"MUSIC WAS MY REFUGE......I COULD CRAWL INTO THE SPACE BETWEEN THE NOTES.....AND CURL MY BACK TO LONELINESS....." (Maya Angelou) 'Bordianangel' probeert op haar éigen (-wijze...) vleugels te vliegen....maar God-zij-dank vliegen soms anderen even een klein of langer stukje met haar mee.....
Het dagelijkse -vaak zeer emotionele en stormachtig- leventje van een huismoeder/echtgenote die af en toe hóge pieken en bergtoppen kent maar vooral ook vele diepe en zeer donkere dalen...omdat zij Borderline (en álle gevolgen van dien!) heeft. Dit alles wordt veelvuldig ondersteund door haar grootste liefde en drijfveer.... MUZIEK (in álle soorten en maten!!) en natuurlijk zéker niet te vergeten haar oneindig warme passie voor HAWAII & haar oorspronkelijke bewoners, met een cultuur en achtergrond dat veel overeenkomsten vertoont met haar eigen mooie geboorteland... Indonesië (en met name de Molukken en de bizondere achtergrond van haar beide ouders en grootouders daarin!!)
18-05-2010
"ER ZIJN ALTIJD MENSEN DIE VAN JE HOUDEN...."
Er zijn altijd mensen die van je houden, gun jezelf hun liefde
Er zijn altijd mensen die je tranen zien, ook al probeer je ze nog zo goed te verbergen
Er zijn altijd mensen op wie je bouwen kunt, schenk hun een beetje van je vertrouwen
Er is iemand die je muur probeerd te breken, die jij hebt gebouwd laat dat toe....
Er is iemand die de hand voor jou uit steekt, pak die hand vast.... Je hoeft het niet alleen te doen....
Weet dat je niet alleen bent, Er zijn mensen die van je houden en je willen helpen... Ook al zeg je dat je het alleen wel kan..
Wees niet bang om fouten te maken, want daar leer je van..
Schaam je niet voor je problemen... je bent niet alleen..
(Gedicht van internet, niet zelf door mij geschreven: met dank aan de schrijver!)
WORDT 'T MISSCHIEN TOCH GELUKKIG WEER EEN LEUK EN GEZELLIG WEEKEND.....!!!??
Ondanks alle emoties waar ook ik van de week zeker niet aan 'ontkomen' ben, lijkt het tóch alsof de 'normale' balans in mijn leven vandaag weer 'récht getrokken' is door wat 'leukere zaken'....
Ten eerste heb ik vandaag - voor het eerst van m'n leven - de eer gehad om mijn 'a.s. schoonzoon'....nou ja, laten we het maar houden op 'de vriend van mijn dochter' uit Nieuw Zeeland een dienst te doen! Iets wat ik normaliter wel váker doe....maar dan voor mijn man en mijn zoon en heel soms bij mijn dochter....dat is namelijk haren knippen met schaar en tondeuse.... Want dat zal 'n ieder wel merken naarmate je steeds minder te besteden hebt, dat je dan uitwijkt naar dingen zélf maar te ondernemen in plaats van daar een - voor ons dan - nogal hoge prijs neer te tellen, terwijl je voor datzelfde geld misschien nog wat extra aardappelen en rijst of nog méér kan kopen... Dus...ik ben als huisvrouw en moeder er maar toe overgegaan om mijn gezinsleden zélf de haren te knippen....zover het in mijn vermogen ligt... Ok, ik heb er nog nooit les in gehad....maar met 'n béétje hersens...fantasie...en handige vingers én enig 'creatief vermogen' is het me tot nu toe altijd nog wel gelukt er iets 'toonbaars' van te maken.... Gelukkig is mijn man het makkelijkst van iedereen tot nu toe en is hij al tevreden met een enigszins 'G.I. kapsel' oftewel....'heel kort'...kammetje 2 en 3 dus!
Maar M. de vriend van mijn dochter is eind vorig jaar uit Nieuw Zealand naar Nederland gekomen, logeert nu bij ons en probeert hier natuurlijk te blijven, zodat hij en mijn dochter hun relatie verder kunnen opbouwen. Een aardige knul maar toen hij kwam had hij 'ouderwets' lang haar....en een baard.... Gelukkig gaan de kinderen, mijn zoon en zijn vriendin, mijn dochter en M. met enkele vrienden volgend weekend naar een 'ANIME Weekend' dat ieder jaar in het Oosten van het land gehouden wordt. Waarschijnlijk wou M. daarvoor een gehele metamorfoce ondergaan....en vroeg hij mij van de week of ik zijn haar gewoon als een 'normaal kort jongens/herenkapsel' kon knippen.... Nogmaals...ik heb dat nog nóóit gedaan....van lang haar knippen tot een normaal korte coupe....en ik was eigenlijk best wel 'n beetje bang dat ik er niets van zou bakken of hij half kaal zou eindigen...!!! Maar God-zij-dank is het me tóch gelukt....en ik móet zeggen....ik ben zélfs een beetje trots op mezelf....want het is bést een leuke vlotte coupe geworden en hij ziet er zo stukken jonger en leuker uit!!! Met pas nieuw gekochte kleren is hij in ieder geval helemáál kláár voor hun 'coole ANIME Weekend'..!!
En wat mij vandaag óók blij heeft gemaakt is een leuke Disney-film....'The Princess Diaries 2'.... leuk en een échte 'verstand op 0'-film en genieten maar......met van de 'oude garde' een leuke warme rol van Julie Andrews als de Koningin die haar nichtje Mia als troonopvolgster voor haar land probeert te krijgen..... Gewoon....een soort 'modern sprookjes'-film....met leuke en mooie muziek....mooie taferelen....en een vrolijk, gezellig 'romantisch' verhaal..... Ook zit daar een goede soundtrack bij en hoorde ik tot mijn grote verrassing een mooie vertolking van het Elvis liedje 'Love me Tender', maar dan heel rustig en romantisch gezongen door Norah Jones.... Om dit artikeltje vandaag maar weer met mooie muziek te beëindigen is hier een video met wat romantische beelden van verschillende films waaronder 'Ella Enchanted', 'Becoming Jane' en dus natuurlijk ook 'The Princess Diaries'!
Hier is 'LOVE ME TENDER' vertolkt door NORAH JONES uit de film 'THE PRINCESS DIARIES 2':
1. DE ANGST OM IN DE STEEK GELATEN TE WORDEN EN MOEILIJK ALLEEN KUNNEN ZIJN .... (DEEL 1)
"It's sad when people you know become people you knew"
Zou het er dan nu éindelijk van komen....dat ik dóe wat ik ook - enkele artikelen terug - had beloofd te zullen doen....??? Ik zou beginnen om de 9 Kenmerken van Borderline in elk een apart artikel mijn gedachten over neer te schrijven van hoe ik dat vanuit mijn éigen 'Bordie-wereld' zie...en vooral vóel.....
Ja deze eerste regel en 'onderwerp' is voor mij al enórm moeilijk....zo niet het állermoeilijkste van de 9....!!!!! En dan voornámelijk de éérste helft van deze regel 'de angst om in de steek gelaten te worden....'. En het vréémde is ook....ik bén eigenlijk niet...en bijna nóóit...'alleen'.... 9 van de 10 keer zijn er mensen om me heen... dát wel... soms vind ik het zelfs 'voor mijn doen' gewoon....te drúk....en dan is het liefste wat ik doe...mezelf op m'n (slaap-)kamer terugtrekken...
Maar eerst die éérste helft van de zin...'de angst om in de steek gelaten te worden....'
Sinds ik in mijn leven constant van allerlei 'hulpverleningsorganisaties' gebruik moest maken....doordat ik telkens weer voor allerlei problemen kwam te staan...is het natuurlijk óók zo dat er nogal veel en verschillende hulpverleners over mijn vloer kwamen.... Kijk, normaal ben ik niet zo moeilijk met mensen. Over het algemeen ben ik normaliter een nogal 'outgoing' persoontje....en tamelijk extravert.... Ik ben niet mensenschuw, laten we 't zó zeggen.... Ik praat makkelijk...ook met 'vreemde' mensen.... Tenminste...dit is écht van de laatste tijd...mijn 'volwassen' jaren.... Want héél vroeger...pas uit Indonesië...tot misschien wel in mijn puberteit en later....toen was ik een nogal stil en teruggetrokken meisje....('jonge dame' later)... die weinig sprak (als ik niets gevraagd werd!) en enorm introvert was zelfs...!
Nu is het zó dat ik zo véél mogelijk mensen - in feite iederéén natuurlijk - probeer te nemen zoals ze zijn.... want het maakt me in feite niet écht uit hoe een persoon is...... Ik zeg altijd maar '....als ik maar éérst hun 'Gebruiksaanwijzing' heb gelezen...of op z'n minst 'n beetje kén....'!!!!
Want ik denk dat iedereen dat wel heeft. Sommige mensen ontmoet je voor één keer of enkele keren en die verdwijnen weer net zo snel uit je leven als ze erin gekomen zijn... Allemaal dus nogal zéér 'vluchtige' en 'oppervlakkige' contacten die weinig tot geen indruk op je maken. Of misschien wel 'n béétje 'indruk', maar die je daarna toch ook weer gauw vergeet.
En je hebt dan ook nog je familie...én je 'kennissen'.... 'Je familie zoek je niet uit', hoor je vaak genoeg zeggen en dat is natuurlijk ook zo. Maar dat vind ik gewoon een ánder 'hoofdstuk' en een 'verhaal apart'...
Ik heb meestal problemen met mensen die als 'vreemde' in mijn leven komen....en dan - door hun contact met mij - wel of niet een 'blijvende indruk' op mij maken... Deze 'vreemden' zijn dan in de mééste gevallen - doordat ik al járen in allerlei problemen zit - toch veelal hulpverlenersvan allerlei instanties waarmee ik dan te maken kreeg...
Maar mijn álleréérste 'hulpverlening' begon al in 1958....toen we uit Indonesie naar Nederland gevlucht waren en ik 8 jaar was..... Toen ik naar de lagere school, de Koningin Emmaschool aan de Stevinstraat in Scheveningen, ging en het bleek dat ik heel erg stotterde....daardoor werd ik gelijk al naar m'n eerste 'hulpverleenster' gestuurd: de logopediste! Met deze - toen nog jonge - vrouw heb ik inderdaad fijne jaren en herinneringen gehad en ben ik ook haar 'enigszins' gaan waarderen.... ik heb best wel aardig wat van haar geleerd... Het is zelfs zo, dat toen ik al kon ophouden met logopedie....dat ik enkele jaren daarna haar telefoonnummer had opgezocht en ze het heel leuk vond dat ik haar belde...Ze kende me nog en wist nog precíes wie ik was! Zo hielden we daarna nog even 'luchtig' contact... want ze was inmiddels getrouwd...en had een kind... Ik moet wél eerlijkheidshalve zeggen dat ik ook nú nog wel benieuwd ben hoe het met haar gaat.... en ik haar eigenlijk via Google ook weer probeer te vinden...maar één groot probleem....ik weet haar naam niet meer zo goed...!!!!! Ja haar meisjesnaam was toen geloof ik...'de Mooij' maar welke naam draagt ze nú....en het was een 'logopedie'gebouw in Den Haag.... Misschien kan ik het tv-programma MAX wel inschakelen....of.....'Adres onbekend'...
Zo heb ik dus wel méérdere 'contacten' met mensen gehad die toch op één of andere manier 'indruk' op mij maakten... M'n Engelse leraar op de MULO in Den Haag was óók zo iemand......met wie ik een 'speciale band' had en die me altijd hielp...juist omdát ik zo vréselijk stotterde en zo ángstig was altijd.....en ik zelfs hem búiten de schooluren thuis mocht bellen als ik met iemand wilde praten.... Zo was ik eens op een dag helemaal enórm van slag...toen ik hem weer belde aan 't eind van de middag....en hij had met mij enkele uren later afgesproken op het strand van Kijkduin (waar hij in de buurt woonde met zijn vrouw en dochters). Het betekende enórm véél voor me dat hij toen écht de tijd nam voor mij...mij daar wou ontmoeten....en ál lopend op het strand naar mij luisterde....dat ik mijn hart bij hem kon luchten.... Hij heette dhr Bleijenberg.....ik heb zelfs ooit een single of 'epeetje' van hem gekregen van Ton van Duinhoven die toentertijd enkele 'jazzy' songs had gezongen en opgenomen! Dat was en is nóg mijn enige tastbare herinnering aan hem.... want ....helaas.... járen later zag ik -tot mijn enorm grote schrik- een rouwadvertentie van een oude Haagsche Courant....dat hij overleden was.... Ik zou nu eigenlijk enorm graag een bloemetje op zijn graf willen leggen....maar helaas....ik weet zelfs niet waar dat zou zijn... Maar één ding is zéker.....ook hij zal altijd in mijn hart blijven.......
En later kwamen 'dominee en zijn gezin' in mijn leven....toen ik - na het overlijden van mijn enige broer - 'zoekende was naar het 'waaróm'.... Hen kende ik al vanuit Den Haag en nu heb ik met zijn dochter(s) op Hyves nóg contact! Jammer dat ook hij helaas eind vorig jaar plotseling overleden is.... en ik heb hem helaas ook de laatste jaren niet meer gezien of gesproken. Maar met hém en zijn gezin heb ik héél wat uren doorgebracht en mijn contact met hen beslaat écht énkele jaren van toen zijn dochters nog klein waren en ik als hun 'oppas' fungeerde....terwijl ze nu allebei al getrouwd en zélf moeder zijn! Maar misschien vertel ik later nog wel in een 'flash back' over mijn tijden met hem.... Ook hém ben ik enórm dankbaar....dat hij er in mijn leven wás...wanneer ik hem nódig had... Toen hield ik al erg veel van schrijven en schreef ik heel wat brieven naar hem...om gewoon mijn gedachten op papier te zetten... en ik stopte dat dan vaak door zijn brievenbus....(já, tóen hadden we nog geen email...!!) Ik weet nog dat hij járen later, toen ik hem weer 's zo 'n keertje belde om te vragen hoe het met hem en z'n gezin is (zijn vrouw was overleden en hij was toen hertrouwd...) toen zei hij: 'je gelooft 't nóóit...ik heb nú pas al jouw brieven weggedaan.... ik had er eigenlijk een boek van moeten maken...was ik nú rijk..!!', lachte hij. Ook Ds. Ton Zevenbergen zal nóóit uit mijn hart verdwijnen....omdat ik ook met hém een 'speciale band' had....
Zo kan je dus door mijn hele leven heen zien dat er 'speciale mensen' op mijn pad waren gekomen....met wie ik een 'speciale band' krijg... en die voor áltijd een plaats in mijn hart hebben gevonden en gekregen......en meestal blijven behouden...!!!
Alleen het jammere is nu.....dat sinds ik bij Altrecht in therapie ben.... dat ik van het begin af aan van allerlei psychologen en psychiaters te horen krijg en het zelfs in mijn dossier veelvuldig lees....dat ik 'hechtings/onthechtingsproblemen' heb.... en dan voorál met 'hulpverleners'.... Tenminste...dat is wat zíj zeggen en vinden....!!!!? Maar het stomme is....IK ....voor mij.... ik máák geen verschil tussen een 'gewoon' mens en een 'hulpverlener', omdat ik ook die húlpverlener altijd blijf zien als een 'gewoonmens'...!!!! Alleen een 'gewoon mens' die toevallig aan zijn/haar beroep een hulpverlenende wending heeft gegeven!!!!!
Vandáár dat ik nú.....in déze periode van mijn leven.....wéér 2 mensen heb die ik beiden een zéér warm hart toedraag.... Ja die heb ik al vaker genoemd....P. van Altrecht .....én B. van de Thuiszorg..... En inderdáád....natúúrlijk ben ik ook bang dat ze mij 'in de steek' zullen laten.....ooit....
Voorál omdat dat al ééns éérder gebeurd is.....ongeveer 7 jaar geleden nu......met mijn éérste hulpverleenster in de Thuiszorg....G.vanH. Vandaar dat ik ook bij dit artikel die specifieke foto geplaatst heb.... Want ook ik heb toen die láátste dag....zó van bóven uit mijn slaapkamer (nadat zij mij voor 't laatst omhelsde en ik haar...en ik daarna huilend de trap op naar boven rende...).... uit het raam naar haar gekeken....met tránen in mijn ógen....en héél véél pijn in mijn hart....hoe ook zíj.....voor áltijd.....in haar auto....maar wél uit mijn leven....stapte....en verdwéén..... om nóóit meer terúg te komen.....
Ook zij zal nooit mijn hart verlaten.... want ook nú denk ik nog regelmatig aan haar....en hóeveel ik ook nú nogérg véél omhaargeef.... Misschien....héél misschien....dat ik er later nog méér over vertel....maar nu doet het nog té véélPIJN....
Gisteren vierden we de hele dag ....na de Herdenking van 4 Mei....op 5 Mei de Bevrijding.... geen oorlog meer... we zijn vrij om te gaan en te staan waar we willlen.... Ja...? Is dat zo....? Ach als je dát weer persoonlijk bekijkt...dan is ook dát zelfs niet zo.... Hoeveel mensen lopen er rond met allerlei angsten... mensen die praktisch gezien 'vrij' zijn... maar die geestelijk in de war zijn... zij zijn en voelen zich niet vrij... in hun hoofd... maar ze gedragen zich wél als zodanig... alsof ze álles kunnen...en alles mógen.... en zo gebeurt er dus wéér een 'voorval'..... Zoals we ook dát op 4 Mei in Amsterdam weer hebben kunnen zien...tijdens die 2 minuten stilte.... wat is 2 minuten in een heel jaar... dat er van je gevraagd wordt stil te zijn... en stil te staan bij dit alles.... en dat er dan tóch binnen die 2 minuten iemand 'de vrijheid neemt' om - naar later bleek - bewust een stiltedoorbrekende gil te slaken.... Om kort te gaan....ook deze man bleek dus ...alweer....'geestelijk gestoord' te zijn....en te lijden aan een psychische stoornis.... na té veel gedronken te hebben. ..'heeft de man impulsief gehandeld'...door spontaan te gillen...(zeker óók 'n Bordie!) (Ach...wat zijn 'wij' toch weer góed en álom vertegenwoordigd in deze blijde wereld....!!! En dan te bedenken dat óók ik tot die 'zeer aparte groep' behoor....ok je hebt er God-zij-dank gradaties in... dus nu maar nét de vraag op wélke 'hoogte' ik in die gradatielijn sta...?!)
Maar enfin.... we gaan weer verder.... in onze (quasi) vrije wereld....... Want ook ík kom in mijn persoonlijke leven toch heel vaak dingen tegen waar ik mn vraagtekens bij plaats... maar ja... daar ben ik 'gek' voor.... In hoeverre ben je nog vrij....als je overal tegen allerlei grénzen aanloopt..... dat is maar een hele simpele vraag van een heel simpel mensje zoals ik.... die de vrijheid wenst te hebben om te zijn zoals ze is.... 'bijna grenzeloos'.... maar wél met de hersenen die ze - zoals bij de meeste mensen onder ons - bij geboorte meegekregen heeft.... En diezelfde hersenen die ze in haar leven toch regelmatig probeert te gebruiken... zo goed en zo kwaad als ze kan.... en dit toch vrij regelmatig ook moet zien te laten prevaleren bóven haar gevoelens.... welke laatste toch zéker het grootste percentage van haar leven beheerst.... Maar kijk....ook diezelfde hersentjes denken ook heus wel verder...want u zag als u goed heeft opgelet...dat ik 'bijna grenzeloos' schreef...' dus met andere woorden...bijnaonbegrensd....want kijk....net als onze nog huidge minister-president Harry Potter...sorry ...Balkenende...altijd zo mooi bezigt....móeten er natuurlijk 'normen en waarden' zijn.... Om simpel te zeggen....'vrijheid'....'grenzeloosheid'.....tot dááraantóe....natuurlijk, wánt...er moeten wel BASISREGELS bestaan...dáár ben ik het natuurlijk wél méé eens.... Voor mij zijn die basisregels sowieso al de 10 Geboden....die ik al mooi....én móeilijkzát vind....!!! En ach....we hebben óók nog van die mooie gezegden zoals 'Wat u niet wilt dat u geschiedt, doet dat ook 'n ánder niet...' waar we vaak al heel goed van kunnen leren....(ook weleens de 'Gulden Leefregel' genoemd!)
Om kort te gaan....wij zwoegen....in mijn geval....ik 'zwoeg' vóórt..... 'in vrijheid'.......
Even wat ánders....en ach...eigenlijk ook weer níet.... maar voor mij...in mijn leven... is dit wél belangrijk.... Ik kijk (bijna) iedere zondag op RTL 5 om 8 of 9u (naar gelang ik bijtijds wakker word!) naar de Amerikaanse kerkdiensten van Hour of Power.... en daarbij ben ik ook geabonneerd op hun 'gebed voor elke dag'....
Vandaag kreeg ik dit....
jouw gebed van
vandaag is....
Heer, geef mij op
dit moment uw kracht: wilskracht om te doen wat me te doen staat, veerkracht om
rustig te blijven bij alle hectiek en paardenkracht om het onmogelijke te kunnen
verwezenlijken. Amen.
want het is God die zowel het willen als het
handelen bij u teweegbrengt, omdat het Hem behaagt (Filippenzen 2 vers 13).
Nou...dit klinkt op zich hardstikke goed...(in ieder geval ....iets wat
nóóit écht in mezelf opgekomen zou zijn...denk ik....of misschien toch wél....als ik een keer weer voorál rustig ben in mn hoofd....) daarom best wel goed dat ik
hier dagelijks hulp bij krijg....
En nu maar afwachten of het me ook allemaal lukt...vandaag....en de
dagen die hierná nog zullen komen....
En natuurlijk wil ik ook dít onderwerp eindigen met een lied....en uiteraard een 'Vrijheidslied'.....
Niets ten nadele gezegd over het 'Vrijheidslied' van Thé Lau dat ik hem in de Vrijheidstrein heb horen zingen en dat hij speciaal geschreven heeft....en dat ook in het Vrijheidsconcert aan de Amstel ten gehore werd gebracht.... Vooral de tekst vind ik enorm goed geschreven en gekozen....
Maar tóch....mijn 'ultimate' vrijheidslied is en zal toch altijd wel blijven het lied 'A SIMPLE SONG OF FREEDOM'.... Ik had altijd gedacht dat Tim Hardin dit geschreven had, maar het bleek dat Bobby Darin dit lied gecomponeerd heeft. Ik ben al jaren fan van Bobby Darin en vind hem een enorm goede zanger en performer. Maar het bleek dat Tim Hardin dat lied het éérst had opgenomen en er een grote hit mee scoorde... Muziektechnisch vind ik dit lied ook bij de uitvoering van Tim Hardin heel mooi 'opgebouwd'....hij begint heel sober...met gitaar en enige achtergrondinstrumenten...daarna voegt zich elke keer weer één instrument bij...meer ritmesectie....een steelgitaar....een koor....totdat het geheel een climax bereikt.... Heel erg mooi opgezet.... hoewel de video alleen een zwart-wit foto van Tim Hardin met z'n gitaar vertoont.... maakt de muziek een heleboel goed.....
Máár....omdat ik toch altijd 'iets heb' met componisten....en ik duidelijk totaal geen keuze kon maken tussen de uitvoering van Tim Hardin en de uitvoering van de componist himself...Bobby Darin....(er was ook een video van hem met mooie foto's met zaken die betrekking hebben over oorlog en onvrijheid in het algemeen...foto's van Vietnam...van Bush..Irak...etc.etc.)...toch heb ik gekozen voor een optreden van Bobby Darin met publiek...ook 'gewoon' met zijn gitaar...én toch óók in zijn versie...zie ik diezelfde muziektechnische 'opbouw' terugkomen....gitaar...zang....daarna aangevuld door het orkest achter hem...én het koor.... in ieder geval: ik vind het één van de mooist klinkende song geschreven.... simpel...en tóch mooi...
Al met al....geniet van béide versies....van 'A SIMPLE SONG OF FREEDOM' door resp. TIM HARDIN en daarna de 'composer himself.'...BOBBY DARIN.....
Nooit gedacht dat ik hierover nog een artikel aan zou wijden.....aan de Dodenherdenking.... Ook al heb ik het zelf (GOD ZIJ DANK!) nóóit meegemaakt....die ROTOORLOG!!!! Tóch heb ik wel herinneringen aan de 4e Mei... omdat ik als jong meisje al op die dag en vooral rond 20u s'avonds in mijn ouderlijk huis aan de Hengelolaan in Den Haag altijd op de bank sprong om te kijken of er nog mensen zijn die om 20u toch de auto niet even stopten of 'vergaten' van hun fiets af te stappen om even stil te staan....
Dan....als we op de tv de ceremonie op de Waalsdorpervlakte zagen en de trompettist begon de 'Last Post' te blazen....dan weet ik altijd nog heel goed dat mijn vader dan altijd uit zijn stoel opstond en salueerde totdat de laatste tonen door de trompettist uitgeblazen waren..... Toen ik later ouder werd, begreep ik pas dat hij dat deed omdat hij....voor Nederlands Indië.....zijn enige...beide broers....in diezelfde oorlog had verloren....doordat.....ieder apart van elkaar....door een Duitse U-boot zijn getorpedeerd....
Zijn broer Rudy was stoker op de koopvaardijschip de Colombia dat in de wateren van Afrika voer....toen het in 1943 op 27 februari ('toevallig' later ook de geboortedag van mijn dochter!) door 3 torpedo's geraakt werd. Acht man overleefden de ramp niet (waaronder mijn oom Rudy....), de rest werd nog net op tijd gered en door Britse schepen verder geholpen....en in veiligheid gebracht....
Of zoals het drama ergens op een Engelstalige site beschreven werd:
Attact At 11.41 hours on 27 Feb, 1943, U-516 fired a spread of three torpedoes from a distance of 1500 metres on a ship near Simonstown, which was identified as a passenger-cargo ship of the Blue Star Line of 10.000 tons. Four minutes later, one torpedo struck the Colombia at #2 hold, just before the bridge and a large column of water arose beside the ship, while the deckplanks were thrown in all directions. All hands immediately abandoned ship, apparently without any casualties and the ship sank after ten minutes. A headcount showed that eight men were missing. Almost 60 survivors in one whaleboat were picked up by a RAF air-sea-rescue launch. The corvette initially launched a counter-attack, but she returned soon and picked up the remaining survivors
en ergens anders werd het -gewoon in het Nederlands- wat uitgebreider beschreven:
F.A. Bouman (1915), officier van administratie, op de HM Colombia: "..Wij verleenden assistentie bij het opvangen van vier onderzeeboten en twee vrachtschepen met uit Nederlands-indië geëvacueerd marine-personeel. Daarna twee maanden te Bombay voor aldaar in reparatie liggende onderzeeboten, de Japanse dreiging van Colombo vormde een te reëel gevaar. Vervolgens gingen we via Mombasa (Kilindini), Oost-Afrika, naar East London, Zuid-Afnka. Van augustus 1942 tot en met februari 1943 verleenden we daar steun aan zes Nederlandse en drie Britse onderzeeboten op doorreis en aan enkele lokale schepen.Colombia fungeerde behalve als reparatie- en voorraadschip als tussenhotel, een rustplaats voor de vermoeide bemanningen. Begin 1943, toen de Japanse macht meer oostwaarts was gericht, was het de bedoeling dat Colombia als onderzeebootmoederschip van de Nederlandse marine naar Colombo zou terugkeren. Maar voor de oversteek over de Indische Oceaan zou worden gemaakt, moest eerst een dokbeurt plaatsvinden. In Simonstown, ten zuiden van Kaapstad. Er waren Duitse (en Italiaanse) onderzeeboten in de Zuid-Afrikaanse wateren gesignaleerd. Toch was er in de steden onvoldoende verduisterd, de kustlichten brandden als gebruikelijk en de vliegtuigen lieten de boordlichten aan. De Duitse U-bootkapitein Wiebe, een in de Slag om de Atlantische Oceaan ervaren en geharde commandant, had weinig moeite met de torpederingen van een Engels en een Amerikaans vrachtschip gehad, voordat hij met zijn U 516 de 26ste februari 1943 de rede van East London opzocht. De stad was helder verlicht. Ter wille van een oefening met zoeklichten gingen om 21.00 uur de lichten uit. U 516 kruiste wat om de zuid-oost en constateerde dat het vuur van Great Fish Point volop brandde. Bij daglicht verdween de Duitser onder water, tot periscoopdiepte. Rond 10 uur op 27 februari 1943 verkende Wiebe een zigzaggend schip, voorafgegaan door een korvet. Hij manoeuvreerde zich in een goede positie. 0m 11.41 uur, met een patrouillerend vliegtuig op ongeveer 15 zeemijlen afstand, vuurde hij van 1500 meter een gespreid salvo van drie torpedo's af.
0m 07.00 uur van die zaterdag 27 februari 1943 was Colombia onder strikte geheimhouding uit East London vertrokken. Een van de matrozen zou later behoorlijk van zijn meisje op zijn kop krijgen omdat hij hun afspraak van die avond niet was nagekomen. De scheepsleiding had besloten op weg naar Simonstown een 10 mijl uit de kust te blijven - een compromis tussen een voorstel van eerste stuurman A. Lokman (20 mijl) en de Britse marinecommandant van East London (5 mijl, de afstand die alle konvooien en alleenvarende schepen aanhielden). 0m 09.15 uur werd een telegram ontvangen dat de aanwezigheid van een onderzeeboot meldde. Kapitein-ter-zee Hoeke bevond zich door een korvet en een vliegtuig onder de supervisie van de marinestaf te Simonstown voldoende beschermd en vervolgde de zigzagkoers, hoewel hij van plan was daar om 12.00 uur van af te wijken, afhankelijk van de gegevens op dat tijdstip. Het was 11.42, nog geen vijf uur uit, toen ruim II explodeerde, aan stuurboordzijde. Een hoge waterzuil spoot zware houten luiken.
Officier van administratie Bouman herinnert zich: ".. lk was na decodeerwerk juist in de gang achter de brug. Degenen die ik tegenkwam waren geheel rustig maar wit van schrik. De reactie was eerder "Dit is 'm" dan "Wat is dit nou?". We wisten dat er onderzeeboten in de buurt waren. Het schip helde kort over stuurboord maar kwam weer overeind. Daarna kwam het bevel: "Schip verlaten". Ik ging snel naar mijn hut om wat kleding op te halen, rende naar het promenadedek waar juist de mij aangewezen sloep, afgevierd van het sloependek, omlaag kwam zodat ik in de vaart kon instappen. Dankzij Schat's patenten en voortreffelijk onderhoud en goede oefening waren alle sloepen binnen een minuut of vijf te water.Om 11.53 uur kwam de brug onder water en werd commandant Hoeke, die op zijn schip was gebleven, kort onder water getrokken. Hij kon toen een drijvend houten rooster grijpen en is opgepikt. 0m 11.54 uur stond het schip recht overeind, roer en schroeven ongeveer 25 meter hoog. Grote proppen wit wasgoed schoten door de luchtdruk uit de patrijspoorten van de wasserij in het achterdekhuis. Om 11.55 uur verdween het schip geheel onder water. De laatste minuten leken mij destijds veel langer..."
Het was een geluk bij een ongeluk dat in het getroffen ruim de eetzaal voor de korporaals en manschappen was, waar in twee grote groepen de middagmaaltijd werd gebruikt. De eerste groep was juist klaar en met het mooie weer aan dek gegaan, terwijl de tweede groep nog met beneden was toen de torpedo doel trof. Wie er eveneens goed vanaf kwam, was telegrafist Mooy,. die juist aan het baden was. Een jaar eerder was hij tijdens de Slag in de Javazee getorpedeerd, dus maakte hij als de weerlicht dat hij in zijn sloep kwam. Daar arriveerde hij hijgend, maar zonder een draad kleding aan het lijf. Helaas overleefden acht man de ramp niet.
Het Britse escorteschip, HMS Genista, was op tegenkoers gegaan, wierp enkele dieptebommen af en keerde terug naar dc 318 overlevenden in de inmiddels zeilende sloepen en de motorsloep. Genista nam de meesten aan boord, de overigen werden door een uit East London gekomen snelle motorboot van de RAF meegenomen."
Dit alles heb ik 2jr geleden....ál googlend....op internet gevonden toen ik naar mijn oom Rudy 'zocht'..... Ook zag ik zelfs tot mijn allergrootste verbazing dat er in Den Helder een gedenkplaat staat waar o.a. ook zijn naam gedrukt staat....als 'Arnoldi, R. von'.....als 2e naam van onder..... (Helaas nog niets op internet gevonden over mijn oom Johan...die óók ergens in één van de oceanen mijn zíjn koopvaardijschip getorpedeerd is....want mijn oma...zijn moeder heeft van Defensie óók een brief over hém gekregen dat hij gesneuveld is...) Ik heb vanaf die tijd mezelf beloofd dat ik ....ééns....als ik een keer genoeg geld heb voor een treinkaart naar Den Helder... daar ook een keer op 4 mei naar toe ga om voor mijn oom Rudy (én mijn oom Johan...die helaas nooit gevonden is...) een bloemetje neer te leggen....allereerst....voor mijn vader....omdat hij dat jammer genoeg nooit had geweten dat die gedenksteen daar hing.... Daarom wil ik dat nog een keer doen....voor mijn vader....(en...ook 'n klein beetje voor...mezélf...!)
Thuis heb ik nog onderaan de trap 2 geschilderde foto's hangen .....allebei in marine-kledij....oom Johan had als enige een 'pet' op (of hoe heet zoiets officieel...??), beide foto's hoop ik nog 'n keer op mijn blog te laten zien. Wél een foto van het totaalbeeld van het monument in Den Helder....de herdenkingsplaat waar de naam van mijn oom Rudy op staat, staat helemaar rechts....los van het 'grote' monument met de meerdere gedenkplaten... Als het technisch gezien allemaal 'n beetje goed loopt....hoop ik aan het begin van dit artikel van die gedenkplaat een 'close up' te tonen....waar je als één-na-laatste mijn oom Rudy ziet staan...'Arnoldi, R. von'...hoop dat 't lukt....
Oom Rudy...oom Johan....vandaag zullen jullie beiden....meer dan anders...in mijn hart en gedachten zijn.... Jammer dat ik jullie nooit heb mogen kennen... wát 'n groot gemis....niet alleen voor m'n vader...maar ook zéker voor míj....
"MIJN LIEFDE VOOR HAWAII.....THE SPIRIT OF ALOHA..."
In het kort.....HAWAII was ooit een KONINKRIJK.... (zie de foto hiernaast van het Iolani Palace met daarvoor het standbeeld van hun koning 'King Kamehameha'...dat in mei zoals u hier kunt zien - 'May Day is Lei Day in Hawaii' - helemaal volgehangen wordt met mooie lange en kleurige leis (bloemenkransen)! Net als bij ons hadden ook zij een Koninklijk Huis.... die elkaar opvolgden... de laatste was QUEEN LILIOKALANI.... Maar Amerika heeft haar aan kant gezet, uit haar huis....haar Paleis... het Iolani Palace...(dat later nota bene gedeeltelijk werd gebruikt op als 'hoofdkantoor' te dienen van Jack Lord en zijn 'politie-agenten' in de serie 'HAWAII FIVE-O'...!!!) Alleen Bill Clinton heeft ooit een papier getekend als zijnde een 'verontschuldiging'....of 'sorry' aan de oorspronkelijke bewoners van Hawaii dat Amerika toentertijd de Hawaiiaanse Eilanden zich toegeëigend hadden.... Maar de 'natives', oorspronkelijke bewoners, willen hun eilanden TERUG....en zelf weer regeren over hun EIGEN LAND... vandaar dat ook en juist nu vele bewegingen bezig zijn om dit alles te bevechten .... en IK STA ACHTER HEN!!!
Hier in het kort de geschiedenis zoals Wikipedia dat beschrijft:
Hawaï wordt sinds ca. 400 bewoond door Polinesiërs,
waarschijnlijk uit de buurt van Tahiti.
Deze waren bijzonder goede zeevaarders, en spraken een Polynesische
taal, het Hawaïaans. Het Hawaïaanse klanksysteem kent
slechts 7 medeklinkers, en de taal klinkt daardoor heel snel herkenbaar.
Hoewel wordt aangenomen dat de eilanden mogelijk door de Spanjaarden
reeds in de 16e eeuw gezien zijn, is James
CookSandwich
Islands noemde naar de toenmalige First Lord
of the Admiralty, (1718-1792). de officiële Europese ontdekker van de eilanden, die hij de
Onder invloed van de contacten met de Europeanen verenigde koning Kamehameha
I alle voordien vaak onderling vijandige eilanden tot één
koninkrijk. De Hawaïaanse koningen voerden een politiek van gastvrijheid
voor vreemdelingen, waarbij zij echter bijvoorbeeld de Engelsen tegen
de Amerikanen uitspeelden. Zo wist het eilandenrijk ondanks zijn
strategische ligging het grootste deel van de 19e eeuw
een onafhankelijke staat te blijven. In 1893 pleegden
een aantal Amerikaanse suikerplanters een staatsgreep,
plaatsten koningin Liliuokalani onder arrest en openden de deur
voor Amerikaanse inlijving. De aanval op Pearl Harbor (op het eiland O'ahu) op 7 december 1941 door het keizerlijk
leger van Japan had als gevolg dat de Verenigde Staten zich gingen
mengen in de Tweede Wereldoorlog. Het gebied bleef
een Amerikaans Territorium tot 1959.
Inmiddels was de oorspronkelijke bevolking een minderheid (in 2000 23%)
op eigen eiland geworden en besloot de bevolking (dit betwijfel ik!! BA) een staat van de VS te
worden (meer dan 93% van de bevolking stemde hiervoor), hetgeen gebeurde
op 21 augustus 1959.
Er zijn echter groepen onder de Hawaiianen die de annexatie
door de VS ongedaan willen maken en meer zelfstandigheid willen.
Verschillende personen houden vast aan hun recht op de troon van Hawaï
omdat ze zouden afstammen van de afgezette koningsfamilie. De Akaka Bill
van de senator Daniel Akaka zal (als die aangenomen wordt) de
afstammelingen van de oorspronkelijke bevolking enige zelfstandigheid
geven. Tegenstanders vinden dat dit een breuk in de bevolking zal
veroorzaken die gebaseerd is op hun ras.
Slechts één van de eilanden, Niihau,
heeft nog een geheel oorspronkelijk karakter; het is in zijn geheel
privébezit en is niet voor buitenstaanders toegankelijk, tenzij op
uitnodiging.
Hier deel 1 én deel 2 (uiteraard zonder ondertiteling en alleen in het Engels) van een video over het nu wérkelijke Hawaii....buiten alle toerisme om... "THE OTHER HAWAII".....DEEL 1...en daar metéén onder...DEEL 2....
Er zijn soms van die dagen.....dat je geen zin hebt om te praten...en dat soms zelfs woorden te véél zijn... Ik denk dat dit weekend zo'n periode van mij wordt....alléén een tijd om naar MOOIE MUZIEK te luisteren.... Zoals ook nu weer één van de mooiste liedjes uit de popgeschiedenis....van Boyzone....waarbij wij helaas de leadzang voortaan in dit lied moeten missen....omdat ook hij enige tijd geleden plotseling uit ons aller leven werd weggerukt....Stephen Gately... die hier in 'No Matter What'....zijn mooie heldere stem met ons mocht delen....
Daarom kunnen we nu alleen nog maar van hem en de andere jongens van BOYZONE genieten...in het mooie 'NO MATTER WHAT'....
Koninginnedag is voorbij...... we gaan weer de nacht in.... met al onze indrukken van deze dag.... Neem me niet kwalijk dat ik geen woorden meer kan vinden om deze dag mee af te sluiten.... Ik heb nu alleen nog maar de behoefte om dit mooie lied uit de film 'YENTL' te horen...'Papa...can you hear me...' (want ook mijn vader weet hoe zéér ik hem nu nóg iedere dag vréselijk mis......)
Daarom nu Barbara Streisand met het lied uit de film Yentl dat ook voor mij zoveel betekent...'Papa...can you hear me...'
PRAYER
Oh God-our heavenly Father.
Oh, God-and my father
Who is also in heaven.
May the light of this
Flickering candle
Illuminate the night the way
Your spirit illuminates my soul.
Papa, can you hear me?
Papa, can you see me?
Papa can you find me in the night?
Papa are you near me?
Papa, can you hear me?
Papa, can you help me not be frightened?
Looking at the skies I seem to see
A million eyes which ones are yours?
Where are you now that yesterday
Has waved goodbye
And closed its doors?
The night is so much darker;
The wind is so much colder;
The world I see is so much bigger
Now that I'm alone.
Papa, please forgive me.
Try to understand me;
Papa, don't you know I had no choice?
Can you hear me praying,
Anything I'm saying
Even though the night is filled with voices?
I remember everything you taught me
Every book 1've ever read...
Can all the words in all the books
Help me to face what lies ahead?
The trees are so much taller
And I feel so much smaller;
The moon is twice as lonely
And the stars are half as bright...
Papa, how I love you...
Papa, how I need you.
Papa, how I miss you
Kissing me good night...
Ik hoop dat 'n ieder van u morgen een héle fijne Koninginnedag zullen hebben.... (ondanks dat we denk ik allemaal nog wel 'n wrang 'smaakje' hebben na vorig jaar....) maar nieuwe tijden...nieuwe kansen...dus laten ze er in Middelburg en door het hele land een fijne dag van maken.... omdat het weer zijn 'glans' terug moet krijgen.... van de gezelligheid en Oranje-gezindheid die er vooral op die dag altijd was....en de vreugde van iedereen...vooral ook op alle Vrijmarkten... Ondanks dat ik nu helaas harde onweergeluiden boven ons hoor en fikse regendruppels op onze ramen hoor kletteren...hoop ik dat dit niet overál is... want mijn kinderen zijn nu net naar de Utrechtse Vrijmarkt omdat ze het ook wel eens savonds/snachts wilden zien en meemaken....de zgn 'Koninginnenach....' zoals ze het ook noemen.... Hoop niet dat ze verregend zijn..... maar ook dát mag de pret niet drukken...tóch...voorál als je nog zo jóng bent als zíj....!!
Maak er allemaal morgen maar een gezellige dag van....niet te veel eten...snoepen...drinken...kopen...en....wándelen (tenzij je zéker weet dat er een héérlijk geurende voetbad op je vermoeide voeten staat te wachten....!)
FIJNE DAG ALLEMAAL....en hóe ánders en wíe anders kan ik nu op deze dag als video uitzoeken.... natuurlijk..... QUEEN!!!....met "SOMEBODY TO LOVE'.....
Dit wordt maar een kort schrijven....want ik ben moe....dóódmóe..... want we zijn naar onze afspraak bij de Schuldhulpverlening geweest....en dat heeft zóveel van mijn energie opgeslokt.... niet qua woorden... want ik kon tijdig de juiste woorden vinden (hoop ik...en geloof ik...), maar het is véél en véél meer emotioneel....moe...
Het begon vanmiddag al toen ik een email wou beantwoorden aan iemand die me zeer na aan 't hart ligt....maar omdat ik ook me daarin nogal emotioneel heb blootgegeven...schreef ik de mail constant in tránen.....en sindsdien hield het niet meer op... Op onze afspraak in Utrecht bij de SHV....kon ik mezelf ook niet in de hand houden...en toen ze vroeg waarom ik eigenlijk bij de UWV zit...toen kwam met héél véél moeite het woord 'Borderline' over m'n lippen....en toen kwamen er alleen maar nóg méér tranen....en als de grond onder mij zou open splijten....dan was ik met álle gráágte erín gevallen....
Al met al...de rest van de tijd kon ik mezelf totáál niet meer in de hand krijgen en bleef maar huilen en pijn van binnen voelen.... Já wat dácht je....mijn enórmeschúldgevoel....dat IK dit allemaal veroorzaakt heb...!!! In de bus...op weg naar huis...tranen.... Thuiskomend...'eten'....email kijken... nóg tranen....
Vandaar dat ik maar besloot om deze dag af te sluiten met dit korte verhaal en wat nóg belangrijker voor mij is.... juist tijdens de tijd dat ik daar bij de SHV moest wachten tot het 16.00u was......en me al enorm bedrukt en ellendig voelde....toen hoorde ik dit lied door de radio (mijn hoofdtelefoon van mijn mp3/radio waar ik niet buiten kan!)...en toen begon ik alweer spontaan te huilen....
Daarom hier MARCO BORSATO met 'KOM MAAR BIJ MIJ...' en ik wou bij Gód...dat er op dít moment íemand was die dát tegen me zei...en dit ook méént.... 't Enige wat ik hierbij zou wensen...is in een donker hoekje zitten.....huilen ...en ....huilen....en 2 armen om me heen voelen....
Tot de volgende keer lieve mensen....fijne dag/middag/avond/nacht verder...
Ik zal het niet onder stoelen of banken steken, maar ik gelóóf in Engelen..... (góede én slechte...!) Ik geloof ook dat ze om ons heen zijn en er enkele zijn voor ieder van ons....om ons te beschermen... maar ook om ons te geleiden..... Ik weet zéker, dat er mensen onder u zullen zijn die dat betwijfelen, maar dat is natuurlijk ieders goed recht....
En begin nu niet gelijk met de vraag 'hoe wéét je dat zo zeker....'? Ik wéét het niet....het is een GEVOEL....net zoals mijn Geloof in God óók een GEVOEL is..... een soort 'GEVOEL....dat het GOED is....' En....zoals dit gedicht hieronder het ook zegt....ja in het Engels, want ik vind 't Engels zo'n mooie taal....helemaal om je gevoelens in uit te drukken.... maar de mens die je tegenkomt...kan óók een Engel zijn....
Voor mij zijn er Engelen....in allerlei vormen.... het kan zijn in de vorm van zómaar iemand met wie je in de bus een fijn gesprek kunt hebben.... maar het kan ook die slager zijn die gewoon je wat 'extra' geeft terwijl hij dezelfde goedkope prijs aanhoudt.... gewoon simpele dingen.... simpel lijkende dingen.... Iemand die mijn gedachte niet deelt, zal die mensen gewoon 'aardige' mensen noemen.... ja, zo kan je dat natuurlijk óók zien.... maar ik blijf geloven in m'n eigen gedachten en gevoelens hierin....als dat mag.... Voor mij...zijn 'engelen' ....óók mensen (zoals hulpverleners, thuiszorgmedewerkers, etc.) die al járen
Enfin....laat ik het simpel houden zoals ik het al eerder zei....en hier het gedicht plaatsen....
ANGELS SENT
BY GOD
Some Angels live among us In an
ordinary way To carry out their mission And with that they are
okay
They do the work that glorifies The Father up above Every
step they take on earth Is filled with God's own Love
They
redirect the wayward And comfort others still Rescue and enlighten They
share with us goodwill
So be careful who you talk to For you
never really know If you're talking with an Angel Sent by God to
help you grow
by Janet
Mullaly
En hierna het thema natuurlijk weer in een lied uitgedrukt....dit keer....néé niet Robbie Williams met 'Angels'....dat kennen we nu wel onderhand...maar het lied zal vást hier wel een keer de revue passeren...want ik vind het ook best 'n mooi nummer.... Nee, dit keer...... "ANGELS CRY" van MARIAH CAREY en NE-YO:
"Cherish your own emotions and never undervalue them"
Ach ja....meestal is het elke dág wel raak.... en raak ik wel weer door een wóórd....dat ik hoor....of juist níet hoor.... totaal van slag... Of het nou in een gesprek met iemand is... meestal wel natuurlijk... Zoals het ook vandaag oh sorry gister alweer...het geval was! Tijdens een gewoon telefoongesprek....leuk en gezellig....ineens vraag ik wat... en als je dan een antwoord krijgt dat maar 'half beantwoord' lijkt... of uit dat antwoord blijkt dat het lijkt alsof zij of hij je niet vertrouwt.... Maar ja, daar zeg ik natuurlijk weer wat bíj....lijkt.... want ik geloof dat ik 'nogal gevoelig' ben....en dan druk ik het nog zéér zwákjes uit.... Soms vraag ik me namelijk af...zou ik niet 'hooggevoelig' zijn.... Volgens mij wél want ik kan héél snel 'geraakt' zijn.. als iemand wat zegt...of zelfs al bijv. 'naar me wíjst'...!!!
Ik heb 't er bést wel móeilijk mee hoor.... Misschien dat het ook met mijn 'stoornis' te maken heeft, zal ook wel. Maar ik vraag me af....wát maakt nou dat de ene persoon méér en de ander mínder gevoelig is voor iets??? Oók weer één of ander stof in de hersenen zoals het met andere zaken soms ook zo is....of heeft dit weer een ándere oorzaak? Soms wou ik maar dat ik ook 'normaal' ben....en me niet zo vlug uit het veld laat slaan... Hebben anderen dan 'een dikkere huid' ofzo... of zijn ze wat 'nuchterder'...? Dat niets hun 'wat doet'.... Ik dénk dat je het dan véél en véél makkelijker hebt dan een persoon als ik....die om élk 'wissewasje' kan gaan huilen om iets...een verhaal...zelfs een wóórd....of een mooi lied, en dan vooral de tekst natuurlijk, dat ik hoor...
Dat gebeurde me zó vaak, toen we vroeger nog een auto hadden en er door de radio een lied klonk....en als ik het mooi vond...of ik het er natuurlijk weer bepaalde associaties mee....ik betrek het weer eens op mezelf ofzo.... dan kunnen zó weer de tranen over m'n wangen rollen.... en het zal dan niet de eerste keer zijn dat m'n man die rijdt....dat ziet... en soms...als ie in een duffe bui is, dan lacht ie me uit...zo van 'doe toch niet zo gek'... Maar ach.....helaas gebeurt het wel vaker dan m'n man me niet
begrijpt....en helemáál niet wat ik vóel....
Ik wéét het....ik ben éigenlijk - vind ik zelf - voor dit leven én voor deze wereld...TE gevoelig.... vandaar dat ik ook zo vaak en zo vlug 'in de problemen' met mezelf kom.... Ik weet me soms geen raad wat ik dan met mezelf móet.... Soms begrijp ik mezélf niet eens meer.... Emoties.... gevoelens... voor mij is dat allemaal hetzelfde als 'mijn bloed' .... en zitten er vooral veel emotionele moleculen die meevloeien door mijn aderen... en dat ik alléénmáár.... uit emotioneel bloed besta... en dat dát mijn 'levensbron' is.... en mijn hele 'wezen' maakt...en is....
Eén van de liederen die ik hierbij het meest vind passen is natuurlijk het lied 'Emotions' dat oorspronkelijk door Robin en Barry Gibb (juist ja...2 van de 'BeeGees') geschreven is....en ik meen in de film 'Saturday Night Fever' met John Travolta werd gebruikt. Het lied is voor die film vooral bekend geworden door de zangeres Samantha Sang die dit zong met de BeeGees als 'achtergrondkoortje'.... Inmiddels ben ik bij het 'uitzoeken' van de voor mij mooiste uitvoering van dit lied....ook een nieuwere versie tegengekomen van Destiny's Child (prima...met Beyoncé, ja!).... Ik bén een grote R & B fan...dus ik vind ze als groep e.d. enorm goed... maar toen ik de vele 'ad libs' in hun versie hoorde...ging tóch mijn voorkeur uit naar de oorsprónkelijke versie van Samantha Sang en the BeeGees....gewóón....omdat ik vind dat dit lied....'EMOTIONS'....om éénvoud vraagt.... móóie...éérlijke...éénvoud!
"Why fight against your emotions, have you ever thought maybe its a sign
from God telling you something"
Hier dus 'EMOTIONS' gezongen door Samantha Sang & the BeeGees......
"BOOGIE WONDERLAND".....A SONG THAT MAKES ME HAPPY!!!
Hallo lieve mensen....voordat iedereen zometeen begint te gillen dat mijn 'muziekkeuze' tot nu toe alleen maar rustige en romantische videos met zich meebracht.... 'Ja, sorry hoor....' (om Eric van Tijn - van o.a. de X-Factor-jury - maar weer even te citeren...)
Mijn 1e voorkeur van songs en muziek in het algemeen lígt nu eenmaal bij de rustige nummers....de ballads....omdat je er - vooral omdat ik zelf 'n beetje zing... - ál je emoties en gevoel in kan leggen en het vaak ook nog meer en beter tot uiting komt in de mooiere...rustige nummers.... MAAAAAAAAAAAAAAAAAR....dat wil niet zeggen dat ik niet van snélle, wat 'vlottere', muziek hou... Maar natúúrlijk hou ik daar ook wel van....want als je ook weet dat ik ENORM VEEL VAN DANSEN HOU....dan kan ik júist bij wat 'up tempo' nummers....helemáál niet meer 'stilzitten'.... Já...want óndanks mijn 'volslanke verschijning', sta ik wel héél graag op een dansvloer ....vooral als er 'lekkere' (dans)muziek klinkt....of als er bij feestjes een goeie band staat te spelen... Of de gezellige verjaardagen die we vaak in mijn ouderlijk huis hadden....en waar we dan altijd dansten... ook in die tijd had ik een enorm lieve 'Vriend' die helaas al overleden is, maar die nog altijd een speciale plaats in mijn hart blijft houden, en met hem....óók helemaal gek van dansen...zodrá er maar een 'lekker' dansnummer begon, trok hij me meestal van mn stoel of waar ik ook was....en gingen we dansen... Ik heb zelfs ergens nog wel een foto waarop we samen op stonden...uiteraard dansend... (Ja lieve R.(A.), ik mis je enórm jongen.... Ik hoef je niet te zeggen hoe dankbaar ik je nog steeds ben...dat je me een stukje van mijn leven 'gelukkig' hebt gemaakt.... Jij gaf me in ieder geval toch nog een béétje het gevoel dat ik ....al is het misschien maar héél éven.... tóch 'n klein beetje 'waardevol' was.... dat ik ook voor jou nog íets mocht betekenen....)
En onder die 'lekkere' liedjes hoort voorál ook dit lied van Earth, Wind and Fire bij....nl. 'BOOGIE WONDERLAND'.... Het heeft nl. zelfs bij mij een héél verhaaltje 'achter zich'..... Ik heb een paar jaar alléén op een flat gewoond in Zoetermeer....en toen was ik ook al niet zo'n 'superdeluxe' huisvrouw....en omdat ik toen ook nog de hele week bij de PTT in Den Haag van 7.00 tot 17.00 (meestal 18.00u) werkte...en vaak dus pas rond 19u thuis was....hield ik meestal het weekend vrij om m'n huis wat op te ruimen...of in ieder geval 'bij te houden'.... Dus voor mij hield dat dan áltijd een bepaalde 'routine' in....ik haalde de stofzuiger.... zette de (toen nog) plaat van Earth, Wind and Fire op....en natúúrlijk BOOGIE WONDERLAND.... en dán ging ik pas stofzuigen...!!! (ál 'dansende'...) Want alleen met GOEDE MUZIEK op de achtergrond kan ik héél wát 'voor elkaar krijgen'...!!!
Daarom nu....wellicht om 'nostalgische' redenen....én om toch dat beeld vast te kunnen houden.... Kennen jullie die video 'I wanne be free' van Freddy Mercury...als vrouw achter een stofzuiger...zó zou je me ook wel 'n beetje met m'n stofzuiger in m'n hand zien...terwijl 'Boogie Wonderland' héél hard door m'n flat schalt...(héél éven alleen hoor...moet wel, jammer genoeg krijg ik anders ruzie met mn buren!) Maar om toch wat meer tijd te hebben om ook alles gedaan te hebben (van 't opruimen bedoel ik dan), heb ik natuurlijk wel m'n héle LP van Earth, Wind en Fire afgedraaid...
Ok mensen...draai dit maar niet ál te hard....vooral niet als je dit 'midden in de nacht' leest.... Even kort...Earth, Wind and Fire is opgericht door Maurice White maar hij lijdt de laatste tijd helaas aan Parkinson en treedt alleen nog maar héél sporadisch op bepaalde belangrijke tournees, maar hij is nog wél de 'drijvende kracht' achter EWF.... En op nieuwe cds e.d. doet hij natuurlijk ook nog mee. Maar bij optredens worden de solo's nu meestal overgenomen door Philip Bailey (hij heeft bijv. ook samen met Phil Collins de song 'Easy Lover' opgenomen!). Vooral bij Earth, Wind and Fire zal het opvallen dat Philip Bailey heel vaak z'n zgn 'kopstem' gebruikt en hij heel hoog kan zingen....daar is hij bekend om! Als Maurice White ook meezingt dan vormen ze samen helemaal een fantastisch duo!
Ik kan zó genieten van zo'n lied en zo'n video....hier is EARTH, WIND AND FIRE....met 'BOOGIE WONDERLAND':
DE 9 BORDERLINE-KENMERKEN VANUIT 'MIJN EIGEN BORDIE-WERELD' GEZIEN.....
Naar aanleiding van de laatst nog genoemde 9 kenmerken van Borderline wil ik zo nu en dan....punt voor punt....die 9 kenmerken vanuit mijn eigen perspectief bekijken en zien hoe het bij mij te werk gaat en hoe ik erover denk.
Als geheugensteuntje hier nogmaals die 9 kenmerken: De 9 kenmerken van Borderline 1. De angst om in de steek gelaten te
worden en moeilijk alleen kunnen zijn 2. Snel wisselende
(oppervlakkige) relaties met idealiseren en kleineren 3.
Identiteitsproblemen 4.
Impulsiviteit 5. Zelfmoordneigingen en automutulatie 6.
Stemmingswisselingen 7. Zich leeg voelen 8. Woede-uitbarstingen 9.
(Voorbijgaande) Psychotische verschijnselen of dissocieren
Als het me lukt wil ik nog proberen om uiterlijk dit weekend met kenmerk 1 te beginnen. Want gelukkig geldt niet voor élke Borderliner álle 9 kenmerken, maar meer dan 5 heb ik wel zéker...misschien zelfs 6 of 7.... Maar al zou ik er slecht één gehad hebben....het is wél VERREKTE VERVELEND om maar íets van die 9 te hebben!!!!
En omdat ik meestal mijn gevoel ook in muziek probeer uit te drukken, hoort hierbij vooral dit volgende lied van mijn grootste (helaas vorig jaar overleden) favoriete zanger....iets in de trand van James Taylor....maar tóch vind ik déze zanger helaas veels te weinig 'credit' krijgen voor al de mooie liedjes die hij schreef en vooral ook z'n stem die hij als een instrument kan gebruiken (als je ook wat meer over hem wil lezen of beluisteren ga dan naar mijn fanhyves van hem: http://kennyrankin.hyves.nl )
Hier is dan KENNY RANKIN met één van zijn mooiste songs 'HIDING INSIDE MYSELF' :
'MAAK VAN JE GEDACHTEN EEN TUIN VOL BLOEMEN.......'
Misschien kent iemand dat.... of misschien heb ik dat weer alleen....als 'Bordie' zijnde... dat ik me om van alles 'druk' maak. Zo ook nu weer.... Ik zou a.s. donderdag een gesprek hebben met iemand van Schuldhulpverlening...alles doorpraten....en we moesten aan hun 'voorwaarden' voldoen... tja... en het is juist dáárvoor waar ik 'bang' voor ben... Dat ze weer eens aankomen zetten met allerlei 'verlangens' die MOEILIJK voor mij (en of mijn man) zijn....
In ieder geval ...omdat ik de laatste 10 jaar zéker.... CONSTANT met allerlei instanties te maken heb... variërend van Jeugdzorg...voogdij....Kinderbescherming..GGZ.....Altrecht.....Thuiszorg..Vitras...Zuwe... Rechtbanken..... nu dus ook Bewindvoering... en Schuldhulpverlening.... daardoor heb ik nu een soort 'ingebouwd beschermingsapparaat' in m'n 'systeem' waardoor ik in dit soort gevallen - net als een stekelvarken - automatisch mijn 'stekels opzet'...ter bescherming.....
Om kort te gaan.... ik heb me de afgelopen dagen al enigszins 'aardig' in de stress gegooid voor dat gesprek a.s. donderdag... en nu kreeg ik vanmiddag dus ineens weer als 'pesterijtje' een email met 'SPOED Afzeggen afspraak donderdag'..... Tja...zo gaat het dus ALTIJD met mij, he.....dus dat betekent nu wéér....nóg een week lángerIN DE STRESS!!!!!! Want SHV heeft het nl. een wéék verplaatst.....
Enfin.... die stress zal vast wel blijven.... en proberen m'n dagen deze én volgende week te 'verzieken'... Maar ....in m'n hoofd weet ik 't allemáál perféct te bedenken....maar in de praktijk blijkt alles het allermoeilijkst voor mij te zijn....
Wat ik hiermee wil zeggen is..... ik wil probéren om tóch - omdat ze het weekend goed weer voorspellen - om tóch leuke dingen te gaan doen....en aangezien mijn Vlijtig Liesjes en Lavendel nog op me wachten om geplant te worden.... En ik vind het - als ik 'goed in m'n vel zit ' - enórm leuk om in de tuin of in ieder geval met bloemen en planten te 'werken'.... dus ik wil tóch proberen om het négatieve niet te laten overwinnen bóven het pósitieve in me....
Dus ik ga mezelf blij maken deze komende dagen....met 2 mooi gevulde potten met héérlijk geurende Lavendel en vrolijk gekleurde Vlijtige Liesjes.... en zorgen dat ze vanáf dit weekend... weer als 2 'positievewachters' vóór ons voordeur......álle mensen die aanbellen.......gastvrij WELKOM zullen heten...(zélfs de evt. deurwaarders)!!!!
'Maak van je gedachten....een tuin vól bloemen....!!'
Over bloemen gesproken...... Wat is nu móóier dan dit artikel te eindigen met het lied 'SUNFLOWER'.... geschreven en gezongen door mijn en HET meest favoriete zangduo uit Hawaii...die al meer dan 35 jaar in het vak zitten...Cecilio & Kapono.... (waarvan ik Cecilio als een persoonlijke meelevende vriend mag beschouwen met wie ik zeer nauw contact heb....) N.B. ALS U MÉÉR WILT HOREN EN ZIEN VAN HET HAWAIIANSE DUO CECILIO & KAPONO NEEM DAN EEN KIJKJE OP MIJN C & K FANHYVES EN MAAK JEZELF METEEN LID VAN DEZE FANHYVES: http://c-and-k.hyves.nl
Hier dus het lied 'SUNFLOWER'...vertolkt door CECILIO & KAPONO:
Zoals de hierbovenstaande kreet in de titel, zo was inderdaad heel wat jaren terug een (actualiteiten?)programma dat zo heette....
Want ...een TOESTAND is het zéker.....wéér 'n jongen doodgeslagen in een disco.....een donkere wolk uit een vulkaan dat over Europa drijft...mensen die niet wegkunnen van de vluchthavens....een president en zijn halve regering die in een vliegtuigcrash om het leven komt....wat vergéét ik nog....???
Rond Pasen stierf Sugar Lee Hooper en dat schreef ik ook in mijn blog. Een lieve vriendin van mij, die ik via Hyves heb leren kennen (maar...NIET LACHEN....nog nóóit ontmoet heb! Maar wat niet is kan nog komen...dus...maakt niet uit....trouwens: 'op afstand' ben ik tóch mooier...hahaha!) en met 'r klets alsof we elkaar al járen kennen!!! En nóg leuker....we schijnen ook nog zelfs ergens familie van elkaar te zijn....
Maar waarschijnlijk klonk mijn blog toen zó 'depressed'....omdat ik alwéér over een overleden iemand sprak...(maar ja...ik kan er óók niets aan doen als de realiteit zo is..??!!!!!) Maar op zich vind ik het al héél lief dat ze m'n blog nog zo af en toe leest....dus ineens kreeg ik een héél lief berichtje van haar met de Pasen: Lieve schat, blijf je niet teveel letten op iedereen die overleden is?
Pasen betekent ook nieuw leven. En ik gun jou en je gezin een nieuw en
gezond leven. En natuurlijk mag het ook een beetje een rijk leven zijn.
Maar dat komt wel weer, blijf vertrouwen hebben. Nog een fijne
Pasen.
Kus S.
Dus zoals ik het hierboven ook al schreef....IK kan er niets aan doen... Maar natuurlijk heeft ze ergens gelijk, want inderdaad let ik nu misschien nét even té veel op allerlei 'erge dingen' in de wereld....en daar valt dus wel van álles onder... Want ook nu weer moet het me toch ook nog even van 't hart dat ik het wéér iets vréselijks vind dat er nu wéér een jongen (nl. de zo aardige en populaire jongen Detmar Smedema) in Fiesland na een bezoek aan een disco door anderen zó in elkaar geslagen is dat hij er later in het ziekenhuis aan overleden is... 16 jaar was hij nog maar..... nog een héél léven vóór zich....hoe zó....'zinloos geweld'..... LEREN ZE DAN NIETS uit de véle véle voorbeelden uit het verleden....????!!! ....NUTTELOOS GEWELD!!!! HET WEGRUKKEN VAN DE GROOTSTE SCHAT IN EEN MENSENLEVEN....JE KIND....!!!! SHIT...wat kan ik me HIER toch pisnijdig om maken.... ik hoop dat ze die knullen die het gedaan hebben héél vlug zullen vinden en oppakken.... en een héle góede straf voor hen vinden: ....zoals bijv. het verzorgen van mensen die doordat ze door anderen in elkaar geslagen zijn...nu ...gehandicapt zijn.... en niets meer zelfstandig kunnen doen.... LAAT ZIJ HEN MAAR VERZORGEN....voor 'n jaartje of 1, 2, 3...of whatever.... kunnen ze zélf zien hoe een zgn 'geintje' uit kan pakken....
Of zoals het ergens in een bericht stond: "Deze week was het de 16-jarige Redmar Smedema (mirror) die een avondje stappen in het
pittoreske Noardburgum (Tytsjerksteradiel) met de dood moest bekopen.
In de populaire Friesche uitgaanstoko Club
Q maakte Redmar de fout in een Urban Dancefeest terecht te komen. Anyway, een van die gezellige bezitters van een getunede Ford Focus gaf
Redmar op de dansvloer een poeier voor z'n kop (waarschijnlijk keek hij
verkeerd) en Redmar dacht dit allemaal wel te overleven maar werd dus
nooit meer wakker. De politie is inmiddels dringend op zoek naar getuigen. Speciale belangstelling gaat uit
naar een groep stampertjes die op de dansvloer stonden "te springen, te
schreeuwen en te duwen"
Lieve ouders en vrienden en vriendinnen van Redmar.... Natuurlijk schieten ook hier weer woorden te kort.... Ik wil jullie heel veel kracht...sterkte...uithoudingsvermogen...en vooral LIEFDE toewensen... voor elkáár....maar vooral ook voor jullie andere zoon...die jullie nog wél hebben.... vergeet hem ook vooral niet....
Maar ...ons leven gaat ook gewoon door....
Dus...vanmiddag weer aardappelen geschild...vlees gesneden...voor andijviestampot met van alles erop en eraan.. ... En het is weer gelukt. De huisgenoten zijn nog stééds tevreden....(geloof ik...wát...hoor ik er nu alwéér 1 naar het toilet rennen...hihihi...)
Ook wachten mijn 24 Vlijtig Liesjes en 2 Lavendelplantjes nog heel geduldig op mij....tot ik hun een 'definitieve rustplaats' in mijn 2 potten bij m'n voordeur zal geven.... Maar helaas....het ontbreekt me al 'n aantal weken aan de nodige energie...(en m'n hoofd zit nog te vol met van alles en nog wat...waardoor de 'zin' even uit allerlei léuke dingen is gehaald...). Dus de plantjes moeten nog even geduld hebben en op de tuintafel op me wachten.... Als het éven meezit zijn ze waarschijnlijk ná donderdag aan de beurt.....
Fijne avond allemaal verder.... en tot 'n volgende keer.....
BELOOFD IS BELOOFD.... Vandaag ga ik verder met mijn Deel 2 over 'Wat muziek voor mij betekent' en het leuke is... Ik hoefde dit keer niet zo hard na te denken, want het 'onderwerp' werd me via de tv van de week al regelmatig in de schoot geworpen.... Want het was 'De Week van The Beatles'...en ach ja, dán pas merk je dus dat je óok aardig oud aan het worden bent.... De media besteedde aandacht aan de Beatles omdat het iets van 40 of 45 jaar geleden is dat ze (HELAAS!) uit elkaar zijn gegaan.... Maar de diverse documentaires van en over The Beatles kwamen toch ergens wel als een grote verrassing voor me, want ik had het nog niet helemaal door....totdat begon te kijken bij de zwart-wit documentaire dat The Beatles voor het eerst op tournee naar Amerika gingen! Ik vond het een leuk verhaal en geinige opnames. Ze waren toen ook nog jong en speelden alle 4 nogal de 'clown'.... Maar toen ik de liederen weer hoorde....deed ik mijn deur maar wat kleiner dicht (op 'n kiertje dus!)....want toen pas merkte ik wat een enórm grote fan ik van hun muziek was en nóg ben....ik zat alle songs wóórdelijk méé te galmen!! Wow....memories....
En nee....begin niet weer....'zie je wel' te zeggen....want ook met de Beatles heb ik een belangrijke link naar mijn 'eigen gemiste familie', want mijn broer was enorm grote fan van de Beatles. Ik weet nog dat hij ziek was en hun LP van mn ouders kreeg...ook voor z'n verjaardag....en ik geloof zélfs dat ik hem op hun huwelijk nog een LP (toen van alleen Paul McCartney geloof ik) had gegeven.... zó 'gek' waren wij er allebei eigenlijk wel mee....
Maar het was in die tijd altijd 'n beetje 2strijd he.... Wie je de 'beste' vond....The Beatles of The Rolling Stones.... ook zo tussen Elvis en Cliff Richard..... Ik moet eerlijk zijn.....IK was altijd een BEATLES-FAN geweest (ook NU nog hoor!!), omdat ik vooral muzikaal gezien, vind dat vooral The Beatles tóch bést wel héél wat 'speciaals' hebben bijgedragen aan de muzikale wereld met hun prachtige songs! Vooral ook allerlei invloeden die hun muziek juist zo 'apart' maakten....hoe hun levens liepen...en waar ze als 'mens' mee kennismaakten....zo ook werden ze dus beïnvloed ....door de rock & roll (dat bleef eigenlijk toch hun hele leven door)....maar toen ook in de psychadelic periode....de 'flower power' tijd.... daarna met diverse Indiase guru's....die John, Paul, George en Ringo zo in de ban hielden met hun oosterse wijsheden.... en waar ook toen vooral hun misschien wel grootste hit 'ALL YOU NEED IS LOVE' uit voort kwam....
Enne....voor de Rolling Stones fans onder u..... ik was daarná óók wel een Rolling Stone fan maar eigenlijk veel later pas.... ik was meer fan van hun rock en rolll en blues songs zoals 'Route 66' en nog meer van dat soort ....en ja....vooral als je als ik gék bent op van die goeie gitaar licks....en riedels... En ach...Mick Jagger is best wel ook één van de 'apartste' zangers ter wereld....vind ik....hij heeft gewoon wel 'iets éigens'....
En tussen Elvis en Cliff....sorry mensen....maar vroeger was ik vooral een CLIFF fan... ik ben Elvis eigenlijk pas gaan waarderen tegen de tijd dat hij dik en met één been in het graf stond.... Ik bewonderde Elvis toen meer als acteur vooral in zijn 'Indianen-films'....ik vond dat hij goed kon acteren, dat wel....en já natuurlijk....met mijn 'HAWAII-VERSLAVING'.... moest ik natuurlijk wel de 2 filmen hebben die hij in Hawaii opnam....
Ok terug naar The Beatles....nostalgie volop....ook vooral toen ik gister zag hoe ze hun liederen in de diverse studios opnamen....ja ook in de beroemde Abbey Road Studios natuurlijk! Hoewel George ook enorm mooie liederen schreef, was de samenwerking tussen Lennon en McCartney natuurlijk fenomenáál..... als je nagaat dat jaren daarna hun liederen nóg....in klassieke vorm werden gespeeld.... én zelfs door diverse jazz-artiesten.... ja, dan moet je toch écht wel wat verstand van muziek hebben....en dat hebben die 2 jongens Lennon-McCartney wel dégelijk...
Wat mij zo sneu overkwam was toen ik die documentaires bekeek en ervan genoot en me toen realiseerde dat van de 4 er 2 al niet meer zijn....zonde is dat.... Ringo is altijd al wel een 'eigenheimer' geweest en hij gaat toch altijd wel z'n eigen gang.... jammt wat mee met andere collega-artiesten....
Nu is 'ons aller Paultje' toch nog het meest BEROEMDE.... en diegene die muzikaal nog steeds 'in the scene' is.... GELUKKIG MAAR.... want door hem blijft het 'Beatles-gevoel' nog dóórleven....
Daarom wil ik niet met een Beatlenummer eindigen....maar wél met éigenlijk één van mijn favoriete songs die The Beatles ooit hebben opgenomen....ook al is het géén 'eigen' Beatlenummer.... maar een lied dat ik al kende door de 'muzikale opvoeding' van mijn ouders....dus het was éigenlijk gewoon een zgn. 'Evergreen'.....ja, ik heb het over mijn favoriete NIET-Beatles-song....."TILL THERE WAS YOU"
Ik ben blij dat ik de dvd van Paul McCartney 'The Space Within Us' heb, waar dit lied zo mooi en briljant op staat..... Ja sorry briljant...omdat dit soort liedjes mij totáál 'van slag' maakt....doordat het zo héérlijk klinkt.... zoals Paul dat zingt.... maar ook zéker....door die puike gitaarsolo die erin zit.... dit maakt een song namelijk....BRILJANT..... (sorry...maar ik moet ook toegeven...ik ben ook een VRESELIJKE ROMANTICUS (mijn allergróótste péch: mijn man is dat géénszins!!).... Ik kan op dit soort liedjes helemaal wég zwijmelen....en wil hier natuurlijk zeker romantisch op dansen.... zoals ze dat in de zaal daar bij Paul ook deden zoals je dat op deze video ook kunt zien....héérlijk gewoon..... wow....how romantic!)
Korte anekdote: toen ik voor de 'Rockschool Night Nurse' (zie mijn 'SMILE'-video in mijn INTRODUCTIE!) zgn. auditie moest doen, lieten ze me 'n paar songs zingen als voorbeeld...(en dán pas merk ik hoe óud ik al ben...!!!)...want het 1e lied 'SMILE' (door Charlie Chaplin geschreven) kenden ze niet.... en toen ik m'n 2e lied 'TILL THERE WAS YOU' op mn gitaar zong...vonden ze (2 mensen die mij de 'auditie' afnamen) het ook al zo'n enorm mooi lied, maar het óók al niet kenden...... (ze zeiden dat ik heel veel liedjes en enorm mooie...kende!)
Hopellijk begrijpen jullie nu een héél klein béétje....'wat MUZIEK voor mij betekent'.....
Veel luister- en kijkplezier lieve mensen....: to me...this song is....PURE ROMANCE....!!!
WAT MUZIEK VOOR MIJ BETEKENT....(DEEL 2)(vooraankondiging)
Niet om het een of ander....maar dit is pas een 'vooraankondiging'.... Morgen ga ik pas écht aan dit DEEL 2 beginnen....nu is het al 3.22uur....en ik ga nu écht afsluiten hoor...anders ben ik morgen helemáál geen mens meer... Ik ga onder mn dekbed...'oat moan'...!!!
Borderline is.....van iemand houden....maar zeggen van níet De hele dag lachen....ondertussen heb je verdriet
Vastgehouden willen worden, maar roepen: RAAK ME NIET AAN!!! In woede uitbarsten....en plotseling iemand willen slaan
Eén minuut willen leven.....de volgende wil je dood.... Dan weer in je armen krassen.....uit pijn en uit nood
Ontzettend bang zijn...en in een hoekje kruipen Of juist alle moed hebben en het avontuur besluipen
Borderline is ángst....om alléén te zijn.... Borderline is éénzaam.....en onbegrepen zijn...
* * *
De 9 kenmerken van Borderline
1. De angst om in de steek gelaten te worden en moeilijk alleen kunnen zijn 2. Snel wisselende (oppervlakkige) relaties met idealiseren en kleineren 3. Identiteitsproblemen 4. Impulsiviteit 5. Zelfmoordneigingen en automutulatie 6. Stemmingswisselingen 7. Zich leeg voelen 8. Woede-uitbarstingen 9. (Voorbijgaande) Psychotische verschijnselen of dissocieren
Ik ben 'BORDIANANGEL' (aka 'Islandgirl') 'aka' betekent: 'also known as' ('ook bekend als')
Ik ben een vrouw en woon in 't Midden v. Nederland (samen met mijn man en mijn 2 kanjers van kinderen) () en mijn beroep is vooral moeder en echtgenote, maar bóvenál (enigszins opgedrongen) 'ALLES-REGELAAR'! .
Ik ben geboren op 30/05/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: luisteren/maken v MUZIEK, tv-kijken (oa Dr.PHIL, OPRAH, HOUSE, ER, STRONG MEDICINE, X-FACTOR, ATWT, MEDIUM, Derek Ogilvie, Char, GHOSTWHISPERER, MONK, CSI, NCIS, Zesde Zintuig, NUMB3RS, National Geography & Discovery!) Ook lezen,schryven,tekenen +m'n PC!.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ondanks alle emoties waar ook ik van de week zeker niet aan 'ontkomen' ben, lijkt het tóch alsof de 'normale' balans in mijn leven vandaag weer 'récht getrokken' is door wat 'leukere zaken'....
Gisteren vierden we de hele dag ....na de Herdenking van 4 Mei....op 5 Mei de Bevrijding.... geen oorlog meer... we zijn vrij om te gaan en te staan waar we willlen.... 
Dit wordt maar een kort schrijven....want ik ben moe....dóódmóe..... want we zijn naar onze afspraak bij de Schuldhulpverlening geweest....en dat heeft zóveel van mijn energie opgeslokt.... niet qua woorden... want ik kon tijdig de juiste woorden vinden (hoop ik...en geloof ik...), maar het is véél en véél meer emotioneel....moe...
"Cherish your own emotions and never undervalue them"
Naar aanleiding van de laatst nog genoemde 9 kenmerken van Borderline wil ik zo nu en dan....punt voor punt....die 9 kenmerken vanuit mijn eigen perspectief bekijken en zien hoe het bij mij te werk gaat en hoe ik erover denk.
Misschien kent iemand dat.... of misschien heb ik dat weer alleen....als 'Bordie' zijnde... dat ik me om van alles 'druk' maak. Zo ook nu weer.... Ik zou a.s. donderdag een gesprek hebben met iemand van Schuldhulpverlening...alles doorpraten....en we moesten aan hun 'voorwaarden' voldoen... tja... en het is juist dáárvoor waar ik 'bang' voor ben... Dat ze weer eens aankomen zetten met allerlei 'verlangens' die MOEILIJK voor mij (en of mijn man) zijn....
Zoals de hierbovenstaande kreet in de titel, zo was inderdaad heel wat jaren terug een (actualiteiten?)programma dat zo heette....
Ik ben 'BORDIANANGEL' (aka 'Islandgirl') 'aka' betekent: 'also known as' ('ook bekend als')
