusten en dan weer verder. Ik ben bijna weer instaat om zelf mijn tuin te spitten. Wel rustig aan een kwartier of half uurtje en morgen komt weer een dag en dan weer een stukje spitten. Tot maart volgende jaar zijn er nog meer dan 5 maanden of meer dan 150 dagen. Het tuinieren is voor mij een enorme afleiding en het brengt ook nog financieel wat in het laatje. De sportkosten voor de kleinkinderen brengen, voor hun ouders, heel wat kosten mee en even wat hulp met groenten en aardappels van opa is toch mooi. Ik kijk er naar uit om naar de tuin te gaan en het hondje is mijn trouwe begeleider op de scootmobiel. Afgelopen zaterdag was Johannes op de tuin en hij had zomerworteltjes over, 2 plastic zakken vol die ik thuis in een emmer water heb schoongemaakt. Een buurvrouw, Sabina, kwam langs en heeft gelijk een maaltje voor haar zelf meegenomen, zij genoot al bij de gedachte aan heerlijke zomerworteltjes. Voor buurvrouw GreĀ had ik een krop andijvie en de volgende dag een kropje sla, de worteltjes had zij graag de volgende week. Wat is het toch leuk dat je aan de seniorenburen iets kunt geven van biologische groenten.