Van mijn lieve meisje heb ik afscheid genomen zij leeft voort in mijn dromen. Altijd blijf zij mijn een kind wat voort leeft in mijn herinnering.
Ik heb haar met liefde gedragen en gebaard geknuffeld en lief gehad. Op een dag moest zij gaan dat brak mijn hart.
Nee gestorven is mijn kindje niet zij koos voor een leven zonder mij tot mijn verdriet. Ze leeft voort in mijn gedichten boos zijn op haar dat kan ik niet.
In het leven moet je dingen los laten ik haar. De reden zijn haar zaken het gemis blijft altijd daar inmiddels kan ik er goed mee omgaan.