Stichting oud Indië en Nieuw-Guineagangers Someren opgericht in september 1997 door : Piet vd Boomen Sjef Berkers Cor van Dijck Toon van Moorsel Piet van Santvoort Wim Verberne Bér Verdonschot Piet Verhees Jan vd Voort Martien vd Voort
Stichting oud Indië en Nieuw-Guineagangers Someren
Hartelijk welkom Wij zijn de stichting Oud indië en Nieuw-Guinea gangers en opgericht in 1997. Wij hebben jaarlijks een aantal leuke bijeenkomsten waar we gezellig met elkaar kunnen bijpraten.
Van deze bijeenkomsten staan hier diverse verslagen verhalen en foto"s geplaatst.Veel lees en kijk plezier.
12-11-2013
Harrie Verberne
Harrie Verberne Overleden 17 okt 2013 Harrie was in Indië Ingedeeld bij 4-6-RI Hij ruste in vrede
Tijdens de Nationale Herdenking op 4 mei werd er stilgestaan bij burgers en militairen die in het Koninkrijk der Nederlanden of waar ook ter wereld zijn omgekomen tijdens de Tweede Wereldoorlog, in andere oorlogssituaties of bij conflicten.
Naast het gemeentehuis in Someren staat het oorlogherdenkingsmonument. Daar werden op zaterdag 4 mei kransen gelegd en twee minuten stilte gehouden. Harrie van Mierlo(Nieuw-Guineaganger) hees de vlag namens de oud-Indië en Nieuw-Guineagangers. Wim Verberne legde namens de Stichting Oud Indië en Nieuw- Guineagangers een bloemstuk met opschrift.
De herdenkingsplechtigheid, die hieraan voorafging, vond wederom plaats in De Ruchte.
Na het welkomstwoord van Aart van Leeuwen en een lied van Bonum Tenete las Dien van Otterdijk-Swinkels het gedicht 'Op patrouille in de tropen' voor.Dit was een gedicht dat Harrie had gemaakt enkele weken voordat hij sneuvelde.
Na de overdenking:van pastor Jac Verhees las Aart v Leeuwen de namen van de gevallenen voor.
Na het gedicht 'De stilte spreekt' door Wessel Versteegh was er een toespraak van burgemeester Alfred Veltman.
12½ jaar bestaan van de Oud Indiegangers en nieuw Guineagangers Someren.
Te Someren is geboren Een groep van zeventien Je kan het nu gaan horen Je kan het nu gaan zien. Reeds twaalf volle jaren Hebben zij zich gepresenteerd Om alles te vergaren Zoals men dat beweerd. Vele uitstapjes maakte men Soms met wagen en 'n knol Wat vertellend en pratend Zo hadden wij dan lol.
Bezoek monument Roermond Om 10.00 s'morgens hadden we ons verzameld bij de Ruchte om gezamenlijk te vertrekken naar Roermond met 24 personen konden we vertrekken met de auto's die voor ons klaar stonden.
(Wij willen de chauffeurs nogmaals hartelijk danken voor het ter beschikking stellen van hun voertuigenzonder hen was deze dag niet mogelijk geweest.)
De weer goden waren ons smorgens nog niet erg goed gezind maar hoe verder we Roermond naderde hoe beter het weer werd. Bij aankomst vertelde André wat er vandaag op het programma stond.
Allereerst gingen we de Somerense soldaten die gesneuveld zijn in Indië op zoeken op de plaquettes die aanwezig waren na enige tijd zoeken hadden we ze allemaal gevonden. We konden op deze dag nog volop genieten van de prachtige bloemenkransen. Deze waren er zaterdags tijdens de algemene herdenking neergelegd door de diverse militaire afdelingen.
De bloemist had speciaal voor ons s'morgens de bloemenkransen nog allemaal bijgewerkt.
Na enige tijd te hebben rond gekeken bij het prachtige monument werden we uitgenodigd in het Generaal Spoor Paviljoen waar de koffie al klaar stond en waar we onze eigen gesmeerde broodjes konden nuttigen.
Nadat we koffie en de broodjes hadden genuttigd kwam het officiële gedeelte van de dag. We gingen naar het hoofd monument waar we eerst wat groepsfoto's hebben gemaakt. Daarna werden de namen van de Somerense gesneuvelden voorgelezen.
En hebben Harrie Verberne namens de Oud indiëgangers en Harrie van Mierlo namens de Nieuw-Guinea gangers een bloemstuk gelegd.
André las een gedicht voor dat in 2009 was voorgedragen op de algemene herdenkingsdag. We hielden 1 minuut stilte voor alle gesneuvelde. Iedereen was nu in de gelegenheid om het monument verder te bezichtigen
Om 13.15 vertokken we vanuit Roermond naar Het museum terug in de tijd in Horn Hier konden we de nostalgie van de jaren 60 en 70 bewonderen. Speciaal de poep doos van mijnheer pastoor werd de gehele middag het gesprek van de dag zeker toen Engelie Hoeben ons het verhaal van de streuf had verteld.
Het museum zag erg mooi uit en er stonden vele waardevolle spullen in we hebben ons hier zeker weer geamuseerd
De zon was inmiddels mooi gaan schijnen zodat we met z'n alle buiten op het terras wat konden drinken.
Het een sterke verhaal na het andere werd verteld en zeker de vroegere jaren kwamen hier aan de orde. Het was een gezellig nabuurten. Nadat we ons pilsje en drankje genuttigd hadden vertrokken we naar de Herberg in Ospel waar we een heerlijk koffie tafel kregen voorgeschoteld. ook hier hebben we gezellig nog wat nagekeuveld.Tenslotte nam onze voorzitter Jo het woord om ieder te bedanken voor hun aanwezigheid en een speciaal woord van dank aan de Chauffeurs die ons weer veilig van het een naar het ander hadden gebracht.
We hadden weer een gezellige dag achter de rug en het bestuur kan zo weer aan de slag voor het volgend jaar
Jo nodigde alvast iedereen uit voor het kerstetentje in december en
Met 27 personen vertrokken we s"middags naar Ophoven aan de Maas voor een boottocht naar Thorn. We voeren op de Paep van Meinecom 3. Het weer was redelijk een enkel regendrupje viel op ons neer. Tijdens de boottocht konden we genieten van de lekkere koffie en limburgse vlaai. In Thorn aangekomen ging ieder zijn eigenweg. Sommige gingen een kijkje nemen in de abdijkerk van St Michael en sommige maakte een rondwandeling door het witte stadje. Maar al gauw kwamen alle personen weer bij elkaar en je raad het al op een gezellig terrasje Dit was gelegen tegen over de abijkerk. Hier vlogen de diverse moppen en verhalen weer over de tafel. Er werd weer gezellig gebuurt onder het genot van een drankje. Nadat we alles hadden genuttigd vetrokken we weer naar de kade om weer op te stappen op de boot Tijdens de terugvaart werd er volop gekeuveld en gezongen.
Zoals gewoonlijk sloten we dag af met een etentje ditmaal gingen we naar de florellen vijvers in Neeritter het eten was ook hier weer voortreffelijk en konden we weer alle met een voldaan gevoel richting Someren
Het was weer een geslaagd uitje op naar het volgende jaar.
Wij werden geroepen van huis en van haard, Te dienen ons volk en ons land Wij zijn jong en krachtig, vol moed en onvervaard, en houden ons woord steeds gestand!
Refrein: Pak aan dan, o jongens, ons volk ziet ons aan, verwacht dat wij doen onze plicht. Zeven December, dat is onze naam, Vooruit, want de taak is niet licht! De Naam van ons corps voor deer van ons land! Zeven December, dat is onze band.
Wij werken voor vrede, voor veiligheid en recht, En helpen een volk uit zijn nood. Begrippen waar iedere jongen voor vecht, En waar Neêrlands kracht uit ontsproot.
Eens wappert dan vredig het rood, wit en blauw. Te land, in de lucht en ter zee. Wij kunnen dan juichen, en weten: Onze trouw Bracht Nederland ook weer de vreê
Gedicht van Harrie Swinkels Gemaakt enkele weken voordat hij sneuvelde.
Een vreemd land ligt voor me open Ja schichtig kijk ik om me heen. want,hoe zal de toekomst hier verlopen Terwijl je staat op eigen been.
Als je voor je uit staat te staren en denkt aan toekomst en verleën. Dan denk je niet aan de gevaren die vaak loeren om je heen.
Het leven lijkt je soms zo klein als je denkt wat kan er gebeuren. Maar waarom zou er dan minder blijdschap mogen zijn. Ja, waarom en waarover zouden zij treuren?
Je leven moet vol blijdschap wezen daarbij hoort vrolijkheid en gein. De gedachten van je moeten vrolijk wezen dan is het leven mooi en fijn.
De tropen is het land van gedachten van mooie natuur om je heen. Met haar schitterende nachten die je doen denken aan 't verleën.
Dit gedicht in de tropen geschreven door een infanterist-soldaat. Moge hij of zij die het lezen begrijpen, waar het hier om gaat.
Maar gedachten zullen ons niet kwellen want God zal met ons zijn. Hij zal ons het goede geven om in de tropen te zijn.
Je ouders,familie,vrienden en bekenden zijn ver uit het gezicht. Maar dit gedicht zal zeggen hoe de werkelijk is.
Onze gedachten zijn dikwijls waar Gij allen op wacht. terug keren naar ouders, vrienden en bekenden, dat klinkt voor jou, Oh zo zacht.
dan zal er blijdschap wezen en zullen we danken de goede God. Dat hij beschermt heeft diegenen, die geleid werden in hun lot.
Dagreis stichting Oud-Indië en Nieuw- Guineagangers Someren
Op Woensdag 12 september gingen de oud-Indië en Nieuw-Guineagangers op Reis.
We vertr okken smorgens om 8.30 uur vanaf de Ruchte naar Amsterdam waar we na een korte rondrit door deze mooie stad een bezoek brachten aan het verzetsmuseum, Hier werd een hele mooie expositie over het verzet tijdens de tweede wereld oorlog tentoongesteld.
Het was indrukwekkend om te zien hoe op wat voor manieren mensen uit het verzet hun eigen leven op het spel zetten om andere mensen te helpen met o.a. onderduiken,en het zorgen voor voedsel.
Vooral de joden vervolging van de omstreken van Amsterdam werd hier goed tentoongesteld
In dit museum was ook een expositie over het leven van net voor en tijdens de Indië oorlog.
Na dit museum bezoek kregen we na nogmaals een korte rondrit door Amsterdam, via de het Rokin, de Dam en de prins Hendrikkade gingen we door de IJtunnel richting Volendam.
Op de Simone hoeve in Katwoude werden we hartelijk ontvangen door vrouw Antje, en kregen we een heerlijke lunch geserveerd. Na de lunch kregen we nog een demonstratie van het kaas en klompen maken waarna ieder nog gezellig kon rond kijken in de klompenwinkel.
Het weer was ons goed gezind en we vertrokken naar het vol overgoten zonnige Volendam waar het op de Dijk weer erg gezellig was en waar de laatste resten van Volendam kermis nog te zien waren.
Na het bezoek aan Volendam en het inkopen van vele kilos paling was het weer tijd om huiswaarts te keren. Op de terugreis werden we in Veldhoven door de eigenarres van de Happy wok hartelijk ontvangen en lieten ons het Chinees-Indischbuffet lekker smaken . We moesten met zn alle nog op de foto die ons later bij het vertrek in een mooi lijstje werd aangeboden. We keerden moe en voldaan, maar na een hele mooie en gezellige dag weer naar Someren waar we om 20.00 uur arriveerde bij de Ruchte. Omdat dit de laatste busreis was die wij organiseerde voor de oud Indiëgangers kregen we een financiële bijdrage van stichting Delafonds en het V-fonds. Die wij hier hartelijk voor willen bedanken zonder hun bijdrage was deze dag niet mogelijk geweest.
Tien lopen er op een rij Berg op berg af Geen een die wat zei Lopend door de kalis Langs diepe ravijn Zodoende proberen Gauw weer op hun post te zijn Maar ineens: er viel een schot Was t op hen bedoeld Of was het maar spot Even verkennen zegt de commandant En zachtjes fluisteren ze Wat is er aan de hand De commandant weer terug Bij zijn dappere makkers Zeg jongens er zitten Wel vijftig van die rakkers Jongens opgelet de pret gaat beginnen Hij zegt tegen Piet Een flink soldaat Pak jij de bren Vlug anders is t te laat Ieder zoekt gauw een plaatsje op Vuren jongens, voor de ploppers n strop Menige ploppers worden neergeveld Ze nemen de benen Met kogels worden ze neergeteld En de dappere,ja. Ze liggen loerend achter het geweer. Ze denken bij zichzelf,dit is weer de zoveelste keer. Verder gaat de patrouille,op weg naar hun post. Onderweg word geen schot meer gelost. En eindelijk zeer vermoeit te zijn komen ze weer bij hun makkers En maken ze nog vrolijkheid en gein. Word het avond , en gaan ze naar bed. Dan danken ze god,dat hij hen weer heeft gered En vragen dan de goede heer Help ons ook de volgende keer
Het is oorlog en een soldaat van de vijand komt een nonnenklooster binnen. De man zegt: "Ik ga hier iedereen verkrachten." Dan komt er een novice aangelopen en zegt: "Moeder overste, ik zal wel in uw plaats gaan, dan hoeft u die vernedering niet te ondergaan." Waarop moeder overste antwoordt: "Tut, tut, tut, niks ervan, het is voor iedereen oorlog!"
Twee bejaarden
Er wandelen twee bejaarden op een warme zomerse dag langs het kanaal. Op een gegeven moment zien ze een eindje voor zich een dronken man met de fiets over het fietspad zigzaggen. Plots sukkelt de dronken man met zijn fiets het kanaal in. De twee oudjes kijken elkaar aan van: "Gaan we hem redden?" Eén van hen springt hem na en haalt de drenkeling eruit, de ander begint meteen met mond op mond beademing. Na een tijdje zegt deze: "Zijn adem stinkt!" "Ja," zegt de ander, "dat geloof ik graag, die van daarnet had ook geen schaatsten aan!"
