Zoals het ernu naar uitziet verhuizen de mariniers toch niet naar Vlissingen en heeft hun verzet hiertegen succes gehad. Mariniers u kent ze wel die in 1940 manmoedig weerstand hebben geboden bij de Maasbruggen, Amsterdam CS en De Dam hebben schoon geveegd van nozems en Provo's en ander tuig en de treinkaping in De Punt hebben beeindigd. Verhuizing van Doorn naar Vlissingen is een Paaps handjeklap geweest tussen minister van defensie Hans Hillen en Karla Peijs CvdK in Zeeland beide van het CDA. Partijbelang overheerste hierbij waaraan het algemeen belang en dat van de mariniers bewust ondergeschikt werden gemaakt. Deze verhuizing is een belachelijke beslissing daar er totaal niet over is nagedacht. Het terrein is te klein, biedt geen ruimte voor de inzet van hun helikopters, geen mogelijkheid voor overdekte stalling voor legervoertuigen en ook het schietterrein is veel te klein en biedt slechts ruimte voor een paar mariniers om te schieten wat ontoereikend is voor groepen wat noodzakelijk is. Daarnaast is er ook nog de menselijke kant betreffende de mariniers en hun gezinnen.  Hun thuisfront wenst niet te verhuizen naar de Bible Belt en hiervoor hun banen op moeten geven en er daar onvoldoende werk voor hen is. Ook verliezen zij hun sociale netwerk bij een vertrek uit Doorn. Ook getuigd dit alles niet van goed werkgeverschap door de regenten want de mariniers zijn gewoon werknemers in loondienst. Werknemers die bereid zijn hun leven in de waagschaal te stellen voor ons land of beter de belangen van het establishment van wie ze nu als dank een mes in hun rug krijgen. Partijen die het hardst de trommel roeren dat de verhuizing door moet gaan zijn uiteraard de de christen donders van het CDA en de CU die hun volgelingen in de Bible Belt willen behagen. Ze zijn blind voor de gevolgen hiervan dat minstens de helft van het elite korps er de brui aan geeft los van hen die al reeds vertrokken zijn. Deze zijn niet eenvoudig te vervangen daar dit een lange zware opleiding vergt en of zij wel ze wel naar Vlissingen willen. Nu blijkt staatssecretaris Barbara Visser het licht te zien en dat slechts omdat deze verhuizing veel te duur is en niet het belang van de mariniers en hun gezinnen.