En alwéér is een heel grote hondenvriendin uit onze
vriendenkring voorgoed ingeslapen.
Senta kwam zo rond 1995 samen met haar bazin in ons leven
toen ze nog maar net bij Hanneke was gekomen uit een opvangsituatie in
Duitsland waar ze vastgebonden aan een paal of zo was gevonden,en is er nooit
meer uit weg gegaan;samen hebben ze het park hier,Zijpendaal en de hei onveilig
gemaakt en hebben ze heel wat konijntjes de stuipen op het lijf gejaagd!
Gevangen hebben ze er nooit een,maar wat hadden ze een lol
samen!
Hun poten hebben ze bijna letterlijk versleten met
lopen,zwemmen en nog meer lopen;ze zijn eigenlijk samen opgegroeid.
Max:
Lieve Senta,
Als ik vroeger met mijn bazin het park in kwam lopen keek ik
eerst of jij er was en of er wat te ravotten viel!De zandbak die er toen nog
was (en nooit door kinderen gebruikt werd) was ideaal om te proberen of we naar
Australie konden komen of om elkaar een extra jas aan zand te bezorgen en
vijvers waren er om in te zwemmen.
Maar dat moest je wel eerst leren want in eerste instantie
vond je het volgens mij niet zo leuk.Totdat je door had hoe leuk het was en je
onze Zwemkampioene Senta werd!
Helaas heeft een lelijke misstap met daarna een verkeerde
diagnose van de dierenarts je heel lang heel veel narigheid bezorgd en kwam
daar nog weer later Degeneratieve Myelopathie om de hoek kijken zodat je
achterhand langzamerhand verlamd raakte.
Vandaag heeft Hanneke moeten besluiten je te laten gaan en
wat zal ze je verschrikkelijk missen,meisje.
Ook wij,mijn bazin en ik,zullen je vreselijk missen als we
bij Hanneke komen lieve Senta. Dag lieve,grote vriendin.
Dagdag,
Max en Marian.
01-04-2011 om 19:10
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
|