Het dagelijkse leven van een jonge senior. Elke nieuwe dag is in essentie een mooie dag!
15-11-2012
Uitzicht
Uitzicht....
Als
ik achter mijn computer zit hoef ik alleen mijn hoofd maar iets te draaien om
uit te kunnen kijken op een heel mooi stukje groen. Het lijkt alsof ik midden
in een park woon, terwijl deze beplanting alleen maar een groene
scheidingsstrook is tussen flatgebouwen. Recht tegenover ons staat een
woontoren verstopt achter een paar grote platanen.
De
verschillende bomen vormen een aantrekkelijk uitzicht. Wij wonen op de 5e etage
en kunnen dus goed zien wat er in de boomkruinen gebeurt. Aan de rechterkant
staat een grote Walnoot. Populair bij de bewoners van de buurt. Als de noten
gaan vallen komen elk jaar dezelfde mensen zoeken. In de kruin vermaken de
duiven zich met elkaar. Zij hebben deze boom voor zichzelf uitgezocht en maken
andere vogels het leven zuur als ze ook in die boom willen zitten. Recht voor
ons de Platanen.De meest linkse is de
verzamelplek van een aantal halsbandparkieten. Weer of geen weer, 's middags om
een uur of 3 zit daar een groepje naar elkaar te krijsen. Het zijn erg actieve
beestjes die af en aan vliegen. Dichtbij de flat staat met veel ruimte erom
heen een eenzame Magnolia. Niet zo'n hoge boom, maar precies sterk en hoog
genoeg voor een reiger, die daarmee net iets hoger staat als z'n concurrent op
de lantarenpaal.
Helemaal
aan de linkerkant van ons complex staat een rijtje Iepen. Zij schermen de
rijweg af, zodat we hier geen last hebben van verkeerslawaai. Een bepaalde
periode van het jaar verzamelen zich 's avonds in die Iepen honderden kraaien.
Zij maken een hels kabaal en lijken ruzie te maken waar ze met z'n allen naar
toe zullen vliegen.Op een bepaald
moment zijn ze het blijkbaar eens en vliegen gezamenlijk weg.
De
diverse bomen staan samen met struiken en lage planten op grasveldjes met daar
tussen vriendelijke wandelpaden. Hier en daar bankjes om even uit te rusten en
met andere wandelaars te praten. Van de bankjes wordt veelvuldig gebruik
gemaakt. Zoals de diverse bomen geclaimd worden door de verschillende vogels,
worden de bankjes ook vaak door dezelfde mensen bezet. Zoek je meneer X.
vanwege het een of ander, dan kun je hem met mooi weer makkelijk vinden op een
bepaald bankje voor de flat. Een ander bankje is de ontmoetingsplaats voor een
paar veelkleurige bewoners die hun zangvogeltje in het kooitje een uitje
gunnen. Het bankje dat het dichtst bij de achterdeur is geplaatst wordt veel
gebruikt door werkers om hun boterhammetje tussen de middag te eten. En één
bankje is in gebruik als slaapbank. We kunnen van bovenaf zien dat, als het
donker is, iemand ligt te slapen op het bankje. Met z'n knieën opgetrokken,
ligt de persoon onbeweeglijk weg te dromen. Wij hebben het erover gehad of we
de slaper weg moeten sturen, maar waarom eigenlijk. Hij doet niemand kwaad en
ligt niemand in de weg. Het is nog niet echt koud 's nachts. Zo lang hij er
geen puinhoop van maakt met rotzooi of andere overlast, hebben wij er geen
moeite mee. 's Morgens hebben we wel eens gekeken, maar geen extra rommel in
die buurt. Alles waarschijnlijk netjes in de vuilnisbak ernaast. Vaak als we
kijken vanaf het balkon zien we hem, maar we hebben hem nog niet kunnen
aanspreken, want als we beneden zijn ligt hij er niet.
Vorige
week liepen we 's avonds laat naar huis terug vanaf een avondje
mahjong-spelen.Kijk, hij ligt er weer. Zullen we er even naartoe lopen en zien
of hij wakker is? Oké.
Wij
lopen samen naar de slaapbank. We kijken elkaar aan en moeten allebei vreselijk
lachen. Wij kijken al meer dan een week naar een vergeten jas op een bankje. De
lantarenpaal van een paar meter verderop werpt de schaduw van de prullenbak op
de bank waardoor de jas een echt levend mens lijkt.
Zo
zie je maar.... niet alles is zoals het eruit ziet.
Woensdagmorgen vroeg Een dag in november Het decor een grijze tunnel In het midden één hoge streep geel Rechts vóór rood en Links veel langzaam wit Soms zwevend kleine lichtjes In de verte een groepje rood, oranje, groen Het felle, lage rood is opeens dichtbij Het wit raakt verder weg Geel is verdwenen De afslag wordt genomen Weg van de snelweg A6 Richting Almere Buiten
Dik 20 jaar een computer in huis en ja hoor.... uiteindelijk slachtoffer van een virus. Hoe het in mijn laptop is gekomen is vooralsnog een raadsel. Het was niet meer mogelijk toegang te krijgen tot mijn bestanden. Ik kreeg alleen maar één scherm te zien: Windows Media Centre.
Naar een bedrijf/winkel die zich gespecialiseerd heeft in problemen oplossen zoals de mijne. Op het moment dat ik die winkel binnenstapte voelde ik me meteen ineenschrompelen tot een digitale analfabeet. De jongeman achter de toonbank had dat ook onmiddellijk door. Zijn blik: "Daar heb je weer zo iemand op leeftijd die geen idee heeft hoe je met een PC omgaat. Nou moet ik de rotzooi natuurlijk weer opruimen." Ik dacht: laat ik hem maar meteen laten weten dat hij de kenner is wat mij betreft, dan is zijn ego tenminste op de juiste manier aangepakt. "Goedemiddag. Help.... mijn laptop weigert dienst. Ik weet zeker dat u hem kan overhalen weer aan het werk te gaan. Wat dat betreft heeft u vast een speciaal talent of op z'n minst enorm veel ervaring. Ik heb geen idee wat ik moet doen en ik ben helemaal onthand." Het werkte. Hij zegde toe te kijken wat er aan de hand was en hij zou me bellen om te overleggen over de reparatie. Nadat ik wat vragen had beantwoord kreeg ik nog wel de opmerking: "Mevrouwtje, u weet toch wel dat u eigenlijk elke dag een backup moet maken. Bovendien is een andere virusscanner zeker aan te bevelen. We hebben het er morgen nog wel even over." Normaal ga ik direkt in de aanval bij het woord Mevrouwtje, maar ik wist me te beheersen. Later belde hij mij met de mededeling dat er een virus was geconstateerd en vroeg of hij de computer moest repareren. Afgesproken dat hij het probleem zou oplossen en een andere (!!!) virusscanner zou installeren. Waarschijnlijk was het de volgende dag klaar. De rest van de dag was moeilijk zonder mijn "lappie". Mijn geplande werk kon niet doorgaan. Dus geen vergaderverslag en geen nieuwsbrief voor de vereniging. Ook geen blik op Facebook waar ik had kunnen zien wat mijn kinderen van plan waren op vrijdagavond. Mijn dieren in mijn spelletje Castleville werden niet gevoerd en - het allerergste - GEEN MAIL. Ik ben een boek gaan lezen. Ik vond het niet aardig voor mijn man opeens de televisie te claimen terwijl hij voetbal wilde kijken.
De volgende dag om ongeveer half 12 belde ik de winkel. "Is het gelukt? Kan ik mijn laptop ophalen?" "Mevrouwtje, het is nog vroeg. Ik ben net pas begonnen. Ik bel u wel als ik klaar ben. Ik hoop dat het nog lukt vandaag."
Het ergste van alles was, dat ik geen idee had hoe groot de schade was. Welke bestanden waren verloren gegaan? Mijn hele leven zit in die laptop. Het duurde erg lang...... tot half 5, toen belde hij. Meteen in de auto gestapt.
Na een kwartier was ik weer thuis met laptop en met een behoorlijke rekening in mijn portemonnee. Laatste wat de computerman tegen me zei: "Mevrouwtje, denk aan die backups!". Opstarten.... Al m'n instellingen weg.... Help.... alles leeg!.... Geen documenten meer, geen afbeeldingen!... Waar zijn mijn mails en mijn contactpersonen?.... Wat moet ik beginnen?.... Al mijn werk weg!!! Eerst maar weer alles aan de praat krijgen. De diverse wachtwoorden zoeken en alles weer installeren. Mijn printer lukt niet, maar ik kan wel op internet en mijn mail kan ik ontvangen en verzenden. Ik bedenk dat een aantal belangrijke documenten nog wel hier en daar in de ouderwetse papiervorm te vinden moeten zijn in ouderwetse ordners in mijn huis. Wacht eens.... Die jongeman heeft het over een backup gehad. Een map die Backup heet. Ook iets over een externe harde schijf of zoiets.... Daar zou die map naartoe moeten. Ik ga zoeken. Inderdaad, zowaar, op de D: schijf een map Backup. Hoera, bijna alles teruggevonden. Wat een opluchting!
Ik ben ontsnapt aan een donkere, sombere periode, ontstaan door een "najaarsvirus" in mijn laptop.
