Hallo lieve luitjes!

Het heeft wat langer geduurd voor ik hier weer kon verschijnen, maar vandaag krijgen jullie mijn groetjes van op een andere locatie. Ik heb voor enkele weken het koude België ingeruild voor…..het al even koude Nederland.
Pendelen, De Dikke van Daele zegt: “Pendelen is het regelmatig heen en weer reizen tussen twee plaatsen”. En ik spreek hem niet tegen, integendeel, ik weet als geen ander dat hij gelijk heeft want ik pendel al jaren tussen mijn twee stekjes.

Meer dan een week loop ik dan met pen en papier op zak om wanneer mij weer iets te binnen schiet dat ik zeker niet mag vergeten in te pakken dit meteen te noteren.
Als goede huisvrouw poets ik extra alle hoekjes en kantjes want stel dat er iets met me gebeurd, dan wil ik niet dat men achter me rug om zegt dat ik een smeerpoets was. De laden worden nog wat ordelijker gelegd, de was en de strijk allemaal netjes weggewerkt en zeker zorgen dat het aanrecht van de keuken glanst als een spiegel. Kortom, alles geurt en glanst wanneer ik de deur achter me dichttrek om naar andere oorden te vertrekken..
Eens gearriveerd op mijn tweede stekje realiseer ik mij dat ik toch nog dit of dat vergeten ben, grrrr.
Tevens merk ik dat ik hier met poetsen van voren af aan kan beginnen. Dus daar ben ik dan na het uitpakken van de koffers en de nodige boodschappen in huis te hebben gehaald maar meteen aan begonnen.

Vakantie noemt mijn suikerbuikie het. Ik heb er een heel ander woord voor!
Maar enfin, zolang ik maar de tijd krijg om aan mijn blogje te werken en mijn blogvrienden te begroeten, vind ik het allang goed.
Maar ooit zullen we toch eens moeten beslissen waar wij ons vast gaan vestigen, want met ouder worden loopt het twee huishoudens onderhouden niet meer van een leien dakje. Dat gaat nog vuurwerk geven vrees ik.
Maar voor nu,

Gisteren een ganse dag niet op m’n blogje kunnen komen wegens een defect.En tot diep in de nacht bleef dat probleem zich voordoen.
Wanneer ik mijn blog wou bekijken kreeg ik zo een rare code a la: Krrrggg @pstjsch pets-patat & nada nikske. Na veel gezoek en het binnenstebuiten keren van mijn kompjoeter kon ik enkel maar eens duchtig #%#grrr@&*$#.....en wachten tot het vanzelf overging.
Gelukkig was dat vandaag het geval. Ik vreesde er al voor dat ik mijn blogje voorgoed vaarwel moest zeggen.

Ik dus gisteren full speed naar het “bloggenforum” en daar wanhopig 'HELP!' staan roepen. Maar helaas, de hulplijn lag volgens mij ook plat, want er gaf niemand thuis.
Nu is het zo, vermoed ik althans, dat wij hier vrijwel goed onze plan kunnen trekken, want druk bezocht is het bloghulpforum hier niet. Maar zo af en toe hebben we het toch nodig, zoals ik gisteren dus.
En dan zou je toch verwachten dat er een antwoord komt op je vraag, al is het maar om te zeggen dat men je vraag gelezen heeft.
Het is eveneens zo dat Red Poppy niet overal tegelijk kan zijn, dat besef ik ten volle. Zij heeft haar pollekes meer dan vol aan het forum op Seniorennet BE. Deze Nederlandse afdeling er ook nog moeten bijnemen is waarschijnlijk een beetje teveel van het goede. Zo komt Redje helemaal niet meer aan slapen toe, laat staan dat ze nog wat tijd over heeft om in haar mooie tuin te werken, of aan haar blogje. Van rondvliegend stof in huis wil ik dan nog niet eens praten.

Maar waarom dan hier geen assistent aangesteld? Misschien dat ons aller Febe die taak wel op zich wil nemen! Ik durf met recht en reden zeggen dat Febe en haar uitmuntende blogtips mij heeft leren bloggen. En ik denk mij niet alleen. Zij zou daar dus de geknipte persoon voor zijn. Maar ja, ook zij moet de tijd vinden natuurlijk. En dan is het natuurlijk ook nog maar de vraag of ze er zin in heeft!
Het is zoals M@rijke ook al zei, wij worden hier op dat vlak een beetje stiefmoederlijk behandeld. Mijn probleem heeft zich nu vanzelf opgelost, maar over wat en hoe tast ik volledig in het duister. En wat als het nog eens gebeurt? Moet ik dan maar weer lijdzaam toezien en wachten tot het overgaat? En wat als het probleem zich niet oplost? Moet ik dan maar van voor af aan beginnen met een nieuw blog zonder meer?

Nou ja, ik ben er weer!
Te laat om jullie een goede morgen, goede middag of fijne dag toe te wensen. Dan maar voor straks een gezellige avond wensen. Nu moet ik dringend de petatjes en de wortelen gaan schillen. We eten vandaag Wortelstamppot met vegetarische hamburgers. Weten jullie dat ook weeral.

HEB DUS NOG EEN FIJNE AVOND

VOOR STRAKS LEKKER SLAPEN

LIEFS VAN CIENTJE

Hallo lieve luitjes!

Mensenlief, wat ben ik ziek geweest.
Nou ja ziek, eerder een serieus ongemak.
Buikloop van me hier tot me ginder. En net toen ik dacht dat het voorbij was…..begon het opnieuw.
Eten kon niet, drinken ook bijna niet, toch niets lekkers, en tot overmaat van ramp ben ik geen grammetje afgevallen.
Maar het leed is nu geleden en we kunnen ons weer met allerlei lekkers volstoppen.
En vooral, we kunnen weer bloggen zonder onderbreking.

IN MIJN VOLGEND LEVEN BEN IK BEER.

In dit leven ben ik een vrouw,
maar in mijn volgend leven kom ik terug als een beer.
Want als je een beer bent, mag je een winterslaap houden.
Je doet zes maanden lang niets anders dan slapen.
Dat lijkt mij wel wat!

Voordat je je winterslaap gaat houden,
moet je je wekenlang
volproppen met eten.
Dat lijkt me ook wel wat!

Als je een berin bent baar je je baby’s
(die maar zo groot als kastanjes zijn)
Terwijl je slaapt.
En wanneer je wakker wordt zijn het lieve kleine knuffelbeertjes.
Dat lijkt me helemaal wel wat!

Als mamabeer weet iedereen dat met jou
zeker niet te sollen valt.
Je mept iedereen die je kids lastig vallen,
en als je kids niet in het gareel lopen
mep je hun ook even.
Dat lijkt me eveneens wel wat!

Als je beer bent VERWACHT je partner
Dat je grommend wakker wordt.
Hij VERWACHT dat je harige benen hebt.
En hij VERWACHT dat je zwaar overgewicht hebt.
En dat vóóral lijkt mij wel wat!!!

LIEFS VAN CIENTJE