"Mijmeren" heeft niet de tobberige ernst van "piekeren", niet de argwaan wekkende pretentie van "speculeren", niet het ethische gewicht van "zich bezinnen" en niet de zwaarte van "peinzen", maar het spreekt bijna plechtig zijn eigen ritardando uit en lijkt door  de klank van het woord zelf al aan te duiden wat het wil zijn. 

Uit "Het besef" van Verhoeven

Beschreven in "Beseffen en mijmeren" door Marc van Oostendorp

Op 15 Augustus vieren we de liefste onder alle vrouwen: MOEDER. dit is een dag bij uitstek om haar in de bloemetjes te zetten. Laat ons ditmaal kiezen voor een blijvend geschenk waar ze jaren plezier aan zal beleven. Een gedichtenbundel is zo'n  heerlijk geschenk met een blijvende waarde.

Het fluistergewelf is een gedichtenbundel die haar zeker zal plezieren. Deze is te koop bij:

www.boekscout.nl; www.bol.com;  en bij boekhandel De groene waterman in de Wolstraat 7 te Antwerpen. 

Lezen is goed voor de taalontwikkeling van een kind. Veel kinderen lezen niet graag en door gebrek aan oefening stagneert de leesontwikkeling. Dit is een wijdverbreid probleem.

Thijs Niele en Adriana Bus van de universiteit Leiden zoomen in op de "onwillige lezer". Bij de groep  gemiddelde en zwakke lezers loopt de leesmotivatie al aan het einde van de basisschool terug. Sommige kinderen ontwikkelen zelfs een emotionele weerstand tegen lezen. Deze angst of "leesweerstand" werkt ongeletterdheid in de hand; kinderen mijden lezen en als ze toch moeten lezen, slagen ze er niet in zich op het lezen te concentreren. Het is voor maatschappelijk succes echter belangrijk dat kinderen en adolescenten blijven lezen, niet alleen op school maar ook in hun vrije tijd.

Waar auteurs meestal bekend worden dankzij hun boeken hadden de Engelse schrijvers Quentin Crisp en Philip O ' Connor al een cultstatus verworven voordat hun werk in druk verscheen. Beiden cultiveerden zorgvuldig een excentriek imago. Andrew Barrow schreef een dubbelbiografie over deze twee theatrale persoonlijkheden en nam daarmee een moeilijke taak op zijn schouders. 

Iemand als Crisp schreef uitsluitend autobiografisch werk waarvan 'The Naked Civil Servant', verfilmd met John Hurt in de hoofdrol, het bekendst is. Wie zoveel over zichzelf schreef in zulke scherpe, hilarische bewoordingen en wie dan ook nog eens ruim negentig jaar is geworden heeft alles wel gezegd wat hij over zijn leven kwijt wil. Tegen dat probleem liep Barrow keihard op. Hij krijgt nauwelijks meer informatie boven water en mist daarbij de geestige pen waarover Crisp wel beschikte.

In iets mindere mate geld dit ook voor zijn relaas over O 'Connor. 'Quentin en Philip' heeft daardoor nauwelijks een meerwaarde of het moet zijn als eerbetoon, waarin de leukste anekdotes, die de beide auteurs omgeven, nog eens worden opgerakeld. Zo blijft het heerlijk om over het 'Crisperanto' te lezen, de grappige, filosofische, bluffende taal waar Crisp patent op had. Hij stond erop iedereen altijd Mr. of Mrs. te noemen, wat absurd werd toen hij dientengevolge Prins Philip en Jezus steevast aanduidde als Mr. Philip en Mr. Christ.

Met zijn blauwe haar en make- up was Crisp, meer dan O 'Connor , een flamboyante verschijning.

'Niet staren' schijnt een moeder tegen haar schoolgaande zoon gezegd te hebben toen Crisp langs liep 'Dat moedigt hen alleen maar aan'. Crisp, die zich tot doel gesteld had altijd aardig tegen iedereen te zijn, zal beleefd gebleven zijn net als die keer toen iemand in een Londense bus demonstratief verder bij hem vandaan ging zitten. 'Als u dat liever heeft' zei Crisp vriendelijk ' wil ik best bij de volgende halte uitstappen, maar zelfs mensen als ik kunnen niet overal te voet heen gaan. 

Het realisme werd in de negentiende eeuw een invloedrijke en maatschappijkritische stroming op allerlei kunstzinnige gebieden. Het bloeide op literair vlak vooral tussen 1830 en 1870, het eerst in Frankrijk met schrijvers als Louis Edmond Duranty en Jules Fleury, van waaruit realisme zich naar omliggende landen verspreidde. Het woei ook over naar Nederland en België, al was daar in eerste instantie sprake van een gematigd realisme, men schrijft weliswaar naar het echte leven maar tegelijkertijd blijft de meer traditionele hang naar idealisme bestaan. Dit soort verhalen kent in het algemeen een positief einde en personages komen op de duur tot het juiste inzicht. De verhalen bevatten een duidelijke levensles en vertonen soms nog romantische, vaak ook biedermeierachtige kenmerken. Een voorbeeld van een Nederlandstalige roman uit deze categorie is: Jeanette en Juanito (1877) van Jan ten Brink. Ook het werk van Piet Paaltjens wordt veelal als een voorbeeld van "gematigd realistisch proza" beschouwd. In de vlaamse literatuur vallen in dit verband bijvoorbeeld de "Novellen" van de zussen Virginie en Rosalie Loveling te noemen. De bloeiperiode van het realisme valt min of meer samen met de verspreiding van de destijds geheel nieuwe techniek van het fotograferen. Een belangrijk gemeenschappelijk element tussen beide is het zogeheten "werkelijkheidseffect". Veel realistische schrijvers waren tevens "marxist". In hun literatuur worden mensen uit alle lagen van de maatschappij weergegeven. De hogere klassen of gerespecteerde archetypen (die voorheen het onderwerp van veel literatuur waren) werden nu vanuit alledaags perspectief beschreven.

Bron: Wikipedia

Ik had vijftien jaar nodig om erachter te komen dat ik geen talent had maar toen kon ik niet meer ophouden met schrijven omdat ik tegen die tijd al te beroemd was.

Niets is gemakkelijker dan zo te schrijven dat geen mens het begrijpt. Niets is moeilijker dan belangrijke gedachten zo uit te drukken dat ieder mens ze begrijpt.

Ik heb tot nog toe achttien keer een boek geschreven maar ik heb veel vaker geen boek geschreven. Het is een rotgevoel om als je een schrijver bent, te beseffen dat je volop bezig bent geen boek te schrijven.

Het is gemakkelijker voor mensen om te praten en te schrijven als filosofen, maar om met wijsheid te handelen daarin zit hem de kneep.

Antwerps stadsdichter zoekt mensen die dichtregels willen laten taroeëren.

Maarten Inghels, de huidige stadsdichter van Antwerpen, wil zijn nieuwe stadsgedicht "Honger" uitbrengen in de vorm van een tatoeage. Hij is naar eigen zeggen op zoek naar negen vrijwilligers die elk één van de dichtregels op hun lichaam willen laten vereeuwigen. De tatoeages  zullen geplaatst worden in het handschrift van Inghels, door Sven Rayen van tatoeage studio Palermo in Antwerpen. Inghels wil tien mensen verenigen in één gedicht, levenslang.

Geïnteresseerden kunnen hun favoriete regel (en lichaamsdeel) kiezen en hun motivatie mailen naar: mail@inghels.com

Over achtergrond: Als schrijver zou je eigenlijk een katholieke achtergrond moeten hebben of een religie die een beetje op dezelfde manier werkt. Katholicisme vertelt je al op een hele vroege leeftijd dat er een wereld schuilt achter de wereld die je kunt zien en dat die wereld veel belangrijker is. (Hillary Mantel)

Over genre: Ik las nooit romans, vond er niets aan. Aangezien ik ook niet hield van fantasy en science fiction bleef er maar één ding over: het detective verhaal. (P. D. James)

Over schrijfroutines: Sommige schrijvers doen alsof ze naar kantoor gaan en van 9 tot 12 schrijven, daarna redigeren, en daarmee halen ze dan 2000 woorden per dag. Dat verbaasd me altijd. Hoe doen ze dat? Soms zit ik de hele dag achter de computer en dan komt er niets uit. Dan ben ik elk woord weer aan 't verwijderen, alsof ik in een kolenmijn werk en soms loop ik dan gewoon weg. (Ian Rankin)

Noud en Gijs trainen voor de marathon in New York. Maar als Noud zijn vriend in een noodsituatie laat vallen zegt Gijs de vriendschap op. Niet alleen Gijs, maar de hele klas maakt hem uit voor lafaard. Behalve Roos die stiekem verliefd op hem is. Om te bewijzen dat hij geen watje is gaat Noud met de hulp van Roos vloggen en haalt extreme stunts uit.

Tegelijkertijd ziet Roos haar fijne leventje veranderen wanneer de dochter van haar stiefvader bij hen komt wonen. Waarom doet die ineens zo bitchy en wil ze steeds geld lenen?

Roos en Noud komen erachter dat ze verstrikt is geraakt in enge praktijken. Er is maar één manier om alles te bewijzen: het maken van de laatste vlog die de wereld zal veranderen

VERSCHIJNT: 06- 09- 2017 

Kleuren hebben een grote invloed.

Blauw: Straalt intelligentie, wijsheid, integriteit, waarheid, loyaliteit, autoriteit, vertrouwen en vrede uit.

Groen: Straalt groei, natuur, wedergeboorte, optimisme, lente, vruchtbaarheid, relaxatie, jeugd, heling en geluk uit.

Geel: Straalt energie, zonneschijn, vreugde, geluk, warmte, voorzichtigheid, waarschuwing, intellect, visie, creativiteit en licht uit.

Oranje: Straalt energie, vastbeslotenheid, bemoediging, potentie, succes, competitie, sterkte, vitaliteit en productiviteit uit.

Rood: Straalt macht, potentie, energie, liefde , passie, lust, vastbeslotenheid en energie uit.

Purper: Straalt koninklijkheid, ambitie, weelde, competitie, mysterie, spiritualiteit, mystiek, magie, inspiratie, weelde en waardigheid uit.

Bron: Daretoo

Nu we weten wat al deze kleuren uitstralen kunnen we deze wetenschap gebruiken voor vele doeleinden. Schrijvers kunnen er hun voordeel bij doen bij het kiezen van de cover voor hun boek. Mensen die gaan solliciteren kunnen die kleuren dragen die hun pluspunten extra in de verf zetten. Ook bij het decoreren van de verschillende kamers in onze woning kunnen we met kleuren de gewenste sfeer scheppen.

Gepubliceerd door Wilfried/ Juli12, 2017/ in ondernemen

Vakantietijd is bij uitstek tijd om te lezen. Emiliënne Verbeeck uit Deurne bracht onlangs een dichtbundel uit. Gazet van deurne sprak met haar.

Dichteres Emiliënne Verbeeck: 'Het fluistergewelf' is de klinkende naam van mijn eerste gedichtenbundel. Het gaat hier over mensen en hun belevingen. Zelf heb ik veel meegemaakt in mijn leven waardoor een groot begrip ontstaan is voor allerlei problemen die bij de mensen leven.

Een van de gedichten 'Een nieuwe dag' schreef ik toen ik een cursus assertiviteit volgde. Dat heb ik toen voorgelezen aan de hele klas. Mijn mede cursisten voelden zich gehoord en begrepen door dat gedicht. Verder zijn er eveneens gedichten over het milieu en de natuur die mij ook na aan het hart liggen. Ook andere thema's komen aan bod en een vleugje humor brengt af en toe een glimlach op het gelaat. Dit boek is het zeker waard om te lezen.

Tenslotte draagt Emiliënne Verbeeck voor de lezers van Gazet van Deurne een gedicht voor als proevertje.

Luidkeels ligt de stilte boven het woud

drukt de atmosfeer tot krimpen

wachtend op wat komen gaat

Deemoedig buigt het woud terneer

prevelt gebeden in zachte ruis

van bladerte geofferd

tot druppelen van kristallijn

in tedere geseling kastijdend

het hele al hebben gestofferd

Te koop: www.boekscout.nl; www.bol.com; en bij boekhandel De groene waterman

Wilfried Defillet voor het District Deurne

* Stel vast wat het doel van je gedicht is: Wil je iets meedelen, iets onder de aandacht brengen, iets tonen of iets aan de kaak stellen?

* Bekijk alles eens vanuit een andere invalshoek: Draai dingen om, gooi ze door elkaar, geef ze een nieuwe vorm.

* Schrijf recht uit het hart, dat voelen mensen.

* Een gedicht hoeft niet te rijmen, het mag.

* Draai dingen om, dat opent perspectieven, bijvoorbeeld: De kikker sprong in de poel wordt dan-

De poel slokte de kikker op.... zo komen er nieuwe ideeën.

* Herschrijven loont. Herschrijf je gedicht zolang je verbetering ziet.

---

Zeven ideeën die behulpzaam kunnen zijn

*Bekijk je dromen eens, dat is een uiterst creatief terrein, in dromen kan zowat alles gebeuren.

*Onderweg naar een vriendin, naar de supermarkt of waar dan ook, kan je noteren wat je opmerkt en dat later uitwerken tot een verhaal.

*Op reis kan je een inspirerende omgeving omschrijven en er later thuis ene passend verhaal bij bedenken.

*Je kan een intrigerende zin die je las in een tijdschrift, een boek of zelfs de krant gaan uitwerken.

* Je kan ook via beelden werken van een foto die je aanspreekt of een affiche die je aantrok of dergelijke.

* Je kan een boek lezen en je hierdoor laten inspireren. 

*Ga eens met kinderen praten, die zetten meestal nog geen rem op hun creativiteit.

Door Marieke van Mil op 20-08-2013

Het was op het balkon van het huis van mijn ouders dat ik besefte wat de trigger was die mij van jongs af aan het schrijven heeft gekregen. Het had niks te maken met emoties van me afschrijven; dan had ik wel een dagboek gehad. Het had eerder te maken met de reden waarom ik las: de verdieping in een andere wereld en jezelf kunnen verliezen in de gedachtegang van een ander. Ontsnapping uit het hier en nu dus. Schrijven is daar het verlengde van. Waar de lezer beperkt is tot het geschreven woord, heeft de auteur niet alleen de macht aan het alledaagse te ontsnappen, hij heeft zelfs de kans die volledig naar eigen inzicht in te vullen.

*Als je over liefde en huwelijk wil lezen moet je twee aparte boeken kopen.

*De meest efficiënte manier voor ouders om aandacht te krijgen van een kind is rustig in je zetel gaan zitten lezen.

*Een gedicht in vertaling lezen is als een vrouw kunnen doorheen een sluier.

*Een hart kan je pas goed lezen met gesloten ogen.

*Er zijn miljoenen boeken in bibliotheken, maar het boek dat je wil lezen is altijd net uitgeleend.

Het is goed om tussen de regels door te lezen, dat is minder vermoeiend voor de ogen.

*Het komt vaak voor dat men , bij het verschonen van de krant, minutenlang in een stinkende kattenbak staat te lezen.

*Het zou mooi zijn boeken te kopen als we de tijd om ze te lezen erbij konden kopen.

*Ieder mens kan wel één ding beter dan om het even wie en gewoonlijk is dat zijn eigen geschrift lezen.

*Lezen is denken met hot hoofd van een ander.

Mooie zinnen.nl

De eerste plicht van een onbekend schrijver is interessant te zijn. Vervelend zijn mogen alleen beroemde schrijvers.

Emile Berr (Frans journalist 1855-1923)

Schrijvers bouwen luchtkastelen, lezers wonen erin en uitgevers innen de huur.

Maxim Gorchi (Russisch schrijver 1868-1936)

Als de geheime geschiedenis van boeken kon worden geschreven en de intieme gedachten van de schrijvers overal kon worden aangetekend, hoeveel onnozele boeken zouden dan belangwekkend worden en hoeveel vervelende verhalen zouden de lezer boeien.

W.M. Thackeray (In Indië geboren Brits romanschrijver 1811-1863)

We zijn geneigd om het braafjes (en gemakkelijk) aan te pakken We beginnen dos aan de spreekwoordelijke voordeur en bellen aan, vervolgens vragen we toestemming aan onze strenge poortwachter.

-De criticus kijkt argwanend door het gaatje in de deur "Weer zo iemand die denkt te kunnen schrijven" gromt hij en sloft weer weg.

-De twijfelaar opent de deur op een kier met de ketting er nog op. Schrijven? Neen, ik denk niet dat we daar talent voor in huis hebben.

.....en weg is de lust om te schrijven.

We proberen nog te discussiëren met de poortwachter, maar dat winnen we nooit. Zij zijn gespecialiseerd om gasten die graag rondneuzen (en dat doen schrijvers) buiten de deur te houden.

Probeer dus eens de achterdeur al is die niet makkelijk te vinden. Ze ziet er misschien niet aantrekkelijk uit en je boek ligt er niet klaar in netjes aangeharkte hoofdstukken. Het is er eerder chaotisch, er scharrelen kippen rond en er ligt troep. Hier woekeren halve herinneringen en vage verhalen. Er bloeit inspiratie te over. Er zijn hier geen poortwachters en de deur naar de keuken en de woonkamer staat altijd open. Welkom.

2. Hoe vind je die achterdeur?

De truc is om te schrijven, met of zonder inspiratie. doe bijvoorbeeld losse 10 minuten oefeningen waarin je schrijft over je oma, over appeltaart, over je achtertuin, de herfst of wat je ook maar invalt. Geen inspiratie hebben is enkel een idee.

Stoot je op een uitspraak van de poortwachter? Die wil jou laten geloven dat je niet kan schrijven, luister er dus niet naar. Verlaat de voordeur, loop om het huis heen langs die blaffende honden (die niet bijten) en ga schrijven in de achtertuin.

Inspiratie is er altijd. Een omweg maken helpt om de achterdeur te vinden. Ga voetballen, een wandeling maken, ga naar een festival of een expositie, doe iets leuks, daar vind je dan het deurtje naar de achtertuin vanzelf. Veel schrijfgenot.

Tekst uit: Boek schrijven .nl