"MUSIC WAS MY REFUGE......I COULD CRAWL INTO THE SPACE BETWEEN THE NOTES.....AND CURL MY BACK TO LONELINESS....." (Maya Angelou) 'Bordianangel' probeert op haar éigen (-wijze...) vleugels te vliegen....maar God-zij-dank vliegen soms anderen even een klein of langer stukje met haar mee.....
Het dagelijkse -vaak zeer emotionele en stormachtig- leventje van een huismoeder/echtgenote die af en toe hóge pieken en bergtoppen kent maar vooral ook vele diepe en zeer donkere dalen...omdat zij Borderline (en álle gevolgen van dien!) heeft. Dit alles wordt veelvuldig ondersteund door haar grootste liefde en drijfveer.... MUZIEK (in álle soorten en maten!!) en natuurlijk zéker niet te vergeten haar oneindig warme passie voor HAWAII & haar oorspronkelijke bewoners, met een cultuur en achtergrond dat veel overeenkomsten vertoont met haar eigen mooie geboorteland... Indonesië (en met name de Molukken en de bizondere achtergrond van haar beide ouders en grootouders daarin!!)
18-04-2010
WAT MUZIEK VOOR MIJ BETEKENT....(DEEL 2)
BELOOFD IS BELOOFD.... Vandaag ga ik verder met mijn Deel 2 over 'Wat muziek voor mij betekent' en het leuke is... Ik hoefde dit keer niet zo hard na te denken, want het 'onderwerp' werd me via de tv van de week al regelmatig in de schoot geworpen.... Want het was 'De Week van The Beatles'...en ach ja, dán pas merk je dus dat je óok aardig oud aan het worden bent.... De media besteedde aandacht aan de Beatles omdat het iets van 40 of 45 jaar geleden is dat ze (HELAAS!) uit elkaar zijn gegaan.... Maar de diverse documentaires van en over The Beatles kwamen toch ergens wel als een grote verrassing voor me, want ik had het nog niet helemaal door....totdat begon te kijken bij de zwart-wit documentaire dat The Beatles voor het eerst op tournee naar Amerika gingen! Ik vond het een leuk verhaal en geinige opnames. Ze waren toen ook nog jong en speelden alle 4 nogal de 'clown'.... Maar toen ik de liederen weer hoorde....deed ik mijn deur maar wat kleiner dicht (op 'n kiertje dus!)....want toen pas merkte ik wat een enórm grote fan ik van hun muziek was en nóg ben....ik zat alle songs wóórdelijk méé te galmen!! Wow....memories....
En nee....begin niet weer....'zie je wel' te zeggen....want ook met de Beatles heb ik een belangrijke link naar mijn 'eigen gemiste familie', want mijn broer was enorm grote fan van de Beatles. Ik weet nog dat hij ziek was en hun LP van mn ouders kreeg...ook voor z'n verjaardag....en ik geloof zélfs dat ik hem op hun huwelijk nog een LP (toen van alleen Paul McCartney geloof ik) had gegeven.... zó 'gek' waren wij er allebei eigenlijk wel mee....
Maar het was in die tijd altijd 'n beetje 2strijd he.... Wie je de 'beste' vond....The Beatles of The Rolling Stones.... ook zo tussen Elvis en Cliff Richard..... Ik moet eerlijk zijn.....IK was altijd een BEATLES-FAN geweest (ook NU nog hoor!!), omdat ik vooral muzikaal gezien, vind dat vooral The Beatles tóch bést wel héél wat 'speciaals' hebben bijgedragen aan de muzikale wereld met hun prachtige songs! Vooral ook allerlei invloeden die hun muziek juist zo 'apart' maakten....hoe hun levens liepen...en waar ze als 'mens' mee kennismaakten....zo ook werden ze dus beïnvloed ....door de rock & roll (dat bleef eigenlijk toch hun hele leven door)....maar toen ook in de psychadelic periode....de 'flower power' tijd.... daarna met diverse Indiase guru's....die John, Paul, George en Ringo zo in de ban hielden met hun oosterse wijsheden.... en waar ook toen vooral hun misschien wel grootste hit 'ALL YOU NEED IS LOVE' uit voort kwam....
Enne....voor de Rolling Stones fans onder u..... ik was daarná óók wel een Rolling Stone fan maar eigenlijk veel later pas.... ik was meer fan van hun rock en rolll en blues songs zoals 'Route 66' en nog meer van dat soort ....en ja....vooral als je als ik gék bent op van die goeie gitaar licks....en riedels... En ach...Mick Jagger is best wel ook één van de 'apartste' zangers ter wereld....vind ik....hij heeft gewoon wel 'iets éigens'....
En tussen Elvis en Cliff....sorry mensen....maar vroeger was ik vooral een CLIFF fan... ik ben Elvis eigenlijk pas gaan waarderen tegen de tijd dat hij dik en met één been in het graf stond.... Ik bewonderde Elvis toen meer als acteur vooral in zijn 'Indianen-films'....ik vond dat hij goed kon acteren, dat wel....en já natuurlijk....met mijn 'HAWAII-VERSLAVING'.... moest ik natuurlijk wel de 2 filmen hebben die hij in Hawaii opnam....
Ok terug naar The Beatles....nostalgie volop....ook vooral toen ik gister zag hoe ze hun liederen in de diverse studios opnamen....ja ook in de beroemde Abbey Road Studios natuurlijk! Hoewel George ook enorm mooie liederen schreef, was de samenwerking tussen Lennon en McCartney natuurlijk fenomenáál..... als je nagaat dat jaren daarna hun liederen nóg....in klassieke vorm werden gespeeld.... én zelfs door diverse jazz-artiesten.... ja, dan moet je toch écht wel wat verstand van muziek hebben....en dat hebben die 2 jongens Lennon-McCartney wel dégelijk...
Wat mij zo sneu overkwam was toen ik die documentaires bekeek en ervan genoot en me toen realiseerde dat van de 4 er 2 al niet meer zijn....zonde is dat.... Ringo is altijd al wel een 'eigenheimer' geweest en hij gaat toch altijd wel z'n eigen gang.... jammt wat mee met andere collega-artiesten....
Nu is 'ons aller Paultje' toch nog het meest BEROEMDE.... en diegene die muzikaal nog steeds 'in the scene' is.... GELUKKIG MAAR.... want door hem blijft het 'Beatles-gevoel' nog dóórleven....
Daarom wil ik niet met een Beatlenummer eindigen....maar wél met éigenlijk één van mijn favoriete songs die The Beatles ooit hebben opgenomen....ook al is het géén 'eigen' Beatlenummer.... maar een lied dat ik al kende door de 'muzikale opvoeding' van mijn ouders....dus het was éigenlijk gewoon een zgn. 'Evergreen'.....ja, ik heb het over mijn favoriete NIET-Beatles-song....."TILL THERE WAS YOU"
Ik ben blij dat ik de dvd van Paul McCartney 'The Space Within Us' heb, waar dit lied zo mooi en briljant op staat..... Ja sorry briljant...omdat dit soort liedjes mij totáál 'van slag' maakt....doordat het zo héérlijk klinkt.... zoals Paul dat zingt.... maar ook zéker....door die puike gitaarsolo die erin zit.... dit maakt een song namelijk....BRILJANT..... (sorry...maar ik moet ook toegeven...ik ben ook een VRESELIJKE ROMANTICUS (mijn allergróótste péch: mijn man is dat géénszins!!).... Ik kan op dit soort liedjes helemaal wég zwijmelen....en wil hier natuurlijk zeker romantisch op dansen.... zoals ze dat in de zaal daar bij Paul ook deden zoals je dat op deze video ook kunt zien....héérlijk gewoon..... wow....how romantic!)
Korte anekdote: toen ik voor de 'Rockschool Night Nurse' (zie mijn 'SMILE'-video in mijn INTRODUCTIE!) zgn. auditie moest doen, lieten ze me 'n paar songs zingen als voorbeeld...(en dán pas merk ik hoe óud ik al ben...!!!)...want het 1e lied 'SMILE' (door Charlie Chaplin geschreven) kenden ze niet.... en toen ik m'n 2e lied 'TILL THERE WAS YOU' op mn gitaar zong...vonden ze (2 mensen die mij de 'auditie' afnamen) het ook al zo'n enorm mooi lied, maar het óók al niet kenden...... (ze zeiden dat ik heel veel liedjes en enorm mooie...kende!)
Hopellijk begrijpen jullie nu een héél klein béétje....'wat MUZIEK voor mij betekent'.....
Veel luister- en kijkplezier lieve mensen....: to me...this song is....PURE ROMANCE....!!!
WAT MUZIEK VOOR MIJ BETEKENT....(DEEL 2)(vooraankondiging)
Niet om het een of ander....maar dit is pas een 'vooraankondiging'.... Morgen ga ik pas écht aan dit DEEL 2 beginnen....nu is het al 3.22uur....en ik ga nu écht afsluiten hoor...anders ben ik morgen helemáál geen mens meer... Ik ga onder mn dekbed...'oat moan'...!!!
Borderline is.....van iemand houden....maar zeggen van níet De hele dag lachen....ondertussen heb je verdriet
Vastgehouden willen worden, maar roepen: RAAK ME NIET AAN!!! In woede uitbarsten....en plotseling iemand willen slaan
Eén minuut willen leven.....de volgende wil je dood.... Dan weer in je armen krassen.....uit pijn en uit nood
Ontzettend bang zijn...en in een hoekje kruipen Of juist alle moed hebben en het avontuur besluipen
Borderline is ángst....om alléén te zijn.... Borderline is éénzaam.....en onbegrepen zijn...
* * *
De 9 kenmerken van Borderline
1. De angst om in de steek gelaten te worden en moeilijk alleen kunnen zijn 2. Snel wisselende (oppervlakkige) relaties met idealiseren en kleineren 3. Identiteitsproblemen 4. Impulsiviteit 5. Zelfmoordneigingen en automutulatie 6. Stemmingswisselingen 7. Zich leeg voelen 8. Woede-uitbarstingen 9. (Voorbijgaande) Psychotische verschijnselen of dissocieren
Muziek betekent enorm véél voor mij.... Ja, helemáál als 'gevoelsmens'! Ik ben allereerst blij dat ik in een muzikaal gezin ben opgegroeid en voornamelijk door mijn ouders van kinds af en met (voor mij) goede muziek ben opgegroeid. En natuurlijk wordt je in eerste instantie wel een beetje beïnvloed door de muziekkeuze van je ouders....maar ik moet zeggen....ik had NOOIT de gedachte van 'jéétje...wat zij nu draaien...dat is écht 'bagger'...'
Nee, dat dacht ik nooit....ik gaf álle muzieksoorten altijd de kans om bij mij 'binnen te komen'.... En dank zij de brede muzieksoorten die ik hoorde, sta ik nu ook open voor allerlei soorten muziek of het nu de Hawaiian muziek waar mijn vader mij van kinds af aan al mee kennis liet maken, is of de jazzmuziek van de vele virtuoze gitaristen of daarna steelgitaristen (country of jazz!) die bij ons de revue passeerden en waardoor ook mijn kennis van de 'betere' gitaristen een belangrijke plek in mijn hersenen hebben gevonden.
Of het nou de gitarist Django Reinhardt is, die samen met de violist Stephan Grappelli, met hun 'Hot Club de France' aan de bakermat van de zigeunerjazz stond en die nu nog steeds een enorm belangrijke plek inneemt en als groot voorbeeld fungeert voor de vele hedendaagse muzikanten als Stochelo Rosenberg van het Rosenberg Trio en de vele anderen die ook door Reinhardt beïnvloed zijn. Maar wie ik voorál een zeer warm hart toedraag is een andere telg van de Rosenberg Familie, nl. JIMMY ROSENBERG (óók een zéér 'verdienstelijke' gitarist!), die sinds december 2007 God-zij-dank weer 'back' is ('from where he's been...').... en die ook gelukkig zijn muzikale talenten weer heeft opgepakt...... Of zoals ik het ergens anders beschreven zag:
Jimmy
is een Sinti zigeuner, maar vooral gitarist. Hij gold reeds op
twaalfjarige leeftijd als een van de grootste talenten van de wereld en
werd gezien als de opvolger van gitaarlegende Django Reinhardt. Terwijl
zijn ster snel steeg- hij sloot op 17-jarige leeftijd een
miljoenencontract af met Sony Classics- verloor hij echter de grip op
zijn leven.
Jimmy is nu 26....(nu 30!Bordianangel). Zijn drugsverslaving heeft een spoor
van vernieling door zijn leven getrokken. Daarnaast komt zijn vader,
veroordeeld tot een gevangenisstraf van 8 jaar, binnenkort vrij, vurig
van plan om zijn verloren zoon te helpen. Ondanks zijn destructieve
levensstijl is Jimmys talent om met verbazingwekkende snelheid en
precisie gitaar te spelen alleen maar gegroeid. Maar zal deze gave
genoeg zijn om aan zijn verleden te ontsnappen?
Gevoelsmatig voel ik 'n soort 'band' met Jimmy omdat ik zijn documentaire had gezien een hele poos geleden en dat had mij zó enórm geráákt....ik herkende er zóveel in....zoals je ook in deze verkorte video kunt zien...hoe Jimmy van een jong kindertalentje..(hier hoorde ik ook al hoe hij stotterde...en já, dat had ik ook mijn hele jeugd gedaan zelfs tot vér in mijn 'jongvolwassenheid' en het heeft écht op vele punten mijn leven VERZIEKT!!!!).
Verderop in Jimmy's leven zie je (vertelt zijn moeder) dat hij enkele verkeerde keuzes maakte ....(en ook IK heb aardig wat verkeerde keuzes gemaakt in mijn leven...en helaas maak ik die nu NOG...wél of níet gerelateerd aan mijn Borderline....), maar Jimmy belandde daardoor toch 'n hele poos in de gevangenis...(en ik heb 'slechts' enkele uren in een afgesloten cel op het politiekantoor gezeten....wél helemáál in tranen en totáál gebróken natuurlijk...maar dat is 'n tijd dat ik 't liefst zo vlug mogelijk wil vergéten!!!) Jimmy was....en is nóg....een zéér gróót muzikaal talent.....(en sommigen zeggen dat van mij ook....maar mijn talent is niet zo groot als die van Jimmy: ik zing alleen maar 'n beetje....heel bescheiden....en er zijn mensen die mij ooit hebben horen zingen en die dan nu zeggen dat ze het enorm jammer vinden (of dat was maar een 'beleefdheidsopmerking'...) dat ik er verder 'niets meer mee doe'....tja....dáár heb je nu JUIST.....ZELFVERTROUWEN voor nodig....en dát heb ik al véle véle járen niet meer....).
Enfin, hieronder volgt een filmpje van het 'verkorte levensverhaal' van Jimmy tot en met de dag dat hij uit de gevangenis ontslagen werd....waar hij door zijn familie en vrienden bij de auto opgewacht werd en een mooie gitaar kreeg toegestopt....en spontaan begon hij hier....midden op de parkeerplaats... weer virtuoos op te spelen.... over talent gesproken...!!!
'Jimmy....al ken ik je niet persoonlijk....ik voel zóveel 'gevoelsmatige overeenkomsten' tussen onze levens....natuurlijk hebben we ieder een ánder 'verhaal'.... maar toch.... voor mij voelt het alsof het IN DE KERN....enigszins 'eenduidig' is.... Jimmy, maak nu wat moois van je leven....wees een voorbeeld voor je dochter (dat lied dat je voor haar schreef vind ik FANTASTISCH MOOI en wil zoeken of je dat ergens op een cd of dvd hebt staan...'Song for my daughter'...)....maak gebruik van je talenten....en laat nu vooral zien wat je KAN.... God bless....en wie weet....misschien dat onze levenspaden elkaar ooit ergens kruisen.... ik zou het best willen.... al was het maar voor 'héél even'.... Blijf voorál JE BEST DOEN (ik weet uit ervaring hóe móeilijk dat is...)...'but ...you'll make it, son!'
Jimmy Rosenberg is back....inderdaad...een verdomd goeie gitarist.....!!!!!
"VANDAAG BEN IK ZO VROLIJK....ZO VROLIJK...ZO VROLIJK..." (MAAR NIET HEUS!!!!)
SLA DIT MAAR GAUW OVER...ALS IK JULLIE WAS... Want ik vrees dat ik niet in zo'n 'gezellige bui' ben.... Ik ben aardig sjacherijnig (sorry maakt me ook niet uit of ik dat stom woord goed of fout schrijf!) maar heb er helemaal de pest in.... Gewoon...ik was toch tot eind van de middag 'aardig vrolijk' ....nét Alfred Jodokus Kwak (met dank aan de heer H. van Veen voor het lenen van zijn creatie!).... maar die was geen Bordie denk ik... Gelukkig voor hem NIET!!! Bij hem kan de stemming niet om de minuut veranderen.... vooral door een 'nette brief van Schuldhulpverlening'.... voor een afspraak voor een gesprek met hun....volgende week.... Waardoor het komt dat mijn stemming ineens zo verandert weet ik niet....misschien angst... ongerustheid... niet weten wat er weer 'boven m'n hoofd' hangt.... Maar goed...het is dan tijdens zo'n stemming van mij...beter dat je me 'met rust' laat.... want alles wat ik aan iemand zeg....of schrijf...daar komen dan heel vervelende dingen uit mijn mond...of vingers... Je moet dan wel een tamelijk 'brede rug' hebben om te weten dat ik het tóch niet allemaal echt meen... maar dat ik gewoon even met mezelf 'in de clinch' lig.... Dat ik even 'in de war' ben...en niet meer weet wat ik moet doen...laat staan...dénken....
Goed, ik ga afsluiten.... ik denk dat dat voor vanavond maar weer het beste is.... Ik heb wel iemand 'n mail gestuurd vanavond....2 mensen eigenlijk..... en tja... ik hoop dat ze mij genoeg kennen dat ze weten dat ik het toch niet allemaal zo meen als ik het neerschrijf.... en dat ik eigenlijk 'tegen hún aanschop'.....gewoon om me áf te reageren.... Wát af te reageren....?? MIJN FRUSTRATIES....!!!!! Vergeef 't me alsjeblieft lieve mensen.... als jullie 'n héél klein béétje ....ook van MIJ houden.... (zoals ik zéker weten enorm veel van JULLIE hou!) Bedankt voor jullie ellenlange geduld met mij......
MAMA VAN MIDNA: ALLES GELUKKIG OK ....MET 'PRINCESS'!!!
Ja...zó waren we allemaal in álle staten toen ze dágen vermist was.... Ik zag het al totáál niet meer zitten dat ze óóit nog (laat staan...lévend...!!!) teruggevonden zou worden..... Onze lieve poes Princess is weer thuis....als vanouds.... En já....we hebben haar gelijk laten sterilliseren....één keer Mama geworden is voor óns al voldoende... en dan nog zo'n lieve 'stouterd' als dochtertje Midna! Princess is vandaag voor controle - samen met mijn man, dochter & vriend - naar de dierenarts geweest en gelukkig is alles ok en heeft ze geen gekke dingen overgehouden van de sterillisatie.... Ze lijkt zelfs weer rústiger...en véél liever te zijn geworden....
En ik....ik kan haar weer aaien....als ze naast me op een kussen gaat liggen....
"COME WHAT MAY" door Lani Hall (zang) & Herb Alpert (zang & trompet)
"COME WHAT MAY".......'Wát er ook gebeuren zal'..... Een zin die ik ook vaak probeer te onthouden...hóe moeilijk dat soms ook is....voorál als je voor de zóveelste keer in alwéér een diep dal terecht bent gekomen....bij alwéér een terugval.... Tóch probeer je maar weer vól te houden.....ná het vallen...wéér óp te krabbelen.... HOLD ON........come what may......
"BORDERLINERS ZIJN LASTIGE MENSEN....OOK VOOR ZICHZELF...."
Ja, dit heb ik hier ergens gelezen...ook op een andere blog....(wie meer wil lezen hierover, verwijs ik naar dit blog geheten 'Bindingsangst en Verlatingsangst' link: http://blog.seniorennet.nl/bindingsangst/)
Borderliners zijn lastige mensen, ook voor
zichzelf. Rinne zegt het voorzichtig: "De behandeling van borderline
patiënten stelt nogal hoge eisen aan het uithoudingsvermogen van de
behandelaar." Psychiaters die onderzoek willen doen, richten zich ook
liever op andere patiënten.
En natuurlijk ben ik me daar ook wel terdege van bewust...dat mijn behandelaars en hulpverleners.... 'Altrecht begeleider' P....mijn 'thuisbegeleidster' B., maar ook zéker ándere 'gewone' mensen die met me omgaan...'alleen al bij 'het omgaan met mij' zeer hoge eisen stelt aan hun uithoudingsvermogen'...!!
Een borderline persoonlijkheidsstoornis betekent
dat je met je persoonlijkheid op het randje zit. Wat houdt die stoornis
nu precies in? Psychiater dr. Thomas Rinne: "Het zijn mensen met een
verstoorde regulatie van hun stemmingen, die agressie en andere impulsen
slecht kunnen onderdrukken. Vaak hebben ze ook andere psychiatrische
problemen, zoals posttraumatische stressstoornis, eetstoornissen,
angststoornissen en depressie. Hun agressie kan zich uiten als
gewelddadig gedrag tegen anderen, maar het kan zich ook tegen henzelf
keren in de vorm van roekeloos gedrag, zelfverminking en pogingen tot
zelfdoding. Het zijn kwetsbare mensen, ook omdat ze door hun gedrag vaak
in relaties terechtkomen waarin ze mishandeld worden." Dit geldt
waarschijnlijk zelfs voor kindermishandeling, denkt Rinne.
"Bij het
ontstaan van een borderlinestoornis hebben genetische factoren veel
invloed, blijkt uit tweelingonderzoek. De borderline
persoonlijkheidsstoornis wordt ook als een vroege hechtingsstoornis
beschreven. Het is goed denkbaar dat het verstoorde hechtingsgedrag dat
deze mensen als kind vaak vertonen, ervoor zorgt dat hun ouders zich ook
minder aan hén hechten. Met soms mishandeling of verwaarlozing tot
gevolg, wat het kind natuurlijk niet aangerekend mag worden."
Van
onderzoek bij couveusekinderen is bekend dat er een relatie bestaat
tussen gestoorde hechting en mishandeling: vroeggeboren kinderen hadden
door hun couveusetijd vroeger meer hechtingsproblemen dan hun
leeftijdgenoten, en werden ook vaker mishandeld. Rinne: "Tegenwoordig
worden de ouders van couveusekinderen al vroeg begeleid en probeert men
de hechting te bevorderen."
Wel héél erg frappant dan he....dat ookik een couveusekind was... ook ikwas te vroeg geboren.... Lag héél misschien híer mijn Borderline wel aan ten grondslag....??
'HET IS WEER WEEKEND'... maar wát voor één.... ('jippiiiieee'....)
Ondanks dat het weer weekend is...of misschien juist omdát het weer weekend is.... gaan m'n gedachten weer uit naar wat er al zoals weer gebeurd is deze en afgelopen weken...in m'n rommelig lijkend leventje... Volgens mij, lijkt het niet alleen rommelig...maar IS het gewoon ook rommelig! Uiterlijk én innerlijk! Vorig artikel was ik meer bezig met mijn andere hulpverleenster, van de Thuisbegeleiding van Zuwe. Uiteraard ben en blijf ik daar gewoon wekelijks mee bezig...want de zorgen gaan door...en het zoeken naar oplossingen gaan door... Maar volgens mijn Thuisbegeleidster B. staat haar 'hulp' niet los van het feit dat ik ook client ben bij Altrecht en dat ik regelmatig het Willem Arntszhuis bezoek/moet bezoeken voor mijn persoonlijke gesprekken met mijn Altrecht begeleider (SPV'er) P.
Maar juist afgelopen week is er weer enorm veel aan mijn hoofd wat betreft allerlei vragen, papieren en hoofdbrekens die afkomstig zijn van mijn Bewindvoering en de Schuldhulpverlening Utrecht die als laatste ook in het leven geroepen is om mijn man en mij wat 'vlotter' uit de (geld)zorgen te krijgen. Maar helaas gaat dat laatste pad ook écht niet over rozen....en moeten er nog eerst veel draken bevochten worden...en giftige klimop en prikkende rozestruiken kapotgeslagen worden....eer we veilig het kasteel bereiken en in kunnen....
Maar wat vooral voor mij zo enórm moeilijk maakt is die hoge druk dat het met zich meebrengt omdat overal....bijv. aan emails en brieven... constant een korte tijdslimiet aan verbonden is, waarbinnen je moet reageren... en dat maakt mij - als Borderliner - helemaal totaal 'van slag' en veroorzaakt bij mij angst dat ik het allemaal niet 'haal' en dan maak ik juist fouten....gooi ik van alles in de war...en word ik langzaam gek en raak ik innerlijk helemaal in paníek.... En 't állerergste van alles is....dat ik me zo verschrikkelijk ALLEEN voel in dit alles.... want dan lijkt het zelfs zó....(volgens mij LIJKT het niet alleen zo...maar IS het ook zo..) dat ook echt ALLES van MIJ moet komen.... en dat ik 'in de pen' moet klimmen.... of in ieder 'ACTIE MOET ONDERNEMEN'...!!! En op díe momenten voel ik me als het ware als aan de grond VASTGENAGELD en kan ik dan eigenlijk juist geen vin meer verroeren....zo lijkt het dan...
Altrecht heeft inmiddels wel een belangrijke plaats in mijn leven ingenomen.... Maar ik kan helaas op dit moment niet zeggen welk gevoel ik daarbij heb....of het een 'blij of gelukkig' of juist een 'vervelend...bang' gevoel is.... Als ik eerlijk moet zijn...dan is het zélfs misschien wel een combinatie van BEIDE...!!!
'Blij of gelukkig' is mijn gevoel als ik mijn begeleider P. weer zie en spreek...en ik de 'rust' weer bij hem kan vinden als ik over alles en nog wat met hem kan praten... Zelfs over zaken die ik misschien met hem en met mijn thuisbegeleidster B. bespreek.... Ja....kán...en wíl...bespreken. En verder met NIEMAND meer.....(of eigenlijk wel met misschien 1 enkel iemand nog...maar helaas zie of spreek ik haar niet zo vaak meer...althans...niet meer persóónlijk, wat ik het állerliefste heb...)
'Vervelend en bang' voel ik me als ik het terrein van het WA Huis op loop.... op verschillende tijden... met verschillende doelen.... Als ik me aanmeld voor een 'BOR-bed' (BOR = Bed Op Recept, waar je als client gebruik van kan maken als je het thuis even niet kunt 'handle'n'...of als je even geestelijk tot rust probeert te komen of 'afstand' van bepaalde zaken wilt nemen....). Dan....bekruipt mij een soort angst.... het gevoel van ....'je hoort er tóch bij...bij die aparte mensen...'....'zíe je wel...je bent tóchgek' ....'niemandkan of wil met je omgaan'.... 'Je komt hier NOOIT MEER UIT....uit deze vicieuze cirkel....dat de 'psychiatrie' heet.... Dat 'geval'valt onder de 'persoonlijkheidsstoornissen'...waar jij óók toe behoor.....' Ik hoop en denk dat het nog nét geen 'stemmen' zijn die ik hoor...die dit allemaal in mijn hoofd uiten... maar dat het (nog steeds) 'slechts' mijn eigen gedáchten zijn... Maar zelfs die wil ik ook niet meer hebben...maar voorlopig spelen ze nog constant door m'n warrige hoofd....
Gek, als ik in mijn gesprekken met P. zit....dan heb ik die angst niet zo erg...wel 'n heel klein beetje... want dat heb ik al als ik door de gangen van het WA Huis loop... maar het drukt dan niet zo héél erg op me... misschien ook omdat P. zo vaak zo vrolijk is en daardoor mijn aandacht afleidt van de 'ernst' van het geheel.... Maar wél als ik naar mijn psychiater moet....of als ik voor de zoveelste keer weer een cursus moet volgen om met mijn Borderline te leren omgaan... zoals ik laatst de VERS-training heb moeten volgen...van alles daar leer... Het woord 'VERS' is afkorting van Vaardigheidstraining Emotie Regulatie Stoornis, welk woord tegenwoordig al wel vaker wordt vervangen door emotieregulatiestoornis (ERS).
Deze term beschrijft beter met welke problemen iemand worstelt. Een kérnprobleem is namelijk het niet kunnen reguleren van emoties!
Mensen met een emotieregulatiestoornis: - zijn zeer gevoelig voor emotionele prikkels - reageren heel sterk op emotionele prikkels - keren langzaam terug naar een 'emotionele basisniveau'
Natuurlijk 'pik' je er wel van alles op, van die training...en zul je er wel vaak aan denken en 't zien toe te passen als je weer 's 'n keer 'vast zit' met jezelf of in een situatie... Maar ik merk dat het mij niet echt enorm helpt...want mijn gevoelens en emoties zijn soms....nee zelfs váák....te vér....en tedíep... en kan ik mezelf niet meer in de hand houden en laat ik alles weer varen.... en dan val ik weer enórm diep in een zware depressie.... Ik merk dat de zin.... en de energie om te véchten...om mezelf er weer úit te vechten... stééds minder wordt!
Vooral de laatste tijd merk ik dat ik me veel vlugger door alle (veelal negatieve) zaken die er in de wereld of in Nederland gebeuren... dat ik me daar toch nog te veel en te vlug door laat beïnvloeden... Maar IK KAN ER ECHT NIETS AAN DOEN.... HET GEBEURT ALS VANZELF...!!!! Ik laat me metéén mééslepen...als er wéér een moord is gebeurd... er wéér iemand overleden is.... er wéér iemand zelfmoord heeft gepleegd.... er weer iemand van een hoog gebouw gesprongen is.... Het is dan nét alsof er ook dan ....iets IN MIJ....gebeurt..... Ik VOEL dat alles....die pijn... die verwarring... die paniek....
Daarom vraag ik me steeds af....KOM IK HIER OOIT VAN ÁF.....????!! De enige angst die mij hiermee gék maakt...is...dat ik hier dus NOOIT MEER vanaf kom.... Dat ik ook nóóit meer van mijn Borderline zal genezen.... Dat ik die pijn... die eenzaamheid.... die verwarring.... die duisternis om me heen... die wanhoop.... Hoe lang nog moet ik dat alles met me méé zeulen...
Éens in de zoveel tijd sta ik 'bovenop een berg'.....te JUICHEN....te ZINGEN.... DANKBAAR te zijn.... maar die momenten...die zijn zo héél sporadisch.... en misschien wel op één hand te tellen.... Ja... het zingen van mijn lied 'Smile' op de cd was zo'n moment.... maar die momenten zullen zich niet zo gauw meer herhalen... Toen mijn lieve dochter me belde en zei dat ze onze poes Princess weer teruggevonden hadden....was zo'n moment.... Als mijn lieve zoon mij een lange en stevige knuffel geeft.....is zo'n moment....
Waar haal ik in Godsnaam....mijn véchtlust weer vandaan.... De Kracht om dit alles...vól te blijven houden.... Om de 'strijd' weer vérder aan te gaan met Bewindvoering...Schuldhulpverlening...MEE... Eerst kregen we ook nog hulp van de Voedselbank...maar helaas is dat ook al gestopt... omdat we net op de 'grens' zaten om geholpen te worden... Ja, ik wéét het...het zijn in wezen instanties waar ik positíef tegenaan moet kijken, omdat ze mij en mijn gezin helpen... maar tóch voel ik door hen...de druk alléén maar érger worden..... de druk in mijn leven... de druk op mijn schouders... Om wéér....hierna een nieuwe (soort intensiever 'vervólg' van de VERS!) 'cursus' bij Altrecht in Zeist te gaan volgen (op basis van de gegevens van Dr. Linehan).... Ik hoop dat ik daar de energie nog voor heb...
Maar niemand begrijpt me ook, heb ik het gevoel.... Soms lijkt het mij.... alsof het eigenlijk allemaal al vééls 'te laat' is.... Dat de 'hulp' te laat is begonnen....dat de stoornis bij mij te laat is 'ontdekt'...en het nu eigenlijk toch veels te láát is... en ik word er alléén maar óuder op.... (ik weet niet waar en óf er een leeftijdsgrens ligt aan het volgen van al die therapieën...???!!) Misschien dat ik dáárdoor alles niet meer zo 'zie zitten'.... dat ik daarom denk dat ik niet meer 'te helpen' ben...
En 't állerergste is....dat ik soms niet uit mijn gevoelens kan komen... Dat ik me nu bijv. soms enórm kwáád...en bóós...van binnen voel.... Kwaad en boos...omdat ik er geen háást achter kan zetten... omdat ik niet kan bereiken wat ik wíl....niet méér kan bereiken wat ik wil....
Misschien...als ik óóit m'n leven óver mocht doen.... of terúg mocht komen.... dan hoop ik van hárte dat ik GEEN BORDERLINE (meer) heb.... dan wil ik ook meer gaan doen met het grote verlangen en het enorme plezier dat ik heb als ik DANS..... en dan moet ik natuurlijk ook zéker niet meer zo DIK (ahum...'volslank'...) zijn...zoals ik nu ben....want dat beweegt toch zéker wat makkelijker... en het 'oogt' vast ook béter...denk ik!! Dan zou ik ook zorgen dat ik zéker véél en véél meer ZELFVERTROUWEN had...dat waar het mij nu zo enórm aan ontbréékt..... Maar helaas....dit was maar een gedachte....een wens....een 'ALS'-droom.......
Dáárom ben ik bang....dat ik het niet meer zo zie zitten... dat ik alles maar weer wil opgeven... Daarom ben ik bang ....dat ik geen véchtlust meer heb... geen energie... geen vertrouwen... voorál geen zélfvertrouwen.... Volgens mij....is daar álles....nú....tóch....te láát....voor.....
Maar enfin... we zullen (nog) maar gewoon doorgaan met adem halen... Nog maar eens een paar hele diepe zuchten... en we gaan maar weer voor de zoveelste keer 'n kopje koffie maken... en ach... we gaan maar weer ff kijken wat er op de buis komt...dat nog 'n béétje... 'vrolijkheid' in mijn leven brengt... 'Move like Michael Jackson'....ik ben een MJ-fan...en ik hou van zijn muziek én van dansen...! Daarna 'Coming to Holland: prins zoekt vrouw'...als ik nog vrijgezel was dan was ik zéker met die prince Pita uit Samoa meegegaan...tja, hij is wel 'n beetje te dik (maar dat ben ik ook) en hij lijkt me 'n gezellige man...en ach...Samoa zal ik me wel aardig thuisvoelen want ik ben al enorm gek van de Hawaiiaanse eilanden...dus Samoa heeft daar zeker ook wat van weg... En trouwens...als ik écht alleen op uiterlijk af zou gaan...dan zou ik voor die Italiaanse prince Livio gaan...want die heeft écht 'een leuk koppie'... en die prins uit India is ook geen 'lillekkerd'..... Maar ok...dan komt om 21.45u ook nog de film 'Blood Diamond' met Leonardo DiCaprio en die wil ik ook nog wel zien...die film dan...én ook Leonardo...
Dus vanavond...(ach...dit weekend eigenlijk!)...heb ik nog genóeg....'afleiding' (zullen we 't maar noemen!)
Ik ben 'BORDIANANGEL' (aka 'Islandgirl') 'aka' betekent: 'also known as' ('ook bekend als')
Ik ben een vrouw en woon in 't Midden v. Nederland (samen met mijn man en mijn 2 kanjers van kinderen) () en mijn beroep is vooral moeder en echtgenote, maar bóvenál (enigszins opgedrongen) 'ALLES-REGELAAR'! .
Ik ben geboren op 30/05/1950 en ben nu dus 73 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: luisteren/maken v MUZIEK, tv-kijken (oa Dr.PHIL, OPRAH, HOUSE, ER, STRONG MEDICINE, X-FACTOR, ATWT, MEDIUM, Derek Ogilvie, Char, GHOSTWHISPERER, MONK, CSI, NCIS, Zesde Zintuig, NUMB3RS, National Geography & Discovery!) Ook lezen,schryven,tekenen +m'n PC!.
Gastenboek
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Muziek betekent enorm véél voor mij.... Ja, helemáál als 'gevoelsmens'!
SLA DIT MAAR GAUW OVER...ALS IK JULLIE WAS...
Ja, dit heb ik hier ergens gelezen...ook op een andere blog....(wie meer wil lezen hierover, verwijs ik naar dit blog geheten 'Bindingsangst en Verlatingsangst' link: http://blog.seniorennet.nl/bindingsangst/)
Ondanks dat het weer weekend is...of misschien juist omdát het weer weekend is.... gaan m'n gedachten weer uit naar wat er al zoals weer gebeurd is deze en afgelopen weken...in m'n rommelig lijkend leventje... Volgens mij, lijkt het niet alleen rommelig...maar IS het gewoon ook rommelig! Uiterlijk én innerlijk!
Ik ben 'BORDIANANGEL' (aka 'Islandgirl') 'aka' betekent: 'also known as' ('ook bekend als')
