De feestdagen zijn het moment voor verlichting, zowel in huis als in dorpen en steden. foto;canon-europe.com
Verlichting vormt zelf al een bron van licht, dus hoef je geen flits te gebruiken. Als de camera wordt ingesteld op de opnamemodus Auto zal dit meestal goede resultaten opleveren. Een voordeel van een digitale camera is dat je het resultaat bijna onmiddellijk kunt zien. Als de foto niet op de juiste manier is belicht, kun je opnieuw een foto nemen met belichtingscompensatie (vergroot de belichting als de foto te donker is en verklein de belichting als de foto te licht is). Zorg dat de flitser is uitgeschakeld. In de modus Auto kan de flitser vanzelf afgaan.
De camera zal waarschijnlijk een langzame sluitertijd voor de verlichting instellen omdat de lichtniveaus vrij laag zijn. Dit kan onscherpe foto's opleveren als je de camera in de hand houdt. Als je dit wilt voorkomen, moet je de camera ondersteunen. Een statief vormt de traditionele camera-ondersteuning maar is vaak onhandig om te dragen. Er zijn echter vaak alternatieven beschikbaar zoals stoelen, tafels, trappen en muren. Gebruik de zelfontspanner om trillingen te voorkomen die de foto kunnen beïnvloeden als je op de ontspanknop drukt.
Mensen en lichtjes Er zijn momenten waarop je mensen met verlichting wilt combineren, bijvoorbeeld wanneer kinderen cadeautjes openmaken onder een boom die versierd is met lichtjes. Als je met een flitser fotografeert, verlies je het effect van de lichtjes. Als je zonder flitser fotografeert, zitten de kinderen in het donker.
Op zo'n moment heb je de opnamemodus Night portrait' (Nachtopname) nodig. Met deze instelling gaat de flitser wel af om de kinderen te belichten, maar de sluiter blijft vervolgens open staan om de lichtjes goed te belichten. Je krijgt in feite twee belichtingen in een. Omdat er een langzame sluitertijd wordt gebruikt, moet je de camera ondersteunen om trillingen van de camera te voorkomen, zoals hierboven is beschreven.
Eerder dit jaar bracht Olympus met de Pen E-P1 hun eerste Micro Four Thirds camera op de markt. Nu, nog geen vijf maanden later, is de Pen E-P2 alweer be-schikbaar. Deze beschikt in tegenstelling tot de E-P1 over een speciale poort voor het aansluiten van een losse elektronische zoeker of een externe microfoon. Nieuw zijn verder twee extra Art filters, genaamd Diorama en Cross-Processing, de foto-modus iEnhance en AF-tracking waarmee bewe-gende onderwerpen beter kunnen worden vastge-legd. De 12-megapixel E-P2 is verkrijgbaar in het zwart en heeft net als de E-P1 een aantrekkelijke retro-look.
Adobe System Inc. heeft onlangs een beta-versie van een nieuwe re-lease van Adobe Photoshop Light-room beschikbaar gesteld. De huidige versie is 2.5 en de nieuwe zal 3 gaan heten. Ondanks dit nieu-we versienummer verandert er op het oog niet zo veel aan het uiterlijk, maar bij nadere beschouwing vinden we onder de motorkap wel degelijk een aantal belangrijke verbeteringen. In dit artikel in vogelvlucht aandacht voor een aantal van deze verbeteringen en nieuwe opties.
U kunt overigens deze beta-versie downloaden en zelf uitproberen. Lees verder , Bron :http://www.pixelmania.nl/artikel.aspx?rubriekid=2&artikelid=1182
Een fotograaf met een passie voor vogels Portret van Canon-ambassadeur Brutus Östling
Brutus Östling is een wereldberoemde vogelfotograaf. Hij heeft vele boeken gepubliceerd die zijn passie weergeven.
Verbazingwekkend genoeg is hij pas 4 jaar professioneel fotograaf. Tot zijn 47e was hij uitgever. Er zijn niet veel mensen die op zo'n leeftijd radicaal van beroep veranderen en dan ook nog meteen succesvol zijn. Hij komt uit Zweden en daar zijn al twee jaar achter elkaar zijn boeken bekroond met de WWF Panda Prize voor het beste natuurboek.
De boeken van Brutus zijn ontworpen voor natuurkenners, maar zijn ook geliefd bij het algemene publiek. Hierdoor worden de wereldwijde kwesties rondom vogels overal onder de aandacht gebracht.
Als Canon-ambassadeur deelt Brutus tegenwoordig zijn vaardigheden en ervaringen zowel met medeprofessionals als met amateurs.
We vroegen Brutus ons uitleg te geven bij drie van zijn favoriete opnamen. Hij vertelt het verhaal achter de foto en beschrijft precies hoe het effect gerealiseerd werd.
Ik zat in een hut met drie verschillende lenzen die door drie verschillende gaten in de muur staken. Ik zag de drie jonge arenden in verschillende bomen zitten en ik dacht: "Als er een gevecht komt, zal ik het deze keer niet missen". Dus ik positioneerde me achter de EOS-1D Mark III met EF 70-200mm f/2.8L IS USM-zoom (ik heb enkele gevechten gemist omdat ik een te lange lens gebruikte).
Ik controleerde de belichting (in de sneeuw stel ik de belichting vaak handmatig in) en ik stelde de sluitertijd in op 1/125 seconde. Dat zou resulteren in sneeuwvlokken die als lijnen worden weergegeven, omdat de sneeuw door de harde wind min of meer horizontaal rondgeblazen werd. Als de sneeuw verticaal valt, heb je een langere sluitertijd nodig, ongeveer 1/60-1/80 van een seconde, om de sneeuwvlokken in lijnen om te zetten. Dan zouden de arenden onscherp worden, maar met 1/125 seconde zou je nog steeds een paar details scherp krijgen, misschien een klauw of een bek, maar de rest zou enigszins onscherp worden. Ik koos niet voor een volledig diafragma, omdat je bij meerdere arenden meer scherptediepte moet hebben om ze allemaal scherp op de foto te krijgen.
Het duurde maar een paar seconden, maar met de snelle EOS-1D Mark III kon ik een hele serie foto's maken van alle drie de vechtende arenden. Meer dan ik ooit had verwacht, zelfs beter dan twee!
De arenden raakten elkaar nooit; vogels proberen niet echt te vechten, want in een echt gevecht raakt niet alleen de verliezer gewond maar misschien ook wel de winnaar.
Ze bedreigden elkaar alleen maar. Ze probeerden de vogel met de stoerste houding te zijn. En toen het "gevecht" voorbij was, begon een vogel te eten (het voedsel ligt in deze foto iets verderop verstopt), terwijl de andere twee op hun beurt wachtten.
Drie foto's uit deze serie kregen een plekje in mijn boek 'Birds with an attitude' (Stoere vogels).
* EOS-1Ds Mark III met EF 600mm f/4.0L IS USM plus Extender EF 1.4x II (= 840mm); EOS-1D Mark III met EF 300mm f/2.8L IS USM; EOS-1D Mark III met EF 70-200mm f/2.8L IS USM
Jan-van-genten Bass Rock, Schotland, juni 2008
Vorig jaar werd ik gevraagd een tentoonstelling te houden in het Scottish Sea-Bird Centre; zij zijn verantwoordelijk voor Bass Rock. Het is een non-profitorganisatie dus in plaats van een vergoeding vroeg ik of ze me op het eiland konden toelaten. Vijf jaar geleden was ik een van de laatste fotografen die toestemming kreeg om foto's te maken op Bass Rock voordat het eiland gesloten werd voor het publiek. Ik speelde het echter klaar om 17 gepushte rolletjes in het hotel te laten liggen (ze werden nooit gevonden), omdat ik zo enthousiast het speelgoed van mijn kinderen aan het opruimen was (ik had mijn gezin meegenomen). Het lukte me om enkele opnamen te maken met 5 niet-gepushte rolletjes in de 6 uur die ik op het eiland was. Ik was erg blij dat ik terug was op de rots (nu open voor het publiek) en deze keer met mijn professionele digitale camera's, de EOS-1Ds Mark III en EOS-1D Mark III!
Het fotograferen van vogels in een kolonie van 50.000 paartjes is zowel makkelijk als moeilijk; een boel onderwerpen en heel veel beweging. Maar tegelijkertijd zijn de vogels overal, vooral daar waar je ze niet wilt hebben. Je zult bijna altijd afleidende vogels, bekken of vleugels op de achtergrond en voorgrond vinden.
Ik liep rond via een voetpad en probeerde individuele vogels of misschien een koppeltje te vinden met een schone en ongestoorde achtergrond. En ik vond dit intieme koppel waarbij het mannetje het vrouwtje voorzichtig met zijn bek vasthield. Bovendien is het me gelukt ze te isoleren met het water op de achtergrond. Ik moest mijn Canon EOS-1Ds Mark III met mijn EF 300mm f/2.8L IS USM-lens gebruiken omdat ze een beetje van het pad af zaten. De afbeelding moest ik bijsnijden, ik gebruikte maar eenvijfde ervan. Maar het voordeel van de 21 Megapixels is dat zelfs na het opblazen van de bijgesneden afbeelding naar 80-85cm op glossy papier, de afbeelding scherp is.
Kolibries Monteverde, Costa Rica, april 2009
Dit jaar bezocht ik voor het eerst een tropisch regenwoud. Na een bezoek aan een lodge nabij de Nicaraguaanse grens waar twee vrienden enkele nieuwe hutten gebouwd hebben, bracht ik de laatste drie dagen door in een nationaal park in Monteverde. Daar hebben ze enkele voederplekken voor kolibries en ik bleef er dichtbij van 8 uur 's morgens tot 5-6 uur 's avonds (het wordt er vrij vroeg donker).
Ik werkte vooral met mijn Canon EOS-1D Mark III en EF 300mm f/2.8L IS USM-lens, omdat deze het juiste diafragma heeft om met de lagere lichtgevoeligheid onder het bladerdak van het regenwoud om te kunnen gaan. Ik moest met hoge ISO-instellingen werken om de snelheid en bewegingen van de kolibrie vast te leggen. Deze kleine vogeltjes slaan meer dan 40 keer per seconde met hun vleugels, maar de EOS-1D Mark III kan tot wel 10 frames per seconde vastleggen. Het zijn de enige vogels die in de lucht zowel kunnen stilhangen als achteruit vliegen. Ze drinken de zoete nectar van de bloemen en moeten iedere tien minuten drinken om hun energieniveau op peil te houden.
Ik hoopte dat ik een opname kon maken van minstens twee kolibries op dezelfde tak. De tweede dag had ik al geluk met een foto van drie vogels.
Ik wilde een sluitertijd van ten minste 1/640 van een seconde, maar tegelijkertijd had ik wat scherptediepte nodig. Een diafragma van f/5.0 zorgde ervoor dat ik minstens twee van de kolibries helemaal scherp op de foto had, met een ISO van 1600.
Om meer fantastische foto's van Brutus te bekijken en om meer over hem te weten te komen, kun je zijn biografie bezoeken in het Canon Professional Network.
Met de EOS 7D heeft Canon een gehele nieuwe digitale reflex op de markt gebracht. Gezien de benaming zou het de opvolger kunnen zijn van de 5D, maar dat is niet het geval. Het lijkt eerder een soort symbiose van de EOS 5D Mark II en EOS 50D, want de EOS 7D bezit een nieuwe 18-megapixel APS-C CMOS-beeldsensor, dual Digic 4-processoren, een ISO-bereik tot maximaal 12.800 ISO, continu-opnamen met een snelheid van 8 beelden per seconde en de mogelijkheid van het maken van Full-HD video. Kortom, een nieuwe loot aan de gerenommeerde EOS-reflexlijn van Canon. Wij namen de proef op de som.
Tijdens de ontwikkeling van EOS 7D keerde Canon volgens eigen zeggen terug naar de tekentafel. Men luisterde naar circa 5000 fotografen over de gehele wereld om deze nieuwe reflex zodanig te ontwerpen dat aan al hun specifieke wensen tegemoet zou worden gekomen. Het resultaat van deze inspanningen is de EOS 7D. Een reflex die bedacht en ontworpen is met de wensen van de fotograaf in gedachten. Dat heeft onder andere geleid tot een aantal aanpassingen in de ergonomie van de EOS reflex ten opzichte van voorgaande modellen. Zo is de positie van de aan/uit-knop gewijzigd en heeft de Live View-functie een eigen (start)knop gekregen. Ook kan de fotograaf veel gebruikte functies en instellingen aan specifieke bedieningsopties toewijzen, waardoor ze snel instellingen kunnen wijzigen en dus tijd winnen bij het fotograferen van kritische momenten. Naast deze ergonomische aanpassingen zijn ook tal van camera-onderdelen, waaronder beeldsensor, processor, autofocussysteem, lichtmeetsensor, zoeker en LCD-kleurenscherm, vernieuwd. We zetten de belangrijkste zaken hieronder op een rijtje.
BEJUBELDE MENSENFOTOGRAAF DE ROOS 40 JAAR IN HET VAK
-exclusieve workshop door Govert de Roos
Fotograaf Govert de Roos (Amsterdam, 1953) zit 40 jaar in het vak en ontvangt binnenkort de prestigieuze vakprijs de Grote Paul, vernoemd naar inspirator en collega Paul Huf, Om dit te vieren zijn veschillende activiteiten gepland waaronder een overzichtsexpositie en de uitgave van collectors items fotoboek en fotocassette. Zelfs wordt er permanent een Suite naar Govert vernoemd in het Eden Amsterdam American Hotel.
Bij de start van de expositie op 30 september, werdt de luxe kamer 114 in het Eden Amsterdam American Hotel permanent omgedoopt tot de Govert de Roos Suite. foto: marlinde caspers
exclusieve workshop door Govert de Roos
Krijg fotografieles van de grootmeester! Speciaal voor Zoom.nl organiseert 's Nederlands beste glamourfotograaf Govert de Roos exclusieve workshops waar jij bij kunt zijn! Met zijn openhartige uitleg en inspirerende tips ben je verzekerd van een ontzettend leerzame fotografiedag.
Op een zeer bijzondere locatie, het American Eden Hotel in Amsterdam, gunt Govert je een exclusief kijkje in zijn wereld. Het American Eden Hotel staat namelijk geheel in het teken van de glorieuze 40-jarige carrière van de glamourfotograaf. Zo is de luxueuze kamer 114 permanent omgetoverd in een unieke Govert de Roos-suite. Govert leidt je persoonlijk langs zijn foto-expositie met zijn beste fotowerk.
In de kleinschalige workshop brengt hij de fijne kneepjes van het vak bij en laat hij je anders kijken, beter zien én gevoel krijgen voor beeld op de manier zoals alleen hij dat kan. In samenwerking met Olympus is bovendien een tijdelijke fotostudio ingericht, waar je onder begeleiding van een professionele fotograaf het geleerde in de praktijk brengt.
Om het exclusieve karakter van deze workshop te benadrukken, krijg je een persoonlijk gesigneerd én genummerd exemplaar van Goverts fotoboek, ter waarde van 95 euro. En alsof dit allemaal nog niet genoeg is, ontvang je ook een persoonlijk cadeau: een echte Govert de Roos-foto in een passe-partout van 30 x 30 cm. Ook deze foto is gesigneerd en genummerd en zeer exclusief te noemen. De winkelprijs bedraagt maar liefst 275 euro!
Jouw voordelen:
Workshop met Govert de Roos t.w.v. 199,-
Uniek fotoboek van Govert de Roos t.w.v. 95,-
Govert de Roos foto in passe-partout t.w.v. 275,-
Totale waarde 569,- Jij betaalt nu 199,-
De hoeveelheid plaatsen is beperkt, dus schrijf je snel in voor deze exclusieve workshop!
Een mooie collectie foto's van paddenstoelen gefotografeerd tijdens enkele herfstwandeling in het bos en/of natuurdomeinnen geen regen, de zon door de bomen en fototoestel in de aanslag hierbij enkele foto's.
Bij een van onze vaartochten met bestemming Stellendam hebben we uiteraard een bezoek gebracht aan de vismijn .
De vissersboten zijn in de nacht de vissershaven binnengelopen met hoogwater .
Als we vroeg in de ochtend aankomen rond zeven uur zijn de schepen al gelost en is er al een vrij grote drukte in de hallen , vis sorteren , heftrucs rijden af en aan .
Zeker de moeite het eens te bezoeken .
Voor informatie en eventueel een begeleid bezoek moet men vooraf inschrijven bij het VVV Ouddorp dit bezoek start rond half acht.
DE VEILING
Als een visserschip vis heeft gevangen, dan moet die vis verkocht worden.
Wanneer het schip in de haven ligt, wordt de vis naar de vismijn gebracht.
Dit is een gebouw op de haven, waar de vis wordt gesorteerd en gewogen en gereed wordt gezet voor de verkoop.
Van elk schip ligt de vis soort bij soort in de vismijn.
Meestal wordt er voor het schip in de haven ligt even naar de vismijn gebeld, om te vertellen hoeveel vis er is gevangen.
Als de schepen in de haven liggen en de vis is gesorteerd en gewogen, dan kan de visveiling beginnen.
In Nederland zijn er meerdere visveilingen.
De visveilingen die bij UFA horen liggen in Scheveningen, Stellendam en Colijnsplaat.
Voor een visveiling zijn verschillende namen.
Het wordt ook wel visafslag of vismijn genoemd .
Met vismijn wordt dan niet het gebouw bedoeld, maar mijnen betekende vroeger ook wel verkopen.
Wat een veiling is, welke vissen er worden geveild en hoe dat precies werkt, kan je lezen wanneer je op de titels hieronder klikt.
Rustige, doodgewone beelden... zo omschrijft Michiel Hendrickx de foto's die hij maakte tijdens zijn omzwervingen met de auto, te voet of met de motorfiets door Europa. Maar hij had al wel een project in zijn hoofd, want hij wilde via een boek en een tentoonstelling tonen hoe mooi en boeiend het oude continent wel is. In zijn typische zwart-witstijl slaagt hij daar wonderwel in. Hij observeert vanop afstand en probeert beelden met een verhaal te brengen. Het leven zoals het is, zonder complexe ensceneringen of technische hoogstandjes.
De tijd waarin fototoestellen allemaal dezelfde saaie behuizing meekregen ligt al lang achter ons. Vandaag de dag smijten elektronicamerken exemplaren in allerlei modieuze kleurtjes op de markt. Helaas werd die streep nog niet doorgetrokken tot in de bijhorende draagtassen want die bleven er tot voor kort altijd saai en zwart uitzien.
Nikon heeft daar verandering in gebracht door de handen in elkaar te slaan met Delvaux. Het Belgische lederwarenhuis ontwierp een cognackleurig lederen tasje voor de Nikon Coolpix S640 en een model in bordeauxkleurig leder voor de S70. Respectievelijk worden de toestellen met Delvaux-tasje vanaf begin december voor 359 en 429 euro verkocht.
