Ik ben Cientje, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Cientje.
Ik ben een vrouw en woon in Antwerpen (België) en mijn beroep is Huisvrouw NOOIT op rust en dienares van mijn kat.
Ik ben geboren op 21/04/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen Schrijven Dagtrips Bloggen en veel meer.
Ik ben de trotse moeder van 1 zoon en 1 dochter, en de supertrotse oma van 1 kleindochter. Ben ook de partner van een hele lieve man. Ik hoop hier leuke mensen te ontmoeten en een boel vrienden te maken.
Wil je nog meer weten over mij... Klik dan op bovenstaand plaatje
Vandaag
15 augustus, OLV Hemelvaartdag, is Moederdag in Antwerpen. Waarom wij
Antwerpenaren Moederdag (Wij noemen het Sainte-Marie of Moederkesdag niet
op de tweede zondag van mei vieren zoals overal elders in het land, weet ik
niet. Maar om te bewijzen dat niet enkel Antwerpenaars tegendraads zijn kan ik
jullie vertellen dat in Engeland Moederdag op de 4e zondag van de
Lente wordt gevierd. Frankrijk viert het op de laatste zondag van mei, tenzij
op die dag Pinksteren valt, dan wordt het de eerste zondag van juni. In Spanje
wordt Moederdag dan weer op de eerste zondag van mei gevierd. Zo zie je maar!
Maar met allen zijn we het er over eens, het is een unieke gelegenheid om de
moeders te verwenen. En met een applausje voor jezelf, dit gedicht voor alle
moeders.
Een
vogel in de wind
een blij en lachend kind,
Moeder, een zorgzaam mens
zonder verlangen, zonder wens!
Geen onderscheid makend
dag en nacht steeds wakend,
Altijd bereid en opgetogen
over fornuis en wieg gebogen!
Je rijkdom zijn wat bloemen
kinderen, die je moeder noemen,
Zij betekenen meer dan goud
omdat je zoveel van hen houdt!
Eenvoudig,moedig en simpel
verdien je vast een wimpel,
Moeder, maar ook zonder
noem ik je een wonder!!!!!!
Geniet volop van deze dag.
Ik wens jullie
alle geluk en voorspoed,
een warm hart, een blije lach.
Rozen mogen U omgeven,
bloemen mooi en zacht.
Ze verspreiden geur in t
leven
en verdrijven alle klacht.
Zonder doornen geen rozen,
is een spreekwoord waar en klein.
Moge er voor u vele rozen
en slechts weinig doornen zijn.
Hallo lieve
blogvrienden!
Hoor de wind waait door de bomen, hier in huis zelfs waait de wind
En ja ik weet dat dit uit een Sinterklaas liedje komt en dat ik daarbij twee
seizoenen voorruit spring, of achteruit, hangt er vanaf van welke kant je het
bekijkt. En nee, ik ben niet gek geworden, hoewel, wat niet is kan nog komen
natuurlijk, grijns grijns.
Het is het weer dat gek geworden is mijn gedacht!
Op drie machtige en prachtige bomen kijk ik hier vanuit mijn raam. Hun dichte
bladerdek biedt me een privacy waardoor ik s avonds nooit de gordijnen hoef te
sluiten om ongewenste blikken buiten te houden. Maar nu zwiepen hun takken tot
tegen mijn raam en vrees ik een beetje dat ze zo meteen ongevraagd zullen komen
binnenvallen.
Lucht
drijft duchtig
verder, verder
zoeft over meren
zweeft door bergen.
Wolken woeien.
Waaiend
weeft de wind
een spoor.
Door de hoge bomen
het libretto
van een koor
Hebben jullie ook
genoten van de openingsceremonie van de Olympische spelen in Peking? Ik anders
wel! Je zou er bijna door vergeten dat er enorm veel armoede is in China en dat
de mensenrechten er heel vaak met de voeten wordt betreden.
One Dream, One World is het thema van deze spelen en een heel mooie gedachte. Een
gedachte waar ik heel graag in wil geloven. Helaas zal het nog niet voor meteen
zijn. Daarvoor zijn geldzucht en machtswellust te sterk aanwezig in deze
wereld.
Hoorde daarnet op
het weerbericht dat vanaf woensdag aanstaande de temperaturen nog wat zullen
dalen. Ik vind het verdorie nu al niet te warm meer. Je mag me een sentimentele
oude zeur vinden, maar de zomers van vroeger waren volgens mij toch veel beter.
De zomers waren warm en de winters waren koud zoals het hoorde. Nu kan je van
de zomer noch van de winter op aan. Het lijkt wel of het een gans jaar herfst
is, met enkele bijzondere uitschieters dan.
Nu ja, ik laat het
toch maar niet aan mijn hart komen. Kan ik niet met een goed boek op het balkon
genieten van de zon, dan doe ik maar de strijk die ik van de week heb
uitgesteld wegens te warm. Van de nood een deugd maken noemen ze dat en daar
ben ik deze zomer al heel bedreven in geworden.
Al bij al wens ik
jullie een heel fijn weekend toe.
De wreedheden die sommige mensen dieren aandoen is
onvoorstelbaar voor een redelijk denkend mens. Er is geen diersoort op de
wereld te vinden die niet al kennis heeft gemaakt met de wreedheden van de
mens. In de vakantieperiode komt dit helemaal tot uiting. Zo las ik onlangs op een
blog dat een man zijn hond wilde achterlaten in een bos om ongestoord op
vakantie te vertrekken. De hond, trouwste vriend van de mens, liep echter
achter zijn wagen aan. De beestenbeul wist er dan maar niets beters op te vinden dan de hond
met een koord om zijn hals aan de trekhaak van zijn auto te binden en vol gas
te geven en het dier alzo meters voort te slepen over de grond tot het de geest zou geven. Ik vraag je, hoe
kun je dat doen als mens met een weerloos dier. Wat voor mens ben je dan?
De dierenasielen zitten rond deze tijd weer overvol, en zij zijn dan nog de gelukkigen want
misschien vinden deze weggeworpen dieren ooit weer een goede thuis. Moest ik
niet veel mensen kennen die hun huisdier echt lief hebben en tot hun laatste
snik liefdevol verzorgen, ik zou het geloof in het mensdom totaal verliezen.
En dan spreek ik nog niet over wat dieren moeten lijden om
te eindigen op een bord. Hoeveel dieren zijn al niet ten prooi gevallen aan de
consumptiemaatschappij? Zet twee moordenaars in een comfortabele cel bij mekaar
en alle mensenrechtenorganisaties staan op hun achterste poten, maar zestigduizend
kippen opgesloten in een schuur komen enkel in het nieuws nadat ze levend
verbrand zijn.
Ik ben geen veganist of vegetariër maar een verwoede vleeseter
ben ik ook niet. Voor mij zou een dier van ouderdom mogen sterven voor ik het,
misschien, opeet, want er zijn zoveel lekkere dingen om te eten zonder dat een
dier erom moet lijden.
Tijd
is te traag voor hen die wachten, te snel voor hen die vieren, te lang voor hen die rouwen, te kort voor hen die genieten
en een eeuwigheid voor hen die
liefhebben
E-mail mij
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
SCHRIJVEN IS EEN MANIER OMTE PRATEN ZONDER ONDERBROKEN TE WORDEN (J.RENARD)