Het is nu een uur of zeven..zondagavond, en het raam staat open, terwijl ik dit zit te tikken, hoor ik de kinderen buiten aan het spelen…fietsen…steppen, en met waterpistolen.Ineens denk ik aan de tijd, dat ik een jaar of 5 was, het was net na de oorlog, en veel speelgoed had je toen nog niet, wij woonden in een steegje! Het straatje was denk ik zo,n ZES meter breed en het had kleine smalle stoepjes, als het maandag was, stonden de vrouwen met hun teil en wasplank buiten te wassen, en daarna werd het zeepwater gebruikt om de stoep en het straatje te schrobben, waarna de jongetjes in het kleine stroompje water, wat nog in de gootjes was overgebleven, hun van kranten papieren gemaakte bootjes lieten varen,ik was als eenigkind een meisje dat nogal dromerig en stilletjes, dit op het stoepje van ons huisje met mijn duim in m,n mond alles stilletjes zat te bekijken, naast ons woonden ook een buurmeisje, en zij was mijn hartsvriendin en maakte terwijl wij met onze LAPPENPOPPEN speelden, grote plannen…en wilde niets liever dan later MOEDER worden met heel VEEL kindertjes, en bij die beelden zagen wij lieve kindertjes, die je zo lekker kun AAN en UIT kleden, en natuurlijk met heel veel krullen die je dan voorzag van de mooiste haarstrikken, en wat ook HEEL belangrijk was, was dat wij natuurlijk over al die kindertjes de BAAS waren, en aan een man…… ja, die kwam in onze dromen helemaal niet voor, en als er naar werd gevraagd dan zeiden wij, wij trouwen dan met onze papa, en die is HEEL de dag werken en verdient daarmee de centjes voor het eten, en de kleertjes!!!!xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Wat leefde ik toen HEERLIJK in dat kleine beschermde wereldje!!!