Corina kwam mij ophalen uit Maarssen. Omdat Annet dicht bij mij woont, kwam zij eerst naar mij toe. Bij mij vandaan werden wij weggebracht naar Maarssen. Alles ging goed dus lekker naar het Gooi, onze gasten ophalen. Wij zouden daar Anneke ontmoeten, die ging rechtstreeks. 14 gasten uit een wooncomplex werden gehaald. Mensen met een lichamelijke/verstandelijke beperking, autisme en downsyndroom. De gasten stonden klaar, koffers in de hal. Sommige gasten met hun ouders of begeleide, stonden op ons te wachten. Om 12:00 uur was alles ingeladen, en konden wij vertrekken. Iedereen had er zin in. Op naar park Portzelande in Ouddorp Zeeland. Onderweg gingen wij de lunch nuttigen in de Meern. Deze was vooraf besteld, iedereen kreeg het zelfde, maar zag er super lekker uit. Wij kwamen op tijd bij het park aan en hadden 3 geschakelde huisjes 1 voor de heren en 2 voor de dames. In de tuin van het middelste en buitenste huisje werd er steeds het ontbijt en het diner genuttigd. De stoelen en tafels van buiten, werden in 2 rijen gezet. En wat troffen wij het met het weer. Anneke en een paar gasten gingen boodschappen doen. Voor het avond eten en de volgende ochtend het ontbijt. Natuurlijk hadden ze ook lekkers gehaald voor de avonden. Na het diner, pasta met zalm en spinazie, ging er een groep zwemmen. Eigenlijk iedereen. Toen bedacht ik, dit kan niet, op de lijst die wij thuis kregen, stonden namen die niet mochten zwemmen. Hoe loste wij het nu op. Ik vroeg, heeft wel iedereen zwem kleding mee. Iedereen volmondig ja. Waarom dan zwemkleding mee, maar niet mogen zwemmen. Wij lieten het zo, iedereen ging mee naar binnen. En ze genoten vol op. De tijd ging zo snel, dus na lekker spelen, weer aankleden. En terug naar de huisjes, nog even wat drinken en na kletsen over de dag met de groep, voordat iedereen hun bed ging opzoeken. Ik sliep in het jongenshuisje, en zo gebeurde het dat er om 01:30 ongeveer werd geroepen. Leiding ik moet naar de wc, ik zeg "het licht brand, je kan er zo heen." Ik wil beneden naar de wc, ik zeg "ook daar brand het licht." Werd weer terug geroepen ik durf niet alleen, oke kom er aan. Ineens stond daar de hele groep beneden, iedeeen moest naar de wc. Het was daardoor een korte nacht.
Dag 2 woensdag 7 september 2017
Naar de Dierentuin Blijdorp in Rotterdam.
Vandaag zou een heerlijke dag worden mooi weer en vooral belangrijk naar de dierentuin. Wat hadden ze een zin er in. Maar eerst een goed ontbijt, Anne kookte de eieren, en de afbakbroodjes gingen de ovens in. Het geluk was dat we 3 huisjes hadden dus ook 3 ovens. Waardoor de broodjes allemaal tegelijk klaar waren. De heren zorgde weer voor de tafels en de stoelen . De dames zette de borden en bekers neer, het zoet en hartig beleg werd neergezet en ze hadden er zin in. Om 10:00 uur vertrokken wij naar Rotterdam. Na binnenkomst hadden wij een uurtje de tijd om rond te lopen, voor wij de lunch kregen. Allemaal een broodtrommel met lekkers er in. Om 12:30 werd de lunch geserveerd. Een broodje kroket, patat en een flesje drinken. En toen kwam de grote verrassing Hans Haaring, die in de dierentuin werkt. Kwam vertellen dat wij een rondleiding kregen. En wat het mooiste was, Hans had de sleutel van de dierentuin. Wij konde zo bij heel veel dieren komen. Wij gingen haaien voeren, een slang vasthouden, het pas geboren girafje bekijken van dichtbij. Wie dierenarts wilde worden, mocht proberen verdovingspijltjes ik een nep leeuw schieten. Wat was het super dat wij zo dicht bij mochten komen. Eerst werd de slang vast gehouden, na dat gedaan te hebben werden de haaien gevoerd. Iedere haai wist wanneer ze mochten komen. Dit kwam door een sensor in het water die geluid af geeft. Iedere haaiensoort heeft hun eigen geluid. En toen kwamen wij bij BOGITO de orang-oetang die een mens had aangevallen, omdat hij gestalkt werd door haar. Toen Hans begon te vertellen was iedereen stil. Iedereen was zo aandachtig aan het luisteren. Maar BOGITO was ook zo imposant, daar moet je wel stil van worden. Daarna gingen wij naar de giraffen daar was een jong geboren, en mochten wij van heel dichtbij bekijken. als laatste kwamen wij bij de olifanten, daar namen wij afscheid van Hans. Het was een top dag. Het was tijd om nog iets leuks te kopen en dan de busjes weer in. Eten wij bij het huisje of onderweg. Na een korte discussie werd besloten onderweg. In Renesse was een wokresaurant, daar gingen wij met zijn alle lekker eten. Die eigennaar had nog nooit verlies gedraaid maar nu waarschijnlijk wel. Wat konden ze eten. Daarna naar het park terug. Lekker nog even chillen op de bank en er was weer een dag voorbij.
Dag 3 Donderdag 8 september 2017
Eerst weer heerlijk buiten zitten ontbijten, en koffie gedronken. Anna Bakte voor iedereen eieren. met ham of met kaas, zonder mocht natuurlijk ook. Daarna heerlijk zwemmen. Een groep had er echt zin in. Anneke (leiding) bleef in het huisje, zij moest nog werken aan het fotoboek, wat de gasten krijgen. In het zwembad was het al gauw, Henny gaat jij van de glijbaan af. Ik dacht nee, dat kan niet waar zijn, echt niets voor mij. Maar oke wilde het wel proberen. Pim, Michelle, Anne, Mandy, George. die gingen al vlug, en Henny er achter aan. Iedereen zoefde weg, Henny kwam niet vooruit. Daar kwam de groep voor de tweede keer voorbij, Henny hooguit 15 meter verder, dacht hoe kan het. Voor de derde keer kwam de groep voorbij. Ik riep Pim ik glij niet, Pim riep je moet op je buik. Ik op mijn buik en met eer rot vaart vloog ik naar beneden. Vlug moesten wij ons aankleden, wij gingen die dag naar Neeltje Jans. Om 12:00 uur zouden wij vertrekken. 11:00 werd iedereen uit het water gehaald, om zich aan te kleden. Maar waar was Mandy. Je kon roepen, maar het probleem was Mandy heeft gehoorapparaten en die had ze niet mee. Maar wij toch roepen, zoeken het badpersoneel hielp mee, maar geen Mandy. Alle aankleedhokjes werden gecontroleerd, mijn collega zei"heerlijk leiding zijn. je mag nu overal in, ook in de verboden kant (mannen)" De afspraak was wachten bij de fhonen, de dames wilde toch de haren doen. Er kwam een badjuffrouw vragen wie er op de alarmknop had gedrukt. Geen idee, je moet ogen van voor en van achter hebben. Na een kwartier, toen de groep wat ongeduldig werd besloten wij, dat ik achter zou blijven in het zwembad om Mandy te zoeken, de rest werd naar de huisjes gebracht, en 1 van de leiding zou terug komen zoeken. Ineens een geschreeuw, daar zat mandy rustig op een bankje te wachten. Ze was alleen maar even bij de flamingo wezen kijken. Zo konden wij met zijn alle naar het huisje terug. Zo vertrokken wij op tijd naar Neeltje Jans. Waar wij naar het aquarium zijn geweest, en een boottocht over de Oosterschelde hebben gemaakt. Terug bij het huisje hebben wij weer eten gekookt. Gebakken aardappeltjes, sla en spareribs. De koffers werden al vast ingepakt en wij maakte ons klaar voor de laatste avond. Een drankje bij de bar, en de night-show, daar wilde bijna iedereen heen. En dat was een succes. Na even te hebben gewacht konden wij voor, bij het podium gaan zitten. Ze gingen helemaal uit hun dak, zongen, springen en dansen. Iedereen deed mee. De rest van de zaal, deed het niet, maar onze groep vond het geweldig. En als verrassing mochten ze allemaal, stuk voor stuk, met het animatie team op de foto. En natuurlijk de leiding ook. We deden nog een laatste drankje, op is op. En toen naar bed.
9 september
Vandaag is de laatste dag. Het huisje schoon achter gelaten, spullen in de auto. Wie nog wilde zwemmen mocht dat. Annet en ik bleven achter voor wie er geen zin in had. Wij zijn nog wat gaan lopen indoor er is veel te zien. Schildpadden, kooikarpers en flamenco's en winkeltjes. Om 12:30 hadden we nog een lunch besproken. Dus daar nog lekker van genoten. Rond 15:30 waren wij weer terug in het gooi. De kinderen weer veilig afgeleverd.
Een week om nooit meer te vergeten.
een paar opmerkingen van de gasten
*Als je achter mijn rug om praat, krab dan ook gelijk even. *Je kan beter bij de hand zijn dan bij de voet, anders moet je steeds bukken *Jij kan eten als een paard, ach het is een normaal paard.
