Volgens een studie aan het Max Planck Institute for Empirical Aesthetics heeft poëzie een heel specifieke uitwerking op je hersenen. Het onderzoeksteam registreerde de gezichtsuitdrukkingen, hartslag en reacties van huid en armhaar bij groepen studentes. Als ze geraakt werden, moesten ze een knop induwen gedurende de hele tijd dat ze rillingen voelden. Wat bleek? Iedereen werd geraakt en ongeveer 40% had ook kippenvel. Dat aantal komt overeen met het aantal mensen dat geraakt wordt door muziek of een emotionele scène in een film. Maar poëzie activeerde ook nog andere delen van de hersenen. Bovendien bleek dat het genot van poëzie heel traag opbouwt: de fysieke reactie was al waarneembaar nog voor de deelnemers de knop indrukten. Kortom: poëzie is genieten van begin tot einde.

Bron: www.nymag.com