ZO… hèhè, de fyshio zit er voor vandaag weer op! Valt af en toe niet mee, maar ja alles voor het goede doel. Toen ik vanmorgen op de home trainer bezig was, werd mijn fysiotherapeut even weg geroepen voor een telefoontje, toen hij terug was vertelde hij mij wie er gebeld had, ik was even met stomheid geslagen !xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Ongeveer twee maanden geleden ontmoeten ik in de oefenruimte van de fyshio een jongeman, flesje water bij hem…zo was hij ingespannen bezig met zijn oefeningen, toen hij even stoom had afgeblazen zei hij tegen mij nou….Zo te zien heb je een betere conditie dan ik, waarop ik antwoorden dat hij waarschijnlijk, als hij goed zou blijven oefenen ook een betere condie zou opbouwen, toen wij met z,n twee-en in de oefenruimte overbleven, en klaar waren met de oefeningen, vroeg hij mij waarom ik bij de fyshio aan het oefenen was en waarvoor de behandeling dienden, ik vertelede in het kort mijn achtergrond, waarop ik hem ook vroeg waarom en waarvoor hij hierwas, ik schrok enorm van zijn antwoordt, hij vertelde mij dat hij met VEEL geluk misschien nog een week of zes te leven had, maar als het aan hem lag hij hoopte dat het nog wat langer van het leven kon genieten, want dat hij het nog veel te leuk vond <dat leuke bestond dan….uit liggen op de bank, even n.d. fyshio, en dan weer liggen en niks anders dan nog eens liggen>

Ik wist niks te antwoordde, wat MOET je daar ook op antwoorden?Verleden week hoorde ik dat hij was opgenomen in het ziekenhuis en dat het einde voor hem waarschijnlijk vlug was aangebroken.

Nu het telefoontje vanmorgen was van dezelfde jongeman, met de mededeling..dat hij weer thuis was en van opgeven voorlopig nog geen sprake was, omdat hij het leven nog veel te leuk vond, hij liet mij de groeten overbrengen, en wenste mij veel succes met MIJN gezondheid! Weer werd ik stil en had heel LANG geen woorden hier voor!