Samenwerking

Volgens de onderzoekers zetten medewerkers van jeugdzorg te lang in op samenwerking met de ouders bij vermoedens van kindermishandeling. Daardoor komt de rol van de overheid, die volgens internationale verdragen verantwoordelijk is voor de veiligheid van kinderen, onvoldoende uit de verf.

Niet verplicht

Als jeugdzorg eenmaal zover is om actie te ondernemen, openbaart zich, volgens de raad, een ander probleem: beroepsgroepen als onderwijzers, maatschappelijk werkers en behandelaars uit de geestelijke gezondheidszorg zijn niet verplicht om mee te werken aan onderzoek naar de situatie binnen het gezin. Zij hebben immers kennis over de ouders dan wel de kinderen, die van belang kan zijn bij het bepalen van de risico's die een kind loopt. Ook als, in ernstige gevallen, een kind eenmaal onder toezicht van de staat is gesteld, zijn professionals rondom het kind nog steeds niet verplicht om informatie te verstrekken.

Relatie met ouders

De raad vindt dat jeugdzorgmedewerkers betere instrumenten moeten krijgen om hun werk te kunnen doen. Ze moeten zoveel mogelijk informatie over het kind en het gezin kunnen verzamelen, en minder afhankelijk worden van de relatie met de ouders. De richtlijnen waarmee het personeel van jeugdzorg werkt, dienen bovendien scherper te worden geformuleerd. Ook zou jeugdzorg meer deskundigen moeten inschakelen om forensisch-medisch onderzoek te doen naar de oorzaak van letsel als dat bij kinderen wordt aangetroffen.

Herhaling

Als kindermishandeling eenmaal is vastgesteld, moeten ouders worden begeleid om de kans op herhaling te verkleinen, bepleiten de onderzoekers. De Onderzoeksraad voor Veiligheid bestudeerde voor het onderzoek 27 gevallen van kindermishandeling die fataal of bijna fataal afliepen.

Ga voor een reactie naar onderstaande link
http://www.binnenlandsbestuur.nl/nieuws/2011/01/jeugdzorg-grijpt-niet-snel-genoeg-in.627024.lynkx