wat zijn jouw besjes mooi van tint.

Helderrood en diep-oranje,

dat is wat ik er nu van vind.

Ach buurtje, zei de ander snel.

Jouw besjes worden ook zo mooi.

Wacht maar tot de regen valt,

dan krijg jij ook zo'n kleurentooi.

was het achternichtje van een tsaar.

En elke vrijdag kreeg zij rozen,

want zo close waren ze met elkaar.

Op haar beurt stuurde meisje foto's,

gekiekt in een lang vervlogen jeugd.

De tsaar vond haar mooi, innemend.

Die foto's deden hem telkens deugd.

Haar plaatjes waren steeds hetzelfde,

maar dat zag die Rus gelukkig niet.

Want door die vele tsarenjaren

werd zijn hoofd nog meer dan een vergiet.

Hij liet de plaatjes van zijn nichtje

rond gaan in de keizerlijke kring.

De mannen moesten bijna huilen

bij het zien van dat knappe ding.

Het meisje bracht de rode rozen

steevast naar de Krabbendamse markt.

Alles wat zij kreeg, werd daar verkocht.

Zo werd haar fortuin bijeen geharkt.

Jelena kocht toen haar paleisje

en ging daar wonen met haar tsaar.

Nog steeds gaf hij haar vrijdags rozen

als ze aten van de kaviaar.

zei het jonge boerenmeisje.

Geef mij maar die bol met krenten.

Smaakt zo lekker op mijn reisje.

Maar wat bol toen niet kon weten,

was, dat hij de trein niet haalde.

Meisje had hem opgepeuzeld.

Zij was het, die hem binnen haalde.