Zo al weer is de eerste week v.h.nieuwe jaar verstreken, en zijn er al weer flink wat rampen ons netvlies voorbij gekomen, o.a. wateroverlast en een enorme brand op de moerdijk,waar de brandweerkorpsen een hele grote klus aan hebben gehad, en waarbij we maar af moeten wachten hoe het met de schadelijke stoffen en het vervuilde bluswater in de sloten en grond afloopt.
Nu ik hoop dat ik vandaag een beetje rustigere dag heb, dan gisteren, iedereen uit mijn kennissen en fam:kring kamt geloof ik met problemen of gezondheidproblemen, en wilde dat gisteren aan mij vertellen, maar ik vindt nog altijd, dat het beter is om deze dingen aan te horen dan om er zelf mee te maken te krijgen, en ben dan ook weer blij als je de mensen met iets kan helpen door echt naar hun verhaal te luisteren, zo dat ze zich daarna toch weer een beetje beter voelen!
Ik hoop dan ook als ik zelf met problemen of gezondheidsproblemen te maken krijgt, dat er dan ook mensen in mijn buurt zijn, die mijn verhaal aan willen horen en proberen iets voor mij te betekenen!
Het is vaak zo,n kleine moeite om iets voor de ander te betekenen, door te luisteren en een kop koffie, of een vriendelijk woord,voelt men zich soms al weer een heel ander mens !
Ik moet zeggen de maand december kan HEEL gezellig zijn, maar IK ben blij dat alles
Weer normaal zijn gangetje gaat!
Gisteren zijn de kinderen Nieuwjaar wezen wensen, dat is dan HEEL fijn om ons clubje weer compleet bij ons thuis te hebben, ( dat gebeurt niet vaak ) dat ze tegelijkertijd bij ons op de koffie komen, omdat wij nogal verspreid wonen, en ze allemaal druk zijn met hun werk.
Het lijkt er dikwijls op dat veel jonge mensen het druk hebben, als je ze aan de telefoon hebt en je vraagt hoe of het gaat hoor je altijd, JA DRUK hé>
Maar ja, als ik terug kijkt naar mijn jonge jaren had ik het OOK al druk, maar als je ouder wordt denk je wel eens, het is ZO zonde van je tijd hé om het altijd maar druk te hebben, ZO ben je volgens mij HARDHOLLEND bezig om maar zo SNEL mogelijk OUD te worden, en dan nog .. heb je het dikwijls DRUK, maar dan alleen maar met de FIJNE dingen van het leven, en dan denk je vaak had ik vroeger,maar meer tijd gemaakt voor deze MOOIE en FIJNE dingen.
Het zou wel heel erg mooi en leuk zijn, maar a.d. andere kant is het
Voor veel mensen, een groot probleem bv. alleenstaande ouderen .
En mensen met een lichamelijke beperking, waaronder ik mezelf toe reken,
Eigenlijk mag ik nog niet eens mopperen, ik heb een overbezorgde echtgenoot,die mij halt toeroept, als ik zeg dat ikzelf boodschappen ga doen met de scootmobiel.
Iegelijk zou ik het best kunnen, maar nu er weer een dikke laag versgevallen sneeuw is gevallen, zie je de gevaarlijke ijslaag niet die op sommige stoepen en straten, (waar nog niet is gestrooid ) ligt.
Ik zou het hele eind best over de stoep kunnen, als alle bewoners er nu eens aandachten om maar alleen is, hun EIGEN stoep sneeuwvrij te maken, dan zouden best veel OUDEREN en mensen met een beperking zelfstandig hun
Boodschapjes kunnen blijven doen! En even kunnen genieten van de heldere winterzon.
GEZELLIG, vandaag hebben we samenonze kamer in Kerstsfeer gebracht !
Eerstheeft mijn man, alles van boven naar beneden gesjouwd, zodat ik kon uitzoeken, wat of wat ik LEUK vond.
Maar dat is vlugger gezegd dan gedaan, in de loop der jaren hebben we zo
Ontzettend veel lichtjes en ballen verzamelt, dat er volgens mij wel drie huiskamers mee versierd kunnen worden.
We hadden besloten voortaan geen kerstboom meer neer te zetten, daar het in onze kamer al ZO vol met meubelen en hebbedingetjes staat. Ik heb nu voor onze glazenachterdeur een mooie KERSTKRANS gemaakt, met ballen en een slinger en met een mooie RODE STRIK, daaronder een mooie vaas, met verlichte kersttakken, het resultaat is erg MOOI, al zeg ik dit zelf. ( een mooie kerstster )op de tafel en zo was het achterste stuk van de kamer ECHT in kerstsfeer!
ZO kwamen we bij het voorste gedeelte, waar we bij de openkeuken een soort van bar hebben (met een rieten overkapping ) op aanraden van mijn man, hebben we ook daar een snoer met kerstverlichting aangebracht, en toen voor het voorraam, nog een KERSTMAN met een verlichtekanderlaar gezet.
ZIEDAAR . Het resultaat vinden wij allebei heel MOOI en GEZELLIG, geen overdaad ..dat hebben we maar weer in dozen opgeborgen, al had mijn man, nog van alles willen neerzetten, maar op mijn gezegde het is KERSTMIS hoor en vooral geen KERMIS, was hij het toch wel met mij eens!
Zo zijn we samen GEZELLIG een paar uurtjes bezig geweest, en ik hoop dat we dit SAMEN nog VELEN jaren kunnenblijven doen!
KOU-SNEEUW en een nieuwe trap, je moet er wel mee overweg kunnen!
Nu dat konden wij, vraag alleen niet hoe, afgelopen dinsdag zou s,morgens onze oude spiltrap gesloopt worden, en na afloop kon je het met recht slopen noemen, om kwart voor negen s,morgens stonden er twee mannen in ketelpakken v.d. deur en melden ( luidruchtig ) dat zij even de trap kwamen slopen, voordat mijn man en ik de kans hadden gekregen, hun de vraag voor te leggen of zij misschien een beetje om de strak gesausde muur wilden denken, klonken de hamerslagen en zaag -geluiden al bij onze buren door de muren hun huis binnen!
En waar ik ZO bang voor was, gebeurden! Terwijl de leuning en de treden er al los bijhingen en die ene man naar beneden kwam gelopen, kwam met bulderend geraas de hele trap naar beneden, lekker zeg! Gelukkig liep het met die man goed af, behalve dat hij heel erg was geschrokken en vertelde dit nog NOOIT te hebben mee gemaakt!
Toen eindelijk deze klus geklaard was, kwam s,middag, s de nieuwe trap, dat is een kunst opzich .Om te zien hoe twee VAKMANNEN zo,n trap in de kamer opbouwen en hem plaatsen ( echt VAKWERK )ik was dan ook geweldig blij ermee, en toen s, avonds alle rommel was opgeruimd en wij de helen avond tegen elkaar zeiden dat wij hem prachtig vonden, moest IK s, avonds er voor het eerst op naar boven, maar wat ENG zeg! Hij is veel breder en de leuning zit aan de andere kant, met het gevolg dat ik nu niet alleen de trap op en af durf tegaan, en met smart nog 3 weken door moet komen, omdat dit de tijd is eer mijn ZO fel begeerde traplift wordt geplaatst. ( wat een GEDOE ) zeg!
. Zondagavond, alweer een week;end om, de tijd gaat zo snel, dat ik tijd tekort komt, doordat nu komt omdat ik ouder wordt ( 67 ) of ligt het eraan dat MIJN tempo trager wordt Morgenochtend komt mijn trouwe hulpje Lies mij een paar uurtjes helpen, ik vind dat nog steeds heel erg luxe! Vroeger ging ik zelf uit werken , niet omdat ik dat ZO leuk vond, maar gewoon om ook een klein steentje bij te dragen, voor LEUKE dingen!
(deels v.d. kinderen ) daar zij groter werden en veel LEUKE hobby,s hadden, konden wij daarin een heel eind meegaan>
Toen had ik nooit gedacht zelf nog eens HULP nodig te zullen hebben, ik heb er nog altijd een beetje moeite mee, dat een ander voor mijn komt werken.
Maar bij Lies ligt het toch heel anders, vanaf het begin dat zij bij ons voor de deur stond, was er gelijk die LINK, gewoon een SPONTANE en VROLIJKE meid dievan aanpakken houdt, maar toch ook oog heeft op de situatie bij ons thuis.
Nu het haast 5 december is, en ik haar daar voor niet meer zie, heeft Sint bij ons een PAKJE afgegeven met de vraag of wij het haar wilde overhandigen, daar hij het te druk met de kleine kinderen had, zodat hij het haar niet persoonlijk kon geven, wat zwarte Piet HEEL ERG jammer vond, en vertelde Sint erbij, nu het deze dagen ERG koud is, kon zij dit cadeau alvast HEEL GOED gebruiken.
Zwarte Piet was een beetje stout en fluisterde zachtjes in mijn oor, wat er in het cadeautje zat, ik gaf hem een knipoog en liet weten dat zij dat HEEL ERG GOED kon gebruiken, met al die kou!
Ik vind dat zij dat GEWOON verdient, met nog een lekkere chocolade letter erbij.
Ik weet zeker dat zij dit gebaar erg waardeert, zodoende BEDANK ik de Sint alvast uit LISJE,S naam.
hèhè, dat is een tijd geleden, dat ik de tijd had een stukje in mijn dagboek te schrijven.
Wij zijn druk bezig de kamer klaar te maken voor het vervangen van onze spiltrap, voor een rechte trap, dit i.v.b.m.het plaatsen van een traplift, maar wat dat allemaal inhoudt was voor ons nog een hele klus!
Aangezien ik een echte verzamelaarster ben, en mezelf omringt met prullen en meubelstukken en maar heel moeilijk hiervan afscheid kan nemen, was het nu het uitgesproken moment hiervoor, dat het MOEST! Dus (weg met die spullen ) en ruimte maken, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan, nadat zaterdagmorgen mijn ZO dierbare orgel was opgehaald door een meneer die hem heel graag wilde hebben zei mijn man, ik begin na de koffie alvast het Eén en ander v.d. muren aftehalen en verplaatst gelijk onze boekenkast naar de andere muur, maar wat bleek achter de boekenkast was helaas niet gewit, dus moesten wij vanzelf de hele muur en trapgat gaan witten, nu dat was een probleem, want manlief heeft de laatste jaren niks met ladders, maar een bereidwillige buurman heeft ons vandaag fijn geholpen met die klus! Zodat wij na het opruimen een stuk dichter bij mijn zo FEL begeerde trap met lift komen!
Je moet er wat voor doen, maar uiteindelijk heb je ook wat!!!!
Pffffffffffffff, er is een regeling i.h. leven geroepen voor de mens met lichamelijke beperkingen.
Als je beperkt bent ( wat opzich al moeilijk genoeg is ) en je een beroep op de daarvoor bestemde wet doet, moet je wel over heel veel energie en uithoudingsvermogen beschikken , om aan te kunnen tonen, dat je voor dit hulpmiddel in aanmerking denkt te komen, en aangezien mensen met een beperking, al heel zuinig met hun energie om moeten gaan, kost het soms letterlijk ( bloed-zweet en .TRANEN ) om de voor jou zo BELANGRIJKE hulpmiddelen van deze instantie te krijgen!
Nu ja ..te krijgen, het zijn middelen, die mensen met beperkingen nodig hebben om zich te kunnen verplaatsen en.. om in de samenleving mee te kunnen en te bewegen ! Dus eigenlijk hebben deze mensen gewoon RECHT op deze hulpmiddelen!
Ik weet ook dat er vaak MISBRUIK van wordt gemaakt, maar moeten de GOEDEN dan onder de KWAADEN lijden?
Als ze KLEIN zijn, geef je hun LIEFDE en je verzorgt hen
Heel hun leven blijft dat, ook als zij al volwassen zijn, alleen bij Kleine kinderen heb je KLEINE zorgen, maar als zij volwassen zij heb je hele GROTE zorgen!!!
Het doet PIJN, als je hoort en ziet, dat ZIJ weer ( ook al grote zorgen ) hebben over HUN kinderen.
Ik verbaas me er over, dat MIJN zorgen, net ZO voelen als mijn KINDERS zorgen!
Ook al behoor ik bij de groep OUDEREN, in mijn gedachten, blijven het toch MIJN kinderen, en wil hun nog steeds behoeden voor VERDRIET en ZORGEN!!!!!!
Ik ben Maartje
Ik ben een vrouw en woon in s,Hertogenbosch (Nederland) en mijn beroep is huisvrouw.
Ik ben geboren op 08/03/1943 en ben nu dus 81 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen- wenskaartenborduren-breien-en mijn grootste hobby samen met BEJAARDEN handwerken!!.
Ik ben Maartje
