Vanmorgen op de fyshio, had ik een gesprekje met een mevrouw, die om gezondheidsredenen er aan dacht, om ook een scootmobiel te gaan kopen.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Van het Eén kwam het ander, zij vroeg mij < ik rijdt nm. al 5 jaar scootmobiel> of het beviel, en wat het verschil tussen drie wielen of vier wielen was, en nog verdere informatie.

Maar toen kwam de aap uit de mouw….. zij voelde zich ten opzichte van haar kennissen en buren een beetje aanstellerig, want zei ze tegen mij, ze zien mij in en rond het huis gewoon lopen, en dan zit ik buiten ineens in een scootmobiel!En zij had er GROTE moeite mee, dat het TOCH weer, een stuk inleveren was!

Ik antwoorden toen, je bent andere mensen geen uitleg schuldig….En het is waar, dat het voor jezelf een hele GROTE stap is, het is ook niet niks, je doet dat niet voor je lol, maar als het fietsen en lopen niet meer lukt, wat is het dan toch FIJN , dat deze hulpmiddelen er zijn en je er nog gebruik van KAN maken, het is een heel groot stuk zelfstandigheid, wat je door dit hulpmiddel krijgt!En ik moet er niet aan denken, dat iemand mij dit ooit af zou nemen, ik hoop dan ook, dat mijn gezondheid dusdanig blijft, dat ik nog HEEL LANG scootmobiel kan rijden!!!!!

Toen ik haar dit als antwoordt gaf, zei ze ……ja je hebt gelijk, maar toch blijf ik het MOEILIJK vinden.maar ik vraag mij nog steeds af, wat zij nu het moeilijkst vindt, voor haar zelf? of voor wat de mensen wel niet zullen denken?