Hallo lieve blogvrienden!
”Hoor de wind waait door de bomen, hier in huis zelfs waait de wind”
En ja ik weet dat dit uit een Sinterklaas liedje komt en dat ik daarbij twee seizoenen voorruit spring, of achteruit, hangt er vanaf van welke kant je het bekijkt. En nee, ik ben niet gek geworden, hoewel, wat niet is kan nog komen natuurlijk, grijns grijns.
Het is het weer dat gek geworden is mijn gedacht!
Op drie machtige en prachtige bomen kijk ik hier vanuit mijn raam. Hun dichte bladerdek biedt me een privacy waardoor ik ’s avonds nooit de gordijnen hoef te sluiten om ongewenste blikken buiten te houden. Maar nu zwiepen hun takken tot tegen mijn raam en vrees ik een beetje dat ze zo meteen ongevraagd zullen komen binnenvallen.

Lucht
drijft duchtig
verder, verder
zoeft over meren
zweeft door bergen.

Wolken woeien.
Waaiend
weeft de wind
een spoor.
Door de hoge bomen
het libretto
van een koor

HEB EEN FIJNE AVOND

EN VOOR STRAKS

WEL TE RUSTEN

LIEFS VAN CIENTJE