alles is blank,het papier vraagt om lijnen,kleuren,vorm en nuances. de inhoud groeit met het ritme gestaag en verrassend. wachten op inspiratie is zinloos,daar kun je dagen mee vullen als excuus.
de verwondering roept niet op tot stilstand.het leeft.
o,ja gedachten blijven nooit verborgen in de kleine bovenkamer waarin zij wonen ze verblijven in de tijd onopgeschreven door onbereikbaarheid lijken ze ontheven en losgemaakt van leven totdat er aandacht wordt gewijd op een andere morgen
o,nee zo zichtbaar wordt het pad de weg terug is makkelijk te vinden in een oogopslag wordt alles helder in vorm en kleur zwart wit is mogelijk maar ongewenst voor denken is geen wandelkaart te geven ieder beleeft naar eigen aard
en toch gedachten zijn uitgesproken niet te horen niet uit hun vorm gelicht door een gedicht dat stilstaat bij momenten en alles beweegt door zoeken naar evenwicht niet iedereen is voor een voetstuk geboren maar sta vooral niet stil bij wat niet is dan is er niets verloren
