Tips & tricks voor fotograferen in de stad StadslandschappenFotograferen
Bij de term 'zomerse landschappen' zie je waarschijnlijk groene velden en prachtige blauwe luchten voor je. Maar er zijn ook andere type landschappen. Zo kun je ook prachtige foto's maken in de stad. Veel mensen vinden dergelijke foto's interessant, omdat de foto's een herkenbaar beeld met zich meebrengen.
Het moment van de dag
Landschapsfotografen wordt vaak aangeraden vroeg in de ochtend of avond foto's te nemen als de zon laag aan de hemel staat. Fotografen van stadsgezichten hebben meer flexibiliteit, afhankelijk van het onderwerp kunnen ze eigenlijk op elk moment van de dag of nacht foto's nemen.
's Ochtends vroeg blijft echter een van de beste momenten. De gouden gloed van de laagstaande zon geeft stenen en cement enige warmte. Bovendien wordt het licht dan op aangename wijze gereflecteerd. Je krijgt vaak ook mooie resultaten als de zon in de foto's te zien is, bijvoorbeeld tussen twee hoge gebouwen door.
Als de zon in de loop van de dag hoger aan de hemel komt te staan, verschuiven de schaduwen over het onderwerp en ontstaan er interessante licht- en schaduwpatronen. Probeer, als het kan, in de loop van de dag met een bepaald interval een reeks foto's te maken met de camera op dezelfde positie. Dit is het gemakkelijkst vanuit een huis of kantoor met uitzicht op het stadsgezicht. Maak foto's van 's ochtends vroeg tot laat in de avond. Uit de foto's blijkt dan hoe het licht gedurende de dag verandert. Dit kan een gevoel van drama aan de opnamen meegeven, vooral als het stadsgezicht 's avonds wordt verlicht en je tot diep in de nacht blijft fotograferen.
Verschillende gezichtspunten
Bij stadsgezichten draait het om aansprekende foto's te maken. Zoek naar contrasten, bijvoorbeeld tussen oude en nieuwe gebouwen in één beeld of tussen licht en schaduw waardoor bijna abstracte foto's ontstaan. Ook interessant zijn de met mensenhand aangelegde patronen van bakstenen en straatstenen naar ramen en balkons.
Als je vanuit een laag perspectief foto's maakt van de hoge gebouwen ontstaan vaak interessante foto's, gewoon omdat je de scène vanuit een ander perspectief bekijkt. Soms is gewoon staan en de camera omhoog richten al voldoende om een mooie foto te nemen. Je kunt ook op je knieën gaan zitten en met de camera omhoog kijken of de camera bij de grond plaatsen om foto's met een overdreven perspectief te nemen. Het LCD-scherm (in Live View met een EOS) helpt je om dit eenvoudig te kunnen doen.
Personen uit foto's verwijderen
Tenzij je 's ochtends heel vroeg opstaat, is het mogelijk dat voorbijgangers je stadsgezichten ontsieren. Je kunt dit probleem oplossen met grijsfilters (ND-filters).
Deze filters verlagen het aantal lichtstralen dat door het objectief valt en verlengen de belichtingstijd ter compensatie. Bij een belichtingstijd van 20 tot 30 seconden staan voorbijgangers niet lang genoeg op dezelfde plek om een afbeelding te vormen. Het resultaat is dat de straat verlaten lijkt.
Je hebt hiervoor wel een redelijk extreme grijsfilter nodig, zoals bijvoorbeeld een filter met een dichtheid van 3.0, waarbij het licht in stoppen van 10 wordt gefilterd. Dat betekent dat je opnamen kunt maken met een belichtingstijd van 32 seconden in plaats van 1/30 seconde.
Plaats je camera op een stevig statief om beweging tijdens deze lange belichtingstijd te voorkomen. Op drukke plekken is het in sommige steden echter niet toegestaan een statief te gebruiken. Handig dus om dit van te voren te controleren.
Monochrome afbeeldingen
Stadsgezichten zijn bijzonder geschikt voor zwart/wit fotografie, het weghalen van de kleuren benadrukt immers de vormen en het contrast. Je kunt met de functie 'My Colors' aanwezig in veel Canon-camera's zwart/wit opnamen of bijvoorbeeld foto's in Sepia maken. Maar ook kun je kiezen voor Vived Red waarbij de kleur rood meer naar voren komt in de foto. Je kunt daarnaast de opnamemodus 'Color accent' gebruiken om een bepaalde tint te benadrukken. Raadpleeg de instructiehandleiding voor informatie over je camera.
Als je echter over beeldbewerkingssoftware beschikt op je pc, zoals Canons Digital Photo Professional (meegeleverd met alle EOS- en bepaalde PowerShot-camera's), kun je zwart/wit effecten achteraf toepassen op kleurenfoto's. Dat betekent dat je je tijdens het nemen van de foto niet hoeft te beperken tot een bepaald effect en dat je met verschillende effecten van een originele kleurenfoto kunt experimenteren. Alle kleurgegevens gaan verloren als de camera de afbeelding verwerkt tot zwart/wit JPEG-bestanden.
Objectieven en statieven
Landschapsfoto's van het platteland worden vaak genomen met groothoekobjectieven om het volledige beeld vast te kunnen leggen. Voor stadsgezichten zijn korte telelenzen vaak geschikter zodat je kleine gebieden met veel details kunt uitlichten.
De meeste CanonIXUS- en PowerShot-modellen hebben een zoomfunctie die varieert van groothoek tot telelens en zijn dus ideaal voor het fotograferen van stadsgezichten. Benut deze functie optimaal om je foto's zoveel mogelijk te laten variëren. Met objectieven, zoals de EF 28-135mm f/3.5-5.6 IS USM of de EF-S 18-135mm f/3.5-5.6 IS van EOS-camera's, beschik je over de flexibiliteit die je nodig hebt voor het nemen van dergelijke foto's.
Een statief is handig om ervoor te zorgen dat je camera niet beweegt, maar als je geen driepotig statief mag gebruiken, is een eenpotig statief een goed alternatief. Dit is een uitschuifbare poot waarop je een camera kunt bevestigen. Zo voorkom je verticale beweging van de camera, maar er kan nog wel sprake zijn van enige horizontale beweging.
Sommige compacte digitale camera's van Canon beschikken over objectieven met Image Stabilizer (IS-objectieven), zoals de twee zojuist vermelde objectieven voor EOS-camera's. Het IS-systeem van Canon maakt gebruik van gyro-motoren in de objectieven die bewegingen opmerken. Ook maakt het IS-systeem gebruik van een 'zwevend' element in het objectief dat de beweging van de camera tegengaat en voor stabiele foto's zorgt.
Je kunt de gevolgen van bewegingsonscherpte ook verminderen door een kortere sluitertijd in te stellen. Stel de camera in op de Tv-modus (indien beschikbaar) en selecteer een sluitersnelheid van 1/250 of 1/500 seconde. Het kan zijn dat je bij bepaalde lichtniveaus de ISO-instelling moet verhogen naar 800 of zelfs naar 1600 om deze sluitertijden mogelijk te maken. Hogere ISO-instellingen kunnen tot meer ruis in de foto's leiden, maar dit korrelige effect past vaak wel bij stadsgeszichten.
Het is geweldig om te zien hoe goed je vogels naar je tuin kunt lokken. Wie sneeuwvrije plekken maakt en voer verspreid kan er een hele dag naar turen. Of, eh, ik althans. Mijn voederplaats in de tuin heeft al vele meesjes, musjes, merels, bonte specht en vinken gelokt. En ook 3 roodborstjes, een sterk territoriale soort. Alle vogels zien er in de winterkou dikker uit dan normaal. De veren worden opgebold op om zoveel mogelijk lichaamswarmte bij het lichaam te houden. En wat ook helpt om niet teveel warmte te verliezen; dicht op elkaar kruipen. Ook al hebben vogels net als mensen hun persoonlijke ruimte, nood breekt wet. En dus gaan ze met z'n velen bij elkaar zitten. Het liefst in een nestkastje, beschut tegen de wind.
Het is een raadsel wat de mens bezielt wanneer hij uren staat te zwoegen en roert en snijd voor andermans genoegen O, als hij het recept maar eens onthield.
We sturen richting dijk, waar de prachtige houten, gele korenmolen De Hoop al sinds 1724 de horizon kleurt.
Waarom in hemelsnaam naar Sint Philipsland gereisd? Er zijn geen toeristische attracties, geen musea, geen monumentale bouwwerken, geen stranden. Eigenlijk is het niet meer dan een paar polders met een dijk eromheen. Het is herfst en op de een of andere manier voelen we dan de behoefte aan wind door de haren, aan grijs water met witte koppen. Aan prachtige Zeeuwse luchten.
Wij pakken de dijk weer op en zien aan de overkant de Philipsdam, die ook wel Vogelboulevard wordt genoemd. Spotters uit de hele wereld genieten hier in het voor- en najaar van de vogeltrek.
Onder aan de dijk liggen de Rumoirtschorren vol met Engels slijkgras en zeeaster. De uitgestrekte, zeldzame zeegrasvelden, die alleen voorkomen in zout water, zijn belangrijk als voedsel voor de rotgans en verschillende eendensoorten. Hier komt het getijdenwater tot rust, zodat het meegevoerde zand en slib kan bezinken. Daardoor vormen zich uitgestrekte slikken die bij laag water droogvallen. Een fantastische voedselkamer voor de rosse grutto, scholekster, kluut, tureluur en visdief.
Er loopt in de tuin steeds een Eekhoorntje in de ochtend en namiddag ik heb er een voederhuisje voor eekhoorns geplaatst waar hij zelf het voedsel moet uit halen maar blijkbaar is het hem nog niet opgevallen. Dan maar begonnen met af en toe een paar pinda noten op de grond bij de boom te leggen,maar de Gaai is er binnen een klein half uurtje mee weg gevlogen.
Bij deze fotos hoort de prachtige vogel het klikken van het foto toestel maar hij vliegt niet weg hij kijkt steeds weer een andere richting uit .
Zeg nu zelf , ik vind het een prachtig moment opname als je deze drie fotos na elkaar bekijkt.
's Werelds meest vooraanstaande natuurfotografen hebben hun mooiste en meest indrukwekkende beelden weer ingezonden om kans te maken op de titel 'The Wildlife Photographer of the Year'. De ingezonden foto's voor de fotografiewedstrijd zijn vanaf 20 november te zien in het Museon.
Bence Maté (Hongarije): A marvel of ants (Algemene winnaar: Wildlife Photographer of the year)
Thomas P. Peschak (Zuid Afrika/Duitsland): Giant Beachcomber
Bence Máté, de Hongaarse hoofdwinnaar, stuurde een portfolio van zes foto's in die als geheel de Eric Hosking Award kreeg. Zijn 'Marvel of Ants' werd daaruit door de jury verkozen tot beste foto van dit jaar. Bence mag zich een jaar lang Wildlife Photographer of the Year noemen. De winnende foto is gemaakt in het regenwoud van Costa Rica. Er zijn twee formaten mieren te zien. Juist de kleinere leken de grootste bladstukjes te vervoeren. Bence wil met zijn - zoals hijzelf zegt - eenvoudige foto de complexiteit van het mierengedrag laten zien.
Amateurfotograaf Kristján Unnar Kristjansson is een specialist in het fotograferen van het spectaculaire noorderlicht. En dat zie je! Geniet mee van dit adembenemdende lichtspel boven IJsland.
Het noorderlicht of aurora borealis - genoemd naar de Romeinse godin Aurora (dageraad) en het Griekse woord 'boreas' (wind) - is vooral zichtbaar in de poolgebieden en wordt meestal 's nachts waargenomen. Het kleurt de noordelijke horizon groenachtig of met een rode gloed.
Kristján Unnar Kristjansson maakte de voorbije negen jaar het zo prachtig mogelijk vastleggen van het noorderlicht tot zijn missie. De 31-jarige fotograaf zegt dat hij vaak op zoek gaat naar afgelegen plekken waar er geen lichtpollutie is om het beste shot te verkrijgen. Dat betekent dat hij soms 10 tot 15.000 kilometer moet omrijden voor het perfecte plaatje. Maar dat loont dan ook de moeite.
"De ervaring valt met geen woorden te beschrijven", zegt hij in de Telegraph. "Ook al heb ik het nu al vaak gezien, ik ben nog altijd helemaal van mijn melk als het verschijnt." Technisch gezien is het ook geen makkelijke karwei en er is, volgens Kristjansson, ook veel geluk mee gemoeid. "Maar geen enkel ander natuurfenomeen kan hieraan tippen. Ik raad iedereen aaan om IJsland, Noorwegen, Groenland of Alaska te bezoeken, alleen al voor het noorderlicht."
Roodborstje komt eten Het roodborstje begint 's ochtends te zingen als het nog donker is. Een bijzonderheid van de roodborst is dat ook de vrouwtjes zingen, vooral in de herfst.
In het Kasteel van Bouchout laat Tom Linster ons proeven van zijn nieuwste realisatie. Via koffers en kijkkasten wordt je uitgenodigd om de prachtfoto's, voor het merendeel in onze immense plantenverzamelingen genomen, vanuit een originele hoek te bewonderen. In het jaar van de biodiversiteit laat deze tentoonstelling je voelen hoe prachtig divers de natuur wel is.
Op het Schelde Rijnkanaal enkele fotos gemaakt van een zilverreiger .
Tijdens het varen over de Schelde Rijnkanaal enkele fotos gemaakt van een zilverreiger .
Kleine Zilverreigers maken doorgaans geen geluid, soms laten ze een rauwe kreet horen. Zijn ongeveer L 60 cm. V 66 cm. Veel kleiner dan de Blauwe Reiger. Verschilt van de Grote Zilverreiger door zwarte snavel in plaats van geelachtig, veel kleiner formaat en gele poten in plaats van zwarte. De poten van jonge Kleine Zilverreigers zijn aanvankelijk bruingroen van kleur. Verder valt vooral de lange kroonkuif en de zwierige aigrette-schouderveren op.
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00784/newPic_9419_jpg_784311d.jpg","Bence%20Maté%20(Hongarije):%20A%20marvel%20of%20ants%20(Algemene%20winnaar:%20Wildlife%20Photographer%20of%20the%20year) "," ",200,117);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00783/mooistekiekjes1erop_783110d.jpg","Thomas%20P.%20Peschak%20(Zuid%20Afrika/Duitsland):%20Giant%20Beachcomber ","null ",200,131);)
![](javascript:fotovenster("http://images2-telegraaf.nl/multimedia/archive/00779/w1_779902p.jpg"," "," ",380,285);){kind=link}