|
na de mist
de mist is opgetrokken
de wolken die ik nu reeds mis
wie net onzichtbaar was
kan nu de aarde weer bevolken
met luister,gefluister en verwondering
als je een wonder ziet of vind
dans terstond je vreugde uit in vormen
die in je wonen als blijk van
betrokkenheid,want blijheid dient gedeeld
verheel niets,laat gevoel maar spreken
verberg niets onder een grauwe deken
open de dag en kies de ruimte
die nodig is voor evenwicht
het licht veranderd snel de kleuren
een etmaal in een wisselend schilderij
de ochtendstond heeft eigen geuren
in de nacht geurt gras zo vrij
de wind trekt aan de lucht wordt blauw
gedachten gedragen door lichte voeten
het haar in de wind een lach om de mond
de hond springt om me heen
wat scheen is weg-ge-ebt naar het verleden
het heden is de tijd
jacques.m
|
