Woensdagmorgen vroeg Een dag in november Het decor een grijze tunnel In het midden één hoge streep geel Rechts vóór rood en Links veel langzaam wit Soms zwevend kleine lichtjes In de verte een groepje rood, oranje, groen Het felle, lage rood is opeens dichtbij Het wit raakt verder weg Geel is verdwenen De afslag wordt genomen Weg van de snelweg A6 Richting Almere Buiten
Dik 20 jaar een computer in huis en ja hoor.... uiteindelijk slachtoffer van een virus. Hoe het in mijn laptop is gekomen is vooralsnog een raadsel. Het was niet meer mogelijk toegang te krijgen tot mijn bestanden. Ik kreeg alleen maar één scherm te zien: Windows Media Centre.
Naar een bedrijf/winkel die zich gespecialiseerd heeft in problemen oplossen zoals de mijne. Op het moment dat ik die winkel binnenstapte voelde ik me meteen ineenschrompelen tot een digitale analfabeet. De jongeman achter de toonbank had dat ook onmiddellijk door. Zijn blik: "Daar heb je weer zo iemand op leeftijd die geen idee heeft hoe je met een PC omgaat. Nou moet ik de rotzooi natuurlijk weer opruimen." Ik dacht: laat ik hem maar meteen laten weten dat hij de kenner is wat mij betreft, dan is zijn ego tenminste op de juiste manier aangepakt. "Goedemiddag. Help.... mijn laptop weigert dienst. Ik weet zeker dat u hem kan overhalen weer aan het werk te gaan. Wat dat betreft heeft u vast een speciaal talent of op z'n minst enorm veel ervaring. Ik heb geen idee wat ik moet doen en ik ben helemaal onthand." Het werkte. Hij zegde toe te kijken wat er aan de hand was en hij zou me bellen om te overleggen over de reparatie. Nadat ik wat vragen had beantwoord kreeg ik nog wel de opmerking: "Mevrouwtje, u weet toch wel dat u eigenlijk elke dag een backup moet maken. Bovendien is een andere virusscanner zeker aan te bevelen. We hebben het er morgen nog wel even over." Normaal ga ik direkt in de aanval bij het woord Mevrouwtje, maar ik wist me te beheersen. Later belde hij mij met de mededeling dat er een virus was geconstateerd en vroeg of hij de computer moest repareren. Afgesproken dat hij het probleem zou oplossen en een andere (!!!) virusscanner zou installeren. Waarschijnlijk was het de volgende dag klaar. De rest van de dag was moeilijk zonder mijn "lappie". Mijn geplande werk kon niet doorgaan. Dus geen vergaderverslag en geen nieuwsbrief voor de vereniging. Ook geen blik op Facebook waar ik had kunnen zien wat mijn kinderen van plan waren op vrijdagavond. Mijn dieren in mijn spelletje Castleville werden niet gevoerd en - het allerergste - GEEN MAIL. Ik ben een boek gaan lezen. Ik vond het niet aardig voor mijn man opeens de televisie te claimen terwijl hij voetbal wilde kijken.
De volgende dag om ongeveer half 12 belde ik de winkel. "Is het gelukt? Kan ik mijn laptop ophalen?" "Mevrouwtje, het is nog vroeg. Ik ben net pas begonnen. Ik bel u wel als ik klaar ben. Ik hoop dat het nog lukt vandaag."
Het ergste van alles was, dat ik geen idee had hoe groot de schade was. Welke bestanden waren verloren gegaan? Mijn hele leven zit in die laptop. Het duurde erg lang...... tot half 5, toen belde hij. Meteen in de auto gestapt.
Na een kwartier was ik weer thuis met laptop en met een behoorlijke rekening in mijn portemonnee. Laatste wat de computerman tegen me zei: "Mevrouwtje, denk aan die backups!". Opstarten.... Al m'n instellingen weg.... Help.... alles leeg!.... Geen documenten meer, geen afbeeldingen!... Waar zijn mijn mails en mijn contactpersonen?.... Wat moet ik beginnen?.... Al mijn werk weg!!! Eerst maar weer alles aan de praat krijgen. De diverse wachtwoorden zoeken en alles weer installeren. Mijn printer lukt niet, maar ik kan wel op internet en mijn mail kan ik ontvangen en verzenden. Ik bedenk dat een aantal belangrijke documenten nog wel hier en daar in de ouderwetse papiervorm te vinden moeten zijn in ouderwetse ordners in mijn huis. Wacht eens.... Die jongeman heeft het over een backup gehad. Een map die Backup heet. Ook iets over een externe harde schijf of zoiets.... Daar zou die map naartoe moeten. Ik ga zoeken. Inderdaad, zowaar, op de D: schijf een map Backup. Hoera, bijna alles teruggevonden. Wat een opluchting!
Ik ben ontsnapt aan een donkere, sombere periode, ontstaan door een "najaarsvirus" in mijn laptop.
Vandaag een gewone zaterdag in november. Vraag me af of ik dit blog zal melden op Facebook. Wat ben je aan het doen? "Ik blog" of is het "Ik werk in mijn blog?". Hoewel ik dit blog voornamelijk wil gebruiken om oude en nieuwe teksten van mijzelf bij elkaar te zetten en misschien zo nu en dan een discussie uit te lokken, is het natuurlijk wel leuk als meer mensen dit gaan lezen en eventueel commentaar leveren. IJdelheid, uw naam is vrouw.
De stukjes in dit lettertype (Comic Sans MS) vallen in de categorie "Algemeen". Dit kan dus ook van alles zijn. Commentaar op het nieuws. Iets wat ik heb meegemaakt. Misschien wel de bescjrijving van een persoon die ik heb ontmoet of gewoon een dagboekaantekening. "Karel" is de categorie waarin de teksten worden opgetekend van Karel de kater met zijn vriendin Lotte. Het stel huisdieren dat van de ene op de andere dag overgeplaatst wordt in een ander huis en dat zich verbaast over de gang van zaken in een seniorencomplex. "Columns" bevat verschillende teksten die vaak al eens geplaatst zijn op de site Goedenwel van Achmea. Deze teksten zijn vaak bedoeld een discussie op gang te brengen.
Mocht je als lezer van mijn blog op- of aanmerkingen hebben, zie ik ze graag in de reacties of het gastenboek. Kan ook via de toets Email. Ik vind het ook leuk ideeën te ontvangen voor columns of verhaaltjes. Voor nu... veel leesplezier.
Leuk dat je mijn blog bezoekt. Als "jonge senior" (nog geen 60 jaar)woon ik samen met m'n man in een seniorencomplex van ca. 350 zelfstandige appartementen. Het is een wereld op zichzelf. De problemen van het ouder worden, maar ook de leuke kanten ervan kom ik elke dag tegen. Het lijkt me een mooie uitdaging hier regelmatig een stukje te schrijven over het leven in een gemeenschap van ongeveer 400 mensen in de leeftijd van 55 tot 100 jaar. Mijn eerste stukje is een beschrijving hoe mijn kleinzoon reageerde op de verhuizing naar dit "oude-mensen-huis".
Ik vind het erg leuk reacties te ontvangen op mijn schrijfsels. Misschien kunnen er interessante discussies ontstaan over relevante onderwerpen. Mijzelf voorstellen zal ik doen via mijn verhalen.
