Adobe System Inc. heeft onlangs een beta-versie van een nieuwe re-lease van Adobe Photoshop Light-room beschikbaar gesteld. De huidige versie is 2.5 en de nieuwe zal 3 gaan heten. Ondanks dit nieu-we versienummer verandert er op het oog niet zo veel aan het uiterlijk, maar bij nadere beschouwing vinden we onder de motorkap wel degelijk een aantal belangrijke verbeteringen. In dit artikel in vogelvlucht aandacht voor een aantal van deze verbeteringen en nieuwe opties.
U kunt overigens deze beta-versie downloaden en zelf uitproberen. Lees verder , Bron :http://www.pixelmania.nl/artikel.aspx?rubriekid=2&artikelid=1182
Een fotograaf met een passie voor vogels Portret van Canon-ambassadeur Brutus Östling
Brutus Östling is een wereldberoemde vogelfotograaf. Hij heeft vele boeken gepubliceerd die zijn passie weergeven.
Verbazingwekkend genoeg is hij pas 4 jaar professioneel fotograaf. Tot zijn 47e was hij uitgever. Er zijn niet veel mensen die op zo'n leeftijd radicaal van beroep veranderen en dan ook nog meteen succesvol zijn. Hij komt uit Zweden en daar zijn al twee jaar achter elkaar zijn boeken bekroond met de WWF Panda Prize voor het beste natuurboek.
De boeken van Brutus zijn ontworpen voor natuurkenners, maar zijn ook geliefd bij het algemene publiek. Hierdoor worden de wereldwijde kwesties rondom vogels overal onder de aandacht gebracht.
Als Canon-ambassadeur deelt Brutus tegenwoordig zijn vaardigheden en ervaringen zowel met medeprofessionals als met amateurs.
We vroegen Brutus ons uitleg te geven bij drie van zijn favoriete opnamen. Hij vertelt het verhaal achter de foto en beschrijft precies hoe het effect gerealiseerd werd.
Ik zat in een hut met drie verschillende lenzen die door drie verschillende gaten in de muur staken. Ik zag de drie jonge arenden in verschillende bomen zitten en ik dacht: "Als er een gevecht komt, zal ik het deze keer niet missen". Dus ik positioneerde me achter de EOS-1D Mark III met EF 70-200mm f/2.8L IS USM-zoom (ik heb enkele gevechten gemist omdat ik een te lange lens gebruikte).
Ik controleerde de belichting (in de sneeuw stel ik de belichting vaak handmatig in) en ik stelde de sluitertijd in op 1/125 seconde. Dat zou resulteren in sneeuwvlokken die als lijnen worden weergegeven, omdat de sneeuw door de harde wind min of meer horizontaal rondgeblazen werd. Als de sneeuw verticaal valt, heb je een langere sluitertijd nodig, ongeveer 1/60-1/80 van een seconde, om de sneeuwvlokken in lijnen om te zetten. Dan zouden de arenden onscherp worden, maar met 1/125 seconde zou je nog steeds een paar details scherp krijgen, misschien een klauw of een bek, maar de rest zou enigszins onscherp worden. Ik koos niet voor een volledig diafragma, omdat je bij meerdere arenden meer scherptediepte moet hebben om ze allemaal scherp op de foto te krijgen.
Het duurde maar een paar seconden, maar met de snelle EOS-1D Mark III kon ik een hele serie foto's maken van alle drie de vechtende arenden. Meer dan ik ooit had verwacht, zelfs beter dan twee!
De arenden raakten elkaar nooit; vogels proberen niet echt te vechten, want in een echt gevecht raakt niet alleen de verliezer gewond maar misschien ook wel de winnaar.
Ze bedreigden elkaar alleen maar. Ze probeerden de vogel met de stoerste houding te zijn. En toen het "gevecht" voorbij was, begon een vogel te eten (het voedsel ligt in deze foto iets verderop verstopt), terwijl de andere twee op hun beurt wachtten.
Drie foto's uit deze serie kregen een plekje in mijn boek 'Birds with an attitude' (Stoere vogels).
* EOS-1Ds Mark III met EF 600mm f/4.0L IS USM plus Extender EF 1.4x II (= 840mm); EOS-1D Mark III met EF 300mm f/2.8L IS USM; EOS-1D Mark III met EF 70-200mm f/2.8L IS USM
Jan-van-genten Bass Rock, Schotland, juni 2008
Vorig jaar werd ik gevraagd een tentoonstelling te houden in het Scottish Sea-Bird Centre; zij zijn verantwoordelijk voor Bass Rock. Het is een non-profitorganisatie dus in plaats van een vergoeding vroeg ik of ze me op het eiland konden toelaten. Vijf jaar geleden was ik een van de laatste fotografen die toestemming kreeg om foto's te maken op Bass Rock voordat het eiland gesloten werd voor het publiek. Ik speelde het echter klaar om 17 gepushte rolletjes in het hotel te laten liggen (ze werden nooit gevonden), omdat ik zo enthousiast het speelgoed van mijn kinderen aan het opruimen was (ik had mijn gezin meegenomen). Het lukte me om enkele opnamen te maken met 5 niet-gepushte rolletjes in de 6 uur die ik op het eiland was. Ik was erg blij dat ik terug was op de rots (nu open voor het publiek) en deze keer met mijn professionele digitale camera's, de EOS-1Ds Mark III en EOS-1D Mark III!
Het fotograferen van vogels in een kolonie van 50.000 paartjes is zowel makkelijk als moeilijk; een boel onderwerpen en heel veel beweging. Maar tegelijkertijd zijn de vogels overal, vooral daar waar je ze niet wilt hebben. Je zult bijna altijd afleidende vogels, bekken of vleugels op de achtergrond en voorgrond vinden.
Ik liep rond via een voetpad en probeerde individuele vogels of misschien een koppeltje te vinden met een schone en ongestoorde achtergrond. En ik vond dit intieme koppel waarbij het mannetje het vrouwtje voorzichtig met zijn bek vasthield. Bovendien is het me gelukt ze te isoleren met het water op de achtergrond. Ik moest mijn Canon EOS-1Ds Mark III met mijn EF 300mm f/2.8L IS USM-lens gebruiken omdat ze een beetje van het pad af zaten. De afbeelding moest ik bijsnijden, ik gebruikte maar eenvijfde ervan. Maar het voordeel van de 21 Megapixels is dat zelfs na het opblazen van de bijgesneden afbeelding naar 80-85cm op glossy papier, de afbeelding scherp is.
Kolibries Monteverde, Costa Rica, april 2009
Dit jaar bezocht ik voor het eerst een tropisch regenwoud. Na een bezoek aan een lodge nabij de Nicaraguaanse grens waar twee vrienden enkele nieuwe hutten gebouwd hebben, bracht ik de laatste drie dagen door in een nationaal park in Monteverde. Daar hebben ze enkele voederplekken voor kolibries en ik bleef er dichtbij van 8 uur 's morgens tot 5-6 uur 's avonds (het wordt er vrij vroeg donker).
Ik werkte vooral met mijn Canon EOS-1D Mark III en EF 300mm f/2.8L IS USM-lens, omdat deze het juiste diafragma heeft om met de lagere lichtgevoeligheid onder het bladerdak van het regenwoud om te kunnen gaan. Ik moest met hoge ISO-instellingen werken om de snelheid en bewegingen van de kolibrie vast te leggen. Deze kleine vogeltjes slaan meer dan 40 keer per seconde met hun vleugels, maar de EOS-1D Mark III kan tot wel 10 frames per seconde vastleggen. Het zijn de enige vogels die in de lucht zowel kunnen stilhangen als achteruit vliegen. Ze drinken de zoete nectar van de bloemen en moeten iedere tien minuten drinken om hun energieniveau op peil te houden.
Ik hoopte dat ik een opname kon maken van minstens twee kolibries op dezelfde tak. De tweede dag had ik al geluk met een foto van drie vogels.
Ik wilde een sluitertijd van ten minste 1/640 van een seconde, maar tegelijkertijd had ik wat scherptediepte nodig. Een diafragma van f/5.0 zorgde ervoor dat ik minstens twee van de kolibries helemaal scherp op de foto had, met een ISO van 1600.
Om meer fantastische foto's van Brutus te bekijken en om meer over hem te weten te komen, kun je zijn biografie bezoeken in het Canon Professional Network.
Met de EOS 7D heeft Canon een gehele nieuwe digitale reflex op de markt gebracht. Gezien de benaming zou het de opvolger kunnen zijn van de 5D, maar dat is niet het geval. Het lijkt eerder een soort symbiose van de EOS 5D Mark II en EOS 50D, want de EOS 7D bezit een nieuwe 18-megapixel APS-C CMOS-beeldsensor, dual Digic 4-processoren, een ISO-bereik tot maximaal 12.800 ISO, continu-opnamen met een snelheid van 8 beelden per seconde en de mogelijkheid van het maken van Full-HD video. Kortom, een nieuwe loot aan de gerenommeerde EOS-reflexlijn van Canon. Wij namen de proef op de som.
Tijdens de ontwikkeling van EOS 7D keerde Canon volgens eigen zeggen terug naar de tekentafel. Men luisterde naar circa 5000 fotografen over de gehele wereld om deze nieuwe reflex zodanig te ontwerpen dat aan al hun specifieke wensen tegemoet zou worden gekomen. Het resultaat van deze inspanningen is de EOS 7D. Een reflex die bedacht en ontworpen is met de wensen van de fotograaf in gedachten. Dat heeft onder andere geleid tot een aantal aanpassingen in de ergonomie van de EOS reflex ten opzichte van voorgaande modellen. Zo is de positie van de aan/uit-knop gewijzigd en heeft de Live View-functie een eigen (start)knop gekregen. Ook kan de fotograaf veel gebruikte functies en instellingen aan specifieke bedieningsopties toewijzen, waardoor ze snel instellingen kunnen wijzigen en dus tijd winnen bij het fotograferen van kritische momenten. Naast deze ergonomische aanpassingen zijn ook tal van camera-onderdelen, waaronder beeldsensor, processor, autofocussysteem, lichtmeetsensor, zoeker en LCD-kleurenscherm, vernieuwd. We zetten de belangrijkste zaken hieronder op een rijtje.
BEJUBELDE MENSENFOTOGRAAF DE ROOS 40 JAAR IN HET VAK
-exclusieve workshop door Govert de Roos
Fotograaf Govert de Roos (Amsterdam, 1953) zit 40 jaar in het vak en ontvangt binnenkort de prestigieuze vakprijs de Grote Paul, vernoemd naar inspirator en collega Paul Huf, Om dit te vieren zijn veschillende activiteiten gepland waaronder een overzichtsexpositie en de uitgave van collectors items fotoboek en fotocassette. Zelfs wordt er permanent een Suite naar Govert vernoemd in het Eden Amsterdam American Hotel.
Bij de start van de expositie op 30 september, werdt de luxe kamer 114 in het Eden Amsterdam American Hotel permanent omgedoopt tot de Govert de Roos Suite. foto: marlinde caspers
exclusieve workshop door Govert de Roos
Krijg fotografieles van de grootmeester! Speciaal voor Zoom.nl organiseert 's Nederlands beste glamourfotograaf Govert de Roos exclusieve workshops waar jij bij kunt zijn! Met zijn openhartige uitleg en inspirerende tips ben je verzekerd van een ontzettend leerzame fotografiedag.
Op een zeer bijzondere locatie, het American Eden Hotel in Amsterdam, gunt Govert je een exclusief kijkje in zijn wereld. Het American Eden Hotel staat namelijk geheel in het teken van de glorieuze 40-jarige carrière van de glamourfotograaf. Zo is de luxueuze kamer 114 permanent omgetoverd in een unieke Govert de Roos-suite. Govert leidt je persoonlijk langs zijn foto-expositie met zijn beste fotowerk.
In de kleinschalige workshop brengt hij de fijne kneepjes van het vak bij en laat hij je anders kijken, beter zien én gevoel krijgen voor beeld op de manier zoals alleen hij dat kan. In samenwerking met Olympus is bovendien een tijdelijke fotostudio ingericht, waar je onder begeleiding van een professionele fotograaf het geleerde in de praktijk brengt.
Om het exclusieve karakter van deze workshop te benadrukken, krijg je een persoonlijk gesigneerd én genummerd exemplaar van Goverts fotoboek, ter waarde van 95 euro. En alsof dit allemaal nog niet genoeg is, ontvang je ook een persoonlijk cadeau: een echte Govert de Roos-foto in een passe-partout van 30 x 30 cm. Ook deze foto is gesigneerd en genummerd en zeer exclusief te noemen. De winkelprijs bedraagt maar liefst 275 euro!
Jouw voordelen:
Workshop met Govert de Roos t.w.v. 199,-
Uniek fotoboek van Govert de Roos t.w.v. 95,-
Govert de Roos foto in passe-partout t.w.v. 275,-
Totale waarde 569,- Jij betaalt nu 199,-
De hoeveelheid plaatsen is beperkt, dus schrijf je snel in voor deze exclusieve workshop!
Een mooie collectie foto's van paddenstoelen gefotografeerd tijdens enkele herfstwandeling in het bos en/of natuurdomeinnen geen regen, de zon door de bomen en fototoestel in de aanslag hierbij enkele foto's.
Bij een van onze vaartochten met bestemming Stellendam hebben we uiteraard een bezoek gebracht aan de vismijn .
De vissersboten zijn in de nacht de vissershaven binnengelopen met hoogwater .
Als we vroeg in de ochtend aankomen rond zeven uur zijn de schepen al gelost en is er al een vrij grote drukte in de hallen , vis sorteren , heftrucs rijden af en aan .
Zeker de moeite het eens te bezoeken .
Voor informatie en eventueel een begeleid bezoek moet men vooraf inschrijven bij het VVV Ouddorp dit bezoek start rond half acht.
DE VEILING
Als een visserschip vis heeft gevangen, dan moet die vis verkocht worden.
Wanneer het schip in de haven ligt, wordt de vis naar de vismijn gebracht.
Dit is een gebouw op de haven, waar de vis wordt gesorteerd en gewogen en gereed wordt gezet voor de verkoop.
Van elk schip ligt de vis soort bij soort in de vismijn.
Meestal wordt er voor het schip in de haven ligt even naar de vismijn gebeld, om te vertellen hoeveel vis er is gevangen.
Als de schepen in de haven liggen en de vis is gesorteerd en gewogen, dan kan de visveiling beginnen.
In Nederland zijn er meerdere visveilingen.
De visveilingen die bij UFA horen liggen in Scheveningen, Stellendam en Colijnsplaat.
Voor een visveiling zijn verschillende namen.
Het wordt ook wel visafslag of vismijn genoemd .
Met vismijn wordt dan niet het gebouw bedoeld, maar mijnen betekende vroeger ook wel verkopen.
Wat een veiling is, welke vissen er worden geveild en hoe dat precies werkt, kan je lezen wanneer je op de titels hieronder klikt.
Rustige, doodgewone beelden... zo omschrijft Michiel Hendrickx de foto's die hij maakte tijdens zijn omzwervingen met de auto, te voet of met de motorfiets door Europa. Maar hij had al wel een project in zijn hoofd, want hij wilde via een boek en een tentoonstelling tonen hoe mooi en boeiend het oude continent wel is. In zijn typische zwart-witstijl slaagt hij daar wonderwel in. Hij observeert vanop afstand en probeert beelden met een verhaal te brengen. Het leven zoals het is, zonder complexe ensceneringen of technische hoogstandjes.
De tijd waarin fototoestellen allemaal dezelfde saaie behuizing meekregen ligt al lang achter ons. Vandaag de dag smijten elektronicamerken exemplaren in allerlei modieuze kleurtjes op de markt. Helaas werd die streep nog niet doorgetrokken tot in de bijhorende draagtassen want die bleven er tot voor kort altijd saai en zwart uitzien.
Nikon heeft daar verandering in gebracht door de handen in elkaar te slaan met Delvaux. Het Belgische lederwarenhuis ontwierp een cognackleurig lederen tasje voor de Nikon Coolpix S640 en een model in bordeauxkleurig leder voor de S70. Respectievelijk worden de toestellen met Delvaux-tasje vanaf begin december voor 359 en 429 euro verkocht.
Met de D300s heeft Nikon een nieuwe reflex op de markt gebracht die creatieve fotografen nog meer mogelijkheden biedt. De D300s borduurt voort op de succesvolle D300 en bevat dezelfde DX-formaat CMOS-beeldsensor met 12,3 miljoen pixels, een 51-punts autofocussysteem en het Nikon Expeed-beeldverwerkingssysteem. Nieuw zijn de ingebouwde HD-videofunctie, een hogere beeldsnelheid van 7 beelden per seconde en een duo-slot voor CF- en SD-geheugenkaarten. Een ingebouwd anti-stofsysteem, onderwerpherkenningssysteem en diverse ingebouwde bewerkingsfuncties completeren het geheel. Wij voelden de Nikon D300s uitgebreid aan de tand.
De Nikon D300s breidt de mogelijkheden voor het opnemen van HD-videofilms met een digitale spiegelreflexcamera flink uit doordat de camera ook input van extern stereogeluid, autofocus tijdens het videofilmen en diverse mogelijkheden op het gebied van ingebouwde filmbewerking biedt. Dankzij de ondersteuning van externe stereomicrofoons kunt u videoclips van een levensechter geluid voorzien en een speciale nieuwe Lv-knop maakt het wisselen tussen stilstaande beelden en videofilms gemakkelijker dan ooit. Videoclips kunnen in de camera worden bewerkt door tijdens het afspelen eenvoudig het begin- en eindpunt te selecteren. Daarbij maakt de nieuwe C-type HDMI-interface het mogelijk om het bewerken desgewenst op een HD-monitor uit te voeren. Daarnaast biedt de Nikon D300s ook de keuze uit twee opslagmedia. De camera beschikt namelijk over twee slots voor respectievelijk Compact Flash (CF) en Secure Digital (SD) geheugenkaarten met diverse opties voor de wijze waarop de camera gegevens op de geheugenkaarten opslaat. U kunt er bijvoorbeeld voor kiezen om stilstaande beelden op het ene type geheugenkaart op te slaan en de videoclips op de andere kaart.
Onlangs verscheen de nieuwste versie van Microsoft Windows op de markt. Windows 7 is volgens Microsoft de beste en veiligste versie ooit. Een van de nieuwigheden is dat het nieuwe besturingssysteem is een ingebouwd commando voor het kalibreren van het beeldscherm. Om daar gebruik van te maken hebt u geen dure apparatuur, zoals een colorimeter, nodig en dat is goed nieuws voor digitale fotografen. De vraag is: werkt deze vorm van beeldschermkalibratie en is zij geschikt voor de eisen die digitale fotografen eraan stellen? Wij namen de proef op de som.
Windows 7 kent het ingebouwde commando DCCW, dat staat voor Windows Display Colour Calibration Wizard. Het is een gemakkelijk te gebruiken hulpprogramma waarmee u de helderheid, het contrast en de gammawaarde van uw monitor kunt aanpassen. Het nut van een goed ingestelde monitor zal iedereen die weleens foto's bewerkt duidelijk zijn. U kunt niet verwachten dat een kleur- of helderheidscorrectie het gewenste resultaat heeft wanneer u niet zeker weet of uw monitor de zaken wel correct weergeeft. Het beeld zal er op andere monitoren of op papier dan niet goed uitzien.
DCCW gebruiken
Om de Windows Display Colour Calibration Wizard te kunnen gebruiken start u Windows 7 en voert u de onderstaande stappen uit:
Klik op de knop Starten.
Typ in het zoekvak DCCW en druk op Enter. Het programma Beeldschermkleuren kalibreren wordt uitgevoerd. Typ het beheerderswachtwoord als daarom gevraagd wordt.
Om eerst meer informatie te krijgen klikt u op de tekst Hoe kalibreer ik mijn beeldscherm.
Klik daarna in de Wizard op Volgende.
Het programma adviseert u de basiskleuren op uw monitor in te stellen. Soms is er een knop om terug te gaan naar de fabrieksinstellingen. Heeft u deze knop niet, dan gaat u gewoon verder. Klik op Volgende.
De Wizard wil dat u nu eerst de helderheid en het contrast van het scherm aanpast. Vaak zijn daarvoor draaiknoppen of is er een menu-toets die een on-screen display start. Als uw monitor dit niet ondersteunt, klik dan op Aanpassen van helderheid en contrast overslaan. Denk eraan dat u op een laptop vaak de beeldschermhelderheid kunt aanpassen met de Fn-toets in combinatie met twee andere toetsen, zoals F5 en F6. Klik op Volgende.
U moet proberen een afbeelding te laten lijken op het middelste voorbeeld. Klik op Volgende.
Gebruik de helderheidsinstellingen op uw monitor totdat het zwarte pak nog net doortekening heeft en net (g)een X in de linkerbovenhoek zichtbaar is. Klik dan op Volgende.
U moet nu proberen een afbeelding met een wit overhemd correct weer te geven. Klik op Volgende en regel het contrast van de monitor bij, klik dan opnieuw op Volgende.
Nu wil de Wizard dat u de kleurbalans bijregelt. Klik op Aanpassen van kleurbalans overslaan als uw monitor hiervoor geen regelaars of menu bezit. Klik anders op Volgende. U ziet een aantal grijze blokken die u helpen een kleurzweem te verwijderen. Regel de monitor bij totdat alle balken grijs zijn en klik op Volgende.
De Wizard is nu gereed. U krijgt een optie om een tweede hulpprogramma, te weten ClearType Tuner, te starten. Zet dit vinkje uit en klik tot slot op Voltooien.
Het nut van DCCW
DCCW is een aardig hulpprogramma. Het maakt u attent op mogelijk onjuiste monitorinstellingen. Het programma heeft natuurlijk weinig nut als u uw monitor helemaal niet kunt instellen. Maar als uw beeldscherm over de nodig regelaars beschikt of een schermmenu, dan is het zeker de moeite waard DCCW te proberen. Het schaadt niet, want het programma slaat geen monitorkleurprofiel (.ICC-bestand) op. Dat is ook meteen een nadeel van dit programma. Adobe Gamma, dat gratis bij Adobe Photoshop wordt bijgeleverd, voert een soortgelijke controle uit, maar slaat wel een kleurprofiel op. Gebruik Adobe Gamma, DCCW en andere kalibratiesystemen overigens nooit door elkaar! Lees ook de helptekst van DCCW om meer te weten te komen over monitorkalibratie. De helptekst bevat belangrijke informatie over het instellen van de kleurmodus en de gammawaarde.
Conclusie
Het hulpprogramma DCCW is zeer geschikt voor gebruikers die geen kalibratieapparatuur en -software hebben, maar toch regelmatig digitale opnamen beoordelen of bewerken. U kunt er een behoorlijk accurate beeldscherminstelling mee bewerkstelligen. Het proces is wel sterk afhankelijk van uw eigen beoordelingsvermogen en de instelmogelijkheden van uw monitor. Daadwerkelijk meten en de resultaten in een monitorkleurprofiel (.ICC-bestand) opslaan is voor de serieuze fotograaf echter nog altijd de beste oplossing.
Naar Sint-Niklaas met de fiets maar, en door die verassende ontdekking dat er in Sint- Niklaas ook appels en peren gekweekt worden daar dan maar eerst gestopt en een reeks foto's van gemaakt.
Nick Hannes sleepte dinsdagavond de hoofdprijs in de wacht op de uitreiking van de tweede Weekend Photo Award. Weekend.be greep de winnaar achteraf bij de arm.
Hoe voelt u zich bij deze prijs? Nick Hannes: Heel blij uiteraard. Te meer daar de D3X-camera van Nikon zowat het vlaggenschip is van de digitale reflextoestellen van het merk. Ik wilde het al langer, maar financieel lag het niet meteen in mijn bereik. Daarnaast is het fijn om beloond te worden met iets dat ik niet in opdracht heb gemaakt, maar dat volledig mijn eigen werk is.
Wat hoopt u dat het publiek onthoudt van uw fotos van de voormalige Sovjet-Unie? In ons collectief geheugen leeft een beeld van die regio dat meestal vrij grijs, grauw en koud is. Ik wil graag een ander licht werpen op de realiteit ginds en tonen dat het grijze en kille slechts een deel is van de werkelijkheid. Er zijn zoveel andere facetten, verrassende stadslandschappen en absurditeiten ook. Ik heb in ieder geval geprobeerd om verder te kijken dan de heersende clichés en de stereotypes.
Weekend Knack omschrijft u als geëngageerde fotograaf. Dat ben ik ook, tot op zekere hoogte. Als ik deze reportage vergelijk met dingen die ik in het verleden heb gemaakt, onder meer in het Midden-Oosten, dan was mijn engagement vroeger zelfs meer uitgesproken. In conflictgebieden als Kurdistan of Palestina kun je als mens moeilijk onverschillig blijven en kies je haast automatisch partij voor de underdog. Beelden willen dan vaak aanklagen. In de fotos in de voormalige Sovjet-Unie spreekt eerder de fotograaf en minder de activist. De fotos zijn eerder beschouwend en wat afstandelijker. Maar ik raak natuurlijk wel sociale themas aan, zoals de kloof tussen arm en rijk, die tussen stad en platteland, of urbanisatie en milieuvervuiling.
Heeft u ondertussen al nieuwe reisplannen? Ik wil eigenlijk een soort gelijkaardig project opstarten, dat hopelijk opnieuw in een boek resulteert. Het project staat nog maar in de steigers, maar het draait wel rond een ander gebied. Daar wil ik de landschappen en de mensen verkennen. Niet rond een bepaalde thematiek, maar eerder zoals ik de voormalige Sovjet-Unie benaderd heb: met een open blik.
Wim Denolf/ Joëlle Verstraeten.
Weekend Photo Award #2, tot 22 november in de Photo Gallery, Koninginnegalerij 10, 1000 Brussel. Het werk van de eerste drie finalisten vindt u ondertussen op levensgrote affiches in de Galeries Anspach, nabij het Muntplein en de Kleerkopersstraat. Info: 0485 80 58 43, www.pgav.be
en door die verassende
