Na een warme benauwde dag gisteren, scheen vanmorgen opnieuw de
zon, de temperatuur was heerlijk en wij besloten na de koffie lekker een eindje
te gaan fietsen, ( ik op de scootmobiel ) maar dat mag de pret niet kreuken.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De mensen halen bij het woord fietsen uit mijn mond, hun
wenkbrauwen op, en ik zie ze denken, jij kunt toch helemaal niet op de fiets,
maar ja ik vindt het gewoon prettiger, in plaats van te zeggen scootmobielen,
en tenslotte fietst mijn man gezellig (als de mogelijk heit ) het toe laat
naast mij !
De natuur is nu ZO mooi !
Alles prachtig groen, en in de omgeving van eikenbomen liggen al heel veel
eikeltjes.
Ik moet na deze ( fietstocht ) opeens aan mijn blogvriend van
seniornet denken, ik kreeg gisteren het trieste bericht van hem, dat zijn vrouw
is overleden, na een ongeneeslijke ziekte ( pas 62 jaar )
Dan vraag ik mij af, waarom vinden ze toch nog steeds niets uit
voor deze ROTZIEKTE ? (goed ) er zijn tegenwoordig veel mensen die er van
genezen, maar ook HEEL VEEL mensen, die er aan overlijden!
Heel erg TRIEST, een ander woord heb ik er niet voor!
|