Belevenissen,verhalen en foto's van Kiki,mijn Drentsche Patrijshond
Met meer wetenswaardigheden over algemene hondse zaken.
29-12-2011
Klein eerbetoon
Klein eerbetoon
Het jaar loopt weer teneinde en dan ga je automatisch terug denken aan dat wat er gebeurd is in zo'n jaar.
Voor mij waren er 2 grote gebeurtenissen:het moeten laten inslapen van mijn zo geliefde Max en de komst van ene Kiki.
De beste therapeute die een hondenmens maar kan krijgen was dat kleine Drentenmeisje dat vanuit Belgenland hier is komen wonen en een echt Arnhems Meisje is geworden!
Op het Drentenforum zijn er nog meer mensen die hun zo geliefde hond(en) verloren hebben en mede voor hen heb ik het in memoriam gemaakt dat ik hier plaats.
We zullen Gyeszi,Silke,Ziggy,Noodles,Moe,Boaz,Senta,Hannah,Lester,Sally en "directeur" Max nooit vergeten.
29-12-2011 om 13:15
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
30-10-2011
Leusden:2 honden dood na vergiftiging
Leusden:2 honden dood na vergiftiging ===============================================
Op het Drentenforum staat vandaag het bericht dat de 2 Viszla's Noodles en Moe gisteravond een afschuwelijke dood zijn gestorven na vergiftigd te zijn! Ze werden uitgelaten op een stuk dijk of zo en daar moet iets giftigs hebben gelegen.De exacte locatie weet ik niet,maar Leusdenaren zijn dus alvast gewaarschuwd. Hopelijk wordt de dader gepakt en ontkomt die niet aan zijn straf! Wat een walgelijke daad weer om onschuldige dieren de dood in te jagen op deze manier!!!!!!!! Kathi en Onno:ook vanaf deze plek wens ik jullie heel veel sterkte met dit grote en zo plotselinge verlies.
Marian.
30-10-2011 om 11:09
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
11-05-2011
Alweer een maand geleden
Vandaag is het alweer een maand geleden dat Max is ingeslapen.
Wat is die tijd toch snel gegaan!Het was zijn tijd na een lang,mooi en goed hondenleven maar wat was het een harde klap.
Lieve Max,ik denk nog dagelijks aan je!
Marian.
11-05-2011 om 00:00
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
18-04-2011
Max is weer thuis
Max is weer thuis. Nog maar een week geleden heb ik hem moeten laten inslapen,en daarna heb ik hem samen met Hanneke naar het huisdierencrematorium in Heelweg gebracht waar hij afgelopen dinsdag is gecremeerd. De asbus is van daaruit naar mijn dierenarts gebracht waar ik hem vandaag heb opgehaald. Als de tijd rijp is gaat hij bij Bente en Falko verstrooid worden op de hei waar hij zo graag was.
Lieve Max,het ga je goed en ik hoop dat je deze week in samenwerking met de anderen uit ons clubje die je voor gingen al héél veel koooooooonijntjes gevangen hebt!
Ik mis je.
Marian.
18-04-2011 om 16:37
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
12-04-2011
Gedichten
Naar aanleiding van Max' dood plaatsten een aantal mensen op diverse fora heel mooie gedichten die me stuk voor stuk erg aangrepen. Om ze makkelijk na te kunnen lezen én zodat anderen ze ook makkelijk kunnen lezen plaats ik ze hier. ====================================================================== Herinnering
Wanneer je al je liefde geeft
Aan je allerliefste dier
Wanneer het goed bij je heeft geleefd
Doe je hem plezier
Met het te helpen uit zijn lijden
Wat zal het dankbaar zijn
Om van dit leven te kunnen scheiden
Zonder al die onnodige pijn
De pijn brengt enkel mensen smart
Hij zal het niet meer weten
Bewaar de liefde in je hart
Door het niet te vergeten
En denk aan de herinnering, en aan al het plezier
Dat wat je samen hebt beleefd, jij en je lievelingsdier
====== THE BEST PLACE TO BURY A DOG
"There is one best place to bury a dog.
"If you bury him in this spot, he will
come to you when you call - come to you
over the grim, dim frontier of death,
and down the well-remembered path,
and to your side again.
"And though you call a dozen living
dogs to heel, they shall not growl at
him, nor resent his coming,
for he belongs there.
"People may scoff at you, who see
no lightest blade of grass bent by his
footfall, who hear no whimper, people
who may never really have had a dog.
Smile at them, for you shall know
something that is hidden from them,
and which is well worth the knowing.
"The one best place to bury a good
dog is in the heart of his master."
(niet zelf bedacht maar gejat van: Ben Hur Lampman) _________________ Thorns may hurt you, men desert you, sunlight turn to fog;
but you're never friendless ever, if you have a dog.
Douglas Mallock ========== 2 hondenmaatjes missen in een hele korte tijd
Een verschillend verhaal, een andere strijd
Voor beiden mocht leven geen lijden zijn
Maar o, o, o, wat doet het pijn
Om voor die moeilijke taak te staan
Om die zware weg te gaan
Voor hen te besluiten dat het over is, genoeg
Je steeds af te vragen is het niet te vroeg
Met veel lieve mensen om me heen
Wist ik wel, ik sta niet alleen
Zij helpen mij beseffen
Dat mijn keuze de enige juiste was
Dat ik koos voor hem ..
Dat ik koos voor haar ..
En natuurlijk is dat zwaar
De herinneringen blijven
Die neemt niemand mij meer af
En al zijn die nu nog met een traan
Die lach die komt er vast weer aan
Dankbaar voor heel veel mooie jaren
Ervaar ik nu de leegte om mij heen
Maar door even aan ze te denken
Zijn ze bij me, ben ik niet alleen.
========== Until we meet again ..........
Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben. Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen, omdat je me niet kan voelen met je handen of me in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.
Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben en dat je er nu maar eens overheen moet zijn? Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen dat het normaal is? Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid bent te accepteren dat ik dood ben. Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.
Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de dag dat je me mee naar huis nam. Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt? Keek ik niet naar je met totale liefde, zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen? Dit wilde ik ook! Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was, en de dingen die we allemaal samen deden? Je was zo trots op me! Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde, boos was of verdrietig. En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had, wachtte ik geduldig op je. Ik was er altijd voor je. Ik keek naar je met zoveel acceptatie, liefde en geduld dat je je soms een beetje onwaardig voelde. Je was in mijn ogen nooit onwaardig, onthoud dit goed!
Weet je nog toen ik ouder werd? Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer. Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis. We zijn zo lang samen geweest. Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei. Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde. Ik kon niet genoeg van je krijgen.
Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen. Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde. Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld. Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde, en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden. Je beloofde me dat je altijd van me zou houden. Ik geloofde je.
Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta? Herinner je de diepte in mijn ogen, al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld, vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt? Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur. Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben. Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.
Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief. Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn? Hoe had je van me kunnen houden als ik geen geestelijke diepgang had gehad?
We zijn allemaal gemaakt van de energie die diep in ons zit. Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht. Het is die energie dat het leven is. Het heeft geen begin en geen eind. Het is er gewoon en zal er altijd zijn. Zonder dat zou er geen leven zijn. Je kan het niet zien of vasthouden. Je kan alleen maar weten dat het er is. Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond. Die liefde kon je niet vasthouden of zien, je kon alleen weten dat het er was.
Ze zeggen dat je me maar moet vergeten, dat je me nooit meer zal zien omdat dieren nou eenmaal niet naar de hemel gaan. Ik ben hier om je iets anders te vertellen. Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was. Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was? Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen? Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel, geen energie, geen liefdevol licht had? En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?
Als mijn wezen niet van de energie van het leven was, hoe had ik dan kunnen leven? Jij weet beter!
Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook. Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden. Maar het leven gaat door na deze geweldige waardevolle fysieke omgeving. Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden. Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen. Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren. Net zoals ik jou eerde! Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven. Energie kan niet sterven! We krijgen allemaal een bepaalde tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien. Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan. Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel. Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.
Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn, en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.
Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar. Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter. Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor. Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter. Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven. Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten, omdat herinneringen vervagen. Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen. Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.
Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij, en ik voel me vereerd en nederig. Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden. Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij. En als je me nodig hebt zal ik er zijn. Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest. Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af. Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op trots op mij te zijn, ik ben en blijf een vriend waar je trots op kunt zijn.
Ik ben dus nog steeds je vriend! Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven. Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.
Tot wederziens bij de regenboogbrug! _________________
12-04-2011 om 11:04
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
11-04-2011
Dag lieve,lieve Max
Na ruim 16 jaar vriendschap vond je het welletjes geweest.Als klein puppedupje kwam je in een heel moeilijke tijd bij me wonen en gingen we samen verder. En Max,wat hebben we samen veel plezier gehad! Urenlang kon je met Senta spelen in het park en ook de hei maakten jullie met je tweetjes onveilig.Jij en Senta hebben jullie poten letterlijk versleten met lopen! Je werd wat krakkemikkig en stram maar daar viel mee te leven met wat aanpassingen.Bente's dood en vooral die van Senta hebben je denk ik zo erg aangegrepen dat jij het ook opgaf,en vandaag heb ik je dus moeten laten gaan. Lieve Max,weet dat ik je nooit zal vergeten en dat je altijd een speciaal plekje in mijn hart zult houden.Dag lieverd,dag dag.
Marian.
11-04-2011 om 20:02
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
We gaan afscheid nemen
Na ruim 16 mooie en goede jaren gaan Max en ik vandaag afscheid van elkaar nemen. Voor Max is het mooi geweest en dus mag hij zoals hij zelf aangeeft door allerlei dingen de reis naar zijn vrienden maken die hem ongetwijfeld daar over de brug zullen opwachten en zullen vertellen waar de meeste konijntjes zitten.
Lieve,lieve Max wat zal ik je verschrikkelijk missen jongen! Dag manneke.
Marian.
11-04-2011 om 10:21
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
01-04-2011
Dag lieve Senta,dag grote vriendin
En alwéér is een heel grote hondenvriendin uit onze
vriendenkring voorgoed ingeslapen.
Senta kwam zo rond 1995 samen met haar bazin in ons leven
toen ze nog maar net bij Hanneke was gekomen uit een opvangsituatie in
Duitsland waar ze vastgebonden aan een paal of zo was gevonden,en is er nooit
meer uit weg gegaan;samen hebben ze het park hier,Zijpendaal en de hei onveilig
gemaakt en hebben ze heel wat konijntjes de stuipen op het lijf gejaagd!
Gevangen hebben ze er nooit een,maar wat hadden ze een lol
samen!
Hun poten hebben ze bijna letterlijk versleten met
lopen,zwemmen en nog meer lopen;ze zijn eigenlijk samen opgegroeid.
Max:
Lieve Senta,
Als ik vroeger met mijn bazin het park in kwam lopen keek ik
eerst of jij er was en of er wat te ravotten viel!De zandbak die er toen nog
was (en nooit door kinderen gebruikt werd) was ideaal om te proberen of we naar
Australie konden komen of om elkaar een extra jas aan zand te bezorgen en
vijvers waren er om in te zwemmen.
Maar dat moest je wel eerst leren want in eerste instantie
vond je het volgens mij niet zo leuk.Totdat je door had hoe leuk het was en je
onze Zwemkampioene Senta werd!
Helaas heeft een lelijke misstap met daarna een verkeerde
diagnose van de dierenarts je heel lang heel veel narigheid bezorgd en kwam
daar nog weer later Degeneratieve Myelopathie om de hoek kijken zodat je
achterhand langzamerhand verlamd raakte.
Vandaag heeft Hanneke moeten besluiten je te laten gaan en
wat zal ze je verschrikkelijk missen,meisje.
Ook wij,mijn bazin en ik,zullen je vreselijk missen als we
bij Hanneke komen lieve Senta. Dag lieve,grote vriendin.
Dagdag,
Max en Marian.
01-04-2011 om 19:10
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
28-03-2011
Triest nieuws over Violetta
Op 1 februari j.l. stond hier op het blog een berichtje over Violetta,een hondje uit Rhodos waar mijn bazin bijna voor gesmolten was.
Vandaag lazen we dat Violetta dood is.Waarschijnlijk is ze dood gebeten door ratten.....
Dag lieve Violetta,het ga je goed.
28-03-2011 om 22:57
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
23-03-2011
Een gedenkwaardige dag
Tsja,een gedenkwaardige dag was het vandaag. Precies 4 maanden na Bente's inslapen hebben Manuela en ik haar en haar biologische neef Falko verstrooid op de Rozendaalse hei. Ondanks dat het op het moment zelf best even heel aangrijpend was is het goed zo;ze zijn nu allebei weer vrij en kunnen voor eeuwig over de hei rond banjeren. Vergeten zullen we ze nooit;daarvoor is het plekje dat ze in ons hart hebben veel te groot. Dag Bente,dag Falko!We'll meet again!
Marian.
23-03-2011 om 22:13
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
14-03-2011
Gyeszi,1996-14-3-2011
Gyesi,1996-14-3-2011.
Vandaag hebben we afscheid genomen van een goede
hondenvriendin:Gyeszi van vriendin Hanneke is vandaag ingeslapen.
Lieve Gyeszi,we waren erbij toen je uit het asiel opgehaald
werd;we maakten kennis met elkaar op de plaats die ze daar hebben en Hanneke
was meteen verkocht.
Dus ging je meteen mee en hebben we met zijn allen de hei
onveilig gemaakt waarbij jij ook nog eens achter mensen aan ging die héééééél
lekkere brokjes in hun zak hadden!
Ik zie je nog lopen met Hanneke achter je aan en die andere
mensen die maar stug door bleven lopen!
Kortom:een wandeling om nooit te vergeten met een hond die
we nooit zullen vergeten!Want meisje,wat was je vaak bang(wat had je vóórdat je
bij Hanneke kwam al meegemaakt?),wat kon je rennen en wat kon je een
kroelkippie zijn!
Ga nu maar lekker rusten;Bente en heel veel anderen wijzen je
daarboven de weg wel.
Doe je ze de groetjes van ons?
Dag lieve Gyeszi,het ga je goed.
Marian en Max.
14-03-2011 om 00:00
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
03-12-2010
Hoe attent!
Gisteren zat er een envelop van SHCN (huisdierencrematorium) in de
brievenbus en in de veronderstelling dat het de rekening van Bente's
crematie zou zijn werd hij geopend.
Maar niets was minder waar!
Er zat geen rekening maar wel een erg mooi uitgevoerd uitvaartcertificaat in!
Hulde voor de fijne en respectvolle afhandeling door SHCN !
03-12-2010 om 00:08
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
30-11-2010
Weer thuis
Daar staat ze dan. Op het dressoir. In een asbus.
Vandaag
is Bente weer thuis gekomen en het is onwezenlijk om haar daar in die
bus op het dressoir te hebben staan.En toch voelt het goed en hoort het
zo. Binnen afzienbare tijd gaan we haar samen met grote vriend Falko
op Rozendaal verstrooien zodat we hen altijd even kunnen groeten als we
langs lopen. Dag lieve Bente.
30-11-2010 om 18:58
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
25-11-2010
En weer vloeien ze
De tranen. Op dit moment wordt Bente gecremeerd.Tot later,lief meiske.
25-11-2010 om 13:39
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
Ook vandaag weer een rare dag
Tsja,ook vandaag is het weer een rare dag;gisteren kregen we het bericht dat Bente opgehaald is door de mensen van SHCN en dat ze vandaag gecremeerd gaat worden. Wat een onwerkelijk idee:Bente die gecremeerd wordt.Maar ja,het is nu eenmaal zo en we moeten het er maar mee doen. Zodra ze weer thuis is-en dat zal binnen 10 werkdagen zijn-maken we een afspraak met Manuela zodat ze samen met Falko verstrooid kan worden op het door haar ook zo geliefde Rozendaalse veld.
25-11-2010 om 00:00
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
24-11-2010
Dag lieve,lieve Bente
Door inlogproblemen kon ik gisteren niet op het blog inloggen waarvoor excuses. Het was sowieso een rotdag want gisteren is mijn lieve,lieve Bente ingeslapen.Ze bleef hoesten en na diverse behandelingen zijn we gisteren naar de Wagenrenk geweest waar na het maken van foto's enz een kwaadaardige tumor geconstateerd werd.Ze had heel veel vocht in haar borstkas en haar langer laten leven was geen optie. Dat mag en kun je geen dier aandoen,dus heb ik meteen besloten dat onze wegen hier zouden scheiden.Dat was het laatste dat ik voor haar kon doen en ik heb het met vreselijk veel pijn in mijn hart gedaan. Bente wordt binnenkort gecremeerd en samen met haar grote vriend neef Falko uitgestrooid op het Rozendaalse veld waar we zo veel en vaak gewandeld hebben. We missen haar nu al heel erg en ze zal altijd een plekje in ons hart blijven houden. Dag lieve,lieve Bente.Dagdag.
Marian en Max.
24-11-2010 om 11:19
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
Mijn naam is Marian en ik ben dit blog in april 2010 begonnen.Toen waren zowel Max als Bente er nog,maar vanaf nu zal alleen Kiki de hondse bevolking van dit blog vertegenwoordigen omdat zowel Max als Bente inmiddels overleden zijn. Bente moest ik op 23-11-2010 laten gaan en Max op 11-4-2011. De naam van het blog blijft ter ere van Max en Bente het zelfde,maar de hoofdrolspeelster is veranderd.
