"MUSIC WAS MY REFUGE......I COULD CRAWL INTO THE SPACE BETWEEN THE NOTES.....AND CURL MY BACK TO LONELINESS....." (Maya Angelou) 'Bordianangel' probeert op haar éigen (-wijze...) vleugels te vliegen....maar God-zij-dank vliegen soms anderen even een klein of langer stukje met haar mee.....
Het dagelijkse -vaak zeer emotionele en stormachtig- leventje van een huismoeder/echtgenote die af en toe hóge pieken en bergtoppen kent maar vooral ook vele diepe en zeer donkere dalen...omdat zij Borderline (en álle gevolgen van dien!) heeft. Dit alles wordt veelvuldig ondersteund door haar grootste liefde en drijfveer.... MUZIEK (in álle soorten en maten!!) en natuurlijk zéker niet te vergeten haar oneindig warme passie voor HAWAII & haar oorspronkelijke bewoners, met een cultuur en achtergrond dat veel overeenkomsten vertoont met haar eigen mooie geboorteland... Indonesië (en met name de Molukken en de bizondere achtergrond van haar beide ouders en grootouders daarin!!)
10-04-2010
"BORDERLINERS ZIJN LASTIGE MENSEN....OOK VOOR ZICHZELF...."
Ja, dit heb ik hier ergens gelezen...ook op een andere blog....(wie meer wil lezen hierover, verwijs ik naar dit blog geheten 'Bindingsangst en Verlatingsangst' link: http://blog.seniorennet.nl/bindingsangst/)
Borderliners zijn lastige mensen, ook voor
zichzelf. Rinne zegt het voorzichtig: "De behandeling van borderline
patiënten stelt nogal hoge eisen aan het uithoudingsvermogen van de
behandelaar." Psychiaters die onderzoek willen doen, richten zich ook
liever op andere patiënten.
En natuurlijk ben ik me daar ook wel terdege van bewust...dat mijn behandelaars en hulpverleners.... 'Altrecht begeleider' P....mijn 'thuisbegeleidster' B., maar ook zéker ándere 'gewone' mensen die met me omgaan...'alleen al bij 'het omgaan met mij' zeer hoge eisen stelt aan hun uithoudingsvermogen'...!!
Een borderline persoonlijkheidsstoornis betekent
dat je met je persoonlijkheid op het randje zit. Wat houdt die stoornis
nu precies in? Psychiater dr. Thomas Rinne: "Het zijn mensen met een
verstoorde regulatie van hun stemmingen, die agressie en andere impulsen
slecht kunnen onderdrukken. Vaak hebben ze ook andere psychiatrische
problemen, zoals posttraumatische stressstoornis, eetstoornissen,
angststoornissen en depressie. Hun agressie kan zich uiten als
gewelddadig gedrag tegen anderen, maar het kan zich ook tegen henzelf
keren in de vorm van roekeloos gedrag, zelfverminking en pogingen tot
zelfdoding. Het zijn kwetsbare mensen, ook omdat ze door hun gedrag vaak
in relaties terechtkomen waarin ze mishandeld worden." Dit geldt
waarschijnlijk zelfs voor kindermishandeling, denkt Rinne.
"Bij het
ontstaan van een borderlinestoornis hebben genetische factoren veel
invloed, blijkt uit tweelingonderzoek. De borderline
persoonlijkheidsstoornis wordt ook als een vroege hechtingsstoornis
beschreven. Het is goed denkbaar dat het verstoorde hechtingsgedrag dat
deze mensen als kind vaak vertonen, ervoor zorgt dat hun ouders zich ook
minder aan hén hechten. Met soms mishandeling of verwaarlozing tot
gevolg, wat het kind natuurlijk niet aangerekend mag worden."
Van
onderzoek bij couveusekinderen is bekend dat er een relatie bestaat
tussen gestoorde hechting en mishandeling: vroeggeboren kinderen hadden
door hun couveusetijd vroeger meer hechtingsproblemen dan hun
leeftijdgenoten, en werden ook vaker mishandeld. Rinne: "Tegenwoordig
worden de ouders van couveusekinderen al vroeg begeleid en probeert men
de hechting te bevorderen."
Wel héél erg frappant dan he....dat ookik een couveusekind was... ook ikwas te vroeg geboren.... Lag héél misschien híer mijn Borderline wel aan ten grondslag....??
'HET IS WEER WEEKEND'... maar wát voor één.... ('jippiiiieee'....)
Ondanks dat het weer weekend is...of misschien juist omdát het weer weekend is.... gaan m'n gedachten weer uit naar wat er al zoals weer gebeurd is deze en afgelopen weken...in m'n rommelig lijkend leventje... Volgens mij, lijkt het niet alleen rommelig...maar IS het gewoon ook rommelig! Uiterlijk én innerlijk! Vorig artikel was ik meer bezig met mijn andere hulpverleenster, van de Thuisbegeleiding van Zuwe. Uiteraard ben en blijf ik daar gewoon wekelijks mee bezig...want de zorgen gaan door...en het zoeken naar oplossingen gaan door... Maar volgens mijn Thuisbegeleidster B. staat haar 'hulp' niet los van het feit dat ik ook client ben bij Altrecht en dat ik regelmatig het Willem Arntszhuis bezoek/moet bezoeken voor mijn persoonlijke gesprekken met mijn Altrecht begeleider (SPV'er) P.
Maar juist afgelopen week is er weer enorm veel aan mijn hoofd wat betreft allerlei vragen, papieren en hoofdbrekens die afkomstig zijn van mijn Bewindvoering en de Schuldhulpverlening Utrecht die als laatste ook in het leven geroepen is om mijn man en mij wat 'vlotter' uit de (geld)zorgen te krijgen. Maar helaas gaat dat laatste pad ook écht niet over rozen....en moeten er nog eerst veel draken bevochten worden...en giftige klimop en prikkende rozestruiken kapotgeslagen worden....eer we veilig het kasteel bereiken en in kunnen....
Maar wat vooral voor mij zo enórm moeilijk maakt is die hoge druk dat het met zich meebrengt omdat overal....bijv. aan emails en brieven... constant een korte tijdslimiet aan verbonden is, waarbinnen je moet reageren... en dat maakt mij - als Borderliner - helemaal totaal 'van slag' en veroorzaakt bij mij angst dat ik het allemaal niet 'haal' en dan maak ik juist fouten....gooi ik van alles in de war...en word ik langzaam gek en raak ik innerlijk helemaal in paníek.... En 't állerergste van alles is....dat ik me zo verschrikkelijk ALLEEN voel in dit alles.... want dan lijkt het zelfs zó....(volgens mij LIJKT het niet alleen zo...maar IS het ook zo..) dat ook echt ALLES van MIJ moet komen.... en dat ik 'in de pen' moet klimmen.... of in ieder 'ACTIE MOET ONDERNEMEN'...!!! En op díe momenten voel ik me als het ware als aan de grond VASTGENAGELD en kan ik dan eigenlijk juist geen vin meer verroeren....zo lijkt het dan...
Altrecht heeft inmiddels wel een belangrijke plaats in mijn leven ingenomen.... Maar ik kan helaas op dit moment niet zeggen welk gevoel ik daarbij heb....of het een 'blij of gelukkig' of juist een 'vervelend...bang' gevoel is.... Als ik eerlijk moet zijn...dan is het zélfs misschien wel een combinatie van BEIDE...!!!
'Blij of gelukkig' is mijn gevoel als ik mijn begeleider P. weer zie en spreek...en ik de 'rust' weer bij hem kan vinden als ik over alles en nog wat met hem kan praten... Zelfs over zaken die ik misschien met hem en met mijn thuisbegeleidster B. bespreek.... Ja....kán...en wíl...bespreken. En verder met NIEMAND meer.....(of eigenlijk wel met misschien 1 enkel iemand nog...maar helaas zie of spreek ik haar niet zo vaak meer...althans...niet meer persóónlijk, wat ik het állerliefste heb...)
'Vervelend en bang' voel ik me als ik het terrein van het WA Huis op loop.... op verschillende tijden... met verschillende doelen.... Als ik me aanmeld voor een 'BOR-bed' (BOR = Bed Op Recept, waar je als client gebruik van kan maken als je het thuis even niet kunt 'handle'n'...of als je even geestelijk tot rust probeert te komen of 'afstand' van bepaalde zaken wilt nemen....). Dan....bekruipt mij een soort angst.... het gevoel van ....'je hoort er tóch bij...bij die aparte mensen...'....'zíe je wel...je bent tóchgek' ....'niemandkan of wil met je omgaan'.... 'Je komt hier NOOIT MEER UIT....uit deze vicieuze cirkel....dat de 'psychiatrie' heet.... Dat 'geval'valt onder de 'persoonlijkheidsstoornissen'...waar jij óók toe behoor.....' Ik hoop en denk dat het nog nét geen 'stemmen' zijn die ik hoor...die dit allemaal in mijn hoofd uiten... maar dat het (nog steeds) 'slechts' mijn eigen gedáchten zijn... Maar zelfs die wil ik ook niet meer hebben...maar voorlopig spelen ze nog constant door m'n warrige hoofd....
Gek, als ik in mijn gesprekken met P. zit....dan heb ik die angst niet zo erg...wel 'n heel klein beetje... want dat heb ik al als ik door de gangen van het WA Huis loop... maar het drukt dan niet zo héél erg op me... misschien ook omdat P. zo vaak zo vrolijk is en daardoor mijn aandacht afleidt van de 'ernst' van het geheel.... Maar wél als ik naar mijn psychiater moet....of als ik voor de zoveelste keer weer een cursus moet volgen om met mijn Borderline te leren omgaan... zoals ik laatst de VERS-training heb moeten volgen...van alles daar leer... Het woord 'VERS' is afkorting van Vaardigheidstraining Emotie Regulatie Stoornis, welk woord tegenwoordig al wel vaker wordt vervangen door emotieregulatiestoornis (ERS).
Deze term beschrijft beter met welke problemen iemand worstelt. Een kérnprobleem is namelijk het niet kunnen reguleren van emoties!
Mensen met een emotieregulatiestoornis: - zijn zeer gevoelig voor emotionele prikkels - reageren heel sterk op emotionele prikkels - keren langzaam terug naar een 'emotionele basisniveau'
Natuurlijk 'pik' je er wel van alles op, van die training...en zul je er wel vaak aan denken en 't zien toe te passen als je weer 's 'n keer 'vast zit' met jezelf of in een situatie... Maar ik merk dat het mij niet echt enorm helpt...want mijn gevoelens en emoties zijn soms....nee zelfs váák....te vér....en tedíep... en kan ik mezelf niet meer in de hand houden en laat ik alles weer varen.... en dan val ik weer enórm diep in een zware depressie.... Ik merk dat de zin.... en de energie om te véchten...om mezelf er weer úit te vechten... stééds minder wordt!
Vooral de laatste tijd merk ik dat ik me veel vlugger door alle (veelal negatieve) zaken die er in de wereld of in Nederland gebeuren... dat ik me daar toch nog te veel en te vlug door laat beïnvloeden... Maar IK KAN ER ECHT NIETS AAN DOEN.... HET GEBEURT ALS VANZELF...!!!! Ik laat me metéén mééslepen...als er wéér een moord is gebeurd... er wéér iemand overleden is.... er wéér iemand zelfmoord heeft gepleegd.... er weer iemand van een hoog gebouw gesprongen is.... Het is dan nét alsof er ook dan ....iets IN MIJ....gebeurt..... Ik VOEL dat alles....die pijn... die verwarring... die paniek....
Daarom vraag ik me steeds af....KOM IK HIER OOIT VAN ÁF.....????!! De enige angst die mij hiermee gék maakt...is...dat ik hier dus NOOIT MEER vanaf kom.... Dat ik ook nóóit meer van mijn Borderline zal genezen.... Dat ik die pijn... die eenzaamheid.... die verwarring.... die duisternis om me heen... die wanhoop.... Hoe lang nog moet ik dat alles met me méé zeulen...
Éens in de zoveel tijd sta ik 'bovenop een berg'.....te JUICHEN....te ZINGEN.... DANKBAAR te zijn.... maar die momenten...die zijn zo héél sporadisch.... en misschien wel op één hand te tellen.... Ja... het zingen van mijn lied 'Smile' op de cd was zo'n moment.... maar die momenten zullen zich niet zo gauw meer herhalen... Toen mijn lieve dochter me belde en zei dat ze onze poes Princess weer teruggevonden hadden....was zo'n moment.... Als mijn lieve zoon mij een lange en stevige knuffel geeft.....is zo'n moment....
Waar haal ik in Godsnaam....mijn véchtlust weer vandaan.... De Kracht om dit alles...vól te blijven houden.... Om de 'strijd' weer vérder aan te gaan met Bewindvoering...Schuldhulpverlening...MEE... Eerst kregen we ook nog hulp van de Voedselbank...maar helaas is dat ook al gestopt... omdat we net op de 'grens' zaten om geholpen te worden... Ja, ik wéét het...het zijn in wezen instanties waar ik positíef tegenaan moet kijken, omdat ze mij en mijn gezin helpen... maar tóch voel ik door hen...de druk alléén maar érger worden..... de druk in mijn leven... de druk op mijn schouders... Om wéér....hierna een nieuwe (soort intensiever 'vervólg' van de VERS!) 'cursus' bij Altrecht in Zeist te gaan volgen (op basis van de gegevens van Dr. Linehan).... Ik hoop dat ik daar de energie nog voor heb...
Maar niemand begrijpt me ook, heb ik het gevoel.... Soms lijkt het mij.... alsof het eigenlijk allemaal al vééls 'te laat' is.... Dat de 'hulp' te laat is begonnen....dat de stoornis bij mij te laat is 'ontdekt'...en het nu eigenlijk toch veels te láát is... en ik word er alléén maar óuder op.... (ik weet niet waar en óf er een leeftijdsgrens ligt aan het volgen van al die therapieën...???!!) Misschien dat ik dáárdoor alles niet meer zo 'zie zitten'.... dat ik daarom denk dat ik niet meer 'te helpen' ben...
En 't állerergste is....dat ik soms niet uit mijn gevoelens kan komen... Dat ik me nu bijv. soms enórm kwáád...en bóós...van binnen voel.... Kwaad en boos...omdat ik er geen háást achter kan zetten... omdat ik niet kan bereiken wat ik wíl....niet méér kan bereiken wat ik wil....
Misschien...als ik óóit m'n leven óver mocht doen.... of terúg mocht komen.... dan hoop ik van hárte dat ik GEEN BORDERLINE (meer) heb.... dan wil ik ook meer gaan doen met het grote verlangen en het enorme plezier dat ik heb als ik DANS..... en dan moet ik natuurlijk ook zéker niet meer zo DIK (ahum...'volslank'...) zijn...zoals ik nu ben....want dat beweegt toch zéker wat makkelijker... en het 'oogt' vast ook béter...denk ik!! Dan zou ik ook zorgen dat ik zéker véél en véél meer ZELFVERTROUWEN had...dat waar het mij nu zo enórm aan ontbréékt..... Maar helaas....dit was maar een gedachte....een wens....een 'ALS'-droom.......
Dáárom ben ik bang....dat ik het niet meer zo zie zitten... dat ik alles maar weer wil opgeven... Daarom ben ik bang ....dat ik geen véchtlust meer heb... geen energie... geen vertrouwen... voorál geen zélfvertrouwen.... Volgens mij....is daar álles....nú....tóch....te láát....voor.....
Maar enfin... we zullen (nog) maar gewoon doorgaan met adem halen... Nog maar eens een paar hele diepe zuchten... en we gaan maar weer voor de zoveelste keer 'n kopje koffie maken... en ach... we gaan maar weer ff kijken wat er op de buis komt...dat nog 'n béétje... 'vrolijkheid' in mijn leven brengt... 'Move like Michael Jackson'....ik ben een MJ-fan...en ik hou van zijn muziek én van dansen...! Daarna 'Coming to Holland: prins zoekt vrouw'...als ik nog vrijgezel was dan was ik zéker met die prince Pita uit Samoa meegegaan...tja, hij is wel 'n beetje te dik (maar dat ben ik ook) en hij lijkt me 'n gezellige man...en ach...Samoa zal ik me wel aardig thuisvoelen want ik ben al enorm gek van de Hawaiiaanse eilanden...dus Samoa heeft daar zeker ook wat van weg... En trouwens...als ik écht alleen op uiterlijk af zou gaan...dan zou ik voor die Italiaanse prince Livio gaan...want die heeft écht 'een leuk koppie'... en die prins uit India is ook geen 'lillekkerd'..... Maar ok...dan komt om 21.45u ook nog de film 'Blood Diamond' met Leonardo DiCaprio en die wil ik ook nog wel zien...die film dan...én ook Leonardo...
Dus vanavond...(ach...dit weekend eigenlijk!)...heb ik nog genóeg....'afleiding' (zullen we 't maar noemen!)
Ach, eigenlijk ben ik al doodmoe, maar wil toch even proberen wat 'van
me af te schrijven'.
De dag is wat anders gegaan dan we hadden gedacht, want mijn
Thuisbegeleidster B. kwam vandaag toch nog onverwachts langs om even
e.e.a. met het hele gezin door te praten.
Onverwachts, maar toch achteraf best wel goed geweest....
Zo leer je ook dingen beter naar elkaar toe te brengen....duidelijker te
maken.... én van elkaar te begríjpen....
Na het gesprek lag uiteindelijk de 'zwaarte' van het geheel weer bij
mij, omdat ik contact met mijn Bewindvoering en Schuldhulpverlening
moest maken om een en ander -wat het gezin betreft- wat duidelijker te
krijgen en hun reactie, in de vorm van een evt. voorstel, daarop af te
wachten.
Na heel veel gepieker en nadenken om alles taaltechnisch en toch ook zo
eenvoudig en duidelijk mogelijk in een email te kunnen verwoorden (én
God zij dank óók dank zij de hulp dmv veelvuldig emailcontact met B.
(Thuisbegeleidster)) is het me toch uiteindelijk aardig gelukt een goed
onderbouwde email naar mijn Bewindvoerster én naar de medewerkerster van
Schuldhulpverlening Utrecht te sturen.
Ik hoop heel gauw een (hopelijk bevredigend) antwoord van hun te mogen
ontvangen.
Nu ben ik geestelijk afgepeigerd...maar hoe of wat...het gaat toch ook
in mn rug en hoofd enzo zitten....dus hierna gaat ook mijn pc rusten....
Ik ga nog een glaasje jus halen....heel misschien nog iets kleins te
snoepen....glijd dan lekker onder m'n warme dekbed en probeer zo nog wat
te genieten van wat de tv mij nog weet voor te schotelen aan
educatiefs....ontspannends.... humoristisch....of
desnoods....romantisch....(mmmm wat is dat???!!) of wie weet zelfs nog
wat interessants over de Maya's.....de Bermuda Driehoek....of misschien
zelfs....Atlantis....
Wel makkelijk als je zo'n brede interesse hebt...
Tot de volgende keer maar weer.......pas goed op uzelf...jezelf....(vergeet alsjeblieft niet een keer 'n klein krabbeltje achter te
laten in m'n Gastenboek...PLEASE? Zou ik enórm blij van worden!)
Yes....vanmorgen toch nog nét op tijd op m'n afspraak met P. in het
WAHuis in Utrecht....je moet me alleen niet vragen HOE.....en
ach...natuurlijk moest ik toch nog weer wachten op hem....
Heb ik me dáárvoor rótgehaast... Ach, maakt niet uit. Maar ik ben nu
eigenlijk wel doodmoe om erg lang te schrijven, dus ik probeer het kort
te houden. Want het klinkt stom, maar ik heb nu eigenlijk al slaap....
Ja, vind je het vréémd....als je weet dat ik gisternacht past om 3u ging
slapen...ik slaap altijd nogal onrustig...paar keer wakker...paar keer
naar toilet...uiteindelijk de wekker (op mn mobiel) gezet op kwart voor 9
en het streven om de bus van 10u te nemen als ik om 11u op mn afspraak
moet zijn...
Maar...kwart voor 9...opstaan...weer toilet...ik viel al zittend
eigenlijk nog weer in slaap...dus ik sprong mn bed weer in....verzette
mn wekker naar 9.15uur....en deed weer even mn ogen dicht...
Zo gaat het dus altijd als ik een afspraak heb....
Gelijk even mn pc aangezet want dat duurt eeuwen eer die 'warm genoeg'
is....lekker traag dus....
Ondanks dat de wekker weer om 9.15u ging...bleef ik nog ff liggen want
intussen was mn man in de badkamer bezig...dus ik moest dan tóch
wachten....enfin het was alweer half 10 eer ik mezelf uit bed moest
SLEPEN....!!! Toen maar ff gauw achter de pc mn mails bekijken en
wachten tot mn man uit de badkamer was...
Enfin...uiteindelijk had ik de bus pas van iets van kwart over 10 geloof
ik....allemaal krapjes...
Maar het gekke is....ik schijn beter te 'presteren' onder
druk....oid....
Uiteindelijk wel een leuk en gezellig gesprek met P. gehad. Natuurlijk
wel even op IJskonijn teruggekomen en wat dan de uiteindelijke plannen
waren.... ach we zien wel weer...
Van alles ff kort doorgepraat.... maar P. was toch weer met 'andere
zaken' bezig ondanks dat hij met mij zat te keuvelen... maar ja, ik
vergeef 't 'm ....ik ken 'm langer dan vandaag...
Hoop dat 'ie volgende keer de onrust wat meer uit z'n 'kont' heeft....
Misschien is dit weer een Bordie-gedachte van me, maar als ik 'n
afspraak en gesprek met 'm heb, wil ik hem in die kostbare tijd ook VOOR
MIJ ALLEEN hebben eigenlijk....
Maar goed, ik probeer maar niet te zeuren, anders krijgt 'ie nog een
hekel aan me...
Nu maar over 2 weken met hem afgesproken....nu proberen daar 'n soort
'vast ritme' in te krijgen...
Sorry mensen maar m'n ogen worden al zwaar...ik denk dat ik het vanavond
niet al te laat maak... (ja, dat zeg ik ELKE DAG/AVOND....maar wedden
dat het vanavond wéér pas na 2 of 3uur wordt... want dan zie ik nog een
goeie film of tv-serie die ik nog wil volgen en afkijken...
O ja, natuurlijk....mijn vriendje 'HOUSE' moet ik ook nog zien vanavond
en NCIS ook nog.... en natuurlijk mijn enige en favoriete soap 'AS THE
WORLD TURNS'.... en dan nog PAUL en WITTEMAN....en ook nog de herhaling
van DE WERELD DRAAIT DOOR....en op ned.2 de herhaling van NETWERK en
NOVA en EÉN VANDAAG....
En SHIT...(néé dat is geen tv-serie!) maar ik wou nog zeggen dat ik ook
nog mijn ándere favoriete tv-serie ER om 00.15u nooit wil missen... al
zijn het herhalingen...beter iets dan niets...!
Dus...ik vrees dat het vanavond tóch weer 'n latertje
wordt....(jippie...toch geen afspraak morgen!)
Tot 'n volgende keer dan maar weer....hoop dat ik dan wat wakkerder
ben...en niet steeds zo moet gapen....
Ik weet wat....we maken nu maar even een heerlijke warme bak
koffie...(want ik voel me nogal kouwelijk nu...dus ff warm worden...met
wat warms....en lekker warm uit bed tv kijken...JA IK WEET HET...IS
EIGENLIJK NIET GOED....maar om één of andere reden is het juist iets
voor mij om allerlei dingen te doen die 'NIET GOED' voor me zijn...!!)
Even een kort woordje aan mensen die om één of andere verwonderlijke reden het tóch aardig vinden mijn blog te lezen....en vooral om op het artikel te stemmen dat ze gelezen hebben...
Eén vraag....zouden jullie mij een groot genoegen en plezier willen doen....en ook een reactie willen geven/schrijven...al is het maar kort... Ik heb maar tot nu toe één reactie van iemand gehad (Bedankt tot dusver!), maar ik zou het enorm leuk vinden (en zo enorm 'GOED zijn voor mn reeds lang verdwenen 'ego'....!!?) om natuurlijk nóg meer reacties te lezen... Want het jammere van het 'stemmen' is dat je helaas niet kan zien of lezen wie dat heeft gedaan en waaróm.... Please...klik zo af en toe ook eens op het rode 'Reageer' onderaan een artikel..??
Dus lieve mensen.... zouden jullie alsjeblieft jullie 'stemgedrag' ook willen uitdrukken in enkele zinnen als reactie.....klik op:Reageer!
EN NIET TE VERGETEN......OOK GRAAG IN MIJN GASTENBOEK SCHRIJVEN en noteer de plaats waar je woont...lijkt me leuk...dan kan ik zien van waar jullie allemaal komen...
Het geeft me 'n enorm goed gevoel dat er toch nog IEMAND mijn bescheiden blogje leest....
GEZELLIGE 2E PAASDAG GEHAD? TUINCENTRUM OVERVECHT VOOR ONS.....
Nou, ik wel.... Gewoon lekker rustig gehouden...niks bizonders. Voor het eerst na een hele poos met de rest van het gezin met z'n allen naar Tuincentrum Overvecht gelopen dat gewoon 'n paar straten verder van ons huis staat (met daartegenover een filiaal van KARWEI, ook weleens handig).
Maar ik vind het altijd leuk om door 'n Tuincentrum te struinen, want er is áltijd wel wat te zien... Ik wou maar dat ik rijk was, er zijn zóveel mooie planten en bloemen...die ik éigenlijk nog wel in mn tuin of huiskamer wil hebben. Maar helaas....zoals gewoonlijk....ook nú heb ik niet genoeg geld om 'n plantje te kopen, dus ik moet gewoon wachten tot ik onze weekgeld weer krijg. En zoals ik al zei...gewoon rondkijken vind ik ook altijd al enorm leuk...of lekker ff zitten op een lekkere zachte bank van een tuinset...
Ik zag wel een goedkoop klein plantje....en mn zoon zei 'neem 'm maar Mam, dan krijg je dat van ons'. Na veel tegenspurtelen zei ik toen...nou ok, omdat het zo goedkoop is...maar 1,80euro....dus mijn oog viel op een zgn. 'Spathiphyllum' ik denk dat de Nederlandse naam 'lepelplant' is? Ergens las ik dat deze plant het best trichlooretheen uit de lucht zuivert.....dus...dat is ook mooi meegenomen...tóch?
Of zoals ik het op internet gelezen heb:
"Je merkt het misschien niet... maar de lucht die we inademen is
verontreinigd met allerlei chemicaliën. Thuis zijn schoonmaakproducten
de grote boosdoener, op het werk zijn printerinkten de schuldige.
Luchtreinigende planten
Enkele kamerplanten zijn bijzonder efficiënt in het verwijderen van
chemische stoffen als benzeen, formaldehyde en tolueen. Bovendien
verbeteren ze de luchtvochtigheidsgraad, en zorgen voor extra zuurstof.
Met als resultaat dat je productiviteit verhoogt en
gezondheidsklachten afnemen."
Maar dit is nog maar een heel klein plantje hoor...wat verwacht je ook voor 1,80euro....maar het kan best behoorlijk groot worden...dus ff zien hoe goed ik weer een plant kan verzorgen.... (Wel een hele opgaaf voor mij hoor... iemand die al zelfs moeite heeft zichzélf te 'verzorgen'....hahaha!!) Maar goed...je moet toch érgens beginnen he....
Nou morgen weer 'de gewone week' in en ik heb gelijk al heel vroeg (JA VOOR MIJ IS DAT HEEEEEEEEEEEL VROEG!!!) een afspraak en moet ik al om 11u bij mijn GGZ-begeleider P. in het Altrecht/WAHuis in Utrecht zijn.... Ik had vorige week hem gemaild of ik - na dat gesprek met IJSKONIJN - weer 'n afspraak voor een gesprek met hem kon hebben om weer even 'uit te kunnen huilen'....ja zo noemde ik dat. Maar aan de andere kant...ik heb hem ook al heel erg lang niet meer gezien of gesproken omdat hij met een opleiding bezig was en op stage moest...dus...nu moeten we gewoon even 'wat bijpraten'....
Ik zie er wel naar uit...ik voel me altijd wel 'lekker' en enorm op mn gemak bij P. Ik ken 'm nu ook al 'n aardig tijdje...bijna 4 jr ofzo...sinds januari 2007 dacht ik.... Hij is zo 'makkelijk in gebruik'. In het begin had ik wel even wat moeite met hem omdat hij soms tamelijk 'luidruchtig' kan zijn (moet IK, zeggen...ik kan soms ook overdreven luidruchtig zijn...vooral als ik 'n beetje ál te enthousiast praat!!!)
P. lacht bijna altijd en hij praat 'gezellig', maakt grapjes...en soms 'steken we de draak met elkaar'...ja hij is een 'vrolijke noot' in mijn leven.... En meestal kan ik altijd op de gang al horen dat 'ie 'in huis' is....wel leuk ja... Maar gelukkig heeft ie ook z'n rustige kanten en kan hij ook serieus zijn als het moet....en ik MOET zeggen... héél vaak kan hij mij - al is het misschien maar voor héél even - als énige op dat moment dan wel uit een dip halen....door wat ie zegt....of gewoon....door me weer wat moed te geven en me een klein klopje op mn schouder te geven.... Ja, je bent een fijne kerel P. enne....niets voor niets heb ik ook voor hem 'n gedicht geschreven en die heb ik hem al gegeven en ik noemde het gedicht 'KANJER'..... (Maar soms kan ik ook enorm boos op hem zijn...en dan kan ik 'm wel 'gemene' emails sturen...waar ik daarna gelijk weer een 'sorry-mail' achteraan stuur...want ik kan nóóit láng boos zijn op hem.... trouwens op níemand...!) Néé...ik zou geen ánder willen van de GGZ-hulpverleners...hij is een zgn. SPV'er oftewel een Sociaal Psychiatrisch Verpleegkundige...best een hele mondvol....vandaar dat ik hem maar gewoon 'mijn begeleider' noem....en dat doet 'ie eigenlijk ook wel... (al heeft 'ie het daar de laatste tijd eigenlijk wel vééls te druk voor....ja, P., dit zal je je leven lang nog moeten aanhoren hoor....maar je weet wie het zegt, toch...???). En wat ik óók heel leuk vind...is dat ie ook nog een 'Tweeling' (dierenriem) is....
Ok, lieve mensen....sterkte morgen als iedereen weer naar het werk...en naar school moet.... Moeilijk na zulke gezellige dagen....maar ja...'wat mot dat mot'.....en ach....alles went.... (zelfs hangen...als je het maar lang genoeg doet'.....) OK ZO KAN 'IE WEL WEER...TOEDELS!
Ze werd vorige week aan haar heup geopereerde na een val met haar
scootmobiel. Op de operatietafel kreeg ze een hartstilstand en daardoor
liep zij zuurstofgebrek op.
Hierdoor raakte ze in coma waaruit ze
niet meer is ontwaakt. Dat heeft haar manager zondag gemeld.
Als dochter van een jazzpianist en gitariste kon het niet anders dat ze
in de muziek terecht zou komen. Ze kreeg van haar ouders een drumstel en
werd al snel drumster van achtereenvolgens het vrouwenorkest The
Ladybirds en de band Vin Cardinal & the Queens.
Met haar broer Hans bracht ze twee solosingles uit. Even koos ze voor
het gezinsleven, maar als snel werd ze slagwerkster bij de Haagse Rock
& Rollgroep The Crazy Rockers, waarin ze twaalf jaar actief bleef
tot een val van het podium haar slagwerkcarrière voortijdig beëindigde.
Ja, wie kent de Crazy Rockers niet...één van de vele Indo Bands....Ik heb ze zelfs nog 'live' gezien in het Winkelcentrum in Zoetermeer waar ik woonde in de wijk Meerzicht...en já inderdaad....toen was er ook een 'dame' aan de drums en dat zal dan 'Sugar Lee' geweest zijn, toen ik haar nog niet als zodanig kende....
Hier 'n link naar een YouTube-video'tje waar ze met de Crazy Rockers zingt...ging ze nog lekker 'uit haar dak'...en ja, swingen kon ze wel....hier met C'EST LA VIE (bekend van Emilou Harris):
http://www.youtube.com/watch?v=bRomkxgKaKA
Heel veel sterkte aan haar kinderen en de familie van Marja en aan haar vriendin Andrea.
Dank voor je muzikale talent, Marja, waarmee je ook óns leven wat vrolijker hebt gemaakt....rust zacht....
Lieve allemaal, Ik hoop dat 'n ieder die dit leest niet alleen en verdrietig is, maar toch vandaag of morgen een fijne tijd met 'n ander kan doorbrengen....want - vooral dagen als deze - zijn er om met anderen je liefde....warmte....en genegenheid en gezelligheid te delen..... Maak er wat van....denk aan elkaar....zodat iedereen van Zijn Liefde die Hij juist deze dagen aan ons toont....mag genieten....en laat je hart verwarmen.... Pas goed op elkaar....en vooral op jezelf....
GEEN PASEN ZONDER GOEDE VRIJDAG: "IT'S ALL ABOUT JESUS"!!....
Ja, lieve mensen....het is dan weer Goede Vrijdag... Okay...ik ben dan 'toevallig' gelovig....nou ja 'toevallig'.....
Laten we het simpel houden:
ik geloof in God
en ik geloof dat Jezus Zijn zoon was en nóg is....die voor óns gestorven is.... en met Pasen is opgestaan uit de dood....
Dit is voor mij een vaststaand feit....en ik ben ook NIET van plan met WIE dan ook hierover van mening te verschillen of verder over te discussieren....
Ik vind het enórm jammer dat sommige mensen 'zo moeilijk' doen over het geloven in een god...of in (Mijn) God...want voor mij geldt natuurlijk dit láátste.... En gelóóf me....(daar héb je het woord wéér..!!)....ik lóóp de kerkdeur niet plat....ik ben géén 'Jesus freak'....maar ik weet wél dat ik....voor mezélf....zéker.....een speciáál & apárt lijntje....('speciale mobiel'....roodgekleurd...!!) naar 'Boven' heb...naar Hém....Mijn Gód..... Voor mij....SIMPEL....en het blijft voor mij ook ....HEEL SIMPEL....
Ergens las ik dat langs de A2 een groot billboard staat met de tekst 'Er is waarschijnlijk geen God. Durf zelf te denken en geniet van het leven.' Hierbij wordt dus gesuggereerd dat als je 'gelovig' bent, je dan níet van het leven geniet en dat je niet zélf mag denken.... Sorry, maar dit vind ik natuurlijk grote onzin.... waarvoor hebben we uiteindelijk HERSENS gekregen...om ze in íeder geval te gebruiken....(al vergeten sommigen dit weleens regelmatig!) ????!!
Weet je wat het is....???? Laten we elkaar hier op aarde alsjeblieft VRIJ laten.... VRIJ in onze gedachten... VRIJ in onze culturen.... VRIJ in onze gebruiken..... VRIJ in ons geloof..... ....ik zou haast zelfs zeggen...elkaar VRIJ laten of we nu wél of niet hóófddoekjes willen dragen.......
Want willen wij als mens niet in wezen allemaal hetzélfde....en slechts één ding....???? Willen wij mensen niet allemaal LIEFDE in ons leven...zijn wij allen dáárin niet GELIJK.... Waar maken we ons dan allemaal zo drúk om.... Wij léven....dánk zij de Liefde....en wij zullen ook alles overléven....slechts dóór de Liefde....
Kijk...ik kijk veel programma's op Discovery en op National Geography.... mijn favoriete zenders! Ook daar zie ik veel programma's over bijbelse natuurverschijnselen en wonderen e.d. waarbij men allerlei bewijzen probeert te weerleggen of andersom.... Het is niet erg. Ik hou ook enorm van die programma's ....waarom zou ik die niet kijken...??? NIEMAND BRENGT MIJ TOCH VAN MIJN GELOOF AF...!!! Want in de bijbel staat ook: 'onderzoekt alle dingen...en behoudt het Goede...' en dat is álles wat ik doe....
Want ach...niets voor niets heet het ook GELOVEN..... en als je om iets te geloven alweer 'bewijzen' nodig hebt...waar blíjf je dan...??!!! Daarom durf ik te zeggen dat 'geloven'....voor mij het 'werkwoord' GELOVEN is.... Of zoals je in de bijbel in het boek Hebreeën 11:1 kunt lezen: Het geloof is de zekerheid van de dingen waar je op hoopt.... En het bewijs van de dingen die je niet ziet.....
Dus zoals ik in het begin al zei....ik wil alles gewoon 'simpel' houden....zoals God het ook voor ons... voor mij....voor u....voor jou.....bedoeld heeft....
Of zoals ik het ook 'héél simpel' eens in enkele zinnen opschreef.... Ik was toen ook helemaal uit mijn doen...in de war...en was voor 3 maanden voor therapie en om 'tot rust te komen' in de Driesprong in Zeist...waar ik op 4 november 2002 om 01.55u spontaan het volgende schreef....óók...'heel simpel'...:
"DRUPPELS"
De bui valt met 'bakken' uit de hemel ....régen....druppels....
Mijn hoofd is wárm en héét van het piekeren ....zwéét....druppels....
Brándende ogen....pijnlijk van het huilen ....tránen.....druppels.....
Hij stierf op Golgotha.....óók voor mij....!? ....blóed....druppels....
Ok, het was dan zover....vandaag had ik mijn 'afspraak' bij mijn psychiater.... Na allerlei 'quasi grappige binnenkomst plichtplegingen'....gingen we dan zitten en probeerden we de reden te vinden waarom ik daar op bezoek was. God-zij-dank was ook 'mijn Grote Vriend' (P.) daar en die zorgde gelukkig 'n beetje dat mijn 'onrust' wat probeerde 'tot rust' te komen...
Omdat ik nu misschien nog té veel 'heetgebakerd' en teleurgesteld ben van binnen, lijkt het mij ook niet helemaal goed dat ik me nu té veel laat gaan in mijn emotie....want dan zeg ik misschien dingen die ik eigenlijk helemaal niet had willen zeggen... Want, weet je wat de 'pest' is, eigenlijk haat ik hem helemaal niet....maar op een of andere manier....'liggen we' elkaar niet zo heel erg.... erg probeer me tegen hém te 'verzetten' en hij wil zich standvastig laten voelen 'wie de baas is'.... ja...HIJ natuurlijk.... Zoals ook daarstraks al bleek....kan 'Mr ICERABBIT' me maken....en vooral ....BREKEN.... en in dit laatste was hij nogal heel snel in geslaagd....misschien gaf ik wel te vlug op....maar ik had ECHT geen zin meer om 'tegen alles' in te gaan.... Tja, ik probeerde nog wel af en toe wat 'tegengas' te geven....maar het haalde niets uit.... Ken je die scenes in filmen vast wel....die mensen die proberen te boksen en iemand te slaan... maar die niets anders raken...dan de LUCHT om die man heen.... TOTALE AFGANG DUS!! Zo VOELT het ook....
Ik wil ook gewoon even niet op alle details ingaan.... ik wil alleen nu even mijn 'ongenoegen' kwijt... Eigenlijk een verkeerde woordkeuze...dit laatste....het is meer mijn 'teleurstelling'.... Trouwens....het is misschien ook zelfs wat ik al van tevoren verwáchtte van dit bezoek aan mijn psychiater...ik zei de dag tevoren al aan mijn 'hulpverleenster B.' toen ze me aan deze afspraak herinnerde... Toen zei ik haar nog als antwoord: 'ach...ik zal toch wel weer met een kluitje in het riet gestuurd worden....' En helaas...ik had het veel liever verkeerd....maar ik hád gelijk....
Het énige wat mij opviel is....dat het minder 'KOUD' was...als gewoonlijk...als ik alléén met mijn psych ben... Ik voelde nú...dat - waarschijnlijk doordat mijn 'begeleider P.' er ook bij zat - dat de 'IJskonijn' wat minder 'koud' naar mij toe was....en hij 'waaratje...nota bene....heel wat 'kwinkslagen' en zelfs 'grappige toespelingen' op me uitprobeerde.... Niet dat ik het ECHT waardeerde....néé....het maakte me alléén maar bózer van binnen....en 't énige wat ik wou...was....ER OP DAT MOMENT UITSTAPPEN....WEG VAN DIE IJZIGE KOU.... maar een klein 'warm klein kacheltje...dat voor mij brandende werd gehouden...' zat in de buurt... en die zorgde er als enige nog voor dat ik me 'aan hem kon verwarmen'..... en tóch met al mijn zogenaamde 'rust' en 'kalmte' een eind aan dat bezoek kon maken....
Ik had net zo goed NIET kunnen gaan..... wát ben ik ermee ópgeschoten....(zoals ik al ergens eerder zei:)....GEEN LOR!!!! De heer IJskonijn gaf me een hand toen ik wegwou....en zei nog tegen me 'Keep in touch'.... 'Well.....I don't think so....Mr. ICERABBIT....' Maar ach....je weet maar nooit....NIETS zo veranderlijk dan een Bordie....('waor...?')
Sorry.... nogmaals ...ik háát hem niet.... ik wou maar dat hij MIJ BEGREEP.... en voor één kéér eens kon INDENKEN....wat er in MIJ omgaat.... Een béétje 'empathie' zou toch ook niet verkeerd zijn...van je psychiater....
Een Bordie schijnt 'zwart-wit' te zien....maar wat ik vandaag van mijn psych hoorde was niet ANDERS dan 'zwart wit'-opmerkingen.... Ik loop vanaf 1980 al met VRESELIJKE PIJNEN van binnen...vanwege het overlijden van mijn enigebroer....van mijn vader...van als laatste mijn moeder...(én daarnaast zelfs nog van een periode van misbruik...waar ik het liever ook niet meer over wil hebben...) en dan komt 'ie alleen maar met een koud antwoord als 'ja...dat hebben we allemaal toch wel he.....als we iemand in ons leven verliezen...'
Jááá????!!! Heeft IEDEREEN dat...????!!! Dat je na 30 jaar max. nog stéédsélke dag diezelfde béélden ziet....nét alsof een horrorfilm élke dag voor je ogen wordt afgespeeld....alléén maar OM JEERAAN TE HERINNEREN HOE PIJNLIJK EN VERDRIETIG DAT IS....????!!! Als je broer na een zgn. 'griepje' plotseling in het ziekenhuis belandt....in een diepe coma raakt....en je op eens hoort dat hij zgn. 'nekkramp' heeft, oftewel de officiële benaming 'hersenvliesontsteking' heeft.... Om...gedwongen te worden...JE ENIGE BROER....LOS TE MOETEN LATEN.... door de 'stekker - na een eeuwenlang durende week of wat langer - uit 't stopcontact' te moeten laten halen....dat hem nog 'in leven hield'.... HEEFT IEDEREEN DAT????!!!!????????????????????????????
RUDY....WAS WEL MIJN ENIGEBROER....HE.... EN HIJ WAS MISSCHIEN OOK WEL DE ÉNIGE..... DIE IN HÉÉL MIJN LEVEN.... AAN MIJ TOONDE .... IN ALLERLEI KLEINE DINGEN... DADEN EN OPMERKINGJES.... DAT HIJ VAN MIJ - ZIJN ENIGE ZUSJE - HOUDT!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Toen moest ik begin mei 1987 mijn vaderLOSLATEN..... die lymfeklierkanker had... Mijn vader...een enorm goede zanger...en enorm populair binnen de 'Indische en Molukse gemeenschap'....(zie verder terug in mijn blog waar ik meer vertel over mijn vader en de band waarin hij zong...het stuk met de titel '......' met vele foto's en verhaaltjes, ook dat ze vaak op tv waren bij de toen 'AVRO's Weekend Show van Johnny & Rijk'....bij de 'Rudy Carel Show'....hun eigen 'live kwartiertje' voor de AVRO Radio hadden en allerlei Hawaiiaanse, Indische en Molukse liederen ten gehore brachten...ja, ook de bekende 'Nina Bobo' enzo die wellicht ook van Anneke Gronloh bekend werd later...zo'n beetje dezelfde tijd 'The Blue Diamonds' en 'Anneke Gronloh'....hun 'glorietijd'....)
Ik heb op een oude cassettebandje nog wel wat van die 'live liedjes' staan, helaas niet zoveel als er wellicht eigenlijk van bestaan (daarom hou ik me aanbevolen als mensen nog wat video- of radiomateriaal voor me heeft??!).... En wat ik ook zelfs zo leuk vond is dat we toen - pas uit Indonesie 'gevlucht' vanwege Soekarno - en we in Scheveningen woonden... HEERLIJKE TIJD WAS DAT....EN IK MIS DE ZEE, HET STRAND EN DE GOLVEN ZÓ HÉÉL ÉRG...! Maar het leuke vond ik dat in die tijd mijn vader...zijn ENIGE Nederlands (maar toch enigszins Hawaiiaans getint) liedje had gecomponeerd....zeker door het strand en de zee geïnspireerd.... Hij noemde het 'Mijn Blonde Nui Wahine' (Nui=mooi,nieuw Wahine=vrouw in het Hawaiiaans)... en in één van die AVRO Radio-uitzendingen zong hij dat lied ook....héél leuk....dát zijn mooie herinneringen.... Maar dus OOK mijn váder moest ik LOSLATEN....7 mei....en 29 mei van diezelfde maand....in het jaar 1987...trouwden mijn man en ik....we hadden de datum al vast staan....dat wíst mijn vader al... en ik vond het wel vreemd toen hij op een dag tegen mijn (toen nog) verloofde en mij zei 'beloof me dat je gewoon de 29e gaan trouwen...WAT ER OOK GEBEURT...' Wij waren 2 jaar daarvoor op 29 december verloofd...1985 dus...(en mijn man is 30 december jarig...) en we zijn 29 mei getrouwd....(en ik ben 30 mei jarig...) Handig he...zo kan je man dus NOOIT zeggen...of vergeten dat hij z'n trouwdatum niet weet!!!
Na onze Verloving in december 1985....stierf in april 1986 mijn schoonmoeder....dus hebben we ons huwelijk, die we dat jaar eigenlijk gepland hadden, tóch maar een jaar opgeschoven....naar mei 1987! Maar begin mei 1987 overleed dus mijn váder.... Het was uiteindelijk ENORM pijnlijk....voorál dat mijn vader mij niet naar het 'altaar' kon begeleiden...en mij niet aan mijn man kon 'weggeven'......en hij dus nu ook mijn kinderen....zijn 4e en 5e kleinkind....nooit heeft leren kennen... en zij hun lieve (en 'beroemde') opa óók niet....
De feestavond van ons huwelijk hadden wij in Nieuwegein Zuid in het Veerhuis gevierd. Na de 'foto shoot' in de 'Botanische Tuin' bij 't Universiteitscomplex in de Uithof....tussen de 'rozen en rododendrons'....en ook na het uitgebreide Indisch 'etentje'....met ALLES EROP EN ERAAN....mensen die het eten voor je opschepten helemaal in Indisch klederdracht.....
Toen begon rond 8uur 's avonds....toen de eerste 'nieuwe' gasten binnen kwamen 'druppelen'.....de 'receptie' en ons Feest/Dansavond begon....zijn we de avond begonnen met het lied te draaien.... dat mijn vader het lied zong dat hij SPECIAAL VOOR MIJN HUWELIJK HEEFT GESCHREVEN EN GECOMPONEERD....alsof hij er wél bij was....klonk zijn heerlijke stem toen zijn ontroerende compositie voor mij door 't Veerhuis schalmde....'Mahealani Mine'.... (Mahealani is mijn Hawaiiaanse naam en betekent...'de kring ('helo') rond de maan...'). Maar dat lied heeft hij geschreven 'vanuit de ogen van de man die mij trouwt'......natuurlijk biggelden de tranen over m'n wangen....en miste ik hem heel erg....wat had ik graag dat hij dat LIVE voor mij daar op het podium van het Veerhuis zong....voor ons...voor ons allemaal.... Dat podium dat daarna door 3 bands werd gevuld.....een band die 'Evergreens' en Hawaiian muziek speelde.... en de nicht van mijn man die de leidster was van 'Hawaiian Treisure'....de dansgroep die speciaal voor mijn man en mij dansten en ze deden dat alles 'gewoon gratis'.....en gaven een hele professionele show wég.....Tahitiaans...Hawaiiaans... Samoaans... Dan een 'COUNTRY' (& Western) Band met één van mijn favoriete Nederlandse (pedal)steelguitaristen...KOOS BIEL...uit Groningen! En als laatste een zgn. 'samenraapsel' van muzikanten die een band vormden...en voornamelijk heerlijke JAZZNUMMERS speelden met als speciale gast mijn oom die helemaal uit BRUSSEL kwam....oom Joop Ayal.... in Belgie was hij ook een beroemdheid... hij speelt enorm goed saxofoon... en je zag hem zelfs regelmatig in het BRT orkest...waar hij ook lid van was...ook op de bongo's én saxofoon....
Maanden...ja zelfs járen...na ons huwelijk....hoorden we nóg van iedereen...HOE ONVERGETELIJK die dag en avond was...en hoe IEDEREEN HAD GENOTEN...voorál van het INDISCHE ETEN ('Catering') én de FEESTAVOND....de etage-trouwtaart....dat een INDISCHE CAKE van binnen had...en van buiten totaal versierd was met ORCHIDEEËN....mijn LIEVELINGSBLOEM...... En daarna dan ook de vele bánds...en heerlijke soorten muziek...waar iedereen zich kon uitleven door te dansen....en even álles te vergeten.... Enfin....a.s. 29 mei is dat dan ook alweer 23 jaar geleden....
En als laatste moest ik in 2001 mijn moederLOS LATEN.... en zo was ik de állerlaatste van mijn 'eigen' familie kwijt.... En vandaar dat ik me....óndanks alle lieve mensen om me heen....op dit moment....nog enórm EENZAAM voel....en mijn EIGEN FAMILIE enorm mis....en ik ze NIET los kan laten....na al die jaren.... Kan niemand dat dan begrijpen....
Ja ik vroeg aan mijn 'IJskonijn' of hij me door wou verwijzen naar EMDR....om van die pijn af te komen...en die 'horrorfilms' in mijn hoofd... Maar néé....ze vinden weer dat het een TRAUMA moet zijn...wil ik voor EMDR in aanmerking komen... Alle mensen....wat verstaan ze DAN onder een 'trauma'.... IK RAAK HET NIET KWIJT.....ik benóem het wel niet zo als zodanig....maar voor mij IS het wel dégelijk een trauma....(om nog maar te zwijgen van mijn misbruikperiode...!!)
Maar ách....wie BEN ik....IK ben geen psychiater.... daarom dacht ik er GOED aan te doen na een hele lange tijd maar weer een afspraak met hem te maken.... En dan krijg je alleen nog méér 'kortzichtige' opmerkingen te horen als....'we hebben je zó lang niet meer hier gezien...dus we namen aan dat het goed met je ging....' En DAT noemt zich 'psychiater'....????? Hoe FOUT is het niet om DAT soort dingen maar 'aan te nemen'..... Je zou natuurlijk ook het tegenóvergestelde kunnen denken....en wellicht wat ongeruster zijn ...en denken 'tjé....we horen en zien haar al lang niet meer...zou het wel GOED met haar gaan...???!!'
Dát wil ik hier nou alleen maar mee zeggen...dat....IK hier niet de 'geleerde'....'de knappe kop' ben... maar waarom kan ik dan WEL dit soort 'simpele' zaken op 'n rijtje zetten....en proberen BEGRIP op te brengen...en zoals ik het al eerder benoemde....EMPATHIE te tonen....????
Ik blijf tóch volhouden....dat het er niet aan ligt...hoeveel 'geleerde boeken' je hebt gelezen....wát voor 'geleerde titel' je voor je naam hebt staan.... Wat IK véél en véél belangrijker vind is....hoeveel je je in de ánder kan verplaatsen.... en kan INVOELEN....wat die anderVOELT.... en DOORMAAKT.....
Maar ach....nogmaals....wiebenIK.....??????????? (NIETS toch....? NIEMAND toch....?)
Hoe willen we nu eigenlijk dit leven 'gezellig' houden.... Ik heb op zo'n manier nauwelijks meer tijd om aan mezelf en m'n éigen leven te denken... als mijn gedachten telkens weer naar andere...mijn medemensen uitgaat.... Nu heb ik natuurlijk weer enorm te doen met Frans...ja...die van Bauer... Ook een leven van een artiest is niet alleen vrolijkheid maar soms zoals nu gebeuren er zaken waar je totáál niet op rekent... Ik denk inderdaad zéker dat Frans hierbij professionele hulp nodig heeft. Ik ken hem wel niet persoonlijk, maar hij komt mij nogal als een 'gevoelig' persoon over...en die mensen (ik weet er ALLES van!) die hebben zéker iemand nodig waar ze hun gevoelens bij kwijt kunnen. Om maar niet over de 'zaak' zélf te hebben.... ook dáár heb ik 'enige ervaring' mee.... en als je al met een bepaalde gedachte loopt.... en je voert het uit... althans... je probéért het... en het MISLUKT ook nog... tja... zoals nu... DAN BEN JE NÓG VERDER VAN HUIS... (letterlijk en figuurlijk). Ok ik probeer dit nu wel - bij hoge uitzondering wat mij betreft - nogal 'luchtig' weg te schrijven...maar zo denk ik er uiteraard NIET over... Het lijkt me...en IS...gewoon iets VRESELIJKS... Daarom...Frans...ik denk aan je.... je gezin... je ouders, vooral je moeder, die nu haar zus moet missen... Denk even niet aan je fans....dat zit wel goed... zorg eerst en vooral GOED VOOR JEZELF! Sterkte Frans!
DAVID IS DOOD..... 'RUST ZACHT', LIEVE DAVID......DÁÁR ZUL JE NÓÓIT MEER GEPEST WORDEN...!!
Om nog terug te komen op het 'zwart-grijs randje' dat ik in mijn vorige schrijven zo enorm emotioneel door werd...
Hier een interview bij 'De Wereld Draait Door' van Hetty Kleinloog (schrijfster van SPANGAS) en haar dochter ANNA, die een vriendin van David was.... Kopieer de volgende link en zie het videofragment daarvan: http://dewerelddraaitdoor.vara.nl/Video-detail.628.0.html?&tx_ttnews[tt_news]=15995&tx_ttnews[backPid]=631&tx_ttnews[cat]=148&kalender=1269429900&cHash=1d3b577baa
Ook in zijn artikel van woensdag 24 maart jl. wordt dit verdrietige feit door Hugo Borst fel benadrukt:
OOK DAVID (15) IS DOOD
Ook mijn eigen krant pakte elke dag weer uit met 'Millie'.
Kennelijk wordt het gevreten.
Dat ze vandaag in stilte wordt begraven mag een wonder heten na al het
mediakabaal.
Over David stond voor zover ik kan nagaan alleen een artikel in NRC.
Bij het lezen viel het kwartje.
Vier dagen eerder kwam ik zijn overlijdensadvertentie tegen.
Er stond:
'Zo lief gehad zo lief.
Frontaal getekend, intern verdeeld.
Nagekeken, afgewezen, uitgescholden.'
Toen David (Amsterdam 1994) werd geboren riep zijn 6-jarige zusje: "Oma,
ik heb een broertje! Alleen zijn lipje is mislukt."
David had schisis (onder andere een hazenlip), gehoorproblemen en een
vorm van autisme.
Hij onderging veel hersteloperaties.
Zijn vader verbrak het contact met hem.
Hoewel hij verder in eigen omgeving veel liefde kreeg was hij een
eenzame jongen.
Al de starende blikken van anderen, telkens weer, schrijnden.
Zijn moeder vertelde op de uitvaart dat hij gruwelijke pesterijen had
moeten doorstaan.
Op school was hij door niemand beschermd.
Zijn moeder had hem er vanaf gehaald.
Hij mocht zolang op een geitenboerderij werken.
"De enige gelukkige periode," zei David zelf.
Troost vond hij in popmuziek.
Coldplay en Radiohead vond hij prachtig.
Hij wilde busschauffeur worden.
Op zijn nieuwe school bekommerde de leiding zich over zijn lot, maar er
werd nog steeds gepest.
Ook op straat.
Het was meer dan David verdragen kon, schreef hij in zijn
afscheidsbrief.
In de nacht van zaterdag 13 maart op zondag 14 maart pleegde David
zelfmoord in het Amsterdamse Bos.
De schooldirecteur sprak aan David baar mooie woorden: "We vragen ons af
of we je voldoende hebben laten blijken hoe we genoten van je grappen
en je intelligente opmerkingen."
Kom, dacht ik, laat me als columnist van deze somtijds schreeuwerige
krant fluisteren dat David Isarin óók dood is, dat zijn zelfgekozen dood
mij diep geraakt heeft.
Net als 'Millie' is hij slachtoffer.
Zijn moordernaars zijn rotzakken die nawezen, uitscholden en nawezen.
Graag zou ik die slechterikken uitschelden, maar lelijke woorden
ontsieren Davids necrologie.
Ik kan slechts hopen dat ze nu spijt hebben, berouw tonen en niet in
herhaling vallen.
EEN GESLAAGDE KOOK-LONG-WEEKEND...met een zwart-grijs randje...
Ik denk dat mijn gezin er al een beetje aan gewend is dat ze een 'Bordie-moeder' in huis hebben, die weleens dagen of weken NIETS in het huishouden, laat staan in de keuken...qua koken....doet...óf inééns weer 'de geest krijgt' en zóveel energie dat ze een héél (LONG) weekend achter elkaar...'lekkere recepten' achter elkaar maakt... Zo is dus ook deze zondag weer als 'super geslaagd' benoemd omdat mijn gemaakte VISSCHOTEL schóón óp is....
Daarvóór is de donderdag ook al als 'verrassingsreceptendag' gebombardeerd...omdat ik éindelijk een óverheerlijke SALADE heb gemaakt (terwijl wij éigenlijk totáál géén 'salademensen' zijn...!!!). Gewoon 'simpel'....gebakken aardappel in schil met majoraan...en lekker makkelijk...gebakken voorgekruide kippepootjes (die hele kleintjes..ook wel 'borrelhapjes' genoemd).
Vrijdag hielden we het simpel....gewone varkensrollade (op z'n Indisch met wat ketjap en knoflook en nootmuskaat door de ketjap heen) met wat warme rijst en versgemaakte sambal badjak! Simpel maar lekker....niet echt voor de kids...maar ja...'eten wat de pot schaft' is onze leuze tegenwoodig in ons huis!
Zaterdag nóg 'n beetje 'simpel'.....RUNDERTONG op z'n Indisch....ook met rijst en sambal...
En vandaag dan de lekkere visschotel....
Lovende geluiden...dat ik dit alles...de salade en vooral de visschotel vanaf nu véél méér moet maken... maar heel vaak pas ik sommige gerechten aan...en doe ik er nog méér 'stuff' in die mijn gezin en ik helemaal lekker vinden...dus volgende keer gaat in de visschotel natuurlijk ook nog GARNALEN in...en SURIMI sticks enzo...Zalm zit er al in...maar gerookte zalm kan soms zo duur zijn en als je het dan amper proeft is het helemaal zonde...gelukkig heb ik er ook pangafilet in maar zal ze de volgende keer wat kleiner snijden want sommige grote stukken bleken nog niet helemaal gaar te zijn...en sommige grotere krieltjes ook niet...maar dat mocht de pret niet drukken...gewoon volgende keer meer opletten...maar nu was het een aardig culinair weekend in onze 'woon- en verblijfplaats'!
Het 'zwart-grijs randje' was alleen toen ik mijn emoties weer voelde 'opspelen' toen ik bij de Wereld draait door' een verhaal hoorde (helaas viel ik later in, dus ik wil het vanavond nog wel 'n keer zien in de herhaling!) over een jongen die in zijn leven (op school maar ook daarbuiten) enorm werd gepest om zijn 'uiterlijk' waarschijnlijk omdat hij een hazelip heeft en een bril en dat hij -naar ik begreep- ook 'enigszins' autistisch is.... Dit kon hij niet langer meer verkroppen vrees ik....ik begreep eruit dat hij zelfmoord heeft gepleegd...om van 'alles verlost' te zijn.... Dit was dus op mijn 'geslaagde kookweekend' een nogal grote en gevoelige trigger geweest die me nu dan toch nog steeds bij blijft..... Arme David....je bent in mijn gedachten...KANJER!
....BUT....oftewel in het Nederlands verder....maar....OOK PRINCESS IS WEER VEILIG THUIS...!!!! SINDS VANMORGEN VROEG....NA EEN TELEFOONTJE VAN EEN MAN EN ZIJN VROUW...die constant een poes onder een witte auto zagen liggen en in die omgeving bleven zien....ze sliep ook op het gras tegen een heg...en die plek was al helemaal platgedrukt omdat ze daar waarschijnlijk constant opgerold lag te slapen.... Mijn man en mijn dochter zijn daarheen gegaan ....volgens de vrouw gaat de poes altijd weg als zij haar roept...maar toen mn dochter en mn man kwamen en ze met de 'brokjesdoos' rammelden en haar bij haar naam riepen...toen kwam ze gelijk al miauwend onder de auto vandaan....!!!
'GOD IS GOOD...!'....en wie durft nú nog te beweren dat er geen God bestaat.... In één week....al onze 3 fietsen terug....én onze lieve Princess terug.... Zouden we het nu dan toch éindelijk 'verdienen'.....???? Voor mij bestáát er géén 'toeval'....zéker niet nú.....níet in dít geval....GEEN 'toeval'.....!!!
Nu ligt ze hier dan weer....Princess....heel vertrouwd....voor mijn toetsenbord en bóvenop mijn 'muis'...met zo'n air van...'wie me híer wegkrijgt...is een goeie...ik ga hier NOOIT MEER WEG!' Nee Princess...doe me dat nooit weer aan...ik had tranen geplengd al die dagen dat je weg was...en toen ik het verheugende nieuws van mn dochter door de telefoon hoorde...'mam...we hebben d'r'... toen kwam wéér mijn tranen....maar nu dan van VREUGDE....!!!! Princess is weer thuis.....thank God....she can give me her Love again..... Eén ding is ZEKER....we zijn een DANKBAAR GEZIN....en we GENIETEN ervan...heel vlug...en heel intens...(voordat het weer...'over' en 'voorbij' is...!) En ik ben.....misschien maar weer voor héél éven.....tóch.....een GELUKKIG mens...... En Princess....is weer een GELUKKIG dier....en niet meer van m'n bureau wég te sláán...... Ze slaapt aan één stuk...precies vlak vóór me...en mijn toetsenbord....zodat ik amper wat kan typen...maar dat geeft niet....Princess geeft mij weer een 'warm gevoel van binnen'.....en hopelijk voelt ze ook hoe inténs ik haar gemist heb.....
Om alleen nog het heuglijke nieuws te vertellen dat ipv 2 van de 3 fietsen....uiteindelijk tóch alle 3 onze fietsen bij de politie in Vleuten stonden...JIPPPIIIIEEEEEE..... Uiteindelijk stonden ze volgens de politie bij een heler in Vleuten in de schuur....tussen de gestolen tv's en andere voor de mens belangrijke zaken... Belachelijk eigenlijk....want er schijnen dus in onze buurt ook meerdere inbraken in huizen en schuren gepleegd te zijn...jemig...zijn we wellicht nóg 'goed' af met 'alleen maar' onze 3 fietsen...voor hetzelfde geld halen ze ook nog je hele huis leeg.... Financiele waarde hebben ze niet erg veel...maar voor mijzelf meestal wél meer emotionele waarde!
Enfin...het is nu al laat...alle bewoners in ons huis zijn enorm blij dat de fietsen weer terug zijn (vooral als dat onze enige vervoermiddel is tegenwoordig...naast de bus...) en ze zijn inmiddels allemaal weer volop in gebruik (behalve de mijne...maar ik heb er alweer 1 gereserveerd voor donderdagmiddag 8 april... want dan moet ik (misschien naar mn huisarts en) naar mn nieuwe tandarts...(toevallig allebei in één gebouw...mazzel...!!). Maar helaas is in mijn leven de vreugde nooit zo van lange duur....zo juich ik....en zo moet ik helaas weer oplossingen zoeken voor de volgende opkomende problemen in mijn leven.... Ach....me vervelen zal ik dus NOOIT!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
BESTAAT ER TÓCH NOG ZOIETS ALS 'GERECHTIGHEID'....???!!
NIET TE GELOVEN.... nog nóóit was ik zó blij dat de Politie mij belde... Vanmiddag...een privé telefoontje...dus ik dacht...(en hoopte nog méér...) dat onze poes Princess gevonden was.... Maar op één-ná-blij was ik natuurlijk óók wel toen de agent tegen me zei....'Ik heb goed nieuws voor u....wij hebben 2 van uw 3 gestolen fietsen teruggevonden!!!' WOW! Het bestaat dus ECHT... Morgen mogen we ernaar kijken of het idd onze fietsen zijn...ik hoop het maar...want al ben ik niet zo'n SUPER-ENTHOUSIASTE fietster....nú heb ik zéker wel weer zin in een korte fietstocht.... Helemáál als de 2e fiets MIJN Gazelle is....'mijn' gestolen fiets.... We zullen morgen wel zien....(u hoort nog van mij...toedels!)
Hoop ook nog gauw een ander privé telefoontje te krijgen dat onze poes Princess gevonden is...!!! Ok ok....klinkt misschien wel érg 'hebberig' en egoïstisch.... maar zóveel 'mazzel' hebben we toch eigenlijk ook nooit echt gehad in ons leven...dus mág het 'n keertje...?????
Ach wat kan een mensenleven VOL spanning zijn.... Geestelijk ben ik al
helemaal leeg door van alles wat er in en om me heen gebeurt....en dan
nog als klap op de vuurpijl is nu ons hele gezin een aardig tikkie 'van
slag'.....want onze poes PRINCESS is sinds zaterdagnacht vermist...
(waarschijnlijk toch gelukt om uit een raam van 1 van de kamers naar
buiten te klimmen..!!)
Overal gezocht....maar hebben nu uiteindelijk haar vermissing maar bij
AMIVEDI telefonisch doorgegeven en aan Dierenhulpverlening
Woerden....en nu maar ....afwachten...
De kinderen blijven zo nu en dan natuurlijk nog wel in de omgeving zoeken....
En o ja, mn dochter en ik ook apart, hebben een advertentie op
Marktplaats gezet met de foto van Princess...en mn dochter kreeg gelijk
al een mailtje terug van een of andere dame die 'in contact staat' met
dieren en voor ons kan zien of onze poes nog leeft of niet...en waar ze
is...enzo...
Enfin....gelukkig is ze GECHIPT....én weet ze wél waar we wonen.... dus
ik hoop dat ze de weg nog wel terugvindt naar ons huis of onze tuin....
En ik....ach...ik laat het niet zo erg merken....maar heel diep van
binnen maak ik me er natuurlijk ook enorm druk om....want PRINCESS was
mijn 'laatste' poesaankoop geweest....omdat ik 'die kleur' zo heel erg
mooi vond en nog geen kat had met die kleur...
Ik
was dit hele weekend, nou eigenlijk de hele week al 'n beetje
'opgefokt'.... ja tuurlijk ook o.a. door die moord en die (zgn.)
'agent' waar ik me enorm druk om maak...en omdat ik zélf een psychische
aandoening heb....en dat uiteindelijk nu bij hem ook wel weer iets
dergelijks uit zal komen (want toen ik las dat hij zich vroeger ook
regelmatig met scheermesjes sneed, toen herkende ik er natuurlijk ook
enorm veel in...).... en voelde ik me helemáál ROT... Wat heet
'rot'....ik ben behóórlijk (voornamelijk geestelijk) enórm uit mijn
doen...en er gaat van álles door m'n hoofd...veelal minder goede
gedachten...helaas....
Ik heb enorm veel behoefte aan...warmte...en
liefde...desnoods alléén een arm om me heen... of desnoods...een zacht
warm pootje op mijn nerveuze hand.....
Ik hoop maar dat ik Princess weer heel gauw in mijn armen kan
sluiten......het is net alsof mijn poezen en honden de ENIGEN zijn die
mij begrijpen....en voelen wat er in me omgaat... Zelfs bij hun kan ik regelmatig uithuilen...en gewoon 'mezelf' zijn... zij accepteren mij zoals ik bén!
Maar ja....zo gaat het dus vaak...ook doordeweeks....kijken hoeveel
geld je nog 'over' hebt en wélke boodschappen je daarvan nog kunt
halen...en wát je er 'goedkoop' van kan maken....én tot hoe láng je dat
kan eten... want het volgende 'weekgeld' komt pas weer volgende week
donderdag...
Je 3 fietsen zijn al gestolen....en daar heb ik van de Bewindvoering al
wat 'exra' voor gevraagd en gekregen...zodat ik misschien voor goedkoop
via Marktplaats ofzo wat fietsen kon kopen...dus dat geld heb ik apart
gehouden voor als we wat 'tegenkomen'....
Maar nu dus weer het éten.... het is weekend...dus ik zoek 2 makkelijke
gerechten op en heb ze gevonden...maar moet wel de ingredienten er nog
voor hebben... en dan kom je erachter dat je 'etensgeld' ook al zowat
'op' is.... maar goed...we zien wel... vandaag probeer ik maar 'n grote
pan bami of mihoen te maken... en morgen heel misschien iets...VISCURRY?... van
pangafilet (want daar had ik in de diepvries gelukkig ook nog een
vooraadje van...), maar soms denken ze dat een huishouden een
restaurant is en je verschillende menu's kan bestellen... NEE DUS....
daar ben ik nu mee opgehouden onderhand....
Ik maak per dag één enkele iets of een bepaald schotel...en wie ervan
houdt EET HET....en wie niet...heeft pech gehad en ziet zelf maar hoe
íe aan 'wat anders' moet komen...
'Gebruik het geld voor de fietsen dan even' krijg je dan als
voorstel...maar mooi niet...want ik wéét hoe dat werkt....daarna kan je
het niet meer 'terugleggen' en heb je op het laatst ook amper nog wat
om nieuwe 'tweedehandse' fietsen te kijken...
Maar goed...zo gaat het dus...regelmatig in een huishouden 'onder Bewind'....
Even om alles nog wat 'recht te trekken'....als de 'anderen' in huis
hun geld ook weer krijgen...dan halen zij God-zij-dank de
boodschappen...en koken zij soms ook...en zo 'houden we elkaar wat in
balans'....maar soms heb je tussen ons 'weekgeld' en hun
'studiefinanciering' af en toe nog weleens een 'financiele
leegte'....zoals nu....en dan moet je wel HEEL ERG VINDINGRIJK
ZIJN....en het liefst ook OVER HEEL VEEL FANTASIE BESCHIKKEN....
gelukkig ben ik zo nu en dan nog wel enigszins 'begiftigd' met BEIDE
'deugden'....dus meestal red ik me (en mijn huisgenoten/gezin) er nog
wel uit.....maar .....VOORDAT HET ZOVER IS.....kost het mij eerst héél
wat HOOFDBREKENDS....
Prettig weekend allemaal....en smakelijk eten ...zal ik maar vast zeggen...!
Aan de ene kant ben je totaal van slag door wéér een drama en moord in Dordrecht en ben je vooral als moeder zijnde daar helemaal door ontdaan, omdat je je kunt indenken hoe JIJ je zou voelen als dit jóu zou gebeuren!!? Je dochter nog even door de telefoon gesproken...en ineens...ís ze er niet meer....en is ze vermoord en begraven door 'één of andere gék'! Wat moet zo'n 'buurman' gemankeerd hebben, vraag je je af...we zullen het van de week wel hopelijk horen... Maar helaas doet het niets meer aan de zaak, want daarmee krijgen de ouders hun dochter niet meer terug... Ik zou ook eigenlijk wel willen zeggen wat ik van die 'buurman' denk en wat er éigenlijk 'met hem' zou moeten gebeuren....maar laat ik dít nog maar vóór me houden... want ik wil niet half Nederland over me heen krijgen.... hoewel....ik geloof dat slechts 1 keer per maand íemand in Nederland mijn blog leest...dus die kans zal ik wel niet lopen dat men op mijn blogs reageert.... Maar om kort te gaan, wou ik er eigenlijk alleen maar mee zeggen....en dan praat ik natuurlijk wél normaliter uit de 'psychische' hoek omdat ik daar helaas ook in verkeer.... maar ik ben altijd bang dat men dan altijd weer met de zin afdoet dat de man 'niet geheel toerekeningsvatbaar is'...maar zoals ik ook altijd van mijn 'GGZ begeleider' moet horen ben ook IK en dus nu ook HIJ tóch ZÉLF verantwoordelijk voor je éigen dáden.... Dus...wie ben IK dat ik over hém mag, kan en zal oordelen.... Als enige kan ik alleen maar zeggen dat in deze dagen mijn gedachten veelvuldig uitgaan naar de vader en vooral moeder én de broer en zus van Millie Boele, want voor hen is het nog een héél moeilijke wég te gaan...en ik hoop dan ook dat zij de Kracht zullen krijgen (of ze nu wél of níet 'gelovig' zijn) om dit drama en dit enorme en onuitwisbaar verlies in hun verdere leven mee te kunnen dragen..... Maar óók de vriendin én de directe familie van de 'buurman' wens ik diezelfde Kracht toe....
Niets voor niets heb ik de titel 'Storm van Emoties' boven dit schrijven gebruikt... want vooral iemand alsik kan er dánig door 'in de war' raken....vooral als alle emoties op één dag 'door elkaar' gaan werken... Aan de ene kant dus de ontsteltenis, verdriet, boosheid en verwarring door zo'n nutteloze en onbegrijpelijk drama....en aan de andere kant is daar het totáál blije gevoel en voorál mijn grote dánkbaarheid dat mijn 'favoriete hulpverleenster' weer veilig in haar huiselijke omgeving is teruggekeerd na haar (vlieg)reis naar en van Zuid Afrika.... En ik móet zeggen dat ik haar deze 2 weken enórm heb gemist en dat ik het enorm fijn vind dat we morgen weer een afspraak hebben staan dat ze weer langs zal komen! En nóg wat leuks...vandaag is ze ook nog jarig...dus ik heb al 'n kaartje en iets kleins voor d'r klaarliggen.... Ik kan me door mijn financ.probl. helaas niet al te veel veroorloven, maar gelukkig weet ook zij dat áls ik iets geef en ook al ís dat ook heel klein...dit meestal wel zéér betekenisvol is en ook alléén RECHT UIT MIJN HART komt en het dus van mij zéér welgeméénd is.....
Nu is zíj God-zij-dank weer veilig terug... en nu moet ik mijn 'favoriete' (ja...ZEUR NIET!) GGZ-begeleider óók weer voor 2 weken missen....omdat hij nu ergens anders OP STAGE (voor zijn opleiding) is....maar we houden 'per email' contact, zei hij, dus dat stelt me wel ('n beetje) gerust...(want de laatste tijd heeft 'ie nogal veel moeite om aan zijn 'beloftes' te houden...vanwege allerlei drukke werkzaamheden... en nu gaat ie ook nog stage lopen bij de CRISISDIENST..dusse...) Maar gelukkig heb ik een heel belangrijke afspraak staan voor zijn 1e dag op het werk weer...op 1 april a.s. (hopelijk géén MOP!?)...dan ga ik met hem samen naar mijn psych om het een en ander door te spreken...over wat en hoe van dit Bordie-vrouwtje... want ik wil graag dat er meer 'spijkers met koppen' geslagen wordt en niet dat ik alleen maar dóór moet blijven tobben en mijn medicatie moet blijven innemen.... op zo'n manier zal ik NOOIT volledig genezen... Hoewel, tuurlijk begrijp ik dat dat 'volledig' genezen ook niet 100% is maar in mijn geval zal ik al met 60 of 70% al 'blij moeten zijn'...want echt helemaal 'Borderline-loos' zal ik wel nooit meer worden vrees ik...een groot deel is vrees ik ook 'aard van het beestje'....dus dan moet ik maar tevreden zijn met wat WEL kan....
Nu hoor ik natuurlijk ieders hersenpan al kraken en denken hoe 'zielig' men mij nou vindt doordat ik me steeds zo vreselijk 'afhankelijk' opstel ten aanzien van mijn GGZ-begeleider en deze 'favoriete hulpverleenster', maar aan de andere kant.... Ik vóel me niet 'zielig' én niet 'afhankelijk'....ik voel me 'op dit moment' GEZEGEND met 2 van deze mensen in mijn leven..... Ook al weet ik niet hoe lang dit zal duren....en wíl ik daar vooral niet aan denken... ik wil van ELK MOMENT GENIETEN dat ik met hen kan 'doorbrengen' en kan (méé- en be-)'léven'.... In mijn 'storm van emoties' én diep in mijn hart heerst nu slechts...IMMENSE DANKBAARHEID...
HOE OUDER JE WORDT, HOE MEER HERINNERINGEN JE KRIJGT...
Dit was écht een heel roerige week.... Er gebeurde van álles.... Ik bedoel dan nog wel búiten m'n éigen leventje om!
Van alles gebeurt er, vooral met de wat bekendere mensen zoals Jan desBouvrie waar ineens totale paniek bij komt kijken en weer natuurlijk veel over te praten valt, vooral bij RTL Boulevard en dat soort programma's. Maar het gekke is.....het zijn toch 'aardige' programma's die je een beetje 'bij de les' houden. Ik zeg altijd maar...in wezen heb je geen krant nodig....want als iets 'nieuws' is dan hoor je het vanzelf wel om je heen...want iedereen praat er dan over.
Dan zie je tijdens de favoriete tv-serie ineens een nieuwsbalkje bovenin je scherm dat er extra journaal komt omdat Hans van Mierlo is overleden. Ja, inderdaad vond ik het leuk te lezen dat hij met schrijfster Connie Palmen getrouwd is. En het gekke is....toen ik van zijn overlijden hoorde, gingen mijn gedachten gelijk weer terug naar mijn MULO-jaren en er verscheen 'n kleine glimlach om mijn lippen.... Niet te geloven! Op mijn MULO kregen we -ik geloof als 1 vd eerste scholen en leerlingen- de kans om ook een soort 'schaduw'stemming te doen bij de Verkiezingen. Ja, weet ík veel, ik heb totáál geen verstand van politiek....toen niet ...en nu eigenlijk nóg niet.....
Ergens -ik meen op mn twitter- heb ik geschreven dat ik me eigenlijk nooit zoveel druk maakte om allerlei politieke partijen.... ach, bepaalde 'aparte' figuren vallen je dan wel op natuurlijk, door de jaren heen.... En -voor diegenen die het nog niet weten- ik ben een 'rasechte' Borderliner die voorál en specifiek op haar gevoelens af gaat...gevoelens en emoties....dáár 'drijf' ik voornamelijk op.... Zo ga ik in mijn dagelijkse leven ook met mensen om....de een mag ik graag...de ander 'tolereer' ik....daartussen door heb ik mensen met wie ik leuk en gezellig kan praten, maar die ik daarna ook wel zó weer kan vergeten en het doet me verder weinig.... Maar de (weinige) mensen die ik op mijn levensweg tegenkom en bij wie ik na een poosje ga voelen 'hé ...ik begin jou wel te mogen...' en ik voel dat ik een bepaalde 'klik' met met diegene ga krijgen....ja, díe mensen zal het lukken een plekje in mn hart te veroveren.... Maar, meestal is het 'the story of my life'.....en blijven deze mensen nooit zo lang in mn leven.... Elke keer weer, als ik iemand ontmoet....gewoon als MENS zijnde...niet bepaald als partner ofzo, nee misschien meer als 'metgezel'....als 'vriend' of 'vriendin' op mijn levensweg.... zó zou ik ze dan vaak dolgraag in mijn leven willen inpassen.... maar Liefde en wat nu vaak blijkt, ook Vriendschap... moet van TWEE kanten komen.... En nu heb ik me er maar al 'n beetje bij neergelegd dat ik dan waarschijnlijk NIET de doorsnee-'Vriendin' voor iemand ben..... Jammer, dat niemand mij een kans wil geven....ik denk toch dat ik héél véél te 'géven' heb....en dat je vast best wel heel wat aan mij KAN hebben.... Maar helaas...ik vrees dat niemand dat risico met mij...als 'Bordie'....durft te nemen.... en misschien hebben ze gelijk ook... Stop....ánder onderwerp!
O néé, ik moet mn verhaal nog afmaken van mijn MULO-tijd en Hans van Mierlo.... Wij mochten dus óók stemmen...voor het éérst...en tja...wéét ik véél op WIE ik moest stemmen... Alle partijen en personen de revue laten passeren....en om een onbekende reden liet ik mijn oog vallen op een toen nog 'jonge man' die heel enthousiast voor zijn D66 opkwam.... 'Já...een jónge...frisse wind' dacht ik. Beter dan al die andere 'ingeslapen' figuren..... En het was inderdaad het méést enthousiaste begin van Hans van Mierlo en zijn D66.... Nu het bericht dan komt dat hij is overleden, is ook híj weer een herinnering geworden... En tja....al kénde ik hem niet persoonlijk....maar ook met hém had ik een 'bepaalde band'....al was het alleen maar een kleine herinnering uit mijn MULO-tijd....
En ja nú....nogmaals....ik let eigenlijk totáál niet op allerlei politieke ambities van de 'politieke leiders'....en ik ga alwéér alleen op mijn gevóel af....en bij bepaalde mensen krijg ik automatisch een soort 'warm gevoel' als ik ze zie of hoor praten.... Nu had ik dat dus ook met Wouter....en nu stapt ie op...maar héél fijn voor z'n gezin en z'n meisjes....érg moedig... En bij de vrouwen heb ik dat 'warme gevoel' bij Femke.... En voor de rest....we wachten het maar af....wat de toekomst ons brengt... (zolang al die 'verschillende leiders' hun best maar blijven doen voor mensen zoals ik...die in hun 'geloven'....en 'achter' hun willen staan.... zonder alles en iedereen 'op z'n kop' te zetten.... met elkaar sámenwerken en niet tégenwerken...!!!)
Ik ben 'BORDIANANGEL' (aka 'Islandgirl') 'aka' betekent: 'also known as' ('ook bekend als')
Ik ben een vrouw en woon in 't Midden v. Nederland (samen met mijn man en mijn 2 kanjers van kinderen) () en mijn beroep is vooral moeder en echtgenote, maar bóvenál (enigszins opgedrongen) 'ALLES-REGELAAR'! .
Ik ben geboren op 30/05/1950 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: luisteren/maken v MUZIEK, tv-kijken (oa Dr.PHIL, OPRAH, HOUSE, ER, STRONG MEDICINE, X-FACTOR, ATWT, MEDIUM, Derek Ogilvie, Char, GHOSTWHISPERER, MONK, CSI, NCIS, Zesde Zintuig, NUMB3RS, National Geography & Discovery!) Ook lezen,schryven,tekenen +m'n PC!.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Ja, dit heb ik hier ergens gelezen...ook op een andere blog....(wie meer wil lezen hierover, verwijs ik naar dit blog geheten 'Bindingsangst en Verlatingsangst' link: http://blog.seniorennet.nl/bindingsangst/)
Ondanks dat het weer weekend is...of misschien juist omdát het weer weekend is.... gaan m'n gedachten weer uit naar wat er al zoals weer gebeurd is deze en afgelopen weken...in m'n rommelig lijkend leventje... Volgens mij, lijkt het niet alleen rommelig...maar IS het gewoon ook rommelig! Uiterlijk én innerlijk!
Ach, eigenlijk ben ik al doodmoe, maar wil toch even proberen wat 'van
me af te schrijven'.
Yes....vanmorgen toch nog nét op tijd op m'n afspraak met P. in het
WAHuis in Utrecht....je moet me alleen niet vragen HOE.....en
ach...natuurlijk moest ik toch nog weer wachten op hem....
Hallo lieve mensen....
Lieve allemaal,
Ja, lieve mensen....het is dan weer Goede Vrijdag...
Ok, het was dan zover....vandaag had ik mijn 'afspraak' bij mijn psychiater....
Om nog terug te komen op het 'zwart-grijs randje' dat ik in mijn vorige schrijven zo enorm emotioneel door werd...
Ik denk dat mijn gezin er al een beetje aan gewend is dat ze een 'Bordie-moeder' in huis hebben, die weleens dagen of weken NIETS in het huishouden, laat staan in de keuken...qua koken....doet...óf inééns weer 'de geest krijgt' en zóveel energie dat ze een héél (LONG) weekend achter elkaar...'lekkere recepten' achter elkaar maakt...
....BUT....oftewel in het Nederlands verder....maar....OOK PRINCESS IS WEER VEILIG THUIS...!!!! SINDS VANMORGEN VROEG....NA EEN TELEFOONTJE VAN EEN MAN EN ZIJN VROUW...die constant een poes onder een witte auto zagen liggen en in die omgeving bleven zien....ze sliep ook op het gras tegen een heg...en die plek was al helemaal platgedrukt omdat ze daar waarschijnlijk constant opgerold lag te slapen....
Om alleen nog het heuglijke nieuws te vertellen dat ipv 2 van de 3 fietsen....uiteindelijk tóch alle 3 onze fietsen bij de politie in Vleuten stonden...JIPPPIIIIEEEEEE.....
Ach wat kan een mensenleven VOL spanning zijn.... Geestelijk ben ik al
helemaal leeg door van alles wat er in en om me heen gebeurt....en dan
nog als klap op de vuurpijl is nu ons hele gezin een aardig tikkie 'van
slag'.....want onze poes PRINCESS is sinds zaterdagnacht vermist...
(waarschijnlijk toch gelukt om uit een raam van 1 van de kamers naar
buiten te klimmen..!!)
Maar ja....zo gaat het dus vaak...ook doordeweeks....kijken hoeveel
geld je nog 'over' hebt en wélke boodschappen je daarvan nog kunt
halen...en wát je er 'goedkoop' van kan maken....én tot hoe láng je dat
kan eten... want het volgende 'weekgeld' komt pas weer volgende week
donderdag...
Aan de ene kant ben je totaal van slag door wéér een drama en moord in Dordrecht en ben je vooral als moeder zijnde daar helemaal door ontdaan, omdat je je kunt indenken hoe JIJ je zou voelen als dit jóu zou gebeuren!!? Je dochter nog even door de telefoon gesproken...en ineens...ís ze er niet meer....en is ze vermoord en begraven door 'één of andere gék'!
Ik ben 'BORDIANANGEL' (aka 'Islandgirl') 'aka' betekent: 'also known as' ('ook bekend als')
