Pien en ik (Roos) hebben een pen vriendje. Hij heet Bengel, en is een hele mooie kat. Hij woont in een appartement, met een klein balkon. Als die naar buiten wil, gaat zijn vrouwtje met hem wandelen. Dan gaat hij in een soort van honden wandel wagen, en aan een tuigje. Dan gaan ze langs blaffers, en langs tuinen met andere katten, en over een spoor, dan mag hij niet lopen, en moet dan in die wagen. Ze gaan dan vaak naar een bos daar mag hij uit die wagen. Nu waren ze er pas, en kwam er een super grote blaffer aan. Gelukkig was hij op tijd in die wagen, maar enorm geschrokken. Nu gaat het weer goed met Bengel hoor. Als het erg koud is, moet Bengel een jasje aan. Bengel lijkt op een tijger, van die figuurtjes heeft hij in zijn vacht. Wij mogen zo naar buiten, maar wij willen niet zo graag eruit, allemaal wit spul, en dat is koud en nat. Toen zei het vrouwtje, zal ik een trui voor jullie breien. Ik (Roos) dacht aan mij nooit niet dat ik dat aan trek. Ze is wel aan het haken, iets voor onze nieuwe poezen mand geloof ik. Maar het vrouwtje zegt nu mogen jullie er in maar als die mooi gemaakt is niet meer. Dan wordt het voor iemand anders. Nou Pien en ik (Roos) zullen dat wel eens zien. Voorlopig is het ons eigendom.
8 december 2017
Wat denk je, is het vrouwtje nog niet klaar met schuren. Eerst vlug naar haar werk, het was nog donker. En wij Pien en Roos mogen niet naar buiten in het donker. Toen kwam ze best snel thuis, omdat haar zus op visite kwam. Zegt ze tegen het baasje hier, prima kan ik vanmiddag langer schuren. Wij denken horen wij het goed, gaat ze weer met dat herrie ding aan de gang. Maar wij zijn nu boos kijk maar naar Pien haar snuit. En ik Roos maak het kerststuk kapot. Moet nu maar eens afgelopen zijn. Het vrouwtje zegt moet even, gaan het nu nog een keer goed doen. Zal best, maar wij zitten met de herrie. Oh ja en zegt het vrouwtje ook nog, jullie mogen wel buiten spelen. Doet die zus, Jannie heet ze de deur open, dacht het niet hoor, was nat en koud. Dan willen wij niet naar buiten. Maar wij accepteren het nog 1 dag dan moet het klaar zijn met dat herrie ding.
Roos laat de kerstboom met rust, maar stunten op de lantaarn kan ze wel. Moet het vrouwtje haar weer los halen, omdat ze met de nagels vast zit. Heeft het vrouwtje de nagels van de ene poot los, zit Roos vast met de andere poot. Gelukkig viel de orchideeen vaas niet kapot, die stond flink te wiebelen. Uiteindelijk had het vrouwtje Roos helemaal los. En kon ze weer met mij spelen. Maar het is weer zoân herrie in huis. Het vrouwtje is weer aan het schuren in de gang. Ze zeiâ na het weekend ga ik behangenâ dus moet ik wel opschieten. Er liggen nu ook planken in de woonkamer. ik( Pien) en Roos denken dat het nieuwe krabpalen zijn. Het heet steigerhout, maar wij noemen het gewoon krabpalen. Ze heeft er 5 dus moet wel heel groot worden. Het vrouwtje zei ook, dat er fotolijstjes aan komen te hangen, met fotoâs van oude omaâs en opaâs, dus het wordt super de luxe. Want welke poes of kat heeft nu een krabpaal met fotoâs er op. Ook komt er een nieuw gordijn voor het trappen gat. Het oude hebben ik(Pien) en Roos al stuk gemaakt. Je kon en lekker in klimmen en hangen. Wij laten wel horen hoe de krabpaal is geworden. Voorlopig zitten wij in de herrie
Gisteren heeft het vrouwtje met het meisje wat hier vaak komt kerststukjes gemaakt. Dat was spannend de BBQ ging aan met hout blokken en de overkapping bij de schuur werd dicht gemaakt. Zo werd het er lekker warm. En ook toen het hagelde, konden ze gewoon lekker door gaan. Toen dat klaar was ging ze de kerstboom die buiten stond, met allemaal goud draadjes, de gouddraadjes er uit trekken. Die boom is voor Bernadette, maar eigenlijk had het vrouwtje die gekocht voor Doris de kleindochter. Maar Doris was vergeten te zeggen, tegen Patricia dat meisje wat hier vaak komt,en die bij de kringloopwinkel werkt , dat ze geen kerstboom meer hoefde. Maar het vrouwtje zei tegen Doris, geeft niet zet ik hem in mijn eigen tuin. Maar toen kwam woensdag dat andere meisje uit Amsterdam, dat zeiâ die boom wil ik wel, alleen niet met die gouden draadjes er inâ. Maar die boom zat er vol mee. En die draadjes waren maar max 20 cm. Dus dat was een heel werk. Eerst deed het vrouwtje het buiten, maar toen het toch kouder werd, heeft ze die boom in delen, dat kon en ging goed naar binnen gehaald. En ging ze het binnen doen. De boom werd op tafel gezet en toen begon ze aan die draadjes te trekken. 5 keer ging die bak, waar de draadjes in gedaan werden vol. En ik ( Pien) mocht mee helpen. Maar makkelijk was het niet hoor, zoveel en zo dun als die draadjes waren. En dan brak er ook nog heel veel, en dan moest het vrouwtje, met een pincet die er weer uit halen. Het baasje wat hier ook woont heeft ook nog geholpen. Maar nu is die bijna leeg, van die draadjes. En dan gaat die vrijdag met dat meisje mee naar Amsterdam. Het vrouwtje zegt âdan kan ze hem optuigenâ of zoiets. En wij krijgen er ook 1. Ik (Pien)weet dat je er niet in mag klimmen, maar of Roos het ook snapt. Zal haar nog een hoop moeten leren.
12 november 2017
Het vrouwtje heeft het de laatste tijd wat druk. Ze gaat naar haar werk, en iedere dag moet ze met dat baasje wat hier woont naar het ziekenhuis. Het is gelukkig voor haar mag maar 1 week. Daardoor ziet ze niet hoe ondeugend wij zijn. Gistere avond is Roos ontsnapt, als het donker is mogen wij niet naar buiten. Maar Roos piepte snel naar buiten. Normaal roept het vrouwtje Roos eten, en dan komt Roos gelijk. Maar wij hadden net eten op, dus Roos hoefde niet meer te eten. Het vrouwtje naar buiten in de regen, en ja hoor Roos wilde over de schutting heen. Vlug heeft ze de lekker snoepjes gepakt, en ging ze die buiten aan Roos geven. Gelukkig kreeg ze haar binnen. Ik Pien heb Roos even flink toegesproken. Want het is niet eerlijk dat Roos snoepjes kreeg. Het vrouwtje ging op de bank zitten, en zegt dan links rechts, en wij komen dan aanrennen. Wij krijgen dan de snoepjes. Ik (Pien) ga links van het vrouwtje zitten en Roos rechts. Ik zag dat het vrouwtje Roos er minder gaf, maar die had al gehad. Verder gaat het heel goed met ons.
Het vrouwtje zat met haar telefoon te spelen. Berichtjes sturen en Messengers sturen, over het verloop van het baasje( je weet wel die man die hier woont) En ik Pien lag lekker op haar schoot, krijg ik steeds een fel lichtje in mijn ogen. Dat werd ik zat na een paar keer, dus denk ik (Pien) nog 1 x en ik pak dat ding af. En ja hoor doet ze het nog een keer. Dus ik vlug mijn poten om die telefoon, en afpakken dat ding. Zegt het vrouwtje je heb een selfie gemaakt. Nou dat kan best. Maar dat lichtje is nu wel uit.
2 oktober 2017
Het vrouwtje is steeds dingen kwijt uit de wasmand. Daar zitten steeds 2 dezelfde dingen in. Het vrouwtje noemt dat sokken. Maar dat kan wel zo zijn, maar ze heeft er toch 2 van, kunnen wij toch wel met 1 spelen. Wij verstoppen die, onder het bed of onder de bank. Slepen ze naar beneden. Dat doet het vrouwtje ook en dan doet ze die aan een ding buiten. Die zet het baasje ( hebben wij geleerd van een schoonzus, Marjan zegt, die man die hier woont heet baasje) die in een gat, en doet dan iets omhoog en dan is het klaar. En het vrouwtje hangt het er aan op. Maar nu is ze steeds die tweede aan het zoeken. Zegt het vrouwtje tegen ons zoek ze is op. Ha ha ha wij zijn geen hond, die doet dat. Wij maken het alleen kwijt. Op de foto de houding van: He praat je tegen ons, wij weten van niets.
12 september 2017
Het vrouwtje is de boekhouding aan het doen. Soms horen wij pfff, dus denken wij ( Pien en Roos) mee helpen. De hele tafel ligt vol met papieren, die ze na aan het kijken is. Op de kast lag gekleurd papier. Dus denken wij. Hup die zooi van de kast af. En ook na kijken, denk dat het vrouwtje wel blij was. Wand ze zei, gaan jullie lekker. Ja je kon er lekker over hollen en dan glee je vanzelf een eindje verder. Was ook wel leuk om te doen. Nadat wij dat hebben gedaan, goed geholpen. Heeft die man die hier ook woont, alles weer opgeraapt.
10 september 2017
Het vrouwtje is druk vandaag, koffer leeg gehaald, wasmachine aan gezet, ze is weer terug van Ouddorp. Maar ze heeft weinig tijd voor ons hoor. Maar daar weten wij Pien en Roos wat op. Zijn door het huis aan het hollen, en lopen over de laptop heen, ze kijkt de foto's nog eens na. Kan ze weer op nieuw beginnen, omdat de foto's er af gingen. Dus dat hielp niet zo. Wij weer hollen gang, keuken, naar buiten en terug naar de woonkamer, dat deden wij over de vensterbank in de keuken. Dat maakte plotseling een enorme herrie. Het vrouwtje zegt lukt het tegen ons. Die man die hier ook woont stond op, van de bank om te kijken wat er was gebeurt. Het koffiezetapparaat lag op de grond, ja dat stond in de weg, toen wij aan het hollen waren. Die man heeft het toen uit elkaar gehaald en zei, de thermoskan is nog heel. Denk dat dat wel goed is gegaan. Nu zijn wij moe van dat hollen en liggen lekker rustig te slapen. En wat denk je heeft ze plotseling tijd en mogen wij op schoot. Ook doet ze een spelletje op de telefoon. Moet ze een woord maken en dan later die ander persoon in de telefoon. Dan zegt ze ik heb weer gewonnen van Wintours Ronde Venen. Die kan ze dus aardig aan. Nu gaat ze eten voor ons klaar maken.
30 augustus 2017
Het vrouwtje heeft vrij vandaag, maar helemaal geen tijd voor ons. Ze is een taart aan het maken, doet ze totaal fout volgens ons ( Pien en Roos) die hoort in de oven, zij doet weer eens raar en zet hem in de koelkast. Salades aan het maken, komen eters vanavond. Dus dan is dat vast klaar zegt ze. Nu die man die hier ook woont zit lekker te hangen op de bank. En aan gebrek van aandacht van het vrouwtje gebruiken wij hem maar. Pien en ik( Roos) zijn aan het hollen via de bank, met die hanger er op. Die zit dus gruwelijk in de weg, maar dan rennen wij over zijn rug en schouder zo weer op de grond door de kamer. En dit herhalen wij een paar keer. Ook mogen we niet naar buiten vandaag, het is slecht weer, en dan wordt alles weer vies, maar wij vermaken ons super. Ook het roetsen onder de bank door, dat kunnen wij nu in 8 jes draaien. Het is zo'n heerlijke nieuwe bank. Voor ons lekker de ruimte er onder en boven op de bank kun je lekker hangen. Dus iedereen is blij met de nieuwe bank. En de muren zijn ook mooi behangen. Heeft ze ook klaar gekregen. Hoorde het vrouwtje zeggen dat zit er mooi op tijd op voor mijn verjaardag. Wij moeten nog ontdekken wat dat nu weer is, wij wachten met spanning af.
De hele huiskamer staat op zijn kop. Weet je wat ze aan het doen zijn, behang aan het scheuren. En als wij (Pien en Roos) het doen mag het niet. Wij deden het op kleine muurtje. Maar wie plakt er dan behang met hout structuur op. Dan denken wij, dat je er op kan klimmen. Buiten kan dat wel, dan klimmen wij er op. En vijlen onze nagels er aan. Nu komt er ander behang op. Zodat wij dat niet meer gaan doen. Gelukkig is ze bij het voorraam klaar, en kunnen wij weer op onze eigen plaats slapen. Morgen oet ze werken, dus zaterdag zal ze wel weer door gaan. Hebben wij even rust. Want die man die hier woont doet ook mee. Maar dan met een apparaat dat enorme herrie maakt. En die boort gaatjes in de muur, met dat nieuwe behang er op. En die krijgt niet eens op zijn kop. Erger nog ze hebben ook een dochter die komt soms uit Amsterdam, even kijken, die zegt goed bezig pa. Maar wij denken dat het wel mooi gaat worden. Maar voor hoe lang
Gisteren werd het huis een soort verbouwd, omdat wij een nieuwe bank kregen. De oude bank is naar de schuur verhuist, dat hoort dan denken wij, ( Pien en Roos). En toen was het wachten, volgens het vrouwtje waren ze mooi op tijd. De mensen die de bank kwamen brengen, moesten achterom, dat is korter naar de deur, en konden ze bij het hek parkeren. En toen gebeurde het er kwam een heel groot zwart ding aan. Dat kon maar net door de deur. En paste niet in de keuken. Maar met veel gedraai ging het uiteindelijk toch. De eethoek was al verschoven maar niet ver genoeg, dus nog een eind die tafel met stoelen opzij. Ging het nog niet de bank bleef klem zitten tussen de deur van de kamer en keuken. Weer opnieuw proberen en ja toen lukte het toch. De bank stond eindelijk in de kamer. Roos en ik ( Pien) dachten dit kan toch niet, moet de nieuwe bank rechtop blijven staan. Maar die mannen moesten even bijkomen van dat getil. En toen werd hij door die mannen op zijn plaats gezet. Wij moesten hem natuurlijk eerst testen. Kun je goed roetsen, zal even zeggen hoe dat gaat. Wij Pien en Roos gaan onder de bank op ons rug liggen, en dan klauwen wij met onze pootjes aan de onderkant van de bank. Dan kunnen wij zo lekker heen en weer gaan. Dat lukt prima Tussen het vrouwtje en die man die hier woont kunnen wij lekker ravotten. Ook genoeg ruimte voor. Dus de nieuwe bank is kat proef geslaagd.
Mijn zus Pien, heeft de boze buurman over de schutting gegooid. Wij werden geroepen voor het eten, maar waren in de tuin van de buren. Dus wij over de schutting terug. Ik Roos had dat al veel vaker gedaan, maar mijn zus Pien niet dus die miste bij de eerste sprong. En wilde de tweede sprong wagen, maar daar kwam de buurman en die wilde haar pakken, Pien wordt niet graag gepakt. En holde het huis van de buren in om een uitvlucht te zoeken. Ze dacht dat ze door het raam kom. Maar toen had de buurvrouw haar bijna te pakken. Maar Pien haalde flink uit. Dus de buurvrouw schreeuwen kut kat. Toen kreeg de buurman haar te pakken, en gooide mijn zus zo over de schutting. Pien kwam verkeerd in de struik terecht en bleef achter wat takken hangen. Gelukkig kon ze er uit los komen. En holde ze, als een speer naar binnen. Ze heeft zich nu goed verstopt, en durft niet meer naar beneden te komen. Toen kwam de boze buurman vertellen, dat als hij ons nog 1x in de tuin van hem zag, hij ons de nek om draait. De buurvrouw haar been bloede, omdat Pien haar had gekrapd, en er waten orchideeën stuk. Hij stond te schreeuwen in ons huis. Ik (Roos durfde bijna niet naar binnen. Was zo geschrokken. En nu kunnen wij Pien niet meer vinden. Ligt achter een paar dozen op zolder denken wij. Hopelijk komt mijn zusje snel weer tevoorschijn, mis haar nu al.
Wat een ervaring was dat. Ik Roos was op het plein geweest. Daar liep onze buur kater. Een zwarte dikke hobbezak. Die dacht dat het plein van hem alleen was zeker. Echt geen sociaal beest, zeker te jong bij zijn moeder weg gehaald, of hij heeft nooit naar zijn moeder geluisterd. Ik ga op het hek van ons zitten, en zie hem in de struiken rommelen. Ik dacht misschien heeft hij hulp nodig, dus via de container van het hek af, en loop in de richting van de buur kater, en wat denk je, die vliegt mij aan. Nu heb ik krabben en bijten geleerd, dus ik bijt en krab stevig van mij af, en geef een paar flinke miauw schreeuwen. Mijn zus Pien nog in onze tuin hoorde mij schreeuwen, en begon ook te schreeuwen. Toen ging die zwarte hobbezak van een buurkater vlug weg. Nou die hou ik nu mooi in de gaten, zo maak je toch geen vrienden.
7 juli 2017
Wat een toestand het vrouwtje, moest de meterstand van het water doorgeven. Ze heeft te veel verbruikt volgens de gegevens. Die meter zit onder de vloer, dus eerst verbouwen, onze kattenbak moest weg, de voordeurmat moest ook weg. En toen dat luik er uit. Dan krijg je een groot gat in de vloer. Het was een beetje modderig en een beetje een benauwde lucht. Echt niet lekker. Maar ik (Roos) ben super nieuwschierig. En moest dus ook kijken. Het vrouwtje had een zaklamp nodig en deed de telefoon aan. Maar zij ging voor mijn uitzicht zitten. Dus ik nog verder naar voren en toen gebeurde het, ik kon toch mijn evenwicht niet bewaren en viel in dat gat. Nu ik daar toch was, kon in maar beter daar de boel eens verkennen. Dus ik vlug buiten het bereik van het vrouwtje gaan staan. Het vrouwtje heeft een kwartier mij lopen roepen en doen. Maar ik vond het daar spannend. Toen hoorde ik dat we eten kregen, ja ik de hongerlap weer vlug terug, en op het eten af. Kregen wij maar een klein beetje. Het was helemaal geen etenstijd voor ons. Het was loktijd, dat deed ze zodat ik sneller terug kwam. Nou dat weet ik nu ook mooi weer. Denk maar niet dat ik de volgende keer snel terug kom, voor zo'n beetje eten. Ik was wel een beetje vies geworden. Want schoonmaken doet ze daar echt niet hoor. ð¾
