is de ruimte ondergrond voor passen nieuwe verschijningen doemen op uit een zee van kleuren voetstukken zijn overbodig als eenvoud spreekt in meervoud het is als dansen met het licht weerspiegeling als horizon vogels als een harmonie zuchten als werkkracht ook voor morgen
alsof ik drijf op mijn gevoel en niets is voorbedacht ik land steeds aan een andere kust waar vrijheid roept om te verbeelden de vormen verschijnen,de kleuren roepen om hun plaats,soms aangeduid met lijnen zonder grenzen straks zullen ogen het beeld spiegelen binnen laten voor momenten om gedachten te enten van de stam die fluisterend blijft groeien naar nieuwe verten op nog niet betreden witte vlakten.
