We hadden een dinsdagmorgen samen afgesproken om vandaag ( vrijdag ) na onze fyshio, koffie in een gezellig cafeetje te gaan drinken, dit proberen we zo, om de vijf weken een keer te doen.
Ik zit twee maal i.d. week op fyshio, na een reeks rugoperatie,s en 1 nekoperatie, om toch een beetje in conditie te blijven en behandelt te worden!
Mijn fyshiovriendin is van mijn leeftijd en onze mannen hebben een paar jaar samen getennist, zodoende is onze vriendschap op de fyshio gegroeid.
Zij is een zware COPD patiënt, maar zegt zij altijd, als het ter spraken komt,dat is mijn eigen STOMME schuld, ik heb vroeger gerookt als een schoorsteen, en dan moet ik nu ook niet ZIELIG gaan doen! Ik vind haar heel dapper en je zult haar ook niet snel horen klagen.
Vanmorgen vroeg VOOR de fyshio werd er door haar gebeld, (mijn man die opnam ) vertelde mij de boodschap met de mededeling dat zij niet n.d. fyshio ging, maar wel naar ons afgesproken plekje kwam om koffie te drinken,ik vroeg nog aan hem, of ze gezegd had waarom zij de fyshio oversloeg, maar dat had ze niet verteld.
Toen ik een gezellig tafeltje had ontdekt in ons koffie café, en daar een paar minuten zat, zag ik haar in de scootmobiel aan komen rijden, zo te zien ging alles niet ZO gladjes, maar met een glimlach kwam zij na het parkeren v.d mobiel moeizaam naar mij toe en zakte met een flinke zucht neer op de stoel.
Na eerst te hebben genoten van een lekker kopje koffie, vertelde zij waarom zij niet naar de fyshio was gekomen, zij was erg moe en heel kortademig, ik vroeg maar waarom blijf je dan niet lekker thuis, dan hadden we toch een andere keer koffie gaan drinken, ze keek mij aan en zei NEE, ik vindt dit ZO GEZELLIG en dat wil ik de komende tijd ECHT niet missen, en dan . Thuis heb ik er net zoveel last van als hier!Ik hoop dan ook voor haar dat zij nog lang niet aan de zuurstof aangesloten moet worden, en dat wij samen nog menig koffie uurtje mogen beleven!Maar af en toe, als ik haar zo zie, dan heb ik daar wel eens mijn twijfels over, maar ik heb VEEL BEWONDERRING voor haar, hoe zij met haar ziekte omgaat! KNAP hoor Jet !
Als je in een ziekenhuis ben voor controle en je kijkt eens om je heen, dan vraag je jezelf ( echt ) af of er ook nog gezonde mensen te vinden zijn.
Dan ga je na de controle met een stapel ( nieuwe ) recepten, naar de apotheek, daar aangekomen staat er minstens een rij van een man of tien, dat is het ergste nog niet, maar al die mensen hebben zo hun vragen over het nieuwe medicijn ( waaronder ik zelf ook behoor ) maar wat ik dan niet begrijpt is dat er maar 1 loket in gebruik is en er een andere medewerkster op haar gemak, de potjes dagcrème met het merk v.d.apotheek staat bij te vullen!
Tot iemand i.d. rij er een opmerking overmaakt en andere mensen er zich ook druk over staan te maken, maar nee .De medewerkster gaat rustig door met haar werk, zonder ons een blik waardig te gunnen. En op de vraag of er misschien iemand bij kan komen aan de andere balie, wordt ons geen antwoordt gegeven en ZO wordt de rij tenslotte ZO lang, dat de deur v.d. apotheek open moet blijven staan, als ik uiteindelijk aan de beurt ben, en ik toch maar, bedeest mijn vraag stel . Hoor ik vele diepe zuchten en gebrom achter mij, en met een hoog rode kleur loop ik langs die zuchtende en steunende mensen terug, de open deur uit, met de vraag .komt al dat gezucht nu door mij, of omdat men zich ergert aan het personeel, wat niet nog een balie opent, of een tandje bijzet?
Ik ben Maartje
Ik ben een vrouw en woon in s,Hertogenbosch (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 08/03/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen- wenskaartenborduren-breien-en mijn grootste hobby samen met BEJAARDEN handwerken!!.
Ik ben Maartje
