Antwerps stadsdichter zoekt mensen die dichtregels willen laten taroeëren.
Maarten Inghels, de huidige stadsdichter van Antwerpen, wil zijn nieuwe stadsgedicht "Honger" uitbrengen in de vorm van een tatoeage. Hij is naar eigen zeggen op zoek naar negen vrijwilligers die elk één van de dichtregels op hun lichaam willen laten vereeuwigen. De tatoeages zullen geplaatst worden in het handschrift van Inghels, door Sven Rayen van tatoeage studio Palermo in Antwerpen. Inghels wil tien mensen verenigen in één gedicht, levenslang.
Geïnteresseerden kunnen hun favoriete regel (en lichaamsdeel) kiezen en hun motivatie mailen naar: mail@inghels.com
Over achtergrond: Als schrijver zou je eigenlijk een katholieke achtergrond moeten hebben of een religie die een beetje op dezelfde manier werkt. Katholicisme vertelt je al op een hele vroege leeftijd dat er een wereld schuilt achter de wereld die je kunt zien en dat die wereld veel belangrijker is. (Hillary Mantel)
Over genre: Ik las nooit romans, vond er niets aan. Aangezien ik ook niet hield van fantasy en science fiction bleef er maar één ding over: het detective verhaal. (P. D. James)
Over schrijfroutines: Sommige schrijvers doen alsof ze naar kantoor gaan en van 9 tot 12 schrijven, daarna redigeren, en daarmee halen ze dan 2000 woorden per dag. Dat verbaasd me altijd. Hoe doen ze dat? Soms zit ik de hele dag achter de computer en dan komt er niets uit. Dan ben ik elk woord weer aan 't verwijderen, alsof ik in een kolenmijn werk en soms loop ik dan gewoon weg. (Ian Rankin)
6 September verschijnt de nieuwe 12+ roman van Carry Slee
Korte inhoud:
Noud en Gijs trainen voor de marathon in New York. Maar als Noud zijn vriend in een noodsituatie laat vallen zegt Gijs de vriendschap op. Niet alleen Gijs, maar de hele klas maakt hem uit voor lafaard. Behalve Roos die stiekem verliefd op hem is. Om te bewijzen dat hij geen watje is gaat Noud met de hulp van Roos vloggen en haalt extreme stunts uit.
Tegelijkertijd ziet Roos haar fijne leventje veranderen wanneer de dochter van haar stiefvader bij hen komt wonen. Waarom doet die ineens zo bitchy en wil ze steeds geld lenen?
Roos en Noud komen erachter dat ze verstrikt is geraakt in enge praktijken. Er is maar één manier om alles te bewijzen: het maken van de laatste vlog die de wereld zal veranderen
Nu we weten wat al deze kleuren uitstralen kunnen we deze wetenschap gebruiken voor vele doeleinden. Schrijvers kunnen er hun voordeel bij doen bij het kiezen van de cover voor hun boek. Mensen die gaan solliciteren kunnen die kleuren dragen die hun pluspunten extra in de verf zetten. Ook bij het decoreren van de verschillende kamers in onze woning kunnen we met kleuren de gewenste sfeer scheppen.
Gepubliceerd door Wilfried/ Juli12, 2017/ in ondernemen
Vakantietijd is bij uitstek tijd om te lezen. Emiliënne Verbeeck uit Deurne bracht onlangs een dichtbundel uit. Gazet van deurne sprak met haar.
Dichteres Emiliënne Verbeeck: 'Het fluistergewelf' is de klinkende naam van mijn eerste gedichtenbundel. Het gaat hier over mensen en hun belevingen. Zelf heb ik veel meegemaakt in mijn leven waardoor een groot begrip ontstaan is voor allerlei problemen die bij de mensen leven.
Een van de gedichten 'Een nieuwe dag' schreef ik toen ik een cursus assertiviteit volgde. Dat heb ik toen voorgelezen aan de hele klas. Mijn mede cursisten voelden zich gehoord en begrepen door dat gedicht. Verder zijn er eveneens gedichten over het milieu en de natuur die mij ook na aan het hart liggen. Ook andere thema's komen aan bod en een vleugje humor brengt af en toe een glimlach op het gelaat. Dit boek is het zeker waard om te lezen.
Tenslotte draagt Emiliënne Verbeeck voor de lezers van Gazet van Deurne een gedicht voor als proevertje.
Deemoed
Luidkeels ligt de stilte boven het woud
drukt de atmosfeer tot krimpen
wachtend op wat komen gaat
Deemoedig buigt het woud terneer
prevelt gebeden in zachte ruis
van bladerte geofferd
tot druppelen van kristallijn
in tedere geseling kastijdend
het hele al hebben gestofferd
Te koop: www.boekscout.nl; www.bol.com; en bij boekhandel De groene waterman
Het was op het balkon van het huis van mijn ouders dat ik besefte wat de trigger was die mij van jongs af aan het schrijven heeft gekregen. Het had niks te maken met emoties van me afschrijven; dan had ik wel een dagboek gehad. Het had eerder te maken met de reden waarom ik las: de verdieping in een andere wereld en jezelf kunnen verliezen in de gedachtegang van een ander. Ontsnapping uit het hier en nu dus. Schrijven is daar het verlengde van. Waar de lezer beperkt is tot het geschreven woord, heeft de auteur niet alleen de macht aan het alledaagse te ontsnappen, hij heeft zelfs de kans die volledig naar eigen inzicht in te vullen.
Als de geheime geschiedenis van boeken kon worden geschreven en de intieme gedachten van de schrijvers overal kon worden aangetekend, hoeveel onnozele boeken zouden dan belangwekkend worden en hoeveel vervelende verhalen zouden de lezer boeien.
W.M. Thackeray (In Indië geboren Brits romanschrijver 1811-1863)
Een boek schrijven, waar haal je inspiratie vandaan?
1. Zoek niet op de verkeerde plek
We zijn geneigd om het braafjes (en gemakkelijk) aan te pakken We beginnen dos aan de spreekwoordelijke voordeur en bellen aan, vervolgens vragen we toestemming aan onze strenge poortwachter.
-De criticus kijkt argwanend door het gaatje in de deur "Weer zo iemand die denkt te kunnen schrijven" gromt hij en sloft weer weg.
-De twijfelaar opent de deur op een kier met de ketting er nog op. Schrijven? Neen, ik denk niet dat we daar talent voor in huis hebben.
.....en weg is de lust om te schrijven.
We proberen nog te discussiëren met de poortwachter, maar dat winnen we nooit. Zij zijn gespecialiseerd om gasten die graag rondneuzen (en dat doen schrijvers) buiten de deur te houden.
Probeer dus eens de achterdeur al is die niet makkelijk te vinden. Ze ziet er misschien niet aantrekkelijk uit en je boek ligt er niet klaar in netjes aangeharkte hoofdstukken. Het is er eerder chaotisch, er scharrelen kippen rond en er ligt troep. Hier woekeren halve herinneringen en vage verhalen. Er bloeit inspiratie te over. Er zijn hier geen poortwachters en de deur naar de keuken en de woonkamer staat altijd open. Welkom.
2. Hoe vind je die achterdeur?
De truc is om te schrijven, met of zonder inspiratie. doe bijvoorbeeld losse 10 minuten oefeningen waarin je schrijft over je oma, over appeltaart, over je achtertuin, de herfst of wat je ook maar invalt. Geen inspiratie hebben is enkel een idee.
Stoot je op een uitspraak van de poortwachter? Die wil jou laten geloven dat je niet kan schrijven, luister er dus niet naar. Verlaat de voordeur, loop om het huis heen langs die blaffende honden (die niet bijten) en ga schrijven in de achtertuin.
Inspiratie is er altijd. Een omweg maken helpt om de achterdeur te vinden. Ga voetballen, een wandeling maken, ga naar een festival of een expositie, doe iets leuks, daar vind je dan het deurtje naar de achtertuin vanzelf. Veel schrijfgenot.
In 1830 werd Guido Gezelle geboren in Brugge. Van zijn vader, die hovenier was erfde hij, zijn liefde voor de natuur. Van zijn introverte en zeer gelovige moeder erfde hij zijn liefde voor God. In 1854 werd hij tot priester gewijd. Gedurende de eerste tien jaren van zijn priesterschap was hij leraar aan verschillende scholen: Het Klein Seminarie van Koekelare (1854-1860); het Engels college in Brugge (1860-1861) en het Seminarie Anglo-Belgimum (1861-1865).
De langste periode van zijn priesterschap was Guido Gezelle onderpastoor, eerst van de Sint- Walburgakerk in Brugge (1865-1872), daarna van de O.L.Vrouwekerk te kortrijk (1872-1889). Naast zijn taken als onderpastoor zou hij in deze periode ook veel publiceren en richtte hij een nieuw tidschrift op "Rond den Heerd".
In 1890 richtte hij nog een tijdschrift op: Biekorf. Dit Vlaamse tijdschrift bestaat nog steeds. Guido Gezelle was zelf de eerste hoofdredacteur maar droeg deze taak na een aantal jaren over.
Aan het eind van zijn leven trok hij zich steeds meer terug uit het maatschappelijk leven.
De periode van de adellijke letterkunde: 1100-1300. Dit is de periode van de bloei van de hoofse literatuur. De literatuur vertolkt de idealen van de adel. Het is de periode van de ridderromans. Belangrijke (Nederlandse) auteurs
-Hendrik Van Veldeke(De Sint Servaes legende, de Eneas roman, liefdeslyriek.
-Anonieme schrijvers van Roelantslied: Renaut van Montalbaen, Ferguut.
-Diederik van Assenede: Florisande Blancefloer.
Periode van de burgerlijke letterkunde: 1300-1550. Door economische groei van de steden worden ook rijke burgers opdrachtgevers en lezers. In deze periode is vooral een opleving van toneel opvallend. Belangrijke Middelnederlandse auteurs:
-Jan van Boendale (Lekenspiegel)
-Jan van Ruusbroeck (traktaten zoals Van Seven trappen in den graed der gheestelijker minnen)
In werkelijkheid is er geen strakke begrenzing want ook in de eerste periode waren er al burgerlijke opdrachtgevers, net zoals de adel in de volgende periode ook een belangrijke rol bleef vervullen.
Voor de boekdrukkunst werden teksten vermenigvuldigd door ze handmatig over te schrijven. Dit gebeurde in de middeleeuwen door zogenaamde kopiisten, vaak kloosterlingen die zich hier maandenlang mee bezighielden. De boekdrukpers (15° eeuw) ontketende een ware revolutie in de verspreiding van kennis en ideeën.
Over het algemeen wordt aangenomen dat Johannes Gutenberg uit het Duitse Mainz rond 1440 de eerste was die met loden letters de techniek van het drukken beheerste. Hij komt dus in aanmerking voor de titel "uitvinder van de boekdrukkunst".
In Nederland werd geopperd dat deze eer aan de Haarlemse Laurens Janszoon Cortes maar er zijn nauwelijks schriftelijke bronnen die dat aantonen, het betreft eerder mondelinge geruchten uit de 16° eeuw.
Gutenberg was als edelsmid bekend met het gebruik van stempels om ijzerwaren of sieraden te versieren. Door deze techniek te combineren met bestaande kennis over het maken van blokboeken wist hij, na talloze experimenten, met gegoten loden letters en inktsoorten met behulp van een wijnpers de eerste gedrukte bladzijden te maken. Door de losse loden letters in de juiste volgorde in een rek te plaatsen kon een tekst gedrukt worden. Na het drukken konden de letters uit het rek gehaald worden en opnieuw gebruikt. Hierdoor werd het drukken van boeken een stuk makkelijker, goedkoper en minder tijdrovend.
Een boek heeft een lezer nodig, zonder is het niet meer dan een hoop geordend papier. Als de lezer het boek leest komt het boek tot leven. Gaandeweg ontstaat er verbinding met het geschrevene. De personages brengen de emoties naar boven, de verlangens, de vreugde, de liefde, de boosheid, de vrolijkheid en noem maar op. Het boek haalt je ook uit de tijd en zet je neer in zijn, tijdloze, wereld. Het verwacht dat je ontdekt wat het wil vertellen en dat je de weg volgt die het uitstippelde zonder vooroordelen. Het hoopt de je je laat verrassen door de uitkomst. Via het boek worden schrijver en lezer met elkaar verbonden en zo krijgen die zwart op wit gedrukte letters, zo zorgvuldig door de schrijver neergepend, betekenis. Zo wordt de wereld van de schrijver geopenbaard en laat zijn sporen na in de wereld van de lezer.
Mijn naam is Emiliënne. Ik ben een 65 plusser en woonachtig in het Antwerpse. Ik ben creatief op allerlei vlakken. Ik schrijf, ik teken en ik vermaak kledij. Soms knutsel ik ook eens iets in elkaar, dat zijn allemaal dingen die voldoening schenken.
Hoe absurd het ook is te ageren tegen de bestaande orde omdat je er toch niets aan veranderen kunt, nog absurder zou het zijn om niet te reageren en zich gewoon te laten gebruiken, misbruiken.
Uitspraak van Herman Claeys
De meeste lezers zetten hun boeken in hun boekenkast. De meeste schrijvers zetten hun boekenkast in hun boeken.
Nicolas Chamfort (Frans schrijver, journalist en toneelschrijver 1718- 1794)
agenda
20 Januari- verjaardag E
6 Augustus- verjaardag V
18 Augustus- verjaardag J
8 October- verjaardag V
