Belevenissen,verhalen en foto's van Kiki,mijn Drentsche Patrijshond
Met meer wetenswaardigheden over algemene hondse zaken.
15-04-2011
Om het heel warm van te krijgen
Onderstaand bericht staat op het Bas en Belleblog en ik krijg het er wel heel warm van! Beste mensen,ik ben nog steeds confuus van dit geweldige aanbod enz enz.......
Marian =============================================================
Kikkithe Golden Girl
Vorige
week donderdag toen de pups werden gechipt, beslisten we dat Kikki, het
blauwe halsbandje bij ons zou blijven. Het teefje zou bij moeder Belle,
broer en zus Heros en Hera een gouden mandje krijgen.
Het
is echter anders gelopen Maandag moest Marian, moderator van het
Drentenforum, haar 16 jarige Max de directeur genoemd laten inslapen.
We hadden Marian en Max enkele malen ontmoet en waren vaste lezers van
MariansMax en Bentes blog. http://blog.seniorennet.nl/max_en_bente/
Na enig overleg, een beetje rondvragen bij gezamenlijke kennissen, hebben de baasjesbesloten
van Marian te vragen of ze geïnteresseerd was in Kikki. Marian die op
vijf maanden zowel haar Bente als Max heeft moeten laten inslapen, was
een beetje van de hand Gods geslagen, zo leek ons toch.
Toen
wij voorstelden van eens met Kikki te komen kennis maken op donderdag,
ze zou dan ook de DNA-staal afname door de vertegenwoordigervan de Sint Hubertus kunnen meemaken.
Dat
liet Marian zich geen tweemaal zeggen en ruim op tijd was Marian in
Vosselaar. Voor de vertegenwoordiger van Sint Hubertus hier was had
Marian al uitgebreid kennis gemaakt met Kikki, haar kikki, dat was
ogenblikkelijk merkbaar.
Zelden
hebben we iemand zo gelukkig gezien met een hondje, het was liefde op
eerste zicht. Wijzelf zijn er van overtuigd dat we, zelfs als fokkers,
dit hondje nooit kunnen geven wat Marian met ons Kikki voor heeft.
Niet
voor niets hebben we Kikki even nadien de bijnaam Golden Girl
gegeven. We gaan hier geen eigenaars met elkaar afwegen maar als dit
hondje niet het beste mandje van alle negen gevonden heeft dan kunnen
we alleen maar jaloers zijn op die andere(n) die een nog beter mandje
vonden.
Lees maar eens even wat Marian zelf vertelt op het Drentenforum en op haar Max en Bente blog.
Belle & co
15-04-2011 om 21:50
geschreven door Marian
En zo veel toeval kan niet bestaan
Gisteravond belde Herma (van Boris) mij op om te zeggen dat Max in de Hondenleven van deze maand staat. Natuurlijk heb ik hem gisteren voor het vertrek naar Vosselaar gekocht en jawel,hij staat er met een foto en een paar regels daaronder in! Zo veel toeval kan niet bestaan hoor....
15-04-2011 om 11:11
geschreven door Marian
Nog even over gisteren
Mede omdat bij de pups gisteren DNA zou worden afgenomen ben ik gisteren naar Vosselaar gegaan. Wat een heerlijke dropkes zijn het toch!!! Ondanks dat de vertegenwoordiger van Sint Hubertus heel voorzichtig te werk ging vonden de pups het maar 3 x niks dat hij met die swabs in hun bekjes zat te rommelen.Maar ja,het moest toch en onder protest is het dan toch gelukt. Ja,en verder was het natuurlijk gewoon lekker puppyknuffelen en rook ik gisteravond bij thuiskomst naar pups.Zo'n heerlijk,zacht melkgeurtje.... Ik verheug me erg op Kiki's komst hoor!
14-04-2011
Vreugde en verdriet kunnen heel dicht bij elkaar liggen
Tsja,vreugde en verdriet kunnen heeeeeeeelllllll dicht bij elkaar liggen. Het verdriet om Max' overlijden is nog heel groot.En dan zijn er juist in een tijd als deze mensen als Jan en Simonne Faes die een enorm groots gebaar maken en je de pup die ze zelf zouden houden aanbieden!!!!!! Totaal overdonderd heb ik het even in beraad gehouden maar toch volmondig ja gezegd. Maar er moest nog wel even gepraat worden en dat hebben we vandaag gedaan.Plus dat er vandaag DNA zou worden afgenomen van de pups. Waarvan akte! Jan en Simonne::nogmaals heel hartelijk dank voor dit genereuze aanbod!!!!
Maak kennis met..... Kikki!
14-04-2011 om 21:52
geschreven door Marian
13-04-2011
Over het blog
Zoals de vaste lezers wellicht zullen begrijpen is met het inslapen van Max de laatste hoofdrolspeler ook weg gevallen. Ik mis ze allebei verschrikkelijk en zal ze nooit vergeten! Voorlopig zijn er dus helaas geen blogverhaaltjes enz enz meer te vertellen zodat het blog stil ligt. Dank voor het lezen,alle lieve reacties enzovoort enzovoort!
We'll be back!
Marian.
13-04-2011 om 17:30
geschreven door Marian
12-04-2011
Gedichten
Naar aanleiding van Max' dood plaatsten een aantal mensen op diverse fora heel mooie gedichten die me stuk voor stuk erg aangrepen. Om ze makkelijk na te kunnen lezen én zodat anderen ze ook makkelijk kunnen lezen plaats ik ze hier. ====================================================================== Herinnering
Wanneer je al je liefde geeft
Aan je allerliefste dier
Wanneer het goed bij je heeft geleefd
Doe je hem plezier
Met het te helpen uit zijn lijden
Wat zal het dankbaar zijn
Om van dit leven te kunnen scheiden
Zonder al die onnodige pijn
De pijn brengt enkel mensen smart
Hij zal het niet meer weten
Bewaar de liefde in je hart
Door het niet te vergeten
En denk aan de herinnering, en aan al het plezier
Dat wat je samen hebt beleefd, jij en je lievelingsdier
====== THE BEST PLACE TO BURY A DOG
"There is one best place to bury a dog.
"If you bury him in this spot, he will
come to you when you call - come to you
over the grim, dim frontier of death,
and down the well-remembered path,
and to your side again.
"And though you call a dozen living
dogs to heel, they shall not growl at
him, nor resent his coming,
for he belongs there.
"People may scoff at you, who see
no lightest blade of grass bent by his
footfall, who hear no whimper, people
who may never really have had a dog.
Smile at them, for you shall know
something that is hidden from them,
and which is well worth the knowing.
"The one best place to bury a good
dog is in the heart of his master."
(niet zelf bedacht maar gejat van: Ben Hur Lampman) _________________ Thorns may hurt you, men desert you, sunlight turn to fog;
but you're never friendless ever, if you have a dog.
Douglas Mallock ========== 2 hondenmaatjes missen in een hele korte tijd
Een verschillend verhaal, een andere strijd
Voor beiden mocht leven geen lijden zijn
Maar o, o, o, wat doet het pijn
Om voor die moeilijke taak te staan
Om die zware weg te gaan
Voor hen te besluiten dat het over is, genoeg
Je steeds af te vragen is het niet te vroeg
Met veel lieve mensen om me heen
Wist ik wel, ik sta niet alleen
Zij helpen mij beseffen
Dat mijn keuze de enige juiste was
Dat ik koos voor hem ..
Dat ik koos voor haar ..
En natuurlijk is dat zwaar
De herinneringen blijven
Die neemt niemand mij meer af
En al zijn die nu nog met een traan
Die lach die komt er vast weer aan
Dankbaar voor heel veel mooie jaren
Ervaar ik nu de leegte om mij heen
Maar door even aan ze te denken
Zijn ze bij me, ben ik niet alleen.
========== Until we meet again ..........
Ik weet wat je denkt. Je denkt dat ik dood ben. Omdat je me niet meer kan zien met je menselijke ogen, omdat je me niet kan voelen met je handen of me in je armen kan houden. Je denkt dat ik voor altijd weg ben. Je herinnert je hoe ik eruit zag toen ik ging en je kan je niet voorstellen dat ik op een andere plek verder leef. Je bent verscheurd met verdriet en pijn over onze scheiding en het maakt je blind voor datgene wat vlak bij je is.. IK.
Hoe vaak is je nu al verteld dat ik dood ben en dat je er nu maar eens overheen moet zijn? Hoe vaak heb je jezelf in slaap gehuild omdat je je niet begrepen voelt, denkend dat je je er maar overheen moet zetten omdat mensen zeggen dat het normaal is? Hoe vaak heb je jezelf gepijnigd omdat je niet bereid bent te accepteren dat ik dood ben. Terwijl niemand het schijnt te begrijpen.
Ik wil dat je iets voor me doet. Ga terug in de tijd met me. Herinner je de dag dat je me mee naar huis nam. Was ik niet het meest intrigerende schepsel dat je ooit ontmoet hebt? Keek ik niet naar je met totale liefde, zodat je niets liever wilde dan de rest van je leven met me te delen? Dit wilde ik ook! Herinner je de dagen nog waarin ik jong en gezond was, en de dingen die we allemaal samen deden? Je was zo trots op me! Ik was je beste vriend die voor je zorgde als je huilde, boos was of verdrietig. En wanneer je door verplichtingen niet zoveel tijd voor me had, wachtte ik geduldig op je. Ik was er altijd voor je. Ik keek naar je met zoveel acceptatie, liefde en geduld dat je je soms een beetje onwaardig voelde. Je was in mijn ogen nooit onwaardig, onthoud dit goed!
Weet je nog toen ik ouder werd? Mijn botten werden stijf en mijn bewegingen langzamer. Toch begroette ik je altijd bij de deur, en volgde je door het huis. We zijn zo lang samen geweest. Ik was je beste vriend, wat je ook deed of zei. Ik keek naar je met zoveel warmte en begrip dat je je overspoeld voelde. Ik kon niet genoeg van je krijgen.
Herinner je de laatste keer dat we elkaar met aardse ogen zagen. Je probeerde dapper te zijn, maar ik wist dat je huilde. Ik ken je te goed, beter dan wie dan ook in de wereld. Ik keek naar je met puur vertrouwen en liefde, en je wilde me wel voor eeuwig veilig bij je houden. Je beloofde me dat je altijd van me zou houden. Ik geloofde je.
Waarom heb je me dan laten gaan door te geloven dat ik niet meer besta? Herinner je de diepte in mijn ogen, al die keren dat ik naar je keek met acceptatie, geduld, vertrouwen en liefde. Wie heeft die diepte en liefde gemaakt? Welke schepper zou ons lied van vreugde en liefde teniet doen?
Ik ben niet langer een aards figuur. Maar mijn lichaam was slechts een deel van wie ik ben. Mijn lichaam zou alleen maar een leeg omhulsel zijn als het niet gevuld was geweest met mijn ziel, mijn geest, mijn liefdevol licht.
Toen we elkaar ontmoetten was ik schattig en lief. Wat was onze relatie geweest als dat alles was dat ik kon zijn? Hoe had je van me kunnen houden als ik geen geestelijke diepgang had gehad?
We zijn allemaal gemaakt van de energie die diep in ons zit. Het is onze ziel, onze geest, ons liefhebbende licht. Het is die energie dat het leven is. Het heeft geen begin en geen eind. Het is er gewoon en zal er altijd zijn. Zonder dat zou er geen leven zijn. Je kan het niet zien of vasthouden. Je kan alleen maar weten dat het er is. Het is een weten zoals dat je weet dat onze liefde bestond. Die liefde kon je niet vasthouden of zien, je kon alleen weten dat het er was.
Ze zeggen dat je me maar moet vergeten, dat je me nooit meer zal zien omdat dieren nou eenmaal niet naar de hemel gaan. Ik ben hier om je iets anders te vertellen. Jij was mijn eeuwige liefde waard, net als ik de jouwe waard was. Denk je echt dat die liefde voor altijd van ons weggenomen zou worden door een schepper alleen maar omdat ik geen mens was? Was ik geen levend, ademend, liefhebbend wezen? Hoe had ik kunnen bestaan als ik geen ziel, geen energie, geen liefdevol licht had? En als dit licht er altijd zal zijn, hoe kan ik dan dood zijn?
Als mijn wezen niet van de energie van het leven was, hoe had ik dan kunnen leven? Jij weet beter!
Je huilt omdat je me mist. Ik mis jou ook. Ik mis de buikkriebels, de omhelzingen en de kussen die we deelden. Maar het leven gaat door na deze geweldige waardevolle fysieke omgeving. Ik kwam hier om een nieuw leven te leiden. Ik ging niet weg omdat ik niet meer van je hou of omdat ik iets beters wilde. Ik ging weg omdat het tijd was voor de volgende fase in mijn bestaan, iets wat alle levende wezens ooit moeten doen. Mijn aanwezigheid in jouw leven was en is een gave die je moet eren. Net zoals ik jou eerde! Leven is niet alleen maar simpelweg in een lichaam geboren worden, een paar jaar te leven om dan te sterven. Energie kan niet sterven! We krijgen allemaal een bepaalde tijd in een lichaam zodat we kunnen leren, delen en groeien. Het bereid ons voor op de volgende fase van ons bestaan. Het lichaam houd de echte levensenergie in zich, onze ziel. Zonder dat zouden onze lichamen leeg zijn.
Zonder onze energie zouden we inderdaad dood zijn, en konden we nooit onze liefde voor elkaar ervaren.
Je zegt dat je alleen nog maar herinneringen hebt. Dit is niet waar. Weet je, toen ik mijn aardse lichaam verliet, liet ik iets bij je achter. Je kan het niet aanraken of vasthouden, daar is het te groot voor. Ik liet een stukje van mijn ziel bij je achter. Ik plaatste het naast jouw ziel, dat vond ik een passende plaats omdat we altijd samen waren in het aardse leven. Ik hou teveel van je om je alleen maar met herinneringen achter te laten, omdat herinneringen vervagen. Ik hou teveel van je om zomaar te verdwijnen. Het zou te egoïstisch van me zijn om liefde en licht uit je leven weg te nemen.
Ik begrijp je tranen. Iedere traan is een bewijs van jouw liefde voor mij, en ik voel me vereerd en nederig. Maar vergeet niet de goede dingen die we deelden. Denk daaraan en glimlach dan. Dat is een eer voor mij. En als je me nodig hebt zal ik er zijn. Sluit je ogen, adem diep en langzaam en haal mij voor de geest. Sluit de wereld even af, en sluit je ideeën over dood af. Geef me een kans. Zoek naar subtiele signalen die ik je stuur. Houd niet op trots op mij te zijn, ik ben en blijf een vriend waar je trots op kunt zijn.
Ik ben dus nog steeds je vriend! Houd mijn dood niet in je gedachten, maar eer en vier mijn eeuwige leven. Want het is eeuwig, net zoals mijn liefde voor jou.
Tot wederziens bij de regenboogbrug! _________________
12-04-2011 om 11:04
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
11-04-2011
Dag lieve,lieve Max
Na ruim 16 jaar vriendschap vond je het welletjes geweest.Als klein puppedupje kwam je in een heel moeilijke tijd bij me wonen en gingen we samen verder. En Max,wat hebben we samen veel plezier gehad! Urenlang kon je met Senta spelen in het park en ook de hei maakten jullie met je tweetjes onveilig.Jij en Senta hebben jullie poten letterlijk versleten met lopen! Je werd wat krakkemikkig en stram maar daar viel mee te leven met wat aanpassingen.Bente's dood en vooral die van Senta hebben je denk ik zo erg aangegrepen dat jij het ook opgaf,en vandaag heb ik je dus moeten laten gaan. Lieve Max,weet dat ik je nooit zal vergeten en dat je altijd een speciaal plekje in mijn hart zult houden.Dag lieverd,dag dag.
Marian.
11-04-2011 om 20:02
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
We gaan afscheid nemen
Na ruim 16 mooie en goede jaren gaan Max en ik vandaag afscheid van elkaar nemen. Voor Max is het mooi geweest en dus mag hij zoals hij zelf aangeeft door allerlei dingen de reis naar zijn vrienden maken die hem ongetwijfeld daar over de brug zullen opwachten en zullen vertellen waar de meeste konijntjes zitten.
Lieve,lieve Max wat zal ik je verschrikkelijk missen jongen! Dag manneke.
Marian.
11-04-2011 om 10:21
geschreven door Marian
Categorie:In memoriam
10-04-2011
Bij de neus genomen
De laatste dagen eet ik doordat ik mij niet lekker voel heel weinig en mijn bazin probeert mij van alles te laten eten.
Soms wil ik dan wel wat maar meestal niet.Het trekt me gewoon niet zo op dit moment.
En dan heb ik mijn bazin zo ver dat ik vaak eten op bed krijg zoals vandaag dus.Mijn bazin had wat blikvoer met water overgoten en ze schotelde me dat voor.
Nou ja,ik begon dus lekker het vocht op te lebberen maar mijn bazin dacht dat ik de rest ook aan het opeten was en filmde dat dus enthousiast met haar telefoon.Waarna ze later zag dat ik alleen het vocht op had gelikt........
Bij de neus genomen dus!!!!!!!
09-04-2011
Kleine gezondheidsupdate
Het gaat nog steeds niet echt lekker.Mijn bazin doet wat ze kan om me aan het eten te krijgen,maar ik heb er gewoon niet zo'n trek in.
Het enige wat ik op dit moment wel lekker vind zijn die nepfrolicbrokjes en die krijg ik dan ook.Ook al geeft ze me dat veel en veel liever niet.
Nou ja,wie weet voel ik me morgen of zo weer een stuk beter!
09-04-2011 om 11:38
geschreven door Marian
Categorie:Gezondheid
08-04-2011
Naar de dokter geweest
Omdat ik al een dag of wat echt niet lekker ben en ook al heel erg op leeftijd vond mijn bazin het nodig dat ik naar de dokter ging.
En ik ook wel eigenlijk.Misselijk zijn enzo is ook maar 3 x niks toch?En wie weet kon de dokter daar iets aan doen.
Dat heeft hij ook geprobeerd;ik heb een injectie met een of ander spul gehad en mijn bazin heeft ook medicijnen mee naar huis gekregen die ze mij moet geven.Kijk,en dat laatste vind ik dan weer heel wat minder..........
Hij heeft wel gezegd dat ik maandag goed opgeknapt moet zijn omdat hij twijfelt tussen een maag/darminfectie en iets veel ernstigers.Nou ja,na het doktersbezoek zijn we met Hanneke's drietal lekker even een loopje gaan maken over de dijk.
Nou ja,lekker?Ik was eigenlijk liever meteen mijn mand weer in gedoken maar mijn bazin wilde het graag.
En voor Hanneke (die overigens mee was naar de dokter waarvoor mijn bazin haar héél erg bedankt!!!) en haar drietal was het ook even fijn.
Thuis gekomen heb ik even gauw nog wat gegeten wat er nog in mijn bak stond en ben ik mijn mand in gedoken.Mijn bazin laat ik dan dit stukje wel tikken zoals u ziet!
Ach ja,personeel hè?
08-04-2011 om 16:24
geschreven door Marian
Categorie:Gezondheid
Te koop:prachtig Chalet op Eiland van Maurik
Dit keer eens iets anders in de herplaatsing.Nee,het is niet van mijn bazin,maar van vriendin Manuela en haar man.
Natuurlijk ruimen we graag een plaatsje op het blog in voor de tekst;voor foto's moet u echt even naar Marktplaats of naar www.eilandvanmaurik.nl uitwijken,maar da's geen moeite want we zetten de link ook hier neer.
Het is een
Red Cedar L-chalet, K228, op Vakantiepark Eiland van Maurik en de link naar marktplaats is:
Op Vakantiepark Eiland van Maurik staat dit goed onderhouden L-chalet, afm. 12x4 m. en 7x4 m met privé-parkeerplaats: alle kamers zijn voorzien van CV en dubbele beglazing, grote huiskamer met COAX-, telefoonaansluiting en airconditioning, compleet ingerichte open keuken (potten, pannen, servies, glazen, bestek, oven/magnetron), twee grote slaapkamers waarvan 1 met 3-deurskastenwand, 1 kamer met aansluiting wasmachine/droger en 3-deurskledingkast met daarin aparte opberg/CV-kast en veel extra opbergruimte, toilet, grote badkamer met douchecabine en wastafel (er is ruimte voor plaatsing ligbad), Novilon- en laminaatvloeren, vitrage / vouwgordijnen. Verder ligt de onderhoudsvrije tuin op het zuiden, compleet met straatinrichting en blokhut (voorzien van electra), 4-delige tuinset, grote parasol. Indien gewenst met complete inboedel; n.b. grenen meubelen en 2 x 2-zits blauw leder. Het chalet koopt u in eigendom en is enkel bestemd voor recreatief gebruik. Voor de jaarplaats sluit u een overeenkomst met Vakantiepark Eiland van Maurik en zijn jaarplaatskosten verschuldigd. De energienota is per kwartaal. U heeft 365 dagen per jaar toegang tot het park. Vraagprijs is 52.500,--. Dit mooie chalet ligt in Maurik midden in de Betuwe en tevens dichtbij de Utrechtse Heuvelrug (Amerongen/Leersum). Het chalet ligt rustig in een doodlopend straatje, weinig verkeer en dichtbij alle centrale voorzieningen op het park. Interesse in een bezichtiging?; neemt u dan contact op met Vakantiepark Eiland van Maurik, 0344691502. Aanvaarding in overleg.
Wij zijn gestopt met leveringen richting Albert Heijn omdat?
Wij een nieuwe verpakking hebben, wij leveringproblemen hebben, dat wij met AH in discussie zijn, AH meer assortiment heeft dan ruimte. Dit is het allemaal niet waar het om gaat.
We zijn gestopt met leveren omdat na een discussie van maanden over een uiterst noodzakelijke prijsverhoging het enige antwoord was dat dat niet kan en dat er zelfs een verlaging van de inkoopprijs moest komen, U zult begrijpen dat wij als klein familiebedrijf toen hebben moeten besluiten te stoppen met AH.
Voor iedereen die nu verder moet rijden, fietsen, wandelen enz om smuldier te kunnen krijgen willen wij onze excuses aanbieden, maar hopen toch u als klant via de andere supermarkten te kunnen beleveren.
Hans Aartsen - Mulder diervoeding
08-04-2011 om 11:44
geschreven door Marian
Categorie:Voeding
Ook geen Brabants elftal
Nadat het Belgische elftal een negenling werd is het nu ook in Brabant bij Willeke Loots geen elftal geworden!
Teuntje heeft gisteren 8 pups geworpen waarvan er helaas 2 dood geboren zijn zodat de bevalling niet helemaal vlekkenloos verliep en er 6 zijn overgebleven.
Ze hebben allemaal een goede baas maar eer ze daar naartoe mogen mogen ze 8 weken vertroeteld worden door mama Teuntje en haar baas en bazin!
08-04-2011 om 09:40
geschreven door Marian
07-04-2011
In het park
Mede omdat mijn bazin gisteren een kies kwijt is geraakt bij de tandarts hebben we het vandaag weer dicht bij huis gezocht.Gelukkig wonen we niet ver van een aardig parkje waar je goed terecht kunt als het eens nodig is.
We hebben een lekker loopje gedaan en ons onder andere vermaakt met naar het vertoon van de ganzen daar te kijken.Wat kunnen die een herrie maken zeg!
En elkaar flink weg jagen als ze te dicht bij hun gades komen!
Verder voel ik mij niet zo heel erg lekker eigenlijk en heb ik vandaag maar een blikje Baldo gegeten;de rest kon me nou niet echt bekoren zal ik maar zeggen.........
06-04-2011
Veranderingen en privileges
Sinds ik vorig jaar november weer eens een tik van het GVS of zo gehad heb is er iets veranderd in mijn voeedselvoorkeuren.
Dingen die ik vroeger heerlijk vond en waar ik een moord voor deed staan me nu niet echt meer aan of lust ik helemaal niet meer.Zoals runderhart.
Sinds ik duidelijk heb kunnen maken dat ik dat in gedroogde vorm wel nog lekker vind droogt mijn bazin het in de droogmachine.Hartstikke fijn dat we dat ding hebben hoor!
Maar er zijn steeds meer en andere dingen die bij dat lijstje komen.Zoals pens.Van de week kreeg ik Smuldier pens voorgezet en dat stond me zo tegen dat ik mijn kop maar weg draaide....
Nou ja,gelukkig was er nog wat anders in voorraad zodat ik dat kon eten en dat smaakte weer wel.Raar toch he?
Nu heb ik naast vers vlees ook altijd nog brokken gekregen en ook daarin is verandering gekomen qua smaak.Hill's hoeft ze me niet voor te zetten aangezien dat te veel stinkt of zo (proefzakje) maar Farmfood of Prins gaat er wel in.Ook al zo raar.
Zouden die fabrikanten daar iets extra lekkers in stoppen of zo?
Nou ja,hoe het ook zij:ouderdom komt met gebreken en dat zorgt dan wel weer voor privileges.Want zeg nou zelf:krijgt u altijd zo'n keuzemenu voorgeschoteld?
06-04-2011 om 13:34
geschreven door Marian
Categorie:Voeding
05-04-2011
En ook in de Week in,Week uit
Er was ook een persbericht over de forumdag uitgegaan naar weekkrant Week in,week uit en jawel!Er stond een leuk artikel over deze erg geslaagde dag in!
Soms denk je aan de dingen die voorbij gaan en/of voorbij gegaan zijn.Zo ook nu.
Toen Senta en ik vroeger naar het park of waarheen dan ook gingen waar veel honden kwamen was dat altijd een sociaal gebeuren voor hond en baas.
We kwamen vaak de zelfde honden en bazen tegen en daar trokken we dan die middag of een deel daarvan mee op.Dat was heel gezellig en we hadden allemaal heel veel lol!
Je had Bogus,Kelly,Pino,een Briard waarvan ik de naam kwijt ben,Johan met zijn Wous,Cindy,Delphi,op de hei waren dat de herders van een mevrouw die we ook aardig leerden kennen,2 Ierse Setters,Lotje en zo nog wat.
Ja,en Senta,Gyeszi en ik dus.Bente en Hanneke's andere honden kwamen er pas veel later bij.
Van die hele oude club ben ik de enige die nog leeft...........en dat is toch een raar idee hoor.
05-04-2011 om 00:00
geschreven door Marian
04-04-2011
De krant gehaald
Nee,ik haal geen kranten uit de bus of zo,maar de forumdag heeft de krant gehaald!
Vandaag staat deze foto in het Nieuwsblad van het Noorden!
De organisatrices hadden een persbericht doen uitgaan en voorzien van een foto die door Sonja gemaakt is met dit berichtje als resultaat.Leuk toch?
Het was ook heel erg leuk zoals wel aan alles te zien is.Nettie,een ander forumlid,heeft ook een foto van mij op mijn matje gemaakt.Ik kon lekker de hele dag om me heen kijken naar andere zich uitslovende honden en bazen en werd van alles voorzien.
Van Linda kreeg ik het restant van haar salade!Hoe luxe kun je het hebben????
04-04-2011 om 12:02
geschreven door Marian
03-04-2011
Forumdag Gieten (Dr.)
Zoals al in het vorige blogberichtje vermeld werd waren we gisteren in Drente waar de forumdag van het Drentsche Patrijshonden en andere Staande Jachtohondenforum was.Het was wederom georganiseerd door Sonja,Monika en Margreet die zich weer het vuur uit de sloffen moeten hebben gelopen om de deelnemers een leuke dag te bezorgen en daar zijn ze erg goed in geslaagd!
Het was een geweldig leuke dag die voor ons wel aan een zijden draadje heeft gehangen aangezien ik mij de dag tevoren lelijk verstapte en mijn bazin tot overmaat van ramp 's nachts enorme kiespijn kreeg.Maar enfin,we zijn toch in de auto gestapt en naar Drente getogen.
Daar aangekomen werden we verwelkomd met koffie,thee,andere (fris)drank,koek en tompoucen.Na aankomst van alle deelnemers en honden werd er gezellig gekletst en konden wij honden ook kennis maken met elkaar.
Op wat gebrom en uiterlijk vertoon na hebben wij ons allemaal keurig gedragen al zeg ik het zelf.Kon ook bijna niet anders omdat we niet los mochten (nou ja,de jongere Goden mochten niet los;ik wel en heb af en toe wat rond gekeuteld).
Na een poosje deelden de groepen zich op en ging er een groep wandelen (daar hoorden mijn bazin en ik bij) en gingen twee andere groepen zich bezig houden met jachttraining.
Ik zat zoals te zien is voor een groot deel van de wandeling in de doggyride van Roswitha want een lange wandeling kan ik echt niet meer aan.Maar niet getreurd want het zat best lekker en aan het eind van de wandeling was een heerlijke plas waar ik lekker een baantje heb getrokken onder grote belangstelling van o.a. Kwint van Saskia en Peter!
Na de wandeling en training was er op het terrein waar we bivakkeerden een funparcours uitgezet en dat was lachen hoor!De menselijke deelnemers moesten zich in rare kleding hullen en vervolgens samen met hun honden een paar dingen doen.
Aan het eind van de dag waren er nog prijsuitreikingen voor het funparcours,een barbeque,een loterij en de overhandiging van een blijk van waardering van de deelnemers aan deze dag aan de organisatrices want dat hebben ze zéker wel verdiend!
Sonja,Monika en Margreet:het was weer fantastisch!!!
Mijn naam is Marian en ik ben dit blog in april 2010 begonnen.Toen waren zowel Max als Bente er nog,maar vanaf nu zal alleen Kiki de hondse bevolking van dit blog vertegenwoordigen omdat zowel Max als Bente inmiddels overleden zijn. Bente moest ik op 23-11-2010 laten gaan en Max op 11-4-2011. De naam van het blog blijft ter ere van Max en Bente het zelfde,maar de hoofdrolspeelster is veranderd.
