Goede morgen lieve blogvrienden.
Ik was al heel vroeg op vandaag. Nog voor de vogels tjilpten. Maar ik plan meteen een middagdutje want om wakker te kunnen blijven tot de avond….? Daarvoor passeren er mij nog teveel uren.
Het is goed vertoeven hier op seniorennet.NL. Eén grote vriendenkring en geen enkele wanklank!

Wat ik wil zeggen is dat ik toch zo geniet van die welgemeende lieve groeten die we elkaar brengen. ’s Morgens, ’s middags of ’s avonds, altijd is er wel iemand die aan je denkt en je een groet brengt.
De mooiste avondgroet die ik ooit hoorde is die van Sonja Barend. Zij sloot haar programma steevast af met de woorden van haar moeder: “Voor straks lekker slapen, en morgen gezond weer op”!

Maar er zijn zoveel zieken! Zoveel mensen die nooit meer gezond kunnen opstaan! Vele van hen gaan keer op keer moedig de dag door. Tot ze verlost worden van al hun pijn en ellende. Aan al die zieken moest ik op dit vroege uur even denken. En voor hen zet ik dit gedicht hier neer.

Ik wou dat ik een engel was. Een engel alleen voor jou.
Dan zou ik altijd op je schouder zitten.
En je laten voelen hoeveel ik van je hou.
Je zou geen pijn meer kennen, en ook geen verdriet.
Ik wil graag je engel zijn.
Alleen de vleugels heb ik niet.

Als ik alles kon veranderen,
dan deed ik dat voor jou.
Als ik de tijd terug kon draaien,
dan deed ik dat voor jou.
Als ik jou verdriet kon dragen,
dan deed ik dat voor jou.
Als het met iets was te verlichten,
dan deed ik dat voor jou.
Als je me nodig mocht hebben,
dan ben ik er voor jou.
Je hoeft me maar te vragen,en ik zal er zijn.
Want je moet weten, jouw pijn is ook mijn pijn.

Ik zou zo graag iets willen zeggen,
wat warmte achterlaat.
Ik zou zo graag, iets willen geven.
Maar woorden zijn vaak zo beladen.
Alleen de taal van handen die je aanraken,
en ogen die zeggen, ik hou van jou,
zij hebben de kracht gemeende warmte door te geven.
Dat wat ieder mens zo nodig heeft in dit leven.

LIEFS VAN CIENTJE